تفکر، رفتار و سیاست خشونت آمیز علیه زنان و دختران، همه جهان را ناامن ساخته است
بار دیگر با فرارسیدن روز جهانی منع خشونت علیه زنان، فرصتی داریم تا از خشونت و تبعیض گسترده، نظام مند، قانونی و عرفی که هر روز بر تن و روح نیمی از جمعیت جهان وارد می‌شود، سخن بگوییم و آن را محکوم کنیم. امسال هم در شرایطی این سالگرد را پاس می‌داریم که وضعیت زنان در چهارگوشه جهان نسبت به سال‌های پیش وخیم‌تر شده است. جنگ، استبداد، مهاجرت، پناهندگی، تبعیض و سرکوب که ازجامعه تا خانه‌های تک‌تک ما سربلند می‌کند و در مسیر زندگی، خود را بر سر زنان آوار می‌کند، وحشیانهتر از پیش ادامه دارد. همچنین تبعیض و نابرابری جنسیتی زندگی همه زنان را در شرق و غرب تحت تاثیر قرار داده و مانعی اساسی برای دستیابی آنان به جایگاه برابر و اثرگذار در سطح جامعه است.
امروز در آستانه پرتگاهی از تاریخ جهان ایستاده ایم که خشونت عریان و نظاممند آن چنان در ابعاد مختلف زندگی زنان ساری و جاری است که در کمتر دوره ای بشر آن را تجربه کرده است. جهان امروز که به مکانی به غایت دهشتناک و ناامن تبدیل شده است نتیجه همکاری مستقیم و غیرمستقیم سیاستمداران کم خرد، شرکتهای بزرگ اسلحه سازی، نیروهای افراطی جنگ طلب، سنت های مردسالاری و پدرسالاری و کنار گذاشتن زنان و مردان آگاه و با وجدان از تصمیم گیریهای سرنوشت ساز در عرصه های کلان سیاسی –اقتصادی و زندگی خصوصی و خانوادگی است که امکان زیست مسالمت آمیز را از انسانها در چهارگوشه جهان سلب کرده است. در این میان بیشترین آسیب به محروم ترین گروههای اجتماعی از جمله زنان و کودکان وارد می‌شود.
زنان در عین حال که با موانع بی‌شماری در مبارزه اند که آنان را از دسترسی به جایگاهی برابر و فارغ از تبعیض که شایستگی احراز آن را دارند، باز می دارند با محرومیتهای اقتصادی، اجتماعی، خانوادگی، فرهنگی و قانونی نیز دست و پنجه نرم می کنند. اگر چه جهان مردان سیاست، خرد و اگاهی زنان را که با زحمت فراوان و در طول قرنها مبارزه به دست اورده اند در عمل به رسمیت نمی شناسد، باید اذعان کرد که جهان هرگز زنانی به توانمندی و اندیشمندی زنان امروز به خود ندیده است و این حاصل سالها مبارزه است.
مبارزه با خشونت علیه زنان، ابعاد گسترده ای دارد. این خشونت هم باید از درون خانواده ها زدوده شود و هم از عرصه های عمومی. نه تنها باید مناسبات اجتماعی تبعیض آلود را از اساس مورد بازنگری قرار داد، امکان و فرصتهای برابر اموزشی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی برای زنان فراهم کرد، قوانین حقوقی و مدنی را اصلاح کرد، حق زنان بر جسم و روحشان را به رسمیت شناخت، خوانش های متحجرانه و سرکوبگر از دین را کنار گذاشت، بلکه باید امکان مشارکت و حضور زنان در عرصه های کلان سیاسی و مدیریتی جامعه را نیز فراهم کرد. نمی توان پذیرفت که مردها به دلایل مختلف و واهی با هم بجنگند، اتش بس اعلام کنند، آشتی کنند، توافق نامه صلح امضا کنند و در این میان میلیونها زن و کودک کشته، زخمی، آواره و قربانی شوند.
در این مقطع تاریخی که فاشیسم از دل نئولیبرالیسم افراطی چنگ و دندان نشان می‌دهد، مقاومت ما از آمریکا تا اروپا، تا خاورمیانه و آسیای مرکزی آشوب‌زده، و آفریقای غارت شده نشانه همبستگی ماست. زنان و مردان آگاه اجازه نمی دهند پوپولیسم مجرای بازگشت به کلیشه‌های جنسیتی و سرکوب چندباره زنان شود.
زنان جهان باید از جایگاه شایسته خود برخوردار شوند، فکر و توانمندی آنها به کار گرفته شود تا فضایی امن برای زندگی همگان فراهم آید.
آرمان‌شهر، در کنار تمامی زنان قلب آسیا، منطقه و جهان این خشونت هر روزه و جهانی را محکوم می‌کند. به باور ما تمامی انسانها، فارغ از جنسیت، برابر هستند و بایستی از حقوق، امنیت، امکانات و تسهیلات برابر برخوردار شوند. ما بر این باوریم که دنیا بدون مشارکت زنان به صلح و عدالت نمی‌رسد و تا آن زمان شعله های جنگ همواره دامن همه را خواهد گرفت. ما خواستار سهم برابر برای زنان در تمامی عرصه‌ها هستیم: سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و خانوادگی.
