فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر نگرانی شدید خود را از مخالفت دولتمردان ایران با دسترسی زندانیان عقیدتی بیمار به مراقبت های مناسب پزشکی و وخیم تر شدن حال آنها ابراز می کند و از این نگران است که این عملکرد مسئولان روش منظمی با هدف ارعاب فعالان جامعه مدنی و منقدان رژیم باشد. ایران باید فوری تمام زندانیان عقیدتی را آزاد کند و تامین خدمات مناسب درمانی را برای تمام زندانیان تضمین کند.
شماری از زندانی عقیدتی زندان اوین در روز ۱۱ اسفند ۱۳۹۲ دومین نامه سرگشاده خود را به رییس قوه قضاییه منتشر و توجه او را به محرومیت زندانیان بیمار از خدمات درمانی مناسب جلب کردند. آنها همچنین اعلام کردند که قاضی صلواتی (شعبه ۱۵ دادگاه بدوی و غیرقانونی انقلاب اسلامی) مسئول محرومیت تعدادی از زندانیان از دسترسی به مراقبت های پزشکی است.
تعداد زیادی از زندانیان بیمار در ایران از دسترسی به رسیدگی و درمان پزشکی و بهداشتی محروم هستند. مسئولان زندان اوین تهران در حال حاضر از دسترسی عده ای از مدافعان حقوق بشر بیمار به مراقبت های پزشکی مناسب جلوگیری می کنند. فهرست ناکاملی از این مدافعان حقوق بشر از جمله شامل اشخاص زیر است: [۱]
خانم بهاره هدایت، مدافع حقوق دانشجویان و زنان، ممکن است در اثر مخالفت با حق پیگیری درمان خود در بیرون از زندان امکان مادرشدن را از دست بدهد. آقای حمید رضا مرادی سروستانی، یکی از مدیران وبسایت دراویش که دچار انسداد عروق است، دو هفته پیش در بیمارستان بستری شد ولی او را پیش از عمل جراحی قلب باز به زندان بازگرداندند. سه درویش دیگر نیز نیازمند مراقبت های پزشکی هستند. آقای مصطفی دانشجو، وکیل دادگستری، دچار مشکلات تنفسی است و او را نیز پیش از رسیدگی به مشکلات قلبی از بیمارستان به زندان بازگردانده اند. آقای افشین کرم پور، حقوقدان، دچار درد کلیه و ستون فقرات است که امکان تحرک را از او گرفته است. آقای امیر اسلامی، وکیل دادگستری، دچار بیماری قلبی و میگرن است. آقایان عبدالفتاح سلطانی (وکیل دادگستری)، حسین رونقی ملکی (بلاگ نگار)، و محمد داوری (روزنامه نگار) نیز از مدافعان حقوق بشری هستند که از امکان دریافت مراقبت پزشکی لازم محروم شده اند.
به علاوه، به تازگی با دسترسی چندین زندانی سیاسی دیگر به خدمات درمانی مناسب مخالفت شده است، از جمله: آقایان اکبر امینی، شهرام احمدی، آرش شریفی، اصغر قطان، علی سلان پور، محمد حسین نعیمی پور، محمد صادق ربانی املشی، بهزاد عرب گل و محمد امین هادوی.
عبدالکریم لاهیجی، رییس فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر، گفت: «دولتمردان ایران به عمد با دسترسی زندانیان به مراقبت های پزشکی مخالفت می کنند. آنها زندانی عقیدتی را دو بار مجازات می کنند: بار اول با دستگیری و حبس خودسرانه آنها و سپس با ایجاد شرایط غیرقابل تحمل در حبس شامل محرومیت از درمان زندانیان بیمار، که سلامتی و وضعیت جسمانی آنها را به خطر می اندازد.»
فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر یادآوری می کند که در اصول پایه ای سازمان ملل برای رفتار با زندانیان (۱۹۹۰) اعلام شده است: تمام «زندانیان باید به خدمات درمانی موجود در کشور بدون تبعیض به خاطر وضعیت حقوقی شان دسترسی داشته باشند.» آنها «باید از حقوق بشر و آزادی های اساسی مشروح در اعلامیه جهانی حقوق بشر و […] میثاق های سازمان ملل برخوردار باشند.» کمیته حقوق بشر سازمان ملل نظر داده است که حق دسترسی به خدمات درمانی تمام زندانیان در ماده های ۶ (حق زندگی)، ۷ (منع شکنجه و مجازات ها و رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز) و ۱۰ (حق تمام اشخاص محروم از آزادی به بهره مندی از رفتار انسانی و احترام به کرامت ذاتی انسان) در میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مشخص شده است و ایران عضو متعاهد این میثاق است.
فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر از دولتمردان ایران می خواهد امکان دسترسی به مراقبت های مناسب پزشکی و خدمات درمانی را در اختیار تمام مدافعان حقوق بشر و فعالان زندانی قرار دهند، فوری تمام زندانیان عقیدتی را آزاد کنند زیرا حبس آنها خودسرانه است، و به اعلامیه جهانی حقوق بشر، میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و تمام عهدنامه های بین المللی حقوق بشر که ایران تصویب کرده، پایبند باشند.
