بر پایه گزارش سالانه «فریدم هاوس» یا «خانه آزادی» وضعیت آزادی در جهان طی یک سال گذشته، در سال ۲۰۱۳ میلادی، تحت‌الشعاع سرکوب و فشار در اورآسیا و خاورمیانه همچنان کاهش یافته است.
گزارش سال ۲۰۱۴ «خانه آزادی» به وضعیت آزادی در ۱۹۵ کشور جهان باز می‌گردد که آنها را را از منظر حقوق سیاسی و آزادی‌های مدنی ارزیابی کرده است.
این گزارش «انحطاط وضعیت آزادی در جهان را» روندی برمی‌شمارد که هشت سال است ادامه دارد.
«خانه آزادی» نکتهٔ «به‌ویژه قابل توجه» را تحولات مصر می‌نامد که جابه‌جایی قدرت در نهادهای دمکراتیک خود را به‌دنبال کودتایی نظامی طی کرد.
بنا بر این گزارش، طی سال گذشته همچنین عقب‌گردهای جدی در حقوق دمکراتیک در کشورهای بزرگ دیگر و از لحاظ سیاسی پرنفوذ از جمله روسیه، اوکراین، جمهوری آذربایجان، ترکیه، ونزوئلا و اندونزی وجود داشته است.
در بررسی «خانه آزادی» از ۴۸ کشوری که «غیرآزاد» شناخته شده‌اند، ۱۰ کشور در هر دو زمینه حقوق سیاسی و آزادی‌های مدنی پایین‌ترین نمرهٔ ممکن، نمرهٔ ۷ را گرفته‌اند و در ردیف «بدترین از بدترین‌ها» ارزیابی شده‌اند.
این کشورها عبارتند از: جمهوری آفریقای مرکزی، سومالی، گینه استوایی، سودان، اریتره، سوریه، کره شمالی، ترکمنستان، عربستان سعودی و ازبکستان.
پنج کشور دیگر و دو منطقه نیز با نمرهٔ ۷ برای حقوق سیاسی و ۶ برای آزادی‌های مدنی، اندکی بهتر از بدترین ممکن نمره گرفته‌اند که عبارتند از: بلاروس، چاد، چین، کوبا، لائوس، نوارغزه، اوست جنوبی.
در مورد وضعیت آزادی در ایران «خانه آزادی» مانند گزارش سال پیش خود دگرباره با دادن نمرهٔ ۶ به ایران در هر دو زمینه حقوق سیاسی و آزادی‌های مدنی همچنان ایران را «غیرآزاد» ارزیابی کرده است.
در ارزیابی «خانه آزادی» به هر کشور و منطقه، دو نمره از یک تا هفت برای حقوق سیاسی و آزادی‌های مدنی داده می‌شود. نمرهٔ یک نشانگر آزادترین و نمرهٔ هفت نمایانگر غیرآزادترین است.
این دو نمره بر مبنای امتیازات داده شده به ۲۵ شاخص جزیی‌تر محاسبه شده است. معدل نمرات یک کشور یا منطقه در زمینه‌های حقوق سیاسی و آزادی‌های مدنی روشن می‌کند که آیا آن کشور آزاد، نسبتا آزاد یا غیرآزاد است.
