ظفرشاه رویی ( روزنامه  ۸ صبح)
همزمان با گسترش دامنه اعتصاب کاری آموزگاران شماری از مکاتب کشور به‌منظور افزایش معاشات و توزیع نمرات رهایشی، مقام‌های وزارت معارف می‌گویند که رسیدگی به برخی از خواست‌های آموزگاران اعتصاب‌کننده خارج از صلاحیت و توان این وزارت است.
روز پنج‌شنبه، ۱۴ جوزا، برای نخستین بار معلمان لیسه عالی حبیبیه در کابل اعلام کردند که آنان به‌دلیل بی‌توجهی رهبران حکومت وحدت ملی مبنی ‌بر افزایش معاشات و توزیع نمرات رهایشی به معلمان مکاتب، دست از تدریس کشیده‌اند. آموزگاران مکاتب می‌گویند که رهبرانحکومت وحدت ملی در زمان مبارزات انتخاباتی‌شان و هم‌چنین در نخستین‌ روزهای رسیدن به قدرت، وعده داده بودند که آموزگاران مکاتب را مورد توجه بیشتری قرار می‌دهند و معاشات‌شان را افزوده و نمرات رهایشی برای‌شان توزیع می‌کنند.
با اعتصاب کاری آموزگاران لیسه عالی حبیبیه کابل، معلمان شمار دیگری از مکاتب این شهر و برخی ولایات دست به اعتصاب زده‌اند.
بسم‌الله آصفی، یک تن از آموزگاران لیسه همایون شهید در کابل، می‌گوید که استادان این لیسه نیز روز شنبه دست از تدریس کشیده و دروازه مکاتب را بر روی دانش‌‌آموزان در اعتراض به بی‌توجهی رهبران حکومت وحدت ملی در مورد بهبود شرایط زندگی آموزگاران مکاتب بسته‌اند. آقای آصفی گفت: «معلمین به‌خاطر حقوق حقه‌شان از دولت، دست به تحصن زده‌اند. آنچه را که دولت وعده داده بود، معلمین می‌خواهند که به آن عمل شود. رهبران حکومت در دوران کمپاین خود و زمانی‌که تازه قدرت را به‌دست گرفتند، وعده داده بودند که معاش معلمین را اضافه و نمرات رهایشی توزیع می‌کنند. اما، متاسفانه تاحال برای اجرای این وعده‌ها هیچ حرکتی انجام نشده است.»
بسم‌الله آصفی تاکید کرد در صورتی‌که رهبران حکومت وحدت ملی به «بی‌پروایی»شان در قبال خواست‌های آموزگاران مکاتب ادامه دهند، آنان نیز دست از اعتصاب نخواهند کشید. وی گفت که دروازه لیسه همایون شهید بسته شده و هیچ دانش‌آموزی در این مکتب نیامده‌ است.
این آموزگار لیسه همایون شهید افزود که تاکنون آموزگاران برخی از مکاتب در هجده ولایت دست به اعتصاب کاری زده و قرار است این تحصن در بیست‌و‌هشت ولایت گسترش یابد. به‌گفته‌ی بسم‌الله آصفی، اعضای شورای معلمین در بیست‌و‌هشت ولایت کشور تصمیم‌ گرفته‌اند که دست به اعتصاب بزنند.
هم‌چنین جعفر همدرد، یک تن از آموزگاران لیسه غازی در کابل می‌گوید که اعتصاب آموزگاران برخی از مکاتب در کابل هم‌چنان ادامه دارد. آموزگاران لیسه غازی نیز که در جمع‌ تحصن‌کنندگان پیوسته، به‌گفته‌ی جعفر همدرد تاکنون جواب قناعت‌کننده‌ای از سوی مقام‌های دولتی برای رسیدگی به خواست‌های‌شان دریافت نکرده‌اند.
همدرد می‌افزاید که ترفیع شغلی آموزگاران مکاتب نیز از دیگر خواست‌های اعتصاب‌کنندگان است. به‌گفته‌ی او، براساس قانون فعلی خدمات ملکی، آموزگاران مکاتب نمی‌توانند بعد از پنج قدم ترفیع، بیشتر ترفیع داشته باشند.
در همین‌حال، بکتاش سیاوش، از اعضای مجلس نمایندگان، در جلسه دیروزی این مجلس گفت که آموزگاران مجبور شده‌اند تا دست به اعتصاب کاری بزنند. وی گفت که رهبران حکومت وحدت ملی «ناسنجیده» به مردم وعده داده‌اند و حالا زمان اجرای این وعده‌ها به پایان می‌رسد. وی گفت: «در شش ماه به تمام معلمین زمین داده می‌شود، این وعده‌های هوایی چه شد؟ طنز تلخ روزگار ما این است آدمی‌که امروز سکان نظام‌داری را در اختیار دارد، از نام معلم سوءاستفاده کرده و روزهاست که معلمین تحصن کرده و حتا صدای خود را در مورد معلمین بلند نمی‌کند.»
بکتاش سیاوش از رییس مجلس نمایندگان خواست تا بحث تحصن و خواست‌های آموزگاران مکاتب را در آجندای کاری این مجلس قرار دهد. آقای سیاوش تاکید کرد که نباید از این مساله به سادگی گذشت. وی هشدار داد در صورتی‌که اعتصاب آموزگاران بیشتر گسترش یابد، باعث سقوط نظام فعلی خواهد شد.
اما وزارت معارف می‌گوید که اجرای برخی از خواست‌های معلمان تحصن‌کننده بالاتر از توان و صلاحیت این وزارت است.
کبیر حقمل، سخنگوی وزارت معارف در گفتگو با ۸صبح گفت که برآورده کردن خواست‌های آموزگاران مکاتب خارج از توان وزارت و زمان‌گیر است. آقای حقمل افزود: «چیزی را که وزیر معارف همراه معلمین وعده سپرده این است که اکثریت خواست‌های‌شان بالاتر از حد توان وزارت معارف است. بلند بردن معاشات و تغییر در قانون خدمات ملکی، اول این‌که از توان ما بالاست و دیگر این‌که وقت‌گیر و زمان‌گیر است. بنا خواهش ما از معلمین این بود که به صنف‌ها بروند و شاگردان را درس بدهند، چون روزانه هزاران شاگرد بی‌درس می‌مانند و روند تدریس بیشتر اخلال می‌شود.»
سخنگوی وزارت معارف افزود که تاکنون برای هشتاد‌و‌پنج هزار تن آموزگار نمره رهایشی توزیع شده و هفتاد‌و‌هشت درصد معاشات‌شان بالا رفته است. کبیر حقمل گفت که تنها آموزگاران مکاتب از پایین بودن معاشات خود شکایت ندارند بلکه به‌گفته‌ی او تمام کارمندان دولت از این مساله ناراض هستند.
در تمامی مکاتب افغانستان ۲۱۷ هزار آموزگار مصروف تدریس هستند و این آموزگاران از شش‌و‌نیم هزار تا پانزده هزار افغانی ماهانه حقوق می‌گیرند.