سهشنبه ۱۳ اکتبر برابر با ۲۱ میزان/ مهرماه همزمان با مراسم اختتامیه سومین جشنواره بینالمللی فیلم زنان جوایز برگزیدگان این جشنواره نیز اهدا شد. هیات داوران پس از سه روز بررسی ۶۶ فیلم در بخش مسابقات٬ نظر خود را چنین ابراز داشت:
از میان ۲۱ فیلم خارجی:
- بهترین فیلم مستند خارجی هند- فرانسه “نام من نمک است” به کارگردانی فریدا پچا
- بهترین فیلم بلند داستانی خارجی ایران “فصل فراموشی فریبا” به کارگردانی عباس رافعی
- بهترین فیلم داستانی کوتاه لبنان – امریکا “من می گویم دوست” به کارگردانی دارینه هوتیت
- بهترین انمیشن خارجی ایران “ماهی سرخ شده” به کارگردانی لیلا خلیل زاده
- تندیس هیأت داوران ایران “آپارتمان مورچه ها” به کارگردانی توفیق امانی
از میان ۱۳ فیلم افغان:
- بهترین فیلم کوتاه مستند “تنهایی” به کارگردانی صابره رضایی
- بهترین فیلم داستانی کوتاه “در دایره” به کارگردانی معصومه ابراهیمی
- بهترین انمیشن “شیزوفرنی” به کارگردانی لاجورد حقیقی
- بهترین کارگردان “شکر آزاری” به کارگردانی خادم حسین بهنام
- بهترین بازیگر زن لینا علم برای بازی در فیلم قمر
- بهترین بازیگر زن مارینا گلبهاری برای بازی در فیلم دستکول گمشده
- تندیس هیأت داوران فیلم قمر به کارگردانی نیما لطیفی
- بهترین فیلمنامه مسعود اسلامی و جلال حسینی برای نوشتن فیلم نامه ماز
هیأت ژوری به خاطر ایده ابتکاری، فیلم “پرواز اجباری” از عزیزالله حیدری را نیز قابل تقدیر می داند.
شرح مختصری از فیلمها و کارگردانها:
بخش بینالمللی؛ از میان ۲۱ فیلم خارجی
بهترین فیلم مستند خارجی
“نام من نمک است”
کارگردان: فریدا پچا، هند
مستند؛ ۹۲ دقیقه
سال و محل تولید: ۲۰۱۳، سویس / هند
خلاصه فیلم: صحرا بی انتهاست ـ صاف، خاکستری، بی امان. اما یک چیز فراوان است: نمک که درست زیر سطح زمین شکاف خورده و پخته قرار دارد؛ در ۵۰۰۰ کیلومتر مربع صحرای نمک در هند. سانبای و خانواده اش هشت ماه در سال بدون آب، برق یا آذوقه در آن زندگی میکنند و بدون خستگی از بیابان متروک نمک استخراج میکنند. پس از چند ماه کار دشوار، محصول نمک آماده جمع آوری است، درست پیش از این که بارانهای تند موسمی یک بار دیگر زمین های نمکی را بشوید و ببرد.
کارگردان: فریدا پچا در سال ۱۹۷۲ در بمبئی متولد شد. او اکنون در زوریخ، سویس، زندگی و کار میکند. او پس از دریافت دانشنامه ارشد هنرهای زیبا در فیلمسازی از دانشگاه ایلینوی جنوبی در آمریکا دریافت کرد، چند فیلم تجربی، آموزی و مستند ساخت. مستند او «بذربانان» در سال ۲۰۰۶ برنده جایزه ملی فیلم هند شد. «نام من نمک است» اولین فیلم بلند مستند اوست که جوایز بسیاری دریافت کرده است؛ از جمله جایزه اولین نمایش در جشنواره فیلم مستند آمستردام ۲۰۱۳ و جوایز اصلی در هنگ کنگ، مادرید، ادینبورو و جایزه دوربین آلمان ۲۰۱۴ برای بهترین فیلمبرداری در یک فیلم مستند.
بهترین فیلم بلند داستانی خارجی
“فصل فراموشی فریبا”
کارگردان: عباس رافعی، ایران
داستانی؛ ۹۳ دقیقه
سال و محل تولید: ۲۰۱۴، ایران
خلاصه فیلم: فیلم روایت داستان زنی است که گذشته نامتعارفش سایه بر زندگی عاشقانه اش انداخته و تلاش وی برای فرار از این گذشته سرنوشت نافرجامی را برای او رقم می زند. ساختن فیلمی درباره روسپیان مشکل بزرگی در جامعه امروز ایران است، چون جامعه و دولت وجود آنها را انکار میکنند.
کارگردان: عباس رافعی متولد سال ۱۳۴۱ در شهر شیراز است. او فارغ التحصیل کارشناسی سینما و کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی است. وی در سال ۱۳۷۴ بعد از ساخت اولین فیلم داستانی بلندش به نام «راز مینا» اقدام به تاسیس موسسه فیلم سازی کرد. وی مجموعههای تلویزیونی، فیلمهای داستانی و مستند ساخته و در جشنوارههای سینمایی بینالمللی جوایزی دریافت کرده است. فیلمهای او عبارتند از: فصل فراموشی فریبا (۱۳۹۲)؛ آزاد راه (۱۳۸۹)؛ ملاقات (۱۳۸۹)؛گراناز (۱۳۸۸)؛ کیمیا و خاک (۱۳۸۷)؛ آفتاب بر همه یکسان می تابد (۱۳۸۵)؛ پروانه ای در باد (۱۳۸۲)؛ راز مینا (۱۳۷۵).
بهترین فیلم داستانی کوتاه
“من میگویم دوست”
کارگردان: دارینه ُهوتیت، لبنانی ـ آمریکایی
داستانی کوتاه؛ درام؛ ۱۴دقیقه
سال و محل تولید: ۲۰۱۴، آمریکا
خلاصه فیلم: «من میگویم دوست»، برداشت یک آمریکایی عرب تبار درباره هویت در چارچوب جماعت مهاجر است. این فیلم قصه شاعری عرب ـ آمریکایی از مهاجران فلسطینی در شهر نیویورک است که با مون، دختر آزاد فروشنده شطرنج آشنا میشود. رابطه کوتاه عشقی این دو به این میانجامد که درک خود از وطن را مورد سوال قرار دهند.
کارگردان: دارینه هوتیت در اوج جنگ داخلی لبنان در بیروت به دنیا آمد. وقتی هنوز خیلی کوچک بود خانواده او به آمریکا مهاجرت کرد. دارینه کارشناسی ارشد خود را در فیلمنامه نویسی و کارگردانی فیلم به پایان رسانید و فیلمنامه ی چند فیلم کوتاه را نوشت و کارگردانی کرد. او در سال ۲۰۱۰ موسسه تولید سینهفیلیا را در شهر نیویورک تاسیس کرد. این شرکت مستقل فیلم سازی کار خود را بر تولید درباره منطقه خاورمیانه و آفریقای شمالی متمرکز کرده است. او نویسنده و کارگردان است و در عین حال آثار نمایشنامه نویسی و شعری خود را نیز منتشر کرده است. آثار او در نشریه های مختلف آمریکا و بریتانیا منتشر شده اند. فیلم های او از این جمله اند: «بازی قایم باشک در بیروت»، «آن طرف خنده»، «فرمان یا حقیقت» و «آشور». فیلم دیگر او به نام «مدار» (داستان علمی تخیلی) در مرحله پیش از تولید است. فیلم های کوتاه او جوایز معتبری را در جشنواره های بینالمللی فیلم دریافت کرده اند، از جمله «فینالیست جایزه اِمی»، «بهترین فیلم کوتاه در جشنواره فیلم اِوولوشن»، «جایزه تماشاگران» در جشنواره فیلم زیرو، «نامزد بهترین فیلم خارجی» در جشنواره بین المللی فیلم فیلم میکر، «تقدیر» در جشنواره بین المللی فیلم لوس آنجلس. او در حال حاضر به تکمیِل اولین فیلم علمی تخیلی داستانی خود به نام «سنفونی یک سیل» مشغول است. فیلمنامه این فیلم در مسابقه فیلمنامه نویسی ِهرست به مرحله نهایی رسید.
بهترین انیمیشن خارجی
“ماهی سرخشده”
کارگردان: لیلا خلیل زاده، ایران
انیمیشن؛ ۱۰:۳۸ دقیقه
سال و محل تولید: ۲۰۱۴، ایران
خلاصهی فیلم: یک ماهی در حسرت دیدن دوبارهی دریاست. از یک گربه، یک موش، یک سگ و یک کلاغ کمک میخواهد. آنها هر یک تکهای از گوشت او را میخورند و او را مقداری از راه به طرف دریا میبرند، اما پس از مدتی او را جا میگذارند و میروند. در پایان، چند مورچه اسکلت ماهی را به دریا میاندازند. ماهی با شادی در دریای عمیق آبی به شنا میپرازد.
کارگردان: لیلا خلیلزاده دانشنامهی کارشناسی ارشد سینما را در تهران، ایران، دریافت کرد. او مقالههایی دربارهی انیمیشن و فیلمهای کودکان و نوجوانان در مجلهی دنیای تصویر نوشته است. خلیلزاده در دپارتمان فرهنگ و هنر مجتمع فنی تهران انیمیشن تدریس میکند. فیلمهای او از این جملهاند: میل و نمد، گبهای برای حنا، به دنبال قالی، هزارو یک تار هزار و یک پود، یک نفر میبافد، پرترهی فیلمساز، باغ هزار دخترون، بستنی و سیگار، یک داستان واقعی دیگر، عشق و پلاستیک، فرشتهها بالای تپهها زندگی میکنند، رویای پروانهها، محبوبام از مرگ شیرینتر است٬ راهآهن.
تندیس هیات داوران
“آپارتمان مورچهها”
کارگردان: توفیق امانی، ایران
داستانی کوتاه؛ ۱۱ دقیقه
سال و محل تولید: ۲۰۱۴، کردستان ـ عراق
خلاصه فیلم: این فیلم قصهای درباره خانوادهای سه نفره است که در آپارتمان مورچهها در یکی از صحراهای عراق زندگی میکنند. یک روز اتفاق عجیبی میافتد…
کارگردان: توفیق امانی در سال ۱۹۸۱ در مریوان، ایران، متولد شد. او در سالهای ۲۰۰۴ و ۲۰۰۶ در انجمن سینمای جوان در رشته سینما تحصیل کرد و اکنون در این انجمن فیلمسازی تدریس میکند. آپارتمان مورچه ها در چندین جشنواره جایزهی بهترین فیلم را دریافت کرده است، از جمله در فایک (پرتغال، ۲۰۱۴)، فریبورگ (سویس، ۲۰۱۵)، تابور (کرواسی، ۲۰۱۵)، ییلماز گونِی (ترکیه، ۲۰۱۵)، وارش (ایران، ۲۰۱۵)، آفتاب (ایران، ۲۰۱۴)؛ جایزهی ویژهی جشنوارهی فیلم فابریانو (ایتالیا، ۲۰۱۴)، جایزه سراسری تولید در جشنوارهی فیلمهای کوتاه استرابری (بریتانیا، ۲۰۱۵)، جایزهی دوم بهترین فیلم جشنوارهی فیلم بیروت (لبنان، ۲۰۱۴). نخستین فیلم امانی «گولی پاراو» بود. او ۷ فیلم کوتاه ساخته است، از جمله «اینجا جادهها پایان ندارند». این فیلم در چندین جشنواره به نمایش درآمد و برندهی ۳۵ جایزه شده است که از این میان جایزهی بهترین فیلم در جشنوارهی فیلم پورتو (پرتغال) و ُکورتو در جشنوارهی فیلم برا (ایتالیا) در سال ۲۰۰۹ قابل توجه است.
بخش داخلی؛ از میان ۱۳ فیلم افغانستان
بهترین فیلم کوتاه مستند
“تنهایی”
کارگردان: صابره رضایی، افغانستان
مستند؛ ۱۹ دقیقه
سال و محل تولید: ۱۳۹۳، افغانستان
خلاصه فیلم: زنی هست که به دلیل مشکلات از همسرش جدا شده و تنها زندگی میکند. با مشکلاتی که در افغانستان هست مبارزه میکند تا بتواند کنار فرزندش باشد.
کارگردان: صابره رضایی، متولد بامیان و دانشجوی رشته علوم سیاسی، کار های هنری خود را با تیاتر آغاز کرد و به بازیگری در فیلم روی آورد. با اولین فیلمش در نقش اصلی جایزه بهترین بازیگری زن را در سه جشنواره از ان خود کرد: جشنوارههای حقوق بشر، نگاه نو، زنان هرات. او در دوره های آموزش فیلم سازی سفارت انگلستان اشتراک کرد و در پایان دوره فیلمنامه او جزء دو فیلم نامه برتر انتخاب شد و با کمک مالی سفارات انگلستان اولین فیلم مستندش را ساخت.
بهترین فیلم داستانی کوتاه
“در دایره”
کارگردان: معصومه ابراهیمی، افغان
فیلم کوتاه؛ ۱۴ دقیقه
سال و محل تولید: ۲۰۱۴، افغانستان
خلاصه فیلم: این فیلم درباره دختری فقیر است که میخواهد زندگی خود را با تغییر کیف دستیاش تغییر دهد.
کارگردان: معصومه ابراهیمی دو فیلم کوتاه «ارسطو» و «در دایره» را پس از شرکت در کارگاههای فیلم شورای بریتانیا ساخته و این شورا از او حمایت میکند. او همچنین فیلمی بلند درباره زنان افغان ساخته است.
بهترین انیمیشن
“شیزوفرنی”
کارگردان: لاجورد حقیقی ۲۰۱۳؛ افغانستان
انیمیشن، ۴ دقیقه و ۳۴ ثانیه
محل تولید: افغانستان
خلاصه فیلم: شیزه فرنی مرضی روانی است. اجتماعات، گفتار و رفتار افراد گوناگون سبب به وجود آمدن این بیماری است که در نتیجه زندگی را محدود میسازد و سبب درد ورنج کشیدن در زندگی میشود؛ آرزوها، خوشیها ,امیدها و خاطرات خوش را به درد و اندوه مبدل میکند.
کارگردان: لاجورد حقیقی در ۲۹ قوس سال ۳۶۹ در کابل بهدنیا آمد و همزمان با دوره لیسه دوره آموزش نویسندگی را فرا گرفت. وی از رشته ساینس در سال ۱۳۸۶ از مکتب فارغ اتحصیل شد ودر سال ۱۳۸۷ از طریق امتحان کانکور وارد پوهنحی هنرها شد. پس از آن در رشته گرافیک دیزاینینگ از پوهنتون کابل مدرک لیسانس در سال ۱۳۹۰ را بهدست آورد. در جریان محصلی خود شامل مکتب انیمیشن گوته انستیتیوت شد و در آنجا کارگردانی انیمیشن را آموخت. در سال ۱۳۹۱ استیدیو افغان انیمیشن را بنیاد گذاشت و تا به حال ساخت هشت فلم انیمیشن ویک فیلم مستند و نوشتن یک رساله، ده داستان کوتاه و پنج نمایشنامه و فعالیت زیاد در زمینه گرافیک دیزاینینگ را در کارنامه هنری خود دارد. وی در فستیوال یونیک جایزه بهترین انیمیشن را از آن خود کرد و در اولین فیستیوال انیمیشن تقدیر ویژه داوران و برگزار کنندگان را از آن خود کرد. آثار وی در نمایشگاه های داخلی و خارجی به نمایش گذاشته شده است.
بهترین کارگردانی
“شکر آزاری”
کارگردان: خادم حسین بهنام، افغان
داستانی کوتاه؛ ۶ دقیقه
سال و محل تولید: ۲۰۱۴، افغانستان
خلاصه فیلم: این فیلم درباره زندگی دو کودک، یکی دختر و دیگری پسر، است که والدین شان میان آنها تفاوت قایل میشوند و در آنها عقده به بار میآورند تا اینکه دخترک راه حلی پیدا میکند…
کارگردان: خادم حسین بهنام در سال ۱۹۹۳ در خانوادهای فرهنگی در غزنی/ افغانستان متولد شد. علاقه او به سینما او را به فیلمسازی هدایت کرد و او اکنون دانشجوی سال چهارم دانشگاه کابل است. او گروه «تصویراندیشه» را تشکیل داده و در ظرف سه سال، ۹ فیلم کوتاه ساخته است. فیلمهای او در جشنوارههای بین المللی فیلم در داخل و خارج از کشور به نمایش درآمدهاند و جوایزی دریافت کردهاند.
بهترین بازیگر زن
لینا علم برای بازی در فیلم “قمر”
کارگردان: نیما لطیفی، افغان
داستانی؛ ۱۷ دقیقه
سال و محل تولید: ۱۳۹۴، افغانستان
خلاصه فیلم: ستار بدون مطلع ساختن قمر، دختر خردسالشان “بینظیر” را به عقد مرد میان سالی در میآورد. قمر هرچه تلاش میکند نمیتواند مانع این کار شود. در شب عروسی دخترک از خانه مرد فرار میکند. مرد دختر را به زور پس میبرد. قمر به خانهی مرد میرود و بعد از درگیری برای نجات دخترش مرد را میکشد.
کارگردان: نیما لطیفی کارگردان افغانستانی متولد تهران، لیسانس کارگردانی از دانشگاه علمی کاربردی است. او جایزه بهترین فیلم تبلیغاتی تهران و دو جایزه بهترین فیلم نامه را در جشنواره نگاه نو کابل دریافت کرده و نویسنده سریالهای قصه های «ستاره ـ چراغ ـ سایه» است.
بهترین بازیگر زن
مارینا گلبهاری برای بازی در فیلم “دستکول گمشده”
کارگردان: محمد ناصر هاشمی، افغان
داستانی کوتاه؛ ۱۵ دقیقه
سال و محل تولید: ۲۰۱۵، افغانستان
خلاصه فیلم: دختر جوانی برای پیدا کردن دستکو ِل گمشده اش مبارزه میکند.
کارگردان: محمد ناصر هاشمی در سال ۱۳۶۹ در افغانستان به دنیا آمد. وی لیسانس خود را در رشته کارگردانی سینما از دانشکده هنرهای زیبا در دانشگاه کابل دریافت کرد. او از ۷ سال بدینسو در زمینه فیلمسازی فعالیت دارد.
بهترین فیلمنامه
“ماز”
کارگردان: سید مسعود اسلامی و جلال حسینی٬ افغان
داستانی کوتاه؛ ۱۵ دقیقه
سال و محل تولید: ۲۰۱۵، افغانستان
خلاصه فیلم: این فیلم قصه دو خانواده و مشکلات فرهنگی آنها را روایت میکند.
کارگردان: سید مسعود اسلامی از انجمن سینمای جوان فارغ التحصیل شد. او فیلم های کوتاه بسیار و چندین سریال تلویزیونی ساخته است. «جانشین» آخرین فیلم کوتاه او بود که برنده جایزه اول جشنواره صدای زنان (آمریکا) و بهترین فیلم در جشنواره فیلم کوتاه مهرگان شد. او مدرس کارگاههای فیلمسازی شورای بریتانیا (۲۰۱۴ـ۲۰۱۳) بود و در آکادمی فیلم آسیا (۲۰۱۴) شرکت کرد. او فیلم مستند بلندی درباره تقی راکر افغان ساخته و اکنون در رسانه تورا بورا کار میکند. او در فیلم آلمانی «بین دو جهان» ساخته فیٔو آلاداگ (۲۰۱۳) دستیار کارگردان بود.
کارگردان: عزیز الله حیدری، افغان
نوع فیلم: داستانی کوتاه؛ ۵ دقیقه
سال و محل تولید: ۱۳۹۳، افغانستان
خلاصه فیلم: فرهاد جوانی است که در اثر جنگ های داخلی زن و فرزند خود را از دست داده است. با علاقه ای که نسبت به زن و فرزند خود دارد، دچار افسردگی و خلل فکری، روانی شده و دور از شهر در جای ساکت و آرام خانه جدیدی می سازد و با اسباب بازی فرزند خود قبر را تزیین می کند.
کارگردان: عزیز الله حیدری، متولد ۱۳۶۷ است .او در سال ۱۳۸۹ وارد دانشگاه کابل گردید و در دانشکده هنرهای زیبا در رشته کارگردانی سینما تحصیلات خود را به پایان رسانید. در جریان تحصیل دو فیلم کوتاه «پس از جنگ» و «پرواز اجباری» را کارگردانی کرد. در حال حاضر در رادیو کلید کار میکند.