sim 3

دهم دسامبر ۲۰۱۵ به مناسبت روز جهانی “حقوق بشر” در چهارچوب بزرگ‌داشت هفته‌ای به همین نام و همزمان با جشن ۱۹ سالگی بنیاد آرمان‌شهر، تندیس‌های چهارمین دور جایزه بین‌المللی صلح سیمرغ اهدا شد. این جایزه این‌بار به زنان و ابتکاراتی از آن‌ها اختصاص یافت که در سه کشور همسایه در قلب آسیا – افغانستان، ایران و تاجیکستان – پاسداران واقعی صلح‌اند؛ زنانی که ازجنگ‌افروزی بیزارند و با ابتکارات مدنی و پیگیر خویش  در مقابل آن ایستاده‌اند؛ زنانی که با اندیشه و عمل‌کرد خود با جهان خودکامه و جنگ‌زده مقابله کرده و ما را نیز به ادامه‌ی این مبارزه برای تغییر روابط ناعادلانه و در خدمت برابری امیدوار می‌کنند.

پیش از اهدای جوایز روح‌الامین امینی، معاون آرمان‌شهر در خصوص جایزه امسال گفت: «ما امروز از زنانی تجلیل می‌کنیم که حنجره انسانیت هستند. امیدواریم سال آینده از دردهای کم‌تری صحبت کنیم و به جای آن به دست‌آوردهایی بپردازیم که بیشتر از امروز است.»

در ادامه مارک جورج، سفیر سوییس در افغانستان و پاکستان با سخنرانی کوتاهی این مراسم را افتتاح کرد. به گفته وی در ۳ سال گذشته کمک‌ها و مشورت‌های زیادی در خصوص افغانستان انجام شده: «در جامعه بین‌المللی همکاری و همبستگی در این خصوص وجود دارد. شما تنها نیستید و جامعه بین‌المللی همراه شماست.»

 مارک جورج سفری سوییس در افغانستان و پاکستان سخنران افتتاحیه جایزه صلح سیمرغ

مارک جورج سفری سوییس در افغانستان و پاکستان سخنران افتتاحیه جایزه صلح سیمرغ

او همچنین در خصوص وضعیت زنان در جهان گفت: «متاسفانه در کشورهای غربی به ویژه سوییس نیز افکار منفی در خصوص زنان وجود دارد. در آن‌جا طبق مطالعه‌ای که روی نوجوانان انجام شد، افکار بچه‌ها علیه دختران تهاجمی است. متاسفانه وضعیت جهان امروز این‌گونه است.»

پس از صحبت‌های سفیر سوییس، اسامی برگزیدگان دور چهارم جایزه بین‌المللی صلح سیمرغ اعلام شد. در حالی زنانی از کشورهای افغانستان، ایران و تاجیکستان تندیس‌های لاجوردین سیمرغ را به خانه بردند که آتش جنگ در منطقه‌شان زبانه می‌کشد و آن‌ها را به مبارزه‌ای نفس‌گیرتر فرا می‌خواند.

از افغانستان حوریه مصدق،‌ برای تقدیر از دو دهه فعالیت حقوق بشری در سطح ملی و بین‌المللی؛ عمه سکینه، برای یک عمر بی‌باکی و عیاری در شکستن تابوهای جنسیتی؛ مریم دُرانی، برای مقاومت و ابتکار در رساندن صدای زنان از قندهار؛ فرخنده رجبی، نمونه‌ای شاخص از نسل دختران جوان که با ابزار فرهنگ و دانش در ترویج روشن‌گری می‌کوشند تندیس سیمرغ را به خانه بردند.

از کشور ایران مهرانگیز کار، برای تقدیر از یک عمر فعالیت در دفاع از حقوق برابر زنان و‌ آزادی و از تاجیکستان گل‌رخسار صفی‌اوا، به پاس نوشته ها و سرودهایش که همراه با تحولات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی کشور و منطقه‌اش می‌تپد و مهره‌نگار بهران‌اوا، به پاس یک عمر فعالیت اجتماعی برای زنان و کودکان برنده این تندیس اعلام شدند.

آرمان‌شهر همچنین از وحید قاسمی از کشور افغانستان که از طریق موسیقی و پژوهش سفیر صلح و دوستی است و کمپین‌های دادخواهی مدنی، صلح‌آمیز و فراگیر زنان ایران، برای تساوی، عدالت، رفع تبعیض و آزادی که نمونه‌ای یکتا در ایران و منطقه است، تقدیر کرد.

از جمله این برگزیدگان، ۳  تن در مراسم اهدای تندیس حضور داشتند.

حوریه مصدق پس از دریافت تندیس سیمرغ به آرمان شهر گفت: «فعالیتهای ما برای پاداش و قدردانی نیست اما وقتی مورد قدردانی قرار می‌گیریم انرژی می‌گیریم. ما مخالفانی داریم که از فعالیت‌های ما خوش‌شان نمی‌آید و کوشش می‌کنند تا به طرق مختلف جلوی ما را بگیرند. اما این قدردانی برای من چنین معنی می‌دهد که همراهانی هستند که فعالیت‌هایم را به دیده قدر می‌نگرند و این برای من جای افتخار دارد.»

 حوریه مصدق برنده دور چهارم جایزه صلح سیمرغ از افغانستان

حوریه مصدق برنده دور چهارم جایزه صلح سیمرغ از افغانستان

حوریه مصدق فعال حقوق بشر و روزنامه‌نگار، برگزیده روشنفکری از افغانستان است که ۲۲ سال اخیر عمر خود را به فعالیت رسانه‌ای در حوزه‌های حقوق بشرَ حقوق زنان و عدالت انتقالی در افغانستان و منطقه گذرانده است.  وی از سپتامبر سال ۲۰۰۸ به عنوان پژوهش‌گر مسایل مربوط به این کشور در سازمان عفو بین‌الملل مشغول به کار شده است.

فرخنده رجبی پس از دریافت تندیس سیمرغ به آرمان شهر گفت: «به نظر من پاسداران واقعی صلح دخترانی هستند که با وصف تهدیدات شدید امنیتی هنوز با ترس و لرز به مکتب میروند و برای ورود به دانشگاه تلاش می‌کنند. من از این که برگزیده جایزه صلح سیمرغ هستم خرسندم و میدانم که این جایزه به من انگیزه می‌دهد تا با قدمهایی استوارتر برای صلح تلاش کنم.»

 فرخنده رجبی برنده چهارمین دور جایزه صلح سیمرغ از افغانستان

فرخنده رجبی برنده چهارمین دور جایزه صلح سیمرغ از افغانستان

فرخنده رجبی در سال ۱۳۶۹ خورشیدی در شهر مزار شریف زاده شد. این روزنامه نگار جوان در حکومت جدید به مکتب رفت و هنگامی‌که در کلاس نهم به تحصیل مشغول بود، نخستین نشریه دانش‌آموزی را در چهارچوب وزارت معارف (آموزش و پرورش) ولایت بلخ راه‌اندازی کرد. این نشریه زمینه‌ای شد برای راه‌اندازی ماهنامه و خانه فرهنگی “پرتو” که فرهنگیان بسیاری را به جامعه روشن‌گران معرفی کرد. صالح محمد خلیق در کتاب تاریخ ادبیات بلخ، در توصیف این خانه فرهنگی می گوید: زمینه‌ساز معرفی موج جدیدی از بانوان شاعر، نویسنده و فرهنگی بوده است. خانم رجبی از پایه‌گذاران و اعضای هیات مدیران نهاد “فعالان مدنی برای توسعه پایدار” است که در سال ۲۰۱۱ به همراه ۴ تن از همکارانش و «هم‌باوران» خود بنا نهاد و تاکنون برنامه‌های ملی و بین‌المللی بسیاری را برگزار کرده است.

در این مراسم عمه سکینه نیز حضور داشت که پس از دریافت تندیس سیمرغ با لحنی آرام و صمیمی گفت: «این جایزه باعث افتخار من است و خرسندم که جوانانی هستند که برای آگاهی مردم و جامعه‌شان تلاش می کنند.»

عمه سکینه برنده چهارمین دور جایزه صلح سیمرغ از افغانستان

عمه سکینه برنده چهارمین دور جایزه صلح سیمرغ از افغانستان

جایزه بین المللی صلح سیمرغ در سه دوره گذشته خود از شاعران و نویسندگان، ناشران مستقل و هنرمندان عرصه موسیقی تقدیر کرده بود.