کنفدراسیون جهانی حقوق بشر – روز ۱۴ ژوئن ۲۰۱۸، روسیه به عنوان نخستین کشور اتحاد شوروی پیشین و نخستین کشور اروپای شرقی میزبانی مهمترین رقابت ورزشی جهان را آغاز میکند: جام جهانی فوتبال. در حالی که صدها هزار تماشاگر به ورزشگاه‌های سراسر روسیه و جلوی صفحه تلویزیون در سراسر جهان هجوم خواهند آورد، عده‌ی زیادی در روسیه قربانی حمله‌های فیزیکی، بازداشت خودسرانه، شکنجه، پیگرد قضایی و تبعیض بر اساس باورهای سیاسی، فعالیت حرفه‌ای، گرایش جنسی یا جنسیت قرار خواهند داشت. در اینجا، نمونه‌هایی از فاحش ترین مثال‌های تعدی در روسیه را ملاحظه می‌کنید: دستگیری ایوب تیتیف رئیس دفتر مرکز حقوق بشر مموریال در گروزنی به اتهام‌های ساختگی داشتن مواد مخدر، تبعیض علیه زنان، دگرباشان جنسی، مهاجران، آزار فعالان اهل کریمه و اوکرایین در کریمه‌ی الحاقی. یکی از مشهورترین زندانیان سیاسی اوکراینی، اولِگ سِنتسُف روز ۱۴ می۲۰۱۸ با خواست آزادی کلیه‌ی زندانیان سیاسی اوکراینی در روسیه اعتصاب غذای خود را آغاز کرد. خطر جدی زندگی او را تهدید میکند.
ماه گذشته، فیفا بیانیه‌ای درباره‌ی «حمایت از مدافعان حقوق بشر و نمایندگان رسانهها» منتشر و اعلام کرد که سیاست حقوق بشری سال ۲۰۱۷ آن را گسترش می‌دهد. در بیانیه‌ی اخیر، فیفا قول داد تا «تلاش منطقی برای استفاده از ارتباط خود با طرف‌های دیگر، از جمله دولت مربوطه… در کمک به حمایت از مدافعان حقوق بشر و نمایندگان رسانهها انجام دهد.» به علاوه، فیفا به تازگی سازوکاری برای شکایت مدافعان حقوق بشر و روزنامه نگاران ایجاد کرد.
در چارچوب سیاست فعال در مورد نقض حقوق بشر درکشورهای محل برگزاری رقابتها، زمان آن فرا رسیده است که فیفا پیش از آنکه دیر شود به تعهد خود عمل کند و تیتیف، سِنتسُف و بیش از ۱۵۰ زندانی سیاسی دیگر روسیه را نجات دهد. مقاله‌ی کامل را در اینجا بخوانید.
مقاله‌ی کامل را در اینجا بخوانید..
ایوب تی‌تیِف که به اتهام‌های ساختگی در زندان است، ادامه‌ی فعالیت‌های ناتالیا اِستِمیرووا را به عنوان رئیس مرکز حقوق بشر مموریال در چچن به عهده گرفت. او در تاریخ ۹ ژانویه ۲۰۱۸ دستگیر و به خاطر داشتن مواد مخدرکه نزد او قرار دادند متهم شد. او در خطر محکومیت به زندان قرار دارد، در حالیکه نقض فاحش موازین قانونی رخ می‌دهد و رهبری بلندپایه‌ی چچن به طور رسمی مدافعان حقوق بشر را «دشمنانی» مینامد که جایی در چچن ندارند.
لانا اِستِمیرووا گفت:
نامه‌ی سرگشاده به فیفا را در اینجا بخوانید.
مقاله‌ی کامل را در اینجا بخوانید..
کمپین آزار، ارعاب و خشونت جسمانی که رمضان خدیروف به راه انداخته است فقط علیه مدافعان حقوق بشر و فعالان نیست. سال گذشته، او به طور رسمی کمپین تعدی آمیزی علیه همجنسگرایان چچن به راه انداخت که تاکنون به مرگ چند تن، شکنجه‌ی چندین تن، دستگیری‌های خودسرانه، ناپدید کردن‌های قهری و اخراج اجباری این بخش ناخواسته از جماعت انجامیده است. میزان خشونت در اثر فشار بین المللی کاهش یافته، اما به هیچ وجه پایان نیافته است و مسئولان تحقیق موثری درباره‌ی آن انجام نداده‌اند. آنهایی که به حمله‌های لفظی یا جسمی علیه جامعه دگرباشان جنسی دست می‌زنند، با برخورداری از حمایت از بالاترین سطوح فدرال و قانونی که در سال ۲۰۱۴ در ممنوعیت «تبلیغات همجنسگرایی» به تصویب رسید با معافیت از مجازاتی که مجلس قانونگذاری روسیه به شکل اقتدار اخلاقی به آنها داده است، عمل می‌کنند.
روز ۱ مه ۲۰۱۸، فعالان دگرباش جنسی به خاطر باز کردن پرچم رنگین کمان در تظاهرات عمومی دستگیر شدند. ده‌ها تن در ۵ سال گذشته به خاطر «تبلیغات غیر سنتی در مورد روابط جنسی» (که در پی قانون سال ۲۰۱۳ فدراسیون روسیه ممنوع شده است) محکوم شده‌اند.
اگر مردان در انظار عمومی یکدیگر را ببوسند، ما پلیس را خبر خواهیم کرد. روسیه آماده می‌شود.
در آغاز جام جهانی فوتبال، اولِگ سِنتسُف یک ماه در اعتصاب غذا بوده است.
فیلم ساز اوکرایینی اولِگ سِنتسُف که با الحاق غیرقانونی شبه جزیره کریمه به روسیه مخالفت کرد، در ماه مه ۲۰۱۴ به اتهام فعالیت در کریمه دستگیر شد. با وجود اینکه او شهروند اوکرایین است، با او به‌عنوان شهروند روسیه رفتار کردند. به علاوه، اظهاراتی درباره شکنجه و بدرفتاری شدید وجود دارد که منجر به دریافت اعتراف‌های غیر قانونی و سپس استفاده‌ی قانونی از آنها شده است. در تاریخ ۲۵ آگوست ۲۰۱۵ دادگاهی که در سطح بین المللی به رسمیت شناخته نمیشود سِنتسُف و یک فعال ضد فاشیست به نام الکساندر کولچنکورا به ترتیب به ۲۰ و ۱۰ سال زندان با اعمال شاقه محکوم کرد. مقاله‌ی کامل را در اینجا بخوانید.
در حالی که وضعیت حقوق بشر در کریمه به ویژه نگران کننده است، روسیه قوانین سرکوبگرانه خود را علیه هر شهروند روسیه که با روایت رسمی تاریخ تفسیر اخلاق و سنت یا عقاید سیاسی دولت مخالف است، به کار می‌گیرد.
بر اساس تحقیق تازه‌ی فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر، رئیس جمهوری روسیه، از زمان انتخاب دوباره در سال ۲۰۱۲، بر وضع۵۰ قانون تازه برای سرکوب صداهای مخالف و افزایش سطح ترس و خودسانسوری در جامعه نظارت داشته است. زمینه‌های موضوعی این قانون‌ها و به همان میزان شدت مجازات‌ها با یکدیگر تفاوت دارند. خلاصه‌ای از این ۵۰ قانون و پیامدهای آنها برای زندگی شهروندان روسیه به ترتیب تاریخ در جدولی ارائه شده است.
قانون‌ها و مقررات تازه‌ای که در آخرین دوره‌ی پوتین تنظیم شده‌اند به موضوع‌های مختلفی مربوط می‌شوند: اختیار تعقیب و مراقبت و سانسور، ممنوعیت «تردید درباره‌ی یکپارچگی ملت روسیه» ـ که در عمل انتقاد از حضور روسیه در اوکرایین شرقی و کریمه را ممنوع میکند ـ قانون‌های کلی درباره‌ی «افراطی‌گری» که به دولتمردان اختیار سرکوب آزادی سیاسی و دینی را می‌دهند، تحمیل برخی نظریات بر تاریخ روسیه از طریق منع کردن تفکر متفاوت.
ساشا کولائِوا می‌گوید:
