اعلامیه مطبوعاتی
مشکلات زنان در افغانستان عمدتا ساختاری است
دولت و جامعه مدنی افغانستان و جامعه جهانی باید ساختارها و نهادهای کلیدی اجتماعی، دینی، اقتصادی و فرهنگی-هنجاری را به گونه ای تغییر دهند که با توانمندسازی و توسعه پایدار زنان سازگار باشد.
کابل- ۲ فیبروی ۲۰۱۵- سازمان حقوق بشر و دموکراسی افغانستان در گزارش جدیدی (زنان از نگاه مردان: رسیدگی به ریشه های ساختاری مشکلات زنان در افغانستان) که امروز منتشر شد گفت که پس از سال ها سرمایه گذاری بین المللی در افغانستان، زنان افغان کماکان یک نیروی حاشیه ای اند. کمک های بین المللی عمدتا بر پروژه های کوتاه مدت متمرکز بود و از رسیدگی به موانع ساختاری زنان غفلت ورزید. حکومت افغانستان، به دلیل ترس از واکنش، علی السویه از پرداختن به جنبه های ساختاری که زنان را مطیع ساختارهای مردسالارانه و مردانه و خارج از تحولات اصلی نگه می دارد، اجتناب کرد.
سازمان حقوق بشر و دموکراسی افغانستان، با واکاوی مشکلات ساختاری، تحقیقاتی در سطح مردم عادی با مردان افغان انجام داد. هدف اساسی این تحقیق گفت و گو با مردان و یافتن این که آن ها زنان و مشکلات زنان را چگونه می بینند و چه راه حل های طولانی مدتی برای مشکلات نهادی ارائه می کنند، بود.سازمان حقوق بشر و دموکراسی افغانستان با کاربست روش های نوآورانه تحقیقی، در سطح اجتماعات با مردان گفت و گو کرد. افزون بر آن، این سازمان بحث های گروه کانونی و مصاحبه های هدف مند با مردانی که از ساختارهای کلیدی تحت سلطه مردانه قدرت اجتماعی مانند خانواده، نهاد دینی، فضای عمومی، بازار، فرهنگ و سنت های مربوط به این ساختارها نمایندگی می کردند، نیز انجام داد.
دامنه جغرافیایی این پروژه شامل پنج حوزه مهم همانند بامیان، هرات، کابل، بلخ و ننگرهار می شد: رویهمرفته، با بیش از ۳۹۰۰ شخص در سراسر این پنج حوزه مصاحبه و صحبت شد: ۶۰۶ نفر در مزار، ۷۵۶ نفر در هرات، ۱۰۷۶ نفر در کابل و ۷۸۲ نفر در ننگرهار و ۶۸۲ نفر در بامیان.
خداد بشارت، رئیس اجرایی سازمان حقوق بشر و دموکراسی گفت:” گرایشات ایستاری و رفتاری مردان افغانستان نسبت به زنان عمدتا نومید کننده، بدبینانه و گاهی پرخاشگرانه و سرکوب گرانه است. این مردان که با خصوصیت های کوته فکری، بدگمانی، خشونت و کنترل تعریف می شوند، عمدتا، زنان را به مثابه فرودستان می بینند و اغلب در تصمیم گیری و نمایش های قدرت با آن ها یا با تحقیر یا با غفلت برخورد می کنند.”
گفت و گوها در جریان مصاحبه های تحقیقاتی نشان داد که مردان افغان برنهادهای کلیدی و ساختارهای اجتماعی سلطه دارند که نه تنها بر حیات زنان در حوزه های عمومی و خصوصی تأثیر می گذارد بلکه آن را تعیین و تنظیم نیز می کند. بعضا ساختارهای مردسالارانه خانوادگی، نهاد دینی مردانه و تحت رهبری مردان، فضای عمومی ناامن، بازارتحت سلطه مردان و فرهنگ و سنت های محافظه کارانه محدودیت های چشم گیری هم به لحاظ خصوصی و هم به لحاظ عمومی بر زنان تحمیل می کنند. زنان با نیروهای ساختاری پیچیده ای مواجه اند که به صورت پیدا و پنهان بر زندگی آن ها تأثیر می گذارند و بر توانایی آن ها برای تغییر وضعیت شان تأثیرات منفی دارند.
خداداد بشارت گفت:” در کنار هنجارها و ارزش های محدودکننده اجتماعی، عدم دسترسی زنان به بازار آن ها را فقیر، به حاشیه رانده و ناتوان نگه داشته است. نقش غیرمولد زنان در سکتور اقتصادی سهم مهمی در وابستگی پیچیده آن ها بازی کرده و به شکل گیری یک شبکه مناسبات نابرابر قدرت به طور قابل توجهی کمک کرده است. این جایگاه وابسته زنان را تا زمانی که ورود آن ها به نیروی بازار محلی تسهیل نشود و آن ها را به فاکتور کمک کننده به اقتصاد خانواده و به طور کلی به جامعه تبدیل نکند، نمی توان تغییر داد.”
پس از سال ها کوتاه مدت گرایی و سرمایه گذاری های نامنظم، زمان آن رسیده است که هم دولت و جامعه مدنی افغانستان و هم جامعه جهانی مشکلات زنان افغان را در داخل ساختارهای کلان تر اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی و دینی قرار دهند و به تعدیل این ساختارها و نهادها به شیوه ای که با توانمندسازی و توسعه پایدار زنان سازگار باشد، کمک کنند.
برای اطلاعات بیشتر، لطفا به اشخاص زیر تماس بگیرید:
در کابل، خداد بشارت (دری/انگلیسی) ۰۰۹۳۷۸۳۶۳۶۷۰۷
در کابل، نیک محمد شریف (پشتو) ۰۰۹۳۷۷۶۷۶۱۷۸۴
در لندن، غلام سخی (دری/انگلیسی) ۰۰۴۴۷۹۵۶۷۵۷۸۶۶
گزارش کامل: Dari- Full Report-Women-in-the-Eyes-of-Men
