روح‌الامین امینی – معاون بنیاد آرمان‌شهر: جلسه نقد سیمرغ در بهار ۱۳۹۰ خورشیدی به ابتکار بنیاد آرمان شهر و همت تعدادی از جوانان شاعر و نویسنده در شهر هرات راه اندازی شد.
جلسه ای که دوشنبه هر هفته تعدادی از شاعران و نویسندگان جوان گرد هم می آیند و شعرها و نوشته های شان را می خوانند و به نقد آثارشان می پردازند.
این جلسه گاهی با نمایش فیلم کوتاهی آغاز می شود و نقد و نظرها پیرامون این فیلم دریچه بحث را باز می کند و سپس اخبار فرهنگی ارایه می شود اخباری که همواره بی بحث از آن ها نگذشته ایم و گاهی بحث پیرامون یک خبر فرهنگی به یک بحث منتقدانه اجتماعی تبدیل می شود و کمتر یا بیشتر از یک ساعت وقت جلسه را به خود اختصاص می دهد. در سال گذشته خبرهای جنجال برانگیز زیادی داشتیم. از لغو یک کنسرت موسیقی در هرات گرفته تا تصمیم شورای وزیران در مورد زبان ها و لهجه هایی که بیگانه خوانده شده بود.
بدیهی است طرح چنین مباحثی پا را از دایره فرهنگ فراتر می گذارد و مباحثی مانند آسیب شناسی اجتماعی و سیاسی نیز وارد معرکه و گیر و دار می شود. با این وصف در طول این دو سال این جلسه صرفا یک جلسه ادبی نبوده است بلکه مباحث دیگری نیز در آن مطرح شده است.
وقتی شعری با موضوع جنسیت در جلسه خوانده شده (که بسیار هم خوانده شده) نقد و نظرها و گفت و شنیدها صرفا پیرامون ارزش ادبی اثر نبوده است یا وقتی فیلمی با محتوای اجتماعی نمایش داده شده شیوه بحث ها تغییر کرده است و تنها از منظر ارزش هنری به سمت فیلم نگاه نشده است.
از این روست که می خواهیم بگویم ارزش و اهمیت جلسه نقد سیمرغ تنها ارزش ادبی نیست و تفاوت این جلسه در طرح بحث های گسترده تر فرهنگی است که ناگزیر با خود طرح مسایل سیاسی – اجتماعی را نیز به همراه دارد و به گروه کوچک نقد سیمرغ اهمیت بیشتری می دهد از این منظر که بر جهان بینی و نوع نگاه اعضای آن به پیرامون و دغدغه های اجتماعی تأثیر گذار است.
جلسه نقد سیمرغ دو سال پیش در حلقه ای کوچک شکل گرفت و بعدا توانست تعداد بیشتری از دست اندرکاران شعر و ادبیات را به گرد خود بیاورد. بدیهی است این جلسه همراه با فراز و فرودهایی نیز بوده است یکی از مشکلات آن را با حضور کمرنگ بانوان در این جلسه ها داشتیم هر چند گاهی نیمی از شرکت کنندگان بانوان بودند اما این حضور هیچ گاه حضوری پیگیر و مستدام نبوده است اما از جانب دیگر استمرار این جلسه و تغییری که در طول این دو سال در آثار دوستانی که در آن شرکت کرده اند دیده می شود نقاط قوت آن را به خوبی نشان می دهد. تعدادی از جوانانی که به تازگی به شعر و ادبیات روی آورده بودند امروز نه تنها که بر کیفیت و قدرت آثارشان افزوده شده است که وارد فضای نقد و گفتگو شده اند و گاهی نظرات دقیق شان موجب مسرت و خوشحالی است.
این جلسه معمولا ۱۲ یا ۱۳ نفر شرکت کننده دارد هر چند گاهی شرکت کنندگان آن از بیست نفر هم می گذرد و ما امیدوارم در سال روبرو بر علاوه این که بر کیفیت جلسات افزوده شود بتوانیم جمعی بیشتر را بر این گروه کوچک اما پر محتوا بیافزاییم و این تلاش مجموعه این دوستان را می طلبد.
به مناسبت جشن ۲ سالگی جلسه نقد سیمرغ از همه دوستانی که مستدام و پراکنده در این جلسه حضور داشتند تشکر می کنیم: آقای اسماعیل سراب، خانم فریبا حیدری، خانم زهره زهیر، آقای علی اکبر نظری، آقای رامین عرب نژاد، آقای اسدالله یوسفی، آقای محمد علی بیداد، آقای عتیق اروند، آقای جاوید نبی زاده، آقای خالد قادری، آقای راشد رامز، آقای شعیب امیری، آقای احمد موسوی، آقای سعید حیدری، آقای محسن جمشیدی، آقای رافع رایع، آقای فرهاد فرحت، آقای آرین آرون، خانم افسانه واحدیار، خانم نیلوفر نیک سیر، خانم فروزان امیری، خانم سیمه رامش، آقای بهروز دانشمند، آقای بهراد یوسفی، آقای هارون رحیمی، آقای اکرام بسیم و …
ممکن است نام بعضی از دوستان نیز از این فهرست مانده باشد در چنین مواردی گاهی می بینیم نام بعضی از نزیک ترین دوستان از قلم افتاده است اما از همه دوستانی که نام شان در این فهرست آمده و احتمالا نیامده است و در برپا نگهداشتن این جلسه سهم داشته اند سپاسگزاری می کنیم.
این متن تنها برای یادآوری و گرامی داشت جشن دوسالگی این جلسه نیست بلکه به معنی تجدید پیمانی است با همه همراهان و گرامیانی که جلسه نقد سیمرغ معنایی ندارد جز حضور آن ها در کنار یک دیگر.
به امید این که همه ما در کنار هم جشن ده سالگی این جلسه را برگزار کنیم و بر علاوه جلسات دیگری که هم اکنون در شهر هرات با همت و پشتکار پی گیری می شوند شاهد راه اندازی جلساتی دیگر نیز باشیم و از میان همه این جمع های کوچک انسان هایی بزرگ و شایسته این ادبیات فخیم بیرون بیایند و نام نیاکان سربلند شان را همچنان زنده نگاه دارند.
