فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر به مناسبت روز جهانی پناهجوین (۲۰ ژوئن ۲۰۱۷)، ویدئوی کوتاهی (۲ دقیقه و ۱۲ ثانیه) منتشر میکند که سفر بسیار نابسامان یک خانوادهی پناهجوی سوری را بین ترکیه و اتحادیهی اروپا به تصویر میکشد.
در این ویدئو که سیمون هیگِلین طراحی و جِین بِرکین گفتار آن را اجرا کرده، چندین نمونه از وضعیتهای رویاروی پناهجویان به نمایش درآمده است: نداشتن اجازهی کار، عبور خطرناک به یونان، اقامت در اردوگاهی در حاشیهی اروپا، پس فرستادن به ترکیه.
در رسانهها و گفتمان سیاسی از بحران بیسابقهی مهاجرتی که اروپا را فرا گرفته سخن میرود، اما اتحادیهی اروپا در حقیقت میزبان فقط ۶% پناهجویان جهان است. فدراسیون امروز به مناسبت روز جهانی پناهجویان این ویدئو را در شبکههای اجتماعی منتشر میکند. هدف از این ویدئو برهمزدن ساختار خبرهای دروغ و کلیشهای و نیز محکوم کردن تعرضها به پناهجویان است.
در ویدئو از بیننده درخواست میشود با وضعیت مریم آشنا شود: زنی سوری که میکوشد با خانوادهاش در ترکیه زنده بماند. بیننده سپس برادر او را میبیند که از راه دریا به اروپا میرود و در اردوگاهی در جزیرهی لِزبُوز گرفتار میماند تا با اجرای معاملهی ۱۸ مارچ ۲۰۱۶ بین اتحادیهی اروپا و ترکیه دوباره او را به ترکیه پس میفرستند…
سرانجام ویدئو به وضعیت ۶۵ میلیون قربانی آوارگی و مهاجرت اجباری در جهان میپردازد. باوجود افزایش شمار اردوگاهها و کاهش حقوق فردی، راهحلهای سادهای برای بهبود در وضعیت زندگی آنها
وجود دارد: دسترسی آسانتر به مناطق امن، دسترسی به آموزش و مسکن، اجازهی کار فقط چند مورد از این راهحلها هستند.
زیرنویسهای ویدئو:
احتمالاً با عنوانهای خبری آشنا هستید
که وانمود میکنند کشورهای غربی میزبان بیشترین شمار پناهجویان هستند
دروغ است
این کشورها میزبان بیشترین شمار پناهجویان هستند: اردن، ترکیه، پاکستان، لبنان، ایران و اتیوپی
بیایید نگاهی به قهرمان جهان بیاندازیم:
مریم و خانوادهاش اهل حلب هستند
آنها از بمباران فرار کردند و به ترکیه رسیدند
در ترکیه عنوان پناهجو فقط برای اروپاییان وجود دارد
حسن، برادر مریم، چند بار تلاش کرده به یونان برود
ولی فقط در جزیرهی لِزبُوز گرفتار شده است
چند ماه بعد او را اخراج کردهاند
و او تنها کسی نیست که اخراج شده:
پس از امضای توافق بین اتحادیهی اروپا و ترکیه، مرتب سوریهای بیشتری را به ترکیه پس میفرستند
بله، درست شنیدید: اتحادیهی اروپا در حقیقت برای اخراج مردم پول میپردازد
و تمام این رویدادها زمانی رخ میدهد که رژیم ترکیه روزبهروز سرکوبگرتر میشود
در جاهای دیگر وضع چطور است؟
چندان خوب نیست
اغلب پناهجویان چارهای جز این ندارند که نزدیک به مناطقی بمانند که از آنجا فرار کردهاند
آنها در اردوگاهها گرفتار میشوند و نمیتوانند کار و آبرومند زندگی کنند
زمانی که بالاخره به شهرها راه پیدا میکنند، هرگز از شرایط برابر کار با شهروندان کشور برخوردار نیستند
اما این راهحلها وجود دارد:
اجازهی کار
رفتار برابر
دسترسی آزاد به مناطق امن
دسترسی به آموزش
همهی پناهجویان باید از عزت و کرامت برخوردار باشند
فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر هر روز در این راه مبارزه میکند
این ویدئو را به دیگران برسانید تا به فعالیت ما کمک کنید