سازمان ملل متحد، ۲۱ می: سه چهارم منازعات عمده در چهارگوشه جهان، ابعاد فرهنگی دارد. پل زدن بین شکاف های فرهنگی امری فوری و ضروری برای صلح، ثبات و توسعه جوامع است.
تنوع فرهنگی نیروی محرکه توسعه است، نه تنها با توجه به رشد اقتصادی، بلکه به عنوان ابزاری برای هدایت یک زندگی معنادار فکری، عاطفی، اخلاقی و معنوی. این مساله در هفت کنوانسیون فرهنگی که اساسات لازم برای ترویج تنوع فرهنگی را فراهم می آورد، اتخاذ شده است. بر این اساس، تنوع فرهنگی یکی از سرمایه های ضروری برای کاهش فقر و دستیابی به توسعه پایدار است.
هم زمان، پذیرش و به رسمیت شناختن تنوع فرهنگی – به ویژه از طریق استفاده خلاقانه از رسانه های اطلاعات و فناوری ارتباطات – زمینه را برای گفتگوی میان تمدن ها و فرهنگ ها، احترام و درک متقابل مساعد می سازد.
در سال ۲۰۰۱، یونسکو اعلامیه جهانی تنوع فرهنگی را تصویب و در دسامبر ۲۰۰۲ مجمع عمومی سازمان ملل طی قطعنامه ۵۷/۲۴۹، روز۲۱ می /۳۱ اردیبهشت (ثور) را به عنوان روز جهانی “تنوع فرهنگی برای گفتگو و توسعه” نام گذاری کرد.
این روز برای ما فرصتی برای تعمیق درک و فهم ما از ارزش های تنوع فرهنگی و پیشبرد چهار هدف عمده کنوانسیون حفظ و ترویج تنوع مظاهر فرهنگی که در تاریخ ۲۰ اکتبر ۲۰۰۵ توسط یونسکو به تصویب رسید، فراهم می آورد. این چهار هدف عمده عبارتند از:
۱- حمایت و پشتیبانی از سیستم های پایدار حکومت برای فرهنگ
۲- دستیابی به گردش آزاد و متعادل کالاها و خدمات فرهنگی و افزایش تحرک هنرمندان و متخصصان فرهنگی
۳- ادغام فرهنگ در چارچوب توسعه پایدار
۴- ارتقاء حقوق بشر و آزادی های اساسی
