ظفرشاه روی/ ۸صبح
هیات حقیقت‌یاب حادثه جلریز پس از نزدیک به دو ماه تحقیق در مورد حمله گسترده طالبان بالای پوسته‌های پولیس محلی در ولسوالی جلریز ولایت میدان وردک، اعلام کرده که در این حمله شماری از باشندگان محل و نفوذی‌های «دشمن» با طالبان همکاری کردهاند.
در گزارش هیات حقیقت‌یاب که رهبری آن را انجنیر محمدیوسف پشتون از مشاوران ارشد رییس جمهور غنی به عهده داشت آمده است که به تاریخ دهم ماه سرطان امسال، بین پنج‌صد تا شش‌صد نفر از شورشیان طالب با استفاده از سلاح سنگین بالای دوازده پوسته پولیس محلی در مناطقی بین زیوآلات الی بیز خواجه صاحب ولسوالی جلریز دست به حمله گسترده زده که در این حمله بیست و چهار تن از نیروهای پولیس محلی کشته، هشت تن زخمی و دو نفر دیگر لادرک می‌شوند
این گزارش که اخیرا به دفتر ریاست جمهوری و شورای امنیت ملی ارایه شد، در آن آمده است: «اکثر جنازه‌ها و زخمی‌های پولیس محلی باقی‌مانده در پوسته‌ها به شکل وحشیانه توسط طالبان تیرباران، قطع عضو و سپس سوختانده شدند و نیز تمام پوسته‌ها تخریب و در داده شده است.» هیات حقیقت‌یاب در گزارش خود می‌افزاید: «قرار اظهارات پولیس محلی از داخل خانه‌ها توسط تفنگ‌های دوربین‌دار هدف قرارداده شدهاند که بیشترین تلفات از این ناحیه و انداخت نارنجک‌انداز و بمب دستی در پوسته‌های محاصره شده بوده است. جنگ از ساعت ده و نیم شب پنجشنبه مورد ۱۰ بر ۱۱/۴/۱۳۹۴ آغاز و الی سه و نیم شب جمعه به مدت ۳۲ ساعت بالای این پوسته‌ها جریان می‌‌یابد. طبق اظهارات پولیس محلی و قوماندانی امنیه جلریز بعضی از مردم محل و نفوذی‌های دشمن در زیوآلات در این حمله با طالبان همکاری نموده‌اند.» این هیات افزوده که یکی از دلایل عمده همکاری شماری از باشندگان محل با طالبان، شکایت‌شان از آزار و اذیت پولیس محلی و حضور این نیروها از محل دیگری به ولسوالی جلریز بوده است.
هیات حقیقت‌یاب می‌افزاید در آغاز حمله طالبان بالای پوسته‌های پولیس محلی در ولسوالی جلریز، ماموران سه پوسته که مربوط به باشندگان محل بوده بدون درگیری و جنگ با طالبان پوسته‌های خود را ترک می‌کنند. به گفته هیات حقیقت‌یاب، بدنبال خالی شدن این سه پوسته شورشیان طالب حملات خود را بالای دیگر پوسته‌های پولیس محلی شدت می‌بخشند. هیات حقیقت‌یاب در گزارش خود می‌افزاید که پوسته‌های باقی‌مانده در برابر طالبان مقاومت می‌کنند اما زمانی‌که اکثر نیروها در این پوسته‌ها کشته، زخمی و سلاح شان تمام می‌شوند، بدست طالبان سقوط می‌کنند.
هیات حقیقت‌یاب می‌افزاید که هرچند مقام‌های محلی برای اعزام نیروی کمکی به ولسوالی جلریز از وزارت‌های دفاع، داخله و ریاست عمومی امنیت ملی درخواست کردهاند، اما پس از ساعت‌ها انتظار تنها چهل نفر به ولسوالی جلریز فرستاده شدهاند. این هیات در گزارش خود می‌افزاید: «در وقت حادثه بین پولیس محلی هماهنگی وجود نداشت و یک تعداد پوسته‌ها را خودسرانه ترک کردهاند. مسوولان ارشد پولیس نظم عامه در پوسته‌ها حضور نداشتند. از طرف پولیس نظم عامه در موقعی که حمله صورت گرفت هیچ نوع کمک صورت نگرفت. اگر کمک به وقت و زمان صورت می‌گرفت چنین فاجعه رخ نمی‌داد.» این گزارش همچنین حاکیست که از مرکز نیز کمک هوایی به موقع صورت نگرفته است.
هیات حقیقت‌یاب در گزارش خود می‌‌گوید قبل از این‌که طالبان دست به حمله گسترده بالای پوسته‌های پولیس محلی در ولسوالی جلریز بزنند، امنیت ملی نزدیک به یک ماه قبل از آن از احتمال یک حمله بزرگ به دیگر نهادهای امنیتی کشور خبر داده بود. هیات حقیقت‌یاب می‌افزاید که نهادهای امنیتی برای دفع این حمله برنامه‌ای طرح نکردند و این مساله نشان می‌دهد که مشکل اصلی در عدم انسجام و هماهنگی میان نهادهای امنیتی است. در این گزارش آمده است: «در سراسر فعالیت‌های ارگان‌های مختلف امنیتی در میدان وردک اعم از قوماندانی امنیه، نظم عامه، امنیت ملی، پولیس محلی و غیره انسجام و هماهنگی کافی وجود ندارد.» هیات حقیقت‌یاب همچنین می‌افزاید: «سهل‌انگاری، غفلت، بی‌تفاوتی و ترک وظیفه مسوولان و فرماندهان نظم عامه که مسوولیت تامین امنیت این شاهراه نمبر ۲ را به عهد دارند یکی از عوامل عمده این حادثه بوده است. کم توجهی و سهل انگاری قوماندان امنیه میدان وردک که از دفتر خود بیرون نمی‌شود و نمی‌تواند نیروهای نظم عامه و واکنش سریع پولیس که در محل اعزام می‌شوند را هماهنگ و رهبری کند.»
این هیات همچنین تاکید کرده که اوضاع امنیتی در ولسوالی‌های جلریز، دایمیرداد، نرخ و دره میدان «خیلی و خیم» است و ایجاب راه‌اندازی عملیات گسترده در این ولسوالی را می‌نماید.
اعضای هیات حقیقت‌یاب در گزارش خود از نیروهای پولیس محلی در ولسوالی جلریز ستایش کرده می‌‌افزایند که این نیروها در برابر حمله گسترده طالبان در این ولسوالی از خود «دلیری، پای‌مردی و مقاومت» نشان داده و قربانی بزرگی را پرداختند. این هیات به ریاست جمهوری پیشنهاد کردهاند که خانواده‌های قربانیان و زخمیان این نیروها را مورد توجه ویژه مادی و معنوی قرار دهد.
