ظفرشاه رویی/ ۸ صبح
مقام‌های کمیسیون مستقل حقوق بشر با ابراز نگرانی شدید از وضعیت زنان و دخترانی که دارای مشکلات روانی هستند و در روی جاده‌ها بود‌و‌باش دارند، می‌گویند که این کمیسیون طی سیزده سال گذشته دوازده مورد تجاوز جنسی بر این زنان و دختران را در افغانستان ثبت کرده است.
مقام‌های این کمیسیون می‌افزایند که شماری از این دختران و زنان در نتیجه تجاوزهای جنسی حامله شده و در روی جاده‌ها ولادت کرده‌اند.
داکتر ثریا صبحرنگ از کمیشنران کمیسیون مستقل حقوق بشر، می‌گوید که این موارد در ولایات مختلف کشور ثبت شده است. خانم صبحرنگ که روز یک‌شنبه، ۲۲ قوس، در نشستی که به منظور بحث روی چگونگی اجرای قطع‌نامه ۱۳۲۵ سازمان ملل متحد توسط ریاست حقوق بشر و امور بین‌المللی زنان وزارت امور خارجه برگزار شده بود سخن می‌گفت، افزود این زنان و دختران به‌دلیل نبود خانه‌های امن و بی‌توجهی نهادهای مسوول دولتی مورد تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند.
داکتر ثریا صبحرنگ در این نشست که شماری از مسوولان نهادهای مختلف دولتی نیز حضور داشتند، گفت: «امروز ما چهار- پنج نفر دختر زیر هجده سال و هم‌چنین خانم‌هایی را داریم که این‌ها مشکل روانی دارند و بر روی سرک آواره می‌گردند. چندتای از این‌ها علاوه براینکه مورد تجاوز جنسی مکرر قرار گرفته‌اند حتا حمل گرفته و بر روی سرک‌ها ولادت کرده‌اند. این واقعا نگران‌کننده است.»
این عضو ارشد کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان هم‌چنین افزود: «در طول سیزده سال اخیر بعضی مواردی را که من به یاد دارم، در حدود دوازده مورد را ما مستند داریم. این زنان و دختران بدلیل این‌که مشکل روانی داشته، در کنار جاده‌ها زندگی می‌کرده و مورد تجاوز جنسی قرار می‌گرفته‌اند و حتا در کنار جاده‌ها ولادت کرده‌اند.»
داکتر ثریا صبحرنگ نهادهای دولتی را به‌دلیل بی‌توجهی‌شان نسبت به وضعیت زنان و دختران معلول روانی مورد انتقاد قرار داده می‌گوید که هیچ نهاد دولتی مسوولیت حفاظت و نگهداری این زنان و دختران را به عهده نمی‌گیرند.
خانم صبحرنگ به‌عنوان نمونه از یک دختر سیزده‌ساله در ولایت قندهار یاد‌آوری کرده می‌گوید این دختر که مشکل روانی دارد، توسط اعضای خانواده‌اش به ریاست امور زنان ولایت قندهار برده شده اما این اداره وی را تحویل نگرفته است. ثریا صبحرنگ گفت این دختر که برای چند بار مورد تجاوز جنسی قرار گرفته، توسط کمیسیون مستقل حقوق بشر به کابل منتقل شده و موقتا تحت حفاظت اداره جمعیت هلال احمر افغانی قرار گرفته است.
ثریا صبحرنگ هم‌چنین از بی‌سرنوشتی یک دختر ۲۲ ساله دیگر در کابل یاد‌آوری کرده می‌گوید این دختر که باشنده اصلی ولایت نیمروز است، با پسر‌‌عمه‌اش در کابل ازدواج می‌کند. به‌گفته خانم صبحرنگ، شوهرش این دختر ۲۲ ساله را از خانه‌اش بیرون می‌کند و او مجبور می‌شود که در کنار جاده‌ها بود‌و‌باش کند. ثریا صبحرنگ گفت که این دختر بارها مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته بود. وی افزود: «این دختر را از میان سرک آوردیم و به شفاخانه صحت روانی بردیم. در آنجا می‌گفتند که این شفاخانه بدون پایواز بیماری را نمی‌گیرد و بالاخره یک پولیس زن همرایش یک هفته در شفاخانه مانده و پس از یک هفته رخصت کرده‌اند. نه وزارت کار و امور اجتماعی گفت که جای دارد تا این دختر را مواظبت کند، نه وزارت امور زنان، نه مرستون و نه هم سره میاشت. وقتی‌که این دختر دید که او را خداوند همین طور خلق کرده گفت که بگذارید بروم و بعد رفت و حالا نمی‌دانیم کجاست. ممکن این دختر هم مثل فرخنده از بین برود.»
ثریا صبحرنگ هم‌چنین گفت که این دختر ۲۲ ساله چندین بار مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است. خانم صبحرنگ به نقل از این دختر افزود که او از طرف شب‌ها در روی جاده‌ها رفت آمد می‌کند تا مورد تجاوز جنسی قرار نگیرد. خانم صبحرنگ می‌گوید: «این دختر حمل داشت و تقریبا سه ماه حامله‌دار بود. ولی ما امروز او را نمی‌بینیم که کجا شده است. برای این‌که هیچ نهادی وی را قبول نمی‌کند و گفت خداوند بر روی سرک آفریده و بگذارید بر روی سرک بماند.»
تجاوز جنسی بر زنان و دختران از موارد جدی نقض حقوق بشر در افغانستان خوانده می‌شود، اما برای نخستین بار است که کمیسیون مستقل حقوق بشر از تجاوز جنسی و ولادت زنان و دخترانی که دارای مشکلات روانی هستند در روی جاده‌ها خبر می‌دهد.
در همین‌حال، دلبر نظری وزیر امور زنان، می‌گوید که دولت افغانستان برای حمایت از زنان و اجرای قطع‌نامه ۱۳۲۵ که دولت‌های عضو سازمان ملل متحد را مکلف می‌سازد تا برای تامین امنیت زنان بیشتر تلاش کنند، تعهد لازم را دارد.
