کارزار‌های آرمان‌شهر

سمیه رامش، مسوول بنیاد مدنی نواندیشان و نامزد مستقل شورای ولایتی هرات است. مهمترین ترس او باز گشت طالبان به عرصه قدرت است و معتقد است اگر دولت با مساله ای به نام طالبان از در مصلحت اندیشی و برادری وارد شود و مبانی حقوق بشری را قربانی مصالح سیاسی کند، اوضاع هر روز بدتر خواهد شد.

رفیع بهروزیان، فعال عرصه موسیقی و مدیاست. او بیش از ۲۳ سال در ایران به عنوان مهاجر زندگی کرده و پس از سقوط طالبان به افغانستان بازگشته است. بهروزیان از انقلاب رسانه‌ای به عنوان یکی از مهم‌ترین دستاوردهای دهه اخیر یاد کرده، می‌گوید: «معتقدم تنها با جامعه‌ای آگاه و روشن می‌توان به کشوری مستقل و آباد تبدیل شد.»

سیف الدین سیحون، استاد اقتصاد در دانشگاه کابل و از طراحان استراتیژی حقوق و مصونیت اقتصادی زنان در وزارت امور زنان، با اشاره به مشکل تاریخی فقدان تداوم در سیاست‌های اجراشده در افغانستان می‌گوید: «متأسفانه نهادهای مدنی‌مان هم بی‌پایه و بی‌ریشه هستند و تجربه تاریخی‌شان بسیار محدود بوده است.»

مهم ترین ترس تورپیکی نوابی این است که با خروج احتمالی نیروهای بین المللی از افغانستان، وضعیت مملکت بار دیگر به دوران تاریک قبل از سال ۱۹۹۲ برگردد. او می گوید همین که من به عنوان یک زن امروز پا به عرصه سیاست گذاشته ام و از حقی که دارم استفاده می کنم برایم یک ابتکار مثبت در دوران جدید تلقی می شود.

احمد فهیم حکیم، معتقد است که سیاست های دولت به قوام خود نرسیده و صحبت هایی که روی برنامه صلح می شود چارچوب مشخصی ندارد. او می گوید نبود یک سیاست روشن درمورد مذاکره با طالبان و عدم ضمانت ها روی ارزش های حقوق بشر، سبب تشویش و دلهره مردم , نهاد های دفاع از حقوق زن و جامعه مدنی می گردد.

سعید حقیقی، روزنامه نگار و نویسنده، متولد و ساکن هرات است. او بهترین ویژگی دوران جدید را دموکراتیک بودن فضای سیاسی می داند. معتقد است هم اکنون در افغانستان انتخابات، قوانین و ضوابط حقوق بشری، ساختارهای دموکراتیک، جامعه مدنی و نهادهایی وجود دارد که در ضلع حاکمیت مردم سالاری می توانند تبارز پیدا کنند.

ماری نبردآیین، معاون آژانس خبری باختر و مدیرمسؤول هفته‌نامه سیرت، هنوز رنج روزهایی را که طالبان عرصه را بر زنان تنگ کرده بودند، به یاد دارد. روزی رفته بود تا فرزندانش را از مکتب به خانه بیاورد که از دست طالب‌ها سخت کتک خورد.

«به حمایت دولت بدبینم. کارهای دولت در حوزه زنان بیشتر جنبه شعاری و حالتی سمبولیک دارد.» این ها حرف های محمد یعقوب مشعوف است. او با اینکه کارشناس مسائل اقتصادی است، در این گفت گو بیشتر درباره وضعیت زنان در دوره طالبان و دوره جدید سخن می گوید.

سراج الحق فضل، از روزهای تلخ دوران طالبان و هجرت به پاکستان می گوید، جایی که پدرش توسط طالبان ترور شد. او معتقد است امروز نسبت به ۱۳ سال قبل جامعه پیشرفت چشمگیری داشته؛ تغییراتی که حاصل باسوادی زنان و مردان جامعه افغانستان است. این زنان و مردان دیگر هرگز اجازه نخواهند داد تا سناریوی گذشته بار دیگر تکرار شود.

مومنه یاری عضو کمیسیون تدویر کمیسیون لویه جرگه برای قرارداد بین آمریکا و افغانستان است. مهم ترین نگرانی او نبود امنیت کافی در جامعه افغانستان است که به گفته وی می تواند روند انتخابات را با چالش روبرو سازد. به گفته وی عدم امنیت باعث قوی شدن افراد زورگو و باج گیر می شود که این مسئله خودبه خود باعث عدم ثبات است.