-
تنها خبرنامه‌ی فارسی زبانی که هر هفته شمار بزرگی از منابع بین‌المللی را مرور می‌کند و مطالب ارزشمند را در زمینه‌ی نقض فاحش حقوق بشر، عدالت، حقوق مدنی و سیاسی، جهانی سازی و حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، حقوق نسل سوم – توسعه، صلح، محیط زیست – زنان، فرهنگ و اندیشه را گرد میآورد.
زندانیان سیاسی را آزاد کنید! طرح: در کانال کانون مدافعان حقوق کارگر
نقض فاحش حقوق بشر
یمن: کودک سربازان، در سرپناهی که بازی با تبلیغات سعودی را در هم می آمیزد
نیویورک تایمز ـ در یک طرف در ورودی به نقاشی های کودکان درباره خشونت به چشم می‌خورد: لکه های خون روی نقاشی های مدادی از بمب ها، گلوله‌ها و جنازه ها؛ مسلسلی که از بالای دیواری سنگی به داخل چادری شلیک می کند؛ نقاشی مشروحی از یک کلاشنیکف به چشم می‌خورد. در طرف دیگر در نمایشی شاد از آینده دیده می شود: پسربچه‌ای که پا بر روی توپ فوتبال دارد و جامی را بالا برده است؛ به همراه یک افسر خندان ارتش با ۳ ستاره بزرگ روی هر شانه. در وسط، در ورودی مرکز بازپروری کودک سربازان در مریب یمن قرار دارد که با بودجه عربستان سعودی برپا شده است. عکسی از ملک سلمان بر روی دیوار است. این مرکز که در حدود یک سال پیش گشوده شد شش هفته آموزش و بازی در ویلای پرآسایش به بیش از ۲۰۰ پسر بچه که در گروه‌های مسلح در یمن می جنگیدند ارائه کرده است. تقریباً همه این ها در خدمت حوثی‌ها، گروه یمنی متحد ایران، بودند که علیه نیروهای مورد حمایت سعودی می‌جنگند. اما این مرکز همچنین تبلیغات شدیدی با حمایت مالی عربستان و متحدان یمنی آنها انجام می دهد و شمار زیادی از سازمان‌های خبری غربی را دعوت به شنیدن روایت روایت‌های کودکان درباره تعدی های حوثی‌ها می‌کند. گروه‌های امداد می‌گویند به خدمت گرفتن کودک سربازان در هر دو طرف درگیری یمن بسیار رایج است و محدود به حوثی ها یا تنها یک گروه نیست. یونیسف بیش از ۲۷۰۰ کودک را که در جنگ در یمن مشارکت داشته‌اند ثبت کرده است و می گوید این تعداد ممکن است فقط نوک کوه یخ باشد. کارکنان مرکز بازپروری از مصاحبه با پسری که میگفت که در خدمت نیروهای یمنی مورد حمایت سعودی می جنگیده جلوگیری کردند. علی، کودک سربازی که درجای دیگری با او مصاحبه شد، گفت ۱۶ سال دارد و در پانزده سالگی به خدمت نیروهای مورد حمایت سعودی درآمده است.
شمار قربانیان غیرنظامی در افغانستان به رکورد جدیدی رسیده است
دویچه وله ـ شمار غیرنظامیانی که قربانی کشمکش‌های افغانستان شده‌اند به بالاترین حد از سال ۲۰۰۹ تاکنون رسیده است. علل اصلی این افزایش بیشتر شدن تعداد سوءقصدهای انتحاری و حملات هوایی نیروهای طرفدار دولت و حمله‌های داعش بوده است. طبق گزارشی که دفتر ماموریت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) و کمیساریای عالی برای حقوق بشر سازمان ملل متحد در روز یکشنبه ۲۴ فوریه منتشر کردهاند در سال ۲۰۱۸ دستکم سه هزار و ۸۰۴ غیرنظامی در افغانستان کشته شدند. بدین ترتیب در سال ۲۰۱۸ شمار غیرنظامیان کشته شده در این کشور ۱۱ درصد نسبت به یک سال پیش از آن افزایش یافته است. همچنین هفت هزار و ۱۸۹ نفر در سال ۲۰۱۸ زخمی شدند که افزایشی دو درصدی نسبت به سال ۲۰۱۷ بوده است. حدود یک چهارم غیرنظامیان کشته شده کودک بودند. ۹۲۷ کودک در سال ۲۰۱۸ در کشمکش‌های افغانستان جانشان را از دست دادند. این تعداد بالاترین آمار کودکان قربانی از زمان ثبت شمار قربانیان غیرنظامی در سال ۲۰۰۹ است. به گزارش سازمان ملل اسلام‌گرایان افراطی طالبان مسئول کشته شدن ۳۷ درصد، شبه‌نظامیان تروریست “دولت اسلامی” (داعش) مسئول کشته شدن یک پنجم قربانیان غیرنظامی و نیروهای نظامی دولت افغانستان و متحدان آن مسئول کشته شدن ۲۴ درصد قربانیان غیرنظامی هستند.
سودان: ۳۰ زن به دنبال شرکت در اعتراض ها در شرایط غیر انسانی بازداشت هستند
فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر ـ مرکز مطالعات عدالت و صلح آفریقا و فدراسیون به شدت نگران امنیت ۳۰ زن هستند که سازمان اطلاعات امنیت ملی سودان بدون دسترسی به وکیل یا اعضای خانواده شان بازداشت کرده است. این عده به خاطر مشارکت یا سوء ظن به مشارکت در اعتراض‌های جاری با خواست استعفای رئیس جمهوری عمر البشیر دستگیر شده‌اند. دو سازمان ما اطلاعات نگران‌کننده‌ای درباره شرایط حبس این زنان گردآوری کرده اند، از جمله درباره بازرسی تجاوزگرانه با درآوردن لباسهای آنها که خشونت جنسی محسوب می‌شود. اعضای حزب های سیاسی مخالف و، مدافعان حقوق بشر، روزنامه‌نگاران، معلمان و پزشکان در میان این ۳۰ تن هستند. از این سه زن که اکنون در زندان اومدورمن در آن به سر می‌برند، ۱۸ تن طی اعتراض های بین ۲۰ دسامبر ۲۰۱۸ و ۲۰ فوریه ۲۰۱۹ دستگیر شدند. آنها را وادار کردند سوار کامیون شوند و سرشان را پایین بگیرند تا نتوانند مقصد را تشخیص بدهند. زندانیان دیگر طی همان دوره در حمله‌های سازمان اطلاعات امنیت ملی به خانه های خصوصی و دفاتر حزب های سیاسی دستگیر شدند. مسن ترین زندانی در اواخر ۷۰ سالگی و جوان ترین آنها ۲۴ ساله است. دستکم یکی از این زندانیان دچار آسم است.
عفو بین‌الملل ـ این سازمان در گزارشی که درباره وضعیت سازمان‌های مردم‌نهاد در سراسر جهان با عنوان «قوانینی که برای ساکت کردن وضع شده» منتشر شد، وضعیت سازمان های غیردولتی، جامعه مدنی و فعالان حقوق بشر در کشورهای مختلف را مورد بررسی قرار داده است. این سازمان در گزارش خود موضوع استفاده از قوانین برای سرکوب نهادهای مدنی و سازمان‌های مردم‌نهاد را «مشکلی جهانی» خوانده است و از جمله به پاکستان، مصر و بلاروس اشاره کرده و درباره عربستان سعودی نوشته است: هر سازمان یا تشکیلات جدید در عربستان سعودی در معرض این خطر است که با استناد به قانون «اقدام علیه وحدت ملی» تعطیل یا به طور کلی منحل شود. از این قانون عمدتا برای سرکوب گروه‌های حقوق بشری و مدافعان حقوق زنان استفاده شده است.
جمهوری دموکراتیک کنگو: پلیس ۳۴ جوان را کشت و «ناپدید» کرد
دیده‌بان حقوق بشر ـ نیروهای امنیتی در جمهوری دموکراتیک کنگو دست کم ۲۷ مرد و پسر جوان را خودسرانه به قتل رساندند و ۷ تن دیگر را طی یک طرح ضد جرم، میان ماه‌های می و سپتامبر ۲۰۱۸ قهری ناپدید کردند. این طرح که در میان مأموران پلیس به عنوان «عملیات لیکوفی ۴» شناخته می‌شود مدعی است که اعضای گروه‌های تبهکار را در کینشاسا، پایتخت کنگو هدف قرار داده است. افسران پلیس که اغلب لباسهای غیرنظامی به تن میکنند بدون حکم قضایی مظنونان به عضویت در گروه‌های تبهکار را شبانه در خانه‌هایشان و یا دیگر مکان‌ها بازداشت میکنند. در بسیاری موارد پلیس چشم و دستان قربانیان را بسته و آنها را به مکان‌های نامعلوم منتقل میکنند و به قتل می‌رسانند. پلیس اغلب صبح روز بعد جسد قربانیان را در نزدیکی خانه‌هایشان رها می‌کند. اکثر قربانیان در یک استراتژی آشکار برای دور کردن توجه از پلیس، به وسیله مسئولان خفه شده‌اند.
عراق: مسئولان امدادرسانان را بازداشت و آزار و اذیت کردهاند
دیده‌بان حقوق بشر ـ مسئولان عراقی در نینوا، امداد رسانان را آزار و اذیت، تهدید و بازداشت میکنند. حتی اتهامات ساختگی تروریسم به آنها وارد میکنند تا کار آنها را زیر سئوال ببرند. همچنین در برخی از موارد مقامات محلی از سازمان‌های امدادی می‌خواهند که ارایه خدمات به خانواده‌هایی که مسئولان آنها را به ارتباط با دولت اسلامی (داعش) متهم میکنند خاتمه دهند.
روآندا: ماموران پلیس همچنان آزادند و پناهندگان معترض با زندانی شدن روبرو هستند
سنگاپور: مددکار اجتماعی و فعال حقوق مهاجران به خاطر گردهمایی غیرقانونی محکوم شد
غزه: روزنامه‌نگار تحقیق‌گر به خاطر نوشتن از فساد با خطر زندان روبرو است
تاجیکستان: فعال مدنی به اجبار از روسیه بازگردانده شد
ایران:
جمهوری اسلامی هرگونه فعالیت مدافعان حقوق بشر را جرم می‌داند
عفو بین‌الملل ـ در گزارش این سازمان که روز ۲۱ فوریه با عنوان «قوانینی که برای ساکت کردن وضع شده» منتشر شد، وضعیت سازمان‌های مردم‌نهاد، جامعه مدنی و فعالان حقوق بشر در کشورهای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش مربوط به ایران از جمله آمده است که مقام‌های جمهوری اسلامی با وضع قوانینی عملا هرگونه فعالیت مدافعان حقوق بشر و سازمان‌های مدنی را جرم به حساب آورده‌اند. بنابر همین گزارش، برخی مواد «قانون مجازات اسلامی» موانعی جدی بر سر تأسیس و ثبت نهادهای مدنی و مردم‌نهاد پدید میآورد، «قانون احزاب» حق آزادی بیان و اجتماعات را محدود می‌کند و «قانون سازمان‌های مردم‌نهاد» نیز عملا ابزار سیطره حکومت بر این سازمان‌ها است. مقام‌های جمهوری اسلامی بارها با استفاده از برخی مواد «قانون مجازات اسلامی» که معنا و دامنه‌ای مبهم دارند، مانند «اقدام علیه امنیت ملی»، «گردهمایی به قصد تبانی علیه امنیت ملی» و «عضویت در گروه مخالف امنیت ملی»، عملا سمن‌ها و جامعه مدنی را سرکوب کردهاند و با استفاده از آنها، بازداشت‌های خودسرانه را مشروع جلوه داده‌اند.
دادخواست آنلاین برای سپیده قلیان و اسماعیل بخشی، دو مدافع حقوق کارگران که در خطر شکنجه هستند
عفو بین‌الملل ترکیه ـ سپیده قلیان و اسماعیل بخشی در روز ۳۰ دی ماه در شهر اهواز به صورت خشونت‌آمیزی توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شدند. شواهد حاکی از آن است که این بازداشت اقدامی تلافی‌جویانه بوده است که در پاسخ به اظهارات پیشین این دو تن مبنی بر تحمل شکنجه در زمان بازداشت خود در آبان و آذر ۱۳۹۷ انجام گرفته است. از آن زمان تاکنون، آنها بدون دسترسی به وکیل در بازداشتگاه اطلاعات اهواز نگهداری می‌شوند و در خطر شکنجه و سایر رفتارهای بی رحمانه و غیرانسانی قرار دارند.
اعدام‌ها: شیروان (۲ تن)؛ استان گلستان (۱ تن).
رضوانه محمدی به اتهام «عادی‌سازی روابط همجنس‌خواهانه» محاکمه شد
معلم زن بازنشسته به ۵ سال حبس محکوم شد
سرنوشت نامعلوم عبدالله کرملاچعب و قاسم بیت عبدالله (عبداللهی) اهل شوش
امید شاه محمدی، فعال صنفی معلمان به یک سال حبس محکوم شد
ادامه محرومیت دسته جمعی زندانیان سیاسی بیمار رجایی شهر کرج از دریافت خدمات درمانی
روزنامه قانون به دلیل «مهمان ناخوانده» خواندن بشار اسد در سفر به ایران توقیف شد
اسماعیل بخشی، نماینده کارگران هفت‌تپه هنگام ملاقات با خانواده‌اش از هوش رفت
حمله پلیس به مالباختگان موسسه مالی و اعتباری ثامن
صدور حکم شلاق برای ۱۸ متهم در مرودشت
بی‌خبری از وضعیت افشین شیخ‌الاسلامی وطنی، فعال کُرد بازداشت شده در سنندج
برگزاری جلسه دادگاه سه تن از فعالان کارگری در سنندج
عدالت
آمریکا: پرونده شکنجه ابوغریب در دادگاه
مرکز حقوق اساسی ـ این مرکز روز ۲۷ فوریه از دادگاهی در بخش شرقی ویرجینیا در آمریکا خواست تا تلاش‌های پیمانکار خصوصی نظامی برای کنارگذاشتن شکایت علیه این شرکت را به خاطر نقش آن در شکنجه زندانیان در زندان بدنام ابوغریب در عراق رد کند. پس از بیش از ده سال، این پرونده در حال حاضر قرار است در ۲۳ آپریل ۲۰۱۹ در دادگاه مطرح شود.
اوکرایین: ۵ سال معافیت از مجازات برای قتل معترضان غیر مسلح در میدان و جنایت های ادامه دار بین المللی
فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر ـ ۵ سال پیش در ۲۱ فوریه ۲۰۱۴، جنبش اعتراضی بزرگی در یورومیدان به تغییر رژیم و صدها مورد نقض حقوق بشر قربانیان منجر شد. در پی آن، خشونت در کریمه که اکنون اشغال شده گسترش یافت و درگیری مسلحانه در اوکرایین شرقی به مرگ دست کم ۱۰ هزار تن، زخمی شدن بیش از ۲۰ هزار تن و آوارگی اجباری ۱.۶ میلیون تن انجامید. با توجه به اینکه هیچ گونه تحقیقات و پیگرد واقعی و موثر داخلی درباره جنایت های رخ داده طی رویدادهای یورومیدان و در اوکراین شرقی انجام نشده است، سازمان‌های ما از دادگاه بین المللی جزایی می‌خواهند تحقیقات درباره جنایت های بین المللی در اوکرایین از نوامبر ۲۰۱۳ به بعد را آغاز کند.
مکزیک: فدراسیون نخستین شکایت در مورد فساد را علیه دولت نزد کمیسیون حقوق بشر کشورهای قاره آمریکا مطرح کرد
فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر ـ فدراسیون و دو سازمان حقوق بشری شکایتی را درباره فساد، شکنجه و ناپدید کردن های قهری در ایالت کواهویلا نزد کمیسیون حقوق بشر کشورهای قاره آمریکا مطرح کردند. این شکایت در چارچوب بازداشت فرماندار پیشین این ایالت که متهم به نقض حقوق بشر است و به جای تحقیقات و محاکم در مکزیک اکنون در فرایند تحویل به آمریکا به سر می‌برد، مطرح شده است. نبود اطلاعات درباره سرنوشت و محل ناپدید شده گان و نیز نبود تحقیقات قضایی موثر برای اجرای عدالت درباره مرتکبان این جنایت ها باعث شده که اعضای خانواده های قربانیان ناپدید کردن های قهری در دیداری با دبیر اجرایی کمیسیون حقوق بشر کشورهای قاره آمریکا این شکایت را ارائه کنند.
استرالیا: کاردینال جورج پل خزانه‌دار واتیکان برای ارتکاب جرایم جنسی محکوم شد
حقوق مدنی و سیاسی
ایران: پرونده رضا خندان و فرهاد میثمی مدافعان حقوق بشر به دادگاه تجدید نظر ارسال شد
جهانی سازی & حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، محیط زیست
یمن: سازمان برنامه جهانی غذا: ذخایر گندم در بندر الحدیده آلوده شده
ایران:
“حال بد مردم” و احتمال تکرار اعتراضاتی “از جنس دی‌ماه ۹۶”
دویچه وله ـ رسانه‌های ایران به نقل از مسئولان به آمارهایی اشاره میکنند که “نشان‌دهنده حال بد مردم است”. آمار نشانگر افزایش ۳۶ درصدی نیازمندان کمک‌های اجتماعی است. برخی درباره “اعتراضاتی از جنس دی‌ماه ۹۶” هشدار می‌دهند. طبق گزارش مرکز آمار ایران، بهمن‌ماه گذشته رکورد گرانی در سه سال اخیر در کشور را شکسته است. بر اساس این گزارش که هفته گذشته منتشر شد، شاخص کل قیمت کالاها و خدمات مصرفی در این ماه در ایران، نسبت به بهمن‌ماه سال گذشته ۳ / ۴۲ درصد افزایش یافته است. این در حالی است که تنها ۲۰ درصد برای افزایش حداقل دستمزد کارگران ایران در سال ۹۸ پیش‌بینی شده است.
حداقل دستمزد ۹۸: سال سخت‌تر در انتظار کارگران
رادیو زمانه ـ با کاهش سطح واقعی دستمزدها، جمعیت زیرخط فقر و نابرابری افزایش یافته، شورای عالی کار اما تعیین حداقل دستمزد بر مبنای سبد معیشت را نمی‌پذیرد. کمیته مزد شورای عالی کار قرار است برای تعیین حداقل دستمزد سال آینده تشکیل جلسه دهد. یک کارشناس حوزه کار گفته که میزان افزایش دستمزد نباید کمتر از ۳۰ درصد باشد. رئیس فراکسیون کارگری مجلس هم خواستار اتخاذ تدابیر مناسب برای جلوگیری از «بدتر شدن وضعیت کارگران» شد.
مرکز آمار ایران: برخی اقلام خوراکی ۲۰۰ درصد گران‌تر شده‌اند
مقام سازمان محیط زیست: ۸۰ درصد از ۲۴ تالاب ایران نابود و خشک شده‌اند
اعتراض‌ها:
تجمع بازنشستگان مقابل مجلس: حقوق‌های نجومی، فلاکت عمومی
تجمع مقابل دادگاه شوش علیه ادامه بازداشت و بی‌اطلاعی از سرنوشت اسماعیل بخشی
کارگران راه‌آهن تبریز و شاهرود اعتصاب کردند
دستمزد کارگران شهرداری همچنان پرداخت نمی‌شود
کارگران اعتصابی راه‌آهن سیرجان: ما گرسنه‌ایم
تجمع کارگران شهر داری بروجرد در اعتراض به ۸ماه حقوق معوقه
کارگران ناحیه آذربایجان جلوی قطار ریل باس را گرفتند
تجمع کارگران روغن نباتی جهان در زنجان
دفاع از حقوق بشر؛ دستاوردها
اعضای فدراسیون در مبارزه علیه مجازات اعدام در هفتمین کنگره‌ی جهانی
فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر ـ فدراسیون و سازمان‌های عضو آن از الجزایر، بنگلادش، بلاروس، بُتسوانا، اندونزی، موریتانی، مراکش، پاکستان، سنگال، تایلند و اوگاندا از ۲۶ فوریه تا ۱ مارس در هفتمین کنگره‌ی جهانی ضد مجازات اعدام در بروکسل شرکت میکنند. این کنگره هر سه سال یک‌بار تصمیم‌گیرندگان، گزارشگران ویژه سازمان ملل، اعضای سازمان‌های محلی و بین المللی و برندگان جایزه صلح ساخاروف و نوبل را که برای الغای مجازات اعدام مبارزه میکنند گرد هم میآورد. این کنگره را «با هم علیه مجازات اعدام» در همکاری با ائتلاف جهانی ضد مجازات اعدام سازمان‌دهی میکنند. فدراسیون از زمان تشکیل ائتلاف جهانی ضد مجازات اعدام در سال ۲۰۰۲ عضو کمیته‌ی رهبری آن بوده و به همراه سازمان‌های عضو خود در راه الغای مجازات اعدام در جهان فعالیت میکنند. هدف فدراسیون در چارچوب این کنگره این است که خواهان تعلیق اجرای اعدام و الغای مجازات اعدام برای همه‌ی جرائم، از جمله از طریق تصویب عمومی عهدنامه‌های مربوط به الغای مجازات اعدام مثل پروتکل دوم اختیاری میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، بشود.
آغاز هفتمین کنگره “علیه اعدام” در بروکسل
دویچه وله ـ کنگره سه روزه “نه به اعدام” در پایتخت بلژیک جریان دارد. فدریکا موگرینی ابراز خرسندی کرد که مجازات اعدام در سراسر اروپا منسوخ شده است. او گفت ما با روش چشم در برابر چشم مخالفیم. پاپ کیفر مرگ را ظالمانه خواند. خانم موگرینی شمار بالای اعدام در سراسر جهان را “فاجعه‌آمیز” خواند و همزمان به برخی پیشرفت‌ها برای مقابله با این کیفر اشاره کرد. پس از اولین کنگره جهانی “علیه اعدام”، ۳۱ کشور به جرگه کشورهایی پیوستند که این مجازات قرون وسطایی را از قوانین خود زدوده‌اند. در ۴۰ سال گذشته تعداد کشورهای که در آنها مجازات اعدام لغو شده، از ۲۰ درصد کل کشورهای جهان، به ۷۰ درصد رسیده است. ایران جزو کشورهای “پُر اعدام” است. ۹۰ درصد اعدام‌های ثبت شده، به عربستان، چین، ایران، پاکستان و ایالات متحده آمریکا تعلق دارند.
نیکاراگوئه: از سرکوب تا ترور
فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر ـ اعتراض های جاری در نیکاراگوئه با خواست اصلاحات در نظام امنیت اجتماعی تامین اجتماعی با سرکوب رو به تشدید دولتی روبه‌رو شده که هزاران قربانی به جا گذاشته است. این کشور در بحران جدی به سر می‌برد و حقوق بشر در آن زیر پا گذاشته می شود. فدراسیون خواهان آزادی زندانیان سیاسی و برقراری دوباره جایگاه حقوقی سازمان های حقوق بشر از جمله سازمان عضو خود مرکز حقوق بشر نیکاراگوئه (CENIDH) شد.
حقوق بشر در خاورمیانه و شمال آفریقا در سال ۲۰۱۸
عفو بین‌الملل ـ کشتن معترضان فلسطینی توسط نیروهای اسرائیلی در نوار غزه و قتل جمال خاشوقجی در کنسولگری عربستان در استانبول به نحوی بارز پاسخگو نبودن دولت‌های خاورمیانه و شمال آفریقا در قبال اعمال خود را به نمایش گذاشت و نشان داد که حکومت‌های مزبور حاضرند برای سرکوب صدای مخالفان و دگراندیشان دست به هر نوع خشونتی، حتی خشونت‌های مرگبار، بزنند. در سال ۲۰۱۸ سرکوب فعالان جامعه مدنی و مخالفان سیاسی به طور چشمگیری در مصر، ایران و عربستان سعودی افزایش یافت. در تمامی این کشورها، ده‌ها زن مدافع حقوق بشر به دلیل دفاع از حقوق زنان و یا اعتراض به اعمال خشونت و آزار جنسی علیه زنان از سوی نیروهای حکومتی مورد حمله قرار گرفتند.
علیرغم تشدید سرکوب، سال ۲۰۱۸، مانند سال ۲۰۱۸، شاهد تحولات مثبت محدودی در سطح نهادها و نیز قانونگذاری در رابطه با حقوق زنان و خشونت علیه آنان بود. برخی تحولات در لبنان و تونس بارقه‌هایی از امید را در خصوص آغاز تغییراتی در وضعیت کلی مربوط به روابط همجنسگرایان که در سراسر منطقه جرم‌انگاری شده است، به وجود آورد. با این حال مسئولان در این دو کشور و دیگر کشورهای منطقه دست به بازداشت و محاکمه افراد به دلیل گرایش‌های جنسی واقعی آنان و یا صرفا بر پایه برداشت خود زدند.
درگیری‌های مسلحانه در عراق و سوریه کاهش یافت. در نتیجه این تغییر تعداد کمتری از غیرنظامیان کشته شدند. در لبنان و تونس تحولات چشمگیری به منظور برخورد با موارد نقض حقوق بشر صورت گرفته در گذشته رخ داد. اقلیت‌های اتنیکی و مذهبی در کشورهای مختلف از جمله الجزایر، مصر، ایران، عراق و عربستان سعودی از سوی حکومت‌ها و گروه‌های مسلح مورد آزار و تبعیض قرار گرفتند. مهاجران، پناهندگان و پناهجویانی که از جنوب صحرای آفریقا به کشورهای مغرب (کشورهای واقع در شمال قاره آفریقا) رفته بودند در این کشورها مورد آزار گسترده قرار گرفتند. دولت مصر به استفاده از سلاح‌های ممنوعه و اعدام‌های فراقضایی دست زد. هم چنان افراد زیادی در مصر، ایران، عراق و عربستان سعودی اعدام شدند، اعدام‌هایی که در بسیاری از موارد در پی محاکمه های غیرعادلانه صورت می گرفتند.
سوریه: نگرانی در خصوص غیرنظامیانی که از دست داعش فرار میکنند
دیده‌بان حقوق بشر ـ این سازمان بر اساس تحقیق در شمال سوریه و تجزیه و تحلیل عکس‌های ماهواره‌ای گفت: همچنان که دولت اسلامی (داعش) آخرین مواضع خود را رها می‌کند، محافظت از غیرنظامیان باید اولویت کلیدی برای ائتلاف تحت رهبری ایالات متحده و نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) باشد. یک ویدئوی ماهواره‌ای ضبط شده در صبح روز ۲۰ فوریه ۲۰۱۹ صدها نفر از مردم را نشان می‌دهد که در یک جاده کوچک کشاورزی در شهر الباغوز در غرب رودخانه فرات راه می‌روند. کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل در تاریخ ۱۹ فوریه هشدار داد که حدود ۲۰۰ خانواده در شهر به دام افتاده‌اند و خواستار خروج امن خود هستند. روز ۲۰ فوریه روزنامه نگاران دیدند که برخی از این خانواده‌ها از شهر خارج شده‌اند.
جمهوری دموکراتیک کنگو: رئیس جمهور فلیکس شیسکدی باید برای حقوق بشر تلاش کند
ونزوئلا: دولت‌مردان باید حمله نظامی علیه مردم را متوقف کنند
یونیسف خواهان پایان دادن به جنگ یمن علیه کودکان شد
ایران:
گزارش جاوید رحمان درباره وضعیت حقوق بشر در ایران
رادیو زمانه ـ جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور ایران، چهارشنبه ۸ اسفند/ ۲۷ فوریه گزارشی ازوضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران را منتشر کرد. افزایش نارضایتی‌ها در اثر مشکلات معیشتی، اعدام کودک – مجرمان، سرکوب اقلیت‌های دینی، اعمال مجارات اعدام، بازداشت دوتابعیتی‌ها از مواردی‌اند که گزارشگر حقوق بشر به آنها اشاره کرده است. در این گزارش از اعمال تحریم‌های اقتصادی علیه ایران اظهار نگرانی کرده و با بازماندگان قربانیان حملات تروریستی در ایران نیز اعلام همدردی کرده است. گزارش بر دو بخش است: در بخش نخست، او شرح می‌دهد که چطور اعتراضات در جمهوری اسلامی ایران بر خواسته‌های دیرباز حقوق بشری تاثیر می‌گذارد. یک اصلاحیه بر قانون قاچاق مواد مخدر منجر به کاهش اعدام‌ها شده است. با وجود این، افزایش چالش‌های اقتصادی بر شدت نارضایتی‌ها افزوده که ممکن است متعاقب بازگشت تحریم‌ها بیشتر هم بشود.
بخش دوم به تفصیل به اعدام آن دسته از افرادی پرداخته که در سنین نوجوانی مرتکب جرمی شده‌اند. جاوید رحمان شرح می‌دهد که چطور اعدام کودک-مجرمان در جمهوری اسلامی ایران طی دهه‌‌ها ادامه یافته و این نقض تعهدات بین‌المللی حقوق بشر کشور به حساب می‌آید. دختران از سن ۹ سالگی و پسران از ۱۵ سالگی می‌توانند مشمول مجازات اعدام شوند. به رغم اصلاحیه‌های قانون کیفری و تلاش‌های عملی که با هدف کاهش موارد اعدام صورت گرفته دستکم ۳۳ کودک-مجرم از سال ۲۰۱۳ تا کنون اعدام شده‌اند. بخش دیگری از گزارش به موارد متعدد بازداشت و محکومیت اقلیت‌ها توسط دستگاه قضایی ایران اشاره کرده و از اعضای جامعه بهایی ایران، ترک‌های آذربایجانی و کردها و بلوچ‌ها نام برده است. همچنین چندین مورد از اعضای اقلیت مسیحی نیز به اتهام تهدید امنیت ملی به خاطر تغییر دین یا شرکت در مراسم کلیساهای خانگی به زندان‌های سنگین محکوم شده‌اند. از دیگر مواردی که در گزارش به آن اشاره شده، بازداشت تبعه کشورهای خارجی و دو تابعیتی‌هاست.
اخبار روز ـ به گزارش حقوق بشر ایران دستکم ۲۷۳ نفر در سال ۲۰۱۸ اعدام شدند که این تعداد در مقایسه با سال ۲۰۱۷، ۴۸٪ کاهش را نشان می‌دهد. دستکم ۱۸۸ اعدام با اتهام قتل عمد بوده است. دستکم ۲۴ نفر برای اتهامات مربوط به مواد مخدر اجرا شده‌اند که این میزان ۲۰۷ نفر کمتر از سال ۲۰۱۷ است. دستکم ۶ کودک-متهم در میان اعدام شدگان وجود دارند. حداقل ۵ زن اعدام شده‌اند. حداقل ۶۲ مورد از اعدام‌ها در سال ۲۰۱۸ و بیش از ۳۵۲۶ اعدام از سال ۲۰۱۰ بر اساس احکامی که از سوی دادگاه‌های انقلاب صادر شده، اجرا شده‌اند. دستکم ۲۷۲ زندانی محکوم به قصاص نفس (اعدام) توسط خانواده قربانیان بخشیده شدند. دولت آلمان: ایران در سال گذشته ۲۲۳ نفر را اعدام کرده است
عفو بین‌الملل ـ در سالی که گذشت مقام‌های ایرانی هزاران نفر را خودسرانه دستگیر و بازداشت کردند. اغلب دستگیرشدگان از امکان انتخاب و دسترسی به وکیل مستقل محروم شدند. صدها تن از آنها با محاکمات غیرمنصفانه، احکام حبس طولانی مدت، شکنجه و سایر رفتارهای بی‌رحمانه مواجه گشتند. ده‌ها تن از فعالان محیط زیست بازداشت شدند. چهار نفر از این فعالان به “افساد فی الارض” متهم شدند، اتهامی که مجازات اعدام را در پی دارد. دولت‌مردان دستکم ۱۱۲ نفر از زنان مدافع حقوق بشر را بازداشت و محاکمه کردند و یا همچنان در زندان نگاه داشتند. اعمال شکنجه و سایر رفتارهای بی‌رحمانه، از جمله حبس‌های انفرادی طولانی مدت به ویژه در دوران بازجویی، به صورت سیستماتیک ادامه یافت. مقامات از انجام تحقیقات در مورد شکایات مربوط به شکنجه و حذف اعترافات گرفته شده تحت شکنجه به عنوان یکی از ادله اثبات جرم، سر باز زدند. در جریان اعتراض های دی ماه سال ۹۶، حداقل ۹ نفر به نحوی مشکوک حین بازداشت درگذشتند. مقامات علت مرگ آنان را خودکشی اعلام کردند، ادعایی که از سوی خانواده درگذشتگان رد شد. محمد نجفی، وکیل دادگستری پس از گزارش آثار شکنجه بر بدن برخی از قربانیان دستگیر و متعاقباً بر اساس اتهامات امنیتی مختلف از جمله «اخلال در نظم عمومی» به ۱۴ سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.
عفو بین‌الملل ـ این سازمان با ثبت اظهاریه کتبی در سازمان ملل، از تمام کشورها و شورای حقوق بشر خواست که ضمن تمدید ماموریت گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره وضعیت حقوق بشر در ایران، موضوع ناپدید کردن قهری هزاران مخالف سیاسی که از زمان کشتار مخفیانه تابستان ۱۳۶۷ تا به امروز ادامه داشته را مورد توجه جدی قرار دهند. جامعه بین‌المللی سال‌ها است که از این جنایت ادامه‌دار علیه بشریت غافل مانده است، در حالی که جرم ناپدید کردن قهری از طریق پنهانکاری درباره سرنوشت و محل دفن هزاران قربانی ادامه داشته و منجر به تحمیل رنج و عذاب شدید به خانواده‌ها شده که بر اساس قوانین بین‌المللی نوعی شکنجه یا رفتار بی‌رحمانه و غیرانسانی محسوب می‌شود.
اعدام سه محکوم نوجوان باید فورا متوقف شود
عفو بین‌الملل ـ این سازمان از دولت‌مردان ایران خواست که فوری اجرای حکم اعدام سه مرد جوان را که در زمان وقوع جرم کمتر از ۱۸ سال سن داشته‌اند متوقف کنند. محمد کلهر در زندان بروجرد استان لرستان، برزان نصرالله‌زاده در زندان رجایی شهر استان البرز و شایان سعیدپور در زندان سنندج استان کردستان در معرض خطر قریب‌الوقوع اعدام قرار دارند. عفو بین‌الملل پرونده ۹۰ تن را که در زمان وقوع جرم زیر ۱۸ سال بودند و اکنون محکوم به اعدام هستند، مستند کرده است، هر چند که تعداد واقعی بیشتر است.
۲۶ نماینده پارلمان اروپا در نامه‌ای به روحانی خواهان آزادی فعالان محیط زیستی زندانی شدند
زنان و کودکان
ترکیه: دادگاه سیلا گنج‌اوغلو: آزمون قوانین خشونت خانگی
افغانستان: نگرانی زنان و دختران از حضور دوباره طالبان در حکومت
افغانستان: ازدواج کودکان؛ دختری در بطن مادر، نامزد پسر ۱۱ ساله
چگونه فمینیسم را به کودکان خود آموزش دهیم؟
ایران:
ما باید تعریف مان از جنبش زنان را تغییر دهیم
کانون مدافعان حقوق کارگر ـ در این گفتگو هاله صفرزاده، دلارام علی و نغمه عباسی به بررسی موقعیت و رابطه ی جنبش زنان و زنان کارگر می پردازند. صفرزاده می گوید جمعی از زنان طبقه ی متوسط نمی توانند بیانگر مطالبات زنان کارگر باشد. جنبش زنان کارگر یا زنان فرودست باید توسط خودشان و با مطالبات خاص خودشان شکل بگیرد. دلارام علی و نغمه عباسی می پرسند: با توجه به این که می گویید زنان کارگر امکان متشکل شدن را ندارند، در چنین شرایطی جایگاه طیف چپ جنبش زنان و ارتباط آن با زنان کارگر را چگونه می بینید؟
انتقادها به “عادی‌سازی خشونت علیه زنان” در صدا و سیما
دویچه وله ـ پخش برنامه‌ای از صدا و سیما درباره زنی که ۲۷ بار به دلیل کتک خوردن از همسرش درخواست طلاق داده اما همچنان در زندگی مشترک با او مانده به بحث درباره عادی‌سازی خشونت علیه زنان توسط رسانه‌های دولتی در ایران دامن زده است… “فرارو” با استناد به رئیس مرکز فوریت‌های اجتماعی سازمان بهزیستی ایران از آمار ۲۰ درصدی همسرآزاری نوشته و همچنین با استناد به نتایج پژوهش‌های انجام شده در ۲۸ استان ایران می‌نویسد که حدود ۶۰ درصد از زنان ایرانی در زندگی زناشویی‌شان دستکم یک بار خشونت را تجربه کردهاند. این سایت خبری تحلیلی سپس می‌پرسد: «در چنین شرایطی آیا پخش چنین برنامه‌هایی از صدا و سیما می‌تواند به کاهش خشونت علیه زنان کمک کند یا اینکه فرهنگ پذیرش خشونت و تحقیر از سوی زنان و بالا بردن پرچم سفید برای مردان را نهادینه خواهد کرد؟» فرمول صداوسیما برای ترویج خشونت علیه زنان؛ ترویج خشونت به سبک صداوسیما
«به دلیل محدودیت‌ها در ایران، می‌توان از رویکرد پوپولیستی در جنبش زنان بهره برد»
دستاوردهای زنان ایران از انقلاب
ریشه های تاریخی پوشش اجباری زنان
فرهنگ
«آخرین شاعر»؛ نگاهی به چند فیلم برلیناله ٢٠١٩
آسو ـ شصت‌و‌نهمین جشنواره‌ی فیلم برلین، برلیناله، از هفتم فوریه آغاز و با نمایش فیلم «مهربانی غریبه‌ها» افتتاح شد. برلیناله در کنار کن و ونیز یکی از مهمترین جشنواره‌های سینمایی دنیا است. از نکات جالب توجه جشنواره‌ی امسال حضور پررنگ سینماگران زن است. علاوه بر گشایش جشنواره با فیلمی از یک کارگردان زن، ریاست هیئت داوران را هم یک بازیگر زن نامدار، ژولیت بینوش، بر عهده دارد. همچنین برلیناله متعهد شده است که تا سال ۲۰۲۰ در جهت بهبود برابریِ جنسیتی در این جشنواره بکوشد و هر سال آمار و ارقامی از تعداد کارگردانان زن حاضر در جشنواره منتشر کند. آنچه در ادامه می‌خوانید یادداشت‌هایی درباره‌ی چند فیلم حاضر در این جشنواره است.
ایران:
جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران ـ شعر از یکی از کارگران، تقدیم شده به کارگر زندانی اسماعیل بخشی، همسر و دختر او: من اعتراف می‌کنم به اعتراض بی‌دلیل / دروغ گفته‌ام به بازجو و قاضی و وکیل؛ من اعتراف می‌کنم هزار بار! مُغرضم / فریب بوده شانه‌ی کبود و روی قرمزم؛ من اعتراف می‌کنم که کارگر نبوده‌ام / به زخم معده‌ام قسم به پیچ‌های روده‌ام؛ من اعتراف می‌کنم به جیب های خالی‌ام / به آرزوی روز خوب و خانه‌ی خیالی‌ام؛ من اعتراف می‌کنم به اینکه سخت عاصی‌ام / به اینکه برده‌ای چموش و مهره‌ای سیاسیم؛ من اعتراف می‌کنم به دستهای دشمنان / به ارتباط پشت پرده فلانی و فلان ….
فرج سرکوهی: حاکمان برای ابتذال فرهنگ و هنر ریل‌گذاری کردند
دویچه وله ـ به گفته فرج سرکوهی، نویسنده و منتقد ادبی، حاکمان جمهوری اسلامی با ریل‌گذاری فرهنگی و تعیین مقصد، با استفاده از سرمایه و امکانات بخش‌های امنیتی، هنر و فرهنگ در دهه های ۸۰ و ۹۰ شمسی را به “هنر ابتذال” رساندند. به گفته فرج سرکوهی، نویسنده و منتقد ادبی، حکومت اسلامی در ایران در دهه های ۸۰ و ۹۰ شمسی از هنر و فرهنگ به عنوان ابزارهای “تولید انبوه” و تاثیرگذاری بر مخاطب توده” استفاده کرده است تا بر جریان تفکر و اندیشه مسلط باشد.
چهل سال سینمای “ایران اسلامی”: پرواز با بال‌های بسته
دویچه وله ـ سرگذشت چهل ساله سینمای پس از انقلاب حدیث کشمکش بر سر آزادی هنری است. سینماگران برای رسیدن به حداقلی از آزادی بیان رنج‌های فراوان برده و راهی ناهموار را پشت سر گذاشته‌اند. هنوز هم حاکمیت از دخالت در سینما دست بردار نیست. فاطمه معتمدآریا،بازیگر سرشناس سینما و تئاتر، شامگاه نهم بهمن در مراسم گشایش آخرین دوره جشنواره فیلم فجر زندگی هنری خود در سینمای پس از انقلاب را چهل سال رنج و مرارت ارزیابی کرد. او روی صحنه اعلام کرد که در چهل سال گذشته همواره خود را زیر فشاری طاقت‌فرسا احساس کرده است. رویداد دوم به حاکمانی برمی‌گردد که باعث و بانی این وضعیت ناهنجار هستند. اواخر دی‌ماه ۱۳۹۷ “آیین‌نامه نظارت بر تولید و نشر آثار ادبی و تاریخی دفاع مقدس” در روزنامه رسمی کشور منتشر شد. طبق این مقررات تازه نهادی به نام “شورای نظارت بر تولید و نشر آثار ادبی و تاریخی دفاع مقدس و مقاومت” به عنوان “بالاترین مرجع سیاست‌گذاری، هدایت و نظارت کلی بر فرآیند تولید و نشر ادبی و تاریخی دفاع مقدس و مقاومت در سطح کشور” را به عهده دارد. آیین‌نامه تازه که همانند تمام احکام آمرانه رژیم، مجلس قانونگذاری کشور هیچ نقشی در تصویب آن نداشته و دولت نیز تنها ابلاغ‌کننده و مجری آن به حساب می‌آید، قرار است زیر نظر مستقیم دفتر رهبری به اجرا گذاشته شود. برای این نهاد در بودجه سال ۱۳۹۸ مبلغ ۳۶ میلیارد تومان پیش‌بینی شده است.
«روز سیاه کارگر» یک رمان ممنوع: روایت «بختیار» از «طایفه آخوند»
رادیو فردا ـ اعتراضات کارگران ایرانی در ماه‌های گذشته که به نظر می‌رسد دیگر پایانی ندارد و نیز سرکوب شدید آن از سوی حکومت جمهوری اسلامی همزمان ادامه دارد، بار دیگر بازتاب مشکلات کارگران در ادبیات یا همان «ادبیات کارگری» و پیشینه آن در تاریخ ادبیات ایران را حتی در رسانه‌های داخل این کشور مطرح کرده است. در این شرایط، صرف نظر از این که ادبیات کارگری ایران در دهه‌های اخیر چه وضعیتی داشته و چه کسانی سرآمدان آن به شمار می‌روند، معرفی رمان «روز سیاه کارگر» نوشته احمدعلی خداداده که از آن به عنوان «نخستین رمان ادبیات کارگری ایران» نام برده می‌شود، ضروری به نظر می‌رسد. زیرا این رمان به دلیل محتوای بی‌پرده‌اش، امکان چاپ در ایران را ندارد و نسل جدید خوانندگان به ویژه در ایران، به ندرت با این رمان و نویسنده‌اش آشنا هستند.
رادیو زمانه ـ به مناسبت ۲۱ فوریه که از سوی سازمان یونسکو روز جهانی زبان مادری نامیده شده است
نسخه تحریف‌شده ‘ای‌ایران’؛ انجمن موسیقی خواستار پیگرد قانونی آستان قدس شد
معرفی کتاب «نامه‌های زندان، مروری بر خاطرات»
اندیشه
ضدصهیونیسم، یهودستیزی و ایدئولوژی استعماری
لوموند دیپلماتیک ـ در بحث و جدلی که در فرانسه پیرامون یهودستیزی به راه افتاده، اغلب، از دو بُعد این مسئله خبری نیست: این واقعیت که در نیمهء نخست قرن بیستم، اکثریت یهودیان مخالف با صهیونیسم بودند (آیا آن ها نیز یهودستیز بودند؟)؛ و این که خصوصیت بارز جنبش صهیونیستی در منطق استعماری فتح و استقرار جای می گرفت. در زیر بخشی از کتاب «اسرائیل-فلسطین، حقایقی درباره یک کشمکش» از نظرتان می گذرد.
آمریکا: آن چه درباره نژادپرستی از فلسطین آموختم
لوموند دیپلماتیک ـ در یک فیلم کوتاه سیاه و سفید، چهره های سوخته ستم دیدگان مبارز از برابر چشمان بیننده رژه می روند. برخی با موهای در هم ریختهء بلند و برخی با روسری یا کفیه. شعارهای «کشتن ما را متوقف کنید»، «انسانیت ما را به ما پس دهید» که در دستان شان است، همه این جماعت را به هم پیوند می دهد. تصویر رویدادهای شهر فرگوسن (ایالت میسوری) که شاهد رودرروئی تنفر سیاهان و مصونیت پلیس بود، با تصاویر سرزمین های اشغالی پشت سرِهم می گذرند. فلسطینی ها می گویند: «زندگی سیاهان ارزش دارد» و سیاهان آمریکائی سرکوب فلسطینی ها را به مثابهء نژادپرستی تعبیر می کنند. بین آن ها، نکات مشترک فروانی وجود دارد. برای مثال، شرکت آمریکائی «کامبایند سیستم» که گاز اشک آور و دیگر اسلحه های سرکوبگر پلیس فرگوسن را تامین می کند، به ارتش اسرائیل، اشغالگرِ نوار غزه و کرانه باختری نیز تجهیزات می فروشد. این فیلم سه دقیقه ای که در سال ٢٠١۵ تهیه و به طور گسترده بر روی شبکه های اجتماعی پخش شده، طنین صدای گمنامان و نیز شخصیت های مشهور «آمریکای سیاه» است: از آنجلا دیویس مبارز آرمان سیاهان، نویسندهء جستاری با عنوان «آزادی، یک مبارزه دائمی است…
پدیده جلیقه زرد ها و راست افراطی
دموکراسی باز ـ جنبش های به اصطلاح جلیقه زرد اکنون در سراسر جهان فعال هستند. این جنبش در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۸ در فرانسه در اعتراض به افزایش بهای سوخت به دست دولت ماکرون آغاز شد و سپس به اعتراض بسیار وسیع تری در مورد مسائلی مثل هزینه زیاد زندگی و نابرابری درآمد گسترش یافت. مردمان ناراضی در سراسر جهان اکنون جلیقه زرد به تن میکنند و در اعتراض ها گرد هم می‌آیند. اکثر این گروه ها که به خیابان می آیند در مورد مسائلی که به طور سنتی به چپ مربوط است نارضایتی خود را علیه دولت هایشان ابراز میکنند. بزرگترین اعتراض جلیقه زردها خارج از فرانسه در تاریخ ۱۹ دسامبر ۲۰۱۸ در تایپه برگزار شد و ۱۰ هزار تن از مردم این شهر خواهان قوانین منصفانه‌تر مالیاتی شدند. در اسرائیل، اعتراض ها علیه فساد دولتی و افزایش مالیات‌ها انجام می‌شود. در عراق، فرصت های بیشتر اشتغال و خدمات بهتر دلایل اصلی نارضایتی هستند. در بریتانیا، فعالان چپ گرای حزب کارگر جلیقه های زرد را به تن میکنند و خواهان افزایش بودجه برای امکانات عمومی و تشکیل دولت حزب کارگر می‌شوند. در ایتالیا، جلیقه‌زردها علیه قانون سختگیرانه ضد مهاجرتی دولت که اخراج مهاجران تازه وارد را آسان‌تر کرده، در رُم تظاهرات کردند. اما همه جنبش های جلیقه زرد چپ گرا نیستند. راست افراطی نیز از این ناآرامی بهره برداری کرده است. هدف از این نوشته بررسی فعالیت های جلیقه زردهای دست راستی افراطی در کانادا، آلمان و بریتانیا است.
ایران:
نقد اقتصاد سیاسی ـ برخلاف ادعاهای ساده‌انگارانه‌ای که سعی در بازگرداندن تاریخِ شکل‌گیریِ گفتمانِ حقوق بشر به دسامبر ۱۹۴۸ و صدور اعلامیه‌ها و شکل‌گیری سازمان‌ها و کمپین‌های متنوع دارند، ریشه‌های اصلی این گفتمان را باید در مبارزاتِ رهایی‌بخشِ مردمی و انقلابیِ قرون گذشته علیه سرکوبگری پادشاهان و سلطه‌ی طبقاتی جست. حقوق بشر، از همان دوران، اسلحه‌‌ی دست برابری‌خواهان و آزادی‌طلبانی بود که در مقاومت‌های مردمی علیه سرکوبِ حکومت‌ها و سلطه و استثمار طبقاتی بهپاخاسته بودند. آنچه از آن دوران فریادهای آزادی و مقاومتِ رهایی‌‌خواهِ سرکوب‌شدگان را راهبری می‌کرد، نمادی بود که بی کم و کاست «حقِ انسان» نامیده می‌شد. این شعار اما امروز و در دوران فراگیریِ سازمان‌ها و کمپین‌های «حقوق بشری» رنگا‌رنگ، چرا و چگونه بیش از هر زمان از نیرویِ رهایی‌بخش تهی شده است؟ در دوران بت‌وارگی اسناد بین‌المللی – که البته اغلب قانوناً غیرالزام‌آورند – و ظهور مدافعانی که تنها با مبلغان مسیحیت در قرن نوزدهم قابل قیاس‌اند، چه چیز ایده‌ی اصالتاً رهایی‌بخشِ حقوق بشر را به پروژه‌ی مدنیت‌بخشی دولت‌های صاحب‌قدرت و سازمان‌های بوروکراتیک «بشردوست» (humanitarian) فروکاسته است؟
سه دهه همنشینی دین و نولیبرالیسم
نقد اقتصاد سیاسی ـ هیچ وضعیت اجتماعی فقط محصول یک عامل نیست. هیچ نظریه‌ی تک‌عاملی نیز قادر به تبیین کلیت هیچ وضعیتی نیست. وضعیت ما هم از این قاعده مستثنی نیست. حضور دین در حکومت، درآمدهای نفتی و حاکمیت دوگانه عواملی هستند که به‌ضرورت مانع می‌شوند تا سیاست‌های اتوپیستی نولیبرال به طور کامل در ایران مستقر شوند. با این همه این مقاله مدعی است سیاست‌های نولیبرالی یکی از مهمترین عوامل شکل‌دهنده‌ی وضعیت کنونی ما بوده است. سیاست‌هایی که در سه دهه‌ی گذشته دولت‌های ایران و حاکمیت، بر سر اجرای آن اجماع داشته‌اند. سخن از حاکمیت دوگانه در باب آنچه امروز اجرای سیاست‌های نولیبرالی خوانده می‌شود، گمراه کننده است. حتی در دوره‌هایی که بیشترین اختلافات سیاسی و فرهنگی میان دولت و حاکمیت وجود داشته است، نه دولت نه حاکمیت، هیچ‌یک بر سر ضرورت اجرای سیاست‌های نولیبرالی تردید نکرده‌اند و دچار اختلاف نشده‌اند؛ هر چند ممکن است به سبب وقایعی مانند اعتراضات اجتماعی سال‌های ۷۲ تا ۷۴ از آن عقب نشسته باشند.
آرمان‌شهر
کتاب‌خانه‌ی آنلاین حقوق بشر آرمان‌شهر
هدف از راه‌اندازی کتابخانه آنلاین حقوق بشر ایجاد جامع‌ترین پایگاه اطلاعاتی در این زمینه است. کوشش ما بر این است که تمام عهدنامه‌ها و اسناد حقوق بشری موجود به زبان فارسی را در یک کتابخانه مجهز گرد آوریم. اسناد و مطالب موجود را از وبگاه‌های مختلف برگرفته‌ایم و در همه جا کوشیده‌ایم منبع نشر ترجمه آنها را ذکر و منبع اصلی این اسناد را نیز ارایه کنیم تا خواننده علاقه‌مند و آشنا به زبان دیگر بتواند از آن بهره ببرد.
انتشارات آرمان‌شهر/ حقوق بشر و عدالت
در این بخش، مجموعه کتاب‌ها و جزوه‌های منتشر شده توسط آرمان‌شهر در این حوزه را به صورت آنلاین دریافت و مطالعه کنید.
در این بخش مجموعه انتشارات، مقاله‌ها، اسناد، اعلامیه‌ها و هرآن‌چه را از دیدگاه آرمان‌شهر به جهان و جهانیان تعلق دارد مطالعه کنید.
«هفت‌روز نامه‌های حقوق بشر» (بین‌المللی، زنان) در خدمت اطلاع رسانی مسئولانه گام برمی‌دارند اما محتوای خبرها لزوما تعیین کننده خط مشی آرمان‌شهر نیست.
بنیاد آرمان‌شهر عضو فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر(FIDH) است .وبسایت آرمان‌شهر تماس با ما: contact@openasia.org
منابع این شماره: آسو، اخبار روز، ایران وایر، بی‌بی‌سی فارسی، بیدار زنی، جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران، حقوق بشر ایران، دمکراسی باز، دویچه وله، دیده‌بان حقوق بشر، رادیو فردا، رادیو زمانه، عفو بین الملل، فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر، کانون مدافعان حقوق کارگر، لوموند دیپلماتیک، مرکز حقوق اساسی امریکا، نقد اقتصاد سیاسی، نیویورک تایمز،
