مصوب قطعنامه (۳۰) ۳۴۵۲ مورخ ۹ دسمابر ۱۹۷۵
ماده ۱
۱ منظور از «شکنجه» در این اعلامیه هر اقدامی است که بر اثر آن درد یا رنج شدید، اعم از جسمی یا روانی، به عمد به وسیله یا به تحریک یک مقام عمومی برای مقاصدی همچون کسب اطلاعات یا گرفتن اعتراف از یک شخص یا شخص ثالث، مجازات کردن او برای اقدامی که انجام داده یا مظنون به انجام آن است، یا مرعوب کردن او اشخاص دیگر به شخص تحمیل و وارد می شود. این تعریف شامل فقط درد یا رنج ناشی از،ذاتی و لاینفک، یا فرعی و جنبی مجازات های قانونی تا حد سازگار با حداقل مقررات استاندارد برای رفتار با زندانیان نمی شود.
۲ شکنجه شکل تشدید شده و عمدی رفتار یا مجازات بی رحمانه،غیر انسانی یا تحقیرآمیز را تشکیل می دهد.
