موضوعات

هفت‌روزنامه حقوق بشری زنان – شماره ۱۵۸

هفت‌روزنامه حقوق بشری افغانستان – شماره ۱۴۱

نشست سران در باره‌ی پناه‌جویان به شکستی رقت انگیز انجامید

سیاست گذاری کلان فرهنگی به منظور جلب مشارکت عموم افراد جامعه، ابزاری اصلی برای دستیابی به توسعه پایدار محسوب می‌شود. زنان نیمی از سرمایه‌های انسانی هستند و عدم استفاده بهینه از نیروی بالقوه‌شان در سطوح کلان مدیریتی، دستیابی به توسعه سیاسی پایدار را امری محال می‌سازد. شکاف جنسیتی نیمه‌فعالی که گاه با تلاطمات سیاسی کم‌رنگ یا پررنگ می‌‌شود، حضور زنان در مشاغل تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری را به شدت محدود کرده است، تا آنجا که در میان زنان تحصیل کرده ایرانی نیز گرایش به مشارکت سیاسی بسیار نامحسوس است. این مقاله می‌کوشد به بررسی ضرورت‌ها، موانع، رهیافت‌ها و راهکارهای نظری و عملی به جهت برقراری توازن جنسیتی در تقسیم قدرت سیاسی کشور بپردازد و در این مسیر، از رویکردهای تاریخی، تطبیقی و انتقادی بهره می‌گیرد.

هفت‌روزنامه حقوق بشری افغانستان – شماره ۱۴۱

میراث وولف، غیر از یادداشت‌هاى روزانه و نامه ‏ها که حجم عظیمى دارد، و همچنین نقد و نظرهایی که به صورت کتاب‌هاى مستقل یا مقاله چاپ شده، نه رمان است. دو رمان اول او ــ سفر به بیرون (۱۹۱۵) و شب و روز (۱۹۱۹) ــ به سبک کلاسیک نویسندگان زمانه‌اش، نظیر فورستر، نوشته شده است. اما از رمان سوم، یعنى اتاق جیکوب (۱۹۲۲)، به جست‌وجوى شگردهاى روایى تازه‏اى برآمده که با در هم ریختن زمان و مکان، دل‌گویه، سیلان ذهن و حدیث نفس همراه بوده است. تقریباً تمامی آثار وولف این ویژگی‌های زبانی را دارند. اتاقی از آن خود از مشهورترین کتاب‌های ویرجینیا وولف است که در سال ۱۹۲۹ در چهل‌وهفت‌سالگیِ نویسنده منتشر شد و هم‌اکنون در کلاس‌های آیین نگارش در پایه‌های مختلف تحصیلی دانشگاهی تدریس می‌شود. اهمیت این کتاب نه تنها در شیوه نگارش آن، بلکه از آن روست که وولف ویژگی‌های نثر مدرنیستی را به مقاله‌نویسی وارد کرده و سبک جدیدی ایجاد کرده است.

هفت‌روزنامه حقوق بشری زنان – شماره ۱۵۶

افغانستان به‌طور شگفت‌انگیزی یک کشور متنوع است. باختر باستان، در شمال افغانستان امروز، در قرن چهارم قبل از میلاد به «سرزمین هزار شهر» مشهور بود. تنوع، در هرگوشه‌ی این کشور قابل مشاهده است. جدای از اسلام سنتی به‌عنوان دین اکثریت ساکنان و دری/فارسی به‌عنوان زبان مشترک مردم این کشور، افغانستان کشور اقلیت‌هاست که تعاملات مشترک، تکراری و موازی دارند. ملت-دولت افغانستان یک جامعه‌ی ترکیبی است، بخشی از آن تاریخی-طبیعی است و بخشی از آن استعماری و ساخته‌ی نخبگان.

حادثه دهمزنگ کابل جنایت علیه بشریت است ۶ اسد ۱۳۹۵ / ۲۷ جولای ۲۰۱۶ کابل، افغانسان بار دیگر کابل، پایتخت افغانستان در روز شنبه ۲ اسد ۱۳۹۵ شاهد یکی از وحشیانه ترین جنایات سیستماتیک بود. […]

دستکم یک‌هزار و دوصد تن دیگر بدون نام و نشان در ده‌ها گورستان در این مسیر دفن شده‌اند.
بر اساس آمار واحد اطلاعات پلیس اتحادیه اروپا (یوروپل)، تنها بیش از ۱۰ هزار کودک پناهجو در دو سال گذشته پس از ورود به اروپا احتمالا ناپدید شده‌اند. کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، که چهار دهه است گلاویز مخصمه‌ای افغان‌ها است، حالا با چالش دیگری دست به گریبان شده است- دردسر پناهجویان افغان که در مسیر اروپا گم شده‌اند.