گزارشگران بدون مرز تداوم تهاجم و تهدید علیه روزنامه نگاران افغان را محکوم می‌کند. سازمان همچنین اعتراض خود را نسبت فراخواندن رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران به سانسور از سوی مقامات مسوول افغانستان اعلام می‌کند. از آغاز سال میلادی ۲۰۱۳ تا امروز بیش از سی مورد خشونت فیزیکی و تهدید علیه روزنامه‌نگاران بازشماری شده است.که ده مورد آن در ده روز گذشته از سوی طالبان، مقامات محلی و پلیس اتفاق افتاده است.
«در برابر افزایش تهدیدها و جنایات مرتکب شده از سوی طالبان دشمنان آزادی اطلاع رسانی و دیگر گروه‌های فشار، دولت افغانستان باید تلاش خود بالای حفاظت از کارکنان اطلاع رسانی افزایش دهد. تداوم بی‌تفاوتی در برابر این خشونت‌ها علیه آزادی‌های بنیادین، حق دانستن شهروندان را در خطر قرار می‌دهد.»
در تاریخ اول ثور ۱۳۹۲، یک موتر سایکل که دو مرد بر آن سوار بودند، به موتور حامل علی اصغر یعقوبی، خبرنگار رادیو مژده در جاده کج شهر هرات شلیک کردند. این خبرنگار که گلوله‌ای بر سینه‌اش اثبات کرده بود به شکل عاجل به شفاخانه‌ی هرات انتقال داده شد و تحت تداوی قرار گرفت. خوشبختانه زندگی وی در خطر نیست. پیگیری در باره حمله کنندگان از سوی مقامات امنیتی در جریان است. در فردای آن روز همزمان با تظاهرات ده‌ها خبرنگار در هرات در اعتراض به این سوقصد و تقاضا برای پیگیری جدی قضیه از سوی مسوولان، طالبان با انتشار اطلاعیه‌ای مسئولیت حمله به علی اصغر یعقوبی را بر عهده گرفتند. در این اطلاعیه « کشته شدن» این خبرنگار از سوی «مجاهدین» برای «فعالیت‌های ضد اسلامی» تائید شده است. در ماه‌های گذشته طالبان تهدیدعلیه روزنامه‌نگاران را افزایش داده‌اند.
احمد ندیم غونی، مدیر ماهنامه‌ی سام در ولایت غور، نیز در تاریخ ۲۶ حمل سال روان، از سوی طالبان تهدید به مرگ شده است.این شخصیت فرهنگی که برای انتقادهایش از مشکلات اجتماعی از سوی طالبان تهدید شده است. وی همچنین یکی دیگر از علت‌های تهدید را خبرنگار بودن دخترش در تلویزیون دولتی غور اعلام کرده است.
در تاریخ ۲ ۲ حمل، ابراهیم محمدی، خبرنگار رادیو فریاد و رادیو دولتی در ولایت فراح نیز از سوی طالبان تهدید به مرگ شده است.
اما تنها طالبان نیستند که خبرنگاران را تهدید می‌کنند. در تاریخ ۲۹ حمل، گزارشگران بدون مرز، از تهدید علیه، ولی آرین، خبرنگار شبکه طلوع تی وی مطلع شده است. به گفته فدارسیون ژِورنالیستان افغانستان، این خبرنگار «گزارشی را در مورد قتل سه تن در جریان جشن نوروز در ساحۀ گلغندی ولایت پروان، تهیه و به نشر سپرده، یک تن از مظونین حادثه که پسر یکی از فرماندهان سابق است، از سوی پولیس دستگیر شده… حالا وابسته گان جوان زندانی، پیوسته آقای آرین را تهدید می کنند و از او خواسته اند گزارشی بنویسد که در آن نشان داده شود، جوان بازداشت شده از سوی پولیس، بی گناه بوده است.» گزارشگران بدون مرز از بی‌تفاتی نهادهای امنیتی در این باره ابراز تأسف می‌کند.
در تاریخ ۲۶ حمل، عبدالکریم خراسانی، مدیر رادیو کوچه در ولایت بدخشان و در تاریخ ۲۹ حمل، نصیر احمد صادق خبرنگار شبکه تلویزیونی یک در ولایت تخار از سوی ماموران پولیس مورد لت و کوب قرار گرفتند. موتر خبرنگار شبکه یک در ایست بازرسی میان تالقان و چوک، از سوی ماموران مورد آسیب قرار گرفته است. این خبرنگار پیش از این گزارشی از مظاهره علیه قوماندان پولیس تخار را به نشر سپرده بود. در همان روز در شهر هرات، نصیر احمد رها، خبرنگار شکبه تلویزیونی آسیا تی وی، از سوی افرادی ناشناس مورد لت و کوب قرار گرفت. در ۲۶ حمل، شریف عسل و عزیز احمد دو روزنامه‌نگار شبکه تابان تی وی از سوی ماموران پلیس هرات مورد توهین قرار گرفتند. این دو خبرنگار در باره ترافیک و سانحه‌ها در خیابان هرات گزارش تهیه می کردند.
از سوی دیگر گزارشگران بدن مرز، اعتراض خود را به فراخوان به سانسور از مسوولان دولتی افغان به رسانه‌ها و خبرنگاران را اعلام می کند.
در تاریخ ٢ ثور، حامد کرزی رئیس جمهوری افغانستان برای دومین بار در کمتر از دو ماه به وزارت اطلاعات و فرهنگ فرمانی برای اعمال سانسور صادر کرد، وی این بارخواسته است تا این وزارت‌خانه از «نشر فلم و برنامه‌های خلاف شئونات اسلامی جلوگیری کند» این دستور عمل به خواست شورای سراسری علما افغانستان صادر شده است.
«بر خلاف وظیفه‌ی تضمین جمهوریت و اجرای قانون اساسی ما ناظر صدور فرمان‌هایی بیش از پیش نگران کننده از سوی مقامات مسئول افغان برای سانسور هستیم.
شورای سراسری عالمان افغانستان از نفوذ خود بر رئیس جمهور افغانستان بهره می‌برد تا به بهانه‌ی مبارزه با « پخش و نشرفلم های مبتذل روز و منافی شئونات ملی و اسلامی”، قوانین آزادی ستیز خود را بر روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها تحمیل کند. این شورا اما هیچ‌گاه خشونت علیه روزنامه‌نگاران ورسانه‌ها را محکوم نکرده است. با اینکه این اقدام‌ها مغایر با‌ارزش های اسلامی‌ست که این شورا وظیفه دفاع از آن‌ها را بر عهده گرفته است. دولت افغانستان با سانسور بیشتر رسانه‌ها و روزنانه نگاران نمی‌تواند، معظلات بیشمار جامعه و از جمله معظلات اخلاقی را حل کند.»
