نادین گوردیمر درگذشت
منبع: روزنامه شرق
نادین گوردیمر، برنده جایزه ادبی نوبل و یکی از نویسندگان فعال علیه آپارتاید در ۹۰سالگی در شهر ژوهانسبورگ آفریقای‌جنوبی درگذشت. به گزارش رویترز، خانواده گوردیمر در بیانیه‌ای اعلام کردند که او روز یکشنبه، ۲۴تیر در ۹۰سالگی در منزلش در ژوهانسبورگ درگذشته و در این بیانیه گفته شده که او در کنار فرزندانش هوگو و اوران چشم از دنیا فروبسته است. گوردیمر متولد بیستم نوامبر۱۹۲۳ در ژوهانسبورگ آفریقای‌جنوبی بود. او در آثارش به موضوعات اخلاقی و نژادی، به‌ویژه آپارتاید پرداخت و حتی آخرین اثر او با نام «هیچ زمانی مثل امروز» در سال ۲۰۱۲ نیز درباره مبارزه علیه آپارتاید بود.
این بانوی نویسنده در اکثر آثارش به مفاهیم اجتماعی و سیاسی مخصوصا موضوع آپارتاید (تبعیض‌نژادی) پرداخته و حتی در زمان برقراری آن رژیم، یکی از اعضای کنگره ملی آفریقا بود. او بسیاری از داستان‌های خود را با مضامین عشق، نفرت و ارتباط میان انسان‌ها تحت فشار سیستم آپارتاید نوشت که در سال۱۹۹۴ با آمدن نلسون ماندلا، اولین رییس‌جمهور سیاهپوست آفریقای‌جنوبی به پایان رسید. او همچنین همواره به تاریخ و میراث خود وفادار ماند و باوجود نفرت از آپارتاید تنها یک‌بار درنظر داشت به نزدیکی‌های زامبیا مهاجرت کند. او گفته بود: «من حقیقتی را در زامبیا کشف کردم، به‌عنوان یک اروپایی و غریبه از جانب دوستان سیاهم مورد توجه و احترام قرار گرفتم و این تنها جایی است که من می‌توانم یک سفید آفریقایی باشم.»دستگیری دوست نزدیکش «بتی‌دو توی» در سال ۱۹۶۰ و قتل‌عام «شارپویل»، او را وارد جنبش ضدآپارتاید کرد و طولی نکشید که از دوستان وکلای‌مدافع «نلسون ماندلا» هنگام محاکمه او در سال۱۹۶۲ شد. پس از آنکه ماندلا در سال۱۹۹۰ از زندان آزاد شد، گوردیمر یکی از اولین افرادی بود که برای دیدن ماندلا دعوت شد. گوردیمر البته برای خوانندگان ایرانی هم نویسنده ناشناسی نبود. تا به حال چندین اثر از او به زبان فارسی منتشر شده است که از جمله آنها می‌توان به مجموعه داستان «تاراج» با ترجمه فاطمه پورجعفری، «خانواده جولای» با ترجمه لیلی مصطفوی، «داستان پسرم» با ترجمه شیرین‌دخت دقیقیان و «بتهوون یک‌شانزدهم سیاهپوست و داستان‌های دیگر» با ضیا قاسمی اشاره کرد.
