هر سال در روز ۲۵ نوامبر (۴ آذر)، سراسر جهان از خشونت علیه زنان به خشم میآید. یک روز در ۳۶۵ روزی که زنان بی وقفه در معرض همه شکل های خشونت هستند: حمله، تجاوز، اکثریت گسترده‌ی قتل ها به دست مردان که اغلب با معافیت کامل از مجازات رخ می‌دهد. زنان تنها قربانی تبعیض نیستند. آنها در همه جا در عین حال عاملان اصلی رهایی خود هستند. همچنان که در مبارزه های گسترده اخیر علیه خشونت جنسی (#MeToo) یا زن کشی (نه کمتر Ni Una Menos در آمریکای لاتین، نه کمتر Non Una Di Meno در ایتالیا) یا به خاطر حق سقط جنین (لهستان، برزیل) دیده شده، پیشرفت در سطوح ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی همیشه در اثر فشار جنبش های فمینیستی به دست میآید که هر روز در راه حقوق برابر مبارزه می‌کنند. فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر به مناسبت روز ۲۵ نوامبر با انتشار ویدئویی که مبارزه های اخیر زنان در سراسر جهان را به نمایش می‌گذارد، تجلیل می‌کند. جنبش فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر از این مبارزه ها در راه محو خشونت علیه زنان و تبعیض جنسی که زیر بنای این خشونت‌ها است حمایت و به آنها کمک می‌کند.
نخستین بار زمانی ایستادم
که ۱۱ ماهه بودم
و به گفته‌ی مادرم از آن روز به‌بعد
هیچ‌گاه به حرف گوش نکرده‌ام
در تمام دوران مدرسه هیچ‌گاه
به‌خاطر چیزی زیادی ایستادگی نکردم
اما تا جایی که می‌توانستم بایستم ایستادم
به‌گمانم به همین دلیل است که هنوز ایستاده‌ام.
من ایستادم
زمانی که عشق صدایم کرد
من ایستادم
حتا زمانی که مبارزه سراسر بیهوده بود
امید مرا روی پا ایستانید
و در زیر شرشر باران بر جا گذاشت.
اما من ایستادم
و باز هم خواهم ایستاد
