بی‌بی‌سی: حکومت افغانستان روزهای دوشنبه و سه شنبه (۲۲ و ۲۳ سپتامبر) را روزهای عزای عمومی به هدف گرامی داشت از قربانیان “شناخته شده و گمنام” این کشور اعلام کرده است.
ریاست جمهوری افغانستان می‌گوید که این اقدام به خاطر یادبود از ۵۰۰۰ قربانی است که بین سال های ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸ توسط “اگسا یا سازمان اطلاعاتی رژیم کمونیستی” کشته شده اند.
خاطرات،گزارش‌ها، مقالات و نظرات مردم در این مورد را می توانید در این صفحه بخوانید
صدها خانواده افغان هنوز منتظر و امیدوارند
پدر محمد ذکی رضایی از ولایت غزنی در این سالها ناپدید شده است. او می‌گوید که مصروف آبیاری زمینهای کشاورزی بودم که ملازم مدرسه منطقه آمد و گفت که امروز در مدرسه جشن است و مدیر مدرسه دستور داده که پدرت باید در این جشن شرکت کند. او افزود: “پدرم خانه نبود، وقتی که آمد پیام را به او رساندم، به مدرسه منطقه رفت ودیگر برنگشت.”
کلیک ادامه مطلب را اینجا بخوانید
خاطرات یک زندانی؛ جوانان گروه گروه سر به نیست می‌شدند
حبیب الرحمن حبیب، از زندان پلچرخی زنده بیرون آمد
“چندین بار مرا شوک برقی دادند. بیهوش شدم و با پاشیدن آب سرد به هوش آمدم. بعد سیم برق را به انگشتان دست و پایم و گوش‌هایم بستند و از من خواستند که اعتراف کنم. وقتی من لب به سخن نگشودم، گفت: الان شاهد می‌آید و چاره‌ای نداری مگر اینکه اعتراف کنی. وقتی شاهد وارد اتاق شد، دیدم که دوست دیرینه‌ام بود. او اظهار نمود که با شکنجه آنجا آورده شده بود. داغ‌ها و زخمهای روی تنش شاهد این گفته هایش بود.
کلیک ادامه مطلب را اینجا بخوانید
آیا فهرست قربانیان دیگر هم منتشر خواهد شد
این که نشر فهرست ۵۰۰۰ قربانی توسط روزنامه هشت صبح و ماهیت واکنش حکومت افغانستان در اوضاع و احوال شکننده کنونی چه پیامدی می تواند داشته باشد و آیا فهرستی که فقط جنایات ضد بشری توسط یک گروه خاص سیاسی را در یک برهه ای از تاریخ معاصر افغانستان بازگو می کند، می تواند گره‌های از پیچیدگی های پروندۀ جنایات جنگی بگشاید یا نه، محل بحث دارد.
کلیک ادامه مطلب را اینجا بخوانید
بزرگداشت از قربانیان جنایات ضدبشری و پرسش عدالت
در چند سال اخیر، حتی حکومت افغانستان در اجلاس عمومی کشورهای عضو دادگاه بین‌المللی (ICC) نیز شرکت نکرده‌است. این بی توجهی حکومت نسبت به دادگاه و مکلفیت هایش به عنوان یک عضو، سبب شده است دادگاه نیز هیچ‌گونه فعالیت و دست آوردی در افغانستان نداشته باشد.
کلیک ادامه مطلب را اینجا بخوانید
راهپیمایی برای مجازات عاملان کشتارهای سی سال گذشته در افغانستان
به دنبال انتشار فهرست پنج هزار نفری قربانیان اواخر سال ۱۳۵۷، تعداد زیادی از اعضای خانواده‌های قربانیان جنگ‌های سی سال گذشته و جریان‌های سیاسی و نهادهای مدنی به خیابان های کابل ریختند.
کلیک آلبوم عکس این راهپیمایی را اینجا ببینید
نظرات مردم در برنامه نوبت شما
آیا شما فرد یا افرادی از بستگانتان را در حوادث ۵۷ و ۵۸ از دست داده اید؟ آیا نام آنها را در این فهرست یافته اید؟ با دیدن مشخصات آنها در این فهرست چه احساسی داشتید؟
در پی این افشاگری عده ای خواستار انتشار فهرست های دیگر شدند که در اختیار دولت و کمیسیون مستقل حقوق بشر است. شما انتظار دارید دولت افغانستان چه واکنشی نشان بدهد؟ به نظر شما با عوامل این کشتار باید چگونه برخورد شود؟
