در استقبال از روز جهانی کارگر، کمپین حمایت از حقوق کارگران در ایران در شرایطی شکل گرفته است که اصناف کارگری در ایران شرایط بحرانی ناشی از فشارهای اقتصادی و سیاسی را متحمل می‌شوند.
بحران اقتصادی ناشی از نابخردی سیاستمداران کشور در برنامه ریزی‌های کلان اقتصادی، بحران سازی در روابط دیپلماسی که تحریمهای اقتصادی فراوانی را به مردم تحمیل کرده است و به یغما رفتن ثروت ملی که کمترین پاسخگویی در قبال آن شنیده نمی‌شود، کارگران را در شرایط سخت اقتصادی قرار داده است. شرایطی که بسیاری از آنان را بیکار کرده یا به آستانه بیکاری کشانده است. علاوه براین‌ها، محرومیت از حق اعتراض و دفاع از حقوق صنفی، برخورد قهری با سندیکا‌ها و اتحادیه‌های مستقل کارگری که ناشی از سرکوب سیاسی و نبود آزادی بیان در فضای سیاسی داخل کشور است، خفقان بیشتری را دامن می‌زند.
در این میان مثل همیشه زنان کارگر، در نخستین صف آسیب دیدگان قرار دارند. همانگونه که در بیانیه کمپین حمایت از حقوق کارگران در ایران آمده است: «زنان کارگر در آمارهای رسمی پنج درصد از کل کارگران را تشکیل می‌دهند و چون اغلب در بخش غیر رسمی شاغل هستند، در آمار‌ها جایی ندارند و نادیده گرفته می‌شوند. هر چند آنان در بخش رسمی نیز از حقوق اولیه قانونی خود نیز بهره‌مند نمی‌شوند و طبق قانون کار امتیازاتی که ظاهرا برای کمک به زنان کارگر، در نظر گرفته شده، موجب شده است تا کارفرما‌ها به استخدام زنان کارگر، رغبتی نشان ندهند و برای فرار از قانون مرخصی زایمان، حق شیردادن، ایجاد شیرخوارگاه و مهدکودک، از استخدام زنان کارگر سرباز زنند ویا هنگام عقد قررداد کار از کارگر زن تعهد گیرند که طی زمان قرارداد حق حامله شدن ندارند.»
علاوه بر این‌ها کاهش اجباری ساعات کار، بازنشستگی پیش از موعد و دورکاری، بیشتر زنان کارگر را هدف قرار داده و باعث از دست رفتن فرصت رشد در فضای کاری برای آنان شده است. دورکاری که به ظاهر در جهت حمایت از زنان است، اما درواقع باعث دور شدن زنان از فضاهای عمومی و اجتماعی و از دست دادن فرصت رشد و تعامل با محیط کار می‌شود که افزایش نرخ بیکاری زنان، تنها یکی از نتایج آن است.
زنان نه تنها از حقوق و مزایای کمتری نسبت به مردان در شرایط برابر کار، برخوردارند که در خانواده‌های کارگر نیز سختی مضاعفی را متحمل می‌شوند. زنان فعال کارگری و زنانی که همسرانشان فعال حقوق کارگران هستند یا به دلیل فعالیت در این حوزه تحت فشارهای سیاسی و قضایی قرار دارند، علاوه بر فشار سنگین معیشت، مسوولیت خانواده، پی گیری‌های قضایی و فشارهای اجتماعی، سیاسی و امنیتی بیشتری را نیز تجربه می‌کنند.
همچنین باید به وضعیت زنان کارگر سرپرست خانوار و مشکلاتشان اشاره کنیم. زنان کارگری که معمولا به دلیل ناچار شدن، به کارهای غیر رسمی با حقوق پایین و شرایط سخت تن می‌دهند و به همین دلیل در آمارهای رسمی نیز جایی ندارند و در صورت بحران کار یا تصمیم کارفرما، اولین کسانی هستند که بیکاری بر آن‌ها آوار می‌شود، آنهم در شرایطی که معمولا پشتوانه مالی دیگری در خانه ندارند.
در کشوری که به خاطر داشتن ثروتهای سرشار، خاک و آب و آفتاب فراوان و امکانات طبیعی بسیار، فرزندانش باید از بهترین امکانات معیشتی و رفاهی بهره بگیرند، روز به روز بر تعداد کودکانی که فشار فقر، از آن‌ها کودک کار ساخته است، افزوده می‌شود. آیا محرومیت کودکان از تحصیل و روی آوردن اجباری به کار، دلیلی جز بی‌تدبیری و سوء مدیریت اقتصادی و سیاسی دارد؟
از سوی دیگر انزوا در روابط بین المللی، برای کارگران ایرانی بیکاری، فشار اقتصادی و بحرانهای خانوادگی و اجتماعی را به همراه داشته است. نتیجه همه این‌ها، بر باد رفتن ثروتهای ملی کشور ما، فقر مردم و درهم شکستن بنیانهای اخلاقی در روابط اجتماعی و اخلاقی بوده است.
ما جمعی از فعالان حقوق زنان ایرانی، در آستانه روز جهانی کارگر با همه کارگران در ایران به ویژه زنان کارگر اعلام همبستگی می‌کنیم و در پاسخ به دعوت کمپین حمایت از حقوق کارگران در ایران، با اعلام حمایت از این کمپین، خواهان پایان یافتن فشارهای اقتصادی و سیاسی بر کارگران ایرانی به ویژه کارگران زن که همواره تبعیض های بیشتری به آن‌ها وارد شده، هستیم.
سران جمهوری اسلامی باید به مسوولیت خود که در سازمان جهانی کار (ILO) به آن متعهد شده اند، عمل کرده و به خواسته‌های دموکراتیک و برابری خواهانه نهادهای صنفی مستقل ایرانی گوش دهند و برای رفع تبعیضهای فراوان اقتصادی و اجتماعی و سیاسی گامی موثر بردارند.
امضا کنندگان:
احمد رناسی / اصغر ارسنگ/ الهه امانی / الهه صدر/ الهه گلکار/ امیر رشیدی/ امیر ممبینی/ اندیشه جعفری/ آزاده خسروشاهی/ آسو صالح/ آسیه امینی/ آیدا ابروفراخ/ آیدا سعادت/ آیدا قجر/ آینده آزاد/ بانو صابری/ بهرام امامی/ بهرام پرتوی/ بیژن پیرزاده/ پرتو نوری علا/ پروین اشرفی/ پروین اردلان/ پروین بختیارنژاد/ پروین شهبازی/ پروین ملک/ پریچهر نعمانی/ پریسا احمدیان/ توران همتی/ حسین علوی/ حمید حمیدی/ خدیجه مقدم/ دیان علائی/ راحله اروجی/ رضا کاویانی/ رضا گوهرزاد/ رضوان مقدم/ رویا کاشفی/ زینب پیغمبرزاده/ ژ.تبریزی/ ژیلا گل عنبر/ ﺳﺤﺮ مفخم/ سلماز مقدم/ سمانه موسوی/ سوسن طهماسبی/ سوفیا صدیق پور/ سیامک فرید/ شمس تولایی/ شهلا بهاردوست/ شیرین عبادی/ شیرین فامیلی/ شیوا نوجوان/ صبا واصفی/ صبری نجفی/ صدیقه مقدم/ عسل پیرزاده/ عشا مومنی/ عصمت بهرامی/ علی افشاری/ علی اکبر مهدی/ علی صمد/ علی مختاری/ علی خانی/ فاطمه ابوالحسن لو/ فاطمه شاه‌نژاد/ فاطمه مسجدی/ فاطمه مقدم/ فخری شادفر/ فرزانه محمدپور/ فرناز کمالی/ فرهنگ قاسمی/ فریبا راد/ فریبا طریقی/ فریبا مرزبان/ کاوه رضائی شیراز/ کاوه کرمانشاهی/ گیسو جهانگیری/ لیلی حبیبی/ لیلا رنجبری/ لیلا سیف اللهی/ مائده سلطانی/ محبوبه حسین زاده/ محبوبه محبی/ محسن نژاد/ مرسده هاشمی/ مژگان ثروتی/ مسعود شب افروز/ معصومه ضیاء/ ملیحه تیره گل/ منصور اسانلو/ منصوره خسروشاهی/ منصوره شجاعی/ مهدخت صنعتی/ مهری جعفری/ مهناز پراکند/ مهوش پوینده/ نازی عظیما/ ناهیدخیرابی/ ناهید میرحاج/ ندا فرخ/ نریمان رحیمی/ نسرین حمیدی/ نسیم تبیانیان/ نفیسه آزاد/ نوید محبی/ نیره توحیدی/ وجیهه مقدم/ یاور خسروشاهی/ یدالله قربانی/ حامیان مادران پارک لاله فرزنو/ حامیان مادران پارک لاله لس آنجلس-ولی/ کانون فرهنگ و هنر فرزنو
