مصوب مجمع عمومی سازمان ملل متحد طی قطعنامه شماره ۴۰/۳۴ مورخ ۲۹ نوامبر ۱۹۸۵
الف) قربانیان جرم
۱٫ «قربانیان» به معنی اشخاصی هستند که به صورت فردی یا جمعی به دلیل اعمال یا ارتکاب های ناقض قوانین جزایی فعال در دولت ها از جمله قوانین نهی کننده سوء استفاده جزایی از قدرتع متحمل صدمه از جمله صدمه جسمی و ذهنی، دشواری روحی، ضرر اقتصادیع محرومیت قابل توجه از آزادی های بنیادین شان شده باشند.
۲٫ تحت این اعلامیه، فردی ممکن است قربانی تلقی گردد صرف نظر از این که مرتکب شناساییع دستگیر، تحت پیگرد یا محکوم شده باشد و صرف نظر از این که رابطه فامیلی میان مرتکب و قربانی وجود داشته باشد. واژه «قربانی» هرجا مقتضی باشد شامل خانواده نزدیک یا افراد تحت تکفل مستقیم قربانی و اشخاص متحمل آزار هنگام مداخله جهت کمک به قربانیان در وضعیت پریشانی یا پیشگیری از قربانی شدن، هم می شوند.
