نویسندگان همواره چیزهای را می‏بینند و روزنه‏های را نمایان می سازند که عوام‏الناس از دیدن آن‏ها ناتوان هستند. نویسندگان به‏ گونه‏های تعیین کنندگان شیوه‏ی تفکر، علایق و سلیقه‏های افراد یک جامعه هستند. آنسان که آزادگی، خرد باوری، فرزانه‏گی و رنج مردمان یک سرزمین را بر اساس داده‏های آثار نویسندگان آن سرزمین بر می‏تابانند. بنابراین، نویسندگان در هیچ جامعه‏ی تافته‏ی جدا بافته از جوامع نیستند و نمی‏توانند باشند. آنان همواره سردمدار تحولات، پیشرفت و ترقی یک سرزمین قرار گیرند. اما پرسش از نقش نویسندگان در برابر مخاطبین و رابطه‏ی مخاطبین با نویسندگان و رسالت نویسندگان در افغانستان روشن نیست.