عدالت در گذار و صلح

اعضای گروه هماهنگی عدالت انتقالی روز دوشنبه، ۲۱ حوت، در یک کنفرانس خبری در یک بیانیه مشترک گفتند: «حکومت افغانستان بر تداوم روند صلح با مخالفانش تاکید می‌ورزد و سعی دارد تا با امتیازدهی بیشتر، آن‌ها(شورشیان مخالف دولت) را در قدرت سهیم ساخته و فرصت‌های لازم را برای مخالفان از طریق چارچوب تقسیم قدرت تحت عنوان نقشه راه صلح فراهم سازد. اما، غافل از این‌که طرح تقسیم قدرت، خود مشوق تشدید خشونت است و گراف ناامنی‌ها، خشونت‌ها و کشتار افراد ملکی نیز افزایش می‌یابد.

یک صدوچهارمین برنامه ی گفتگو پلی میان نخبگان و شهروندان آرمان شهر به مناسبت گرامی داشت از روزجهانی زن در کابل برگزار شد. این برنامه با همراهی انستیتوت فرانسوی افغانستان و خانه‏ی فیلم رویا در تالار لیسه‏ی استقلال به تاریخ ۴ مارچ ۲۰۱۳ برابر با ۱۴ حوت ۱۳۹۱ برگزار شد و حدود ۱۰۰ تن از شهروندان در آن شرکت داشتند.

در پیوند با نشر گزارش سال ۲۰۱۲ دیده بان حقوق بشر زیر عنوان «افغانستان: حقوقی که با فرا رسیدن زمان کاهش حضور نظامی درمعرض خطر قرار دارند» و همچنین چاپ سه عنوان کتاب جدید آرمان شهر زیر عنوان: «حقوق بشر بر سر دو راهی: گزارش مشترک فدراسیون بین‏المللی حقوق بشر و بنیاد آرمان شهر»، «زندان، زندانی و حقوق بشر: سیاست نامه ۱۲و ۱۳»، «شهر و جنگ: سیاست نامه ۱۴ و ۱۵»، ۱۰۳مین برنامه‏ی گفتگو پلی میان نخبگان و شهروندان بنیادآرمان‏شهر زیر عنوان «یک قدم تا سقوط؟ بن بست حقوق بشر در افغانستان» روز پنجشنبه (۱۹ دلو۱۳۹۱/۷ فبروری ۲۰۱۲) در تالار انستیتوت فرانسه در افغانستان با حضور برخی از فعالین حقوق بشر، مقام‏های دولتی، دانشجویان و تعدادی از رسانه‏ها برگزار شد.

افغانستان یکی از حساس ترین برهه های تاریخی خود را می پیماید و بر سر دوراهی انتخاب بازگشت به گذشته خشونت بار و یا گذار به صلح عادلانه و پایدار قرار دارد. گفتگو، مذاکره، آتش بس و مصالحه و صلح از یک سو، پس از چهار دهه خونریزی، تبدیل به عینی ترین و مبرم ترین نیاز مردم شده و از جانبی، فشار طالبان و سایر مخالفان مسلح جهت امتیازگیری هر روز افزایش یافته و باعث تهدید و براندازی دستاوردهای دهه گذشته ی مردم افغانستان می شود.

گروه هماهنگی عدالت انتقالی (TJCG)، مجموعه‏یی از نهادهای جامعۀ مدنی ملی و بین المللی است که در راستای تحقق عدالت انتقالی و رسیدن به صلح عادلانه و پایدار در افغانستان فعالیت می‏کنند. این گروه، به این باور است که مصالحۀ مردم محوری که استوار بر اصل شفافیت، حسابدهی و عدالت باشد، از شروط اساسی ختم جنگ و تأمین صلح پایدار در کشور است. همچنان، این گروه، به رسمیت شناختن قربانیان و رسیدگی به خواست‏ها و نیازهای آنان را از پیش زمینه های صلح در کشور می داند و بر حضور گستردۀ آنان، اعم از زنان و مردان، در روند مذاکرات صلح، تأکید می‏ورزد. گروه هماهنگی عدالت انتقالی، از دولت افغانستان، جامعه بین‏المللی و دادگاه بین المللی جزایی می‏خواهد

گروه هماهنگی عدالت انتقالی دست آوردهای ده ساله را در زمینه های دولت سازی، آزادی‏های مدنی و سیاسی، حقوق بشر، حقوق زنان، آموزش و پرورش، بازسازی و سایر بخش ها که با مشارکت مردم به وسیله ی دولت و جامعه ی جهانی در راستای تحقق دموکراسی به دست آمده، به دیده ی قدر می نگرد. ولی تا هنوز این روندها در کشور نهادینه نشده‏اند و این ها گام های آغازینی برای رسیدن به جامعه‏ای با ثبات و مرفه توأم با صلح و عدالت هستند.

حملات تروریستی ۲۷ حمل ۱۳۹۱ در ولایت های کابل، ننگرهار، لوگر و پکتیا که موجب کشته و زخمی شدن شهروندان غیرنظامی و سربازان اردو و پولیس ملی کشور شد نمایان گر شکنندگی اوضاع امنیتی کشور و راسخ بودن طالبان و حامیان آن ها در ادامه جنگ با مردم افغانستان است.

گروه هماهنگی عدالت انتقالی افغانستان به عنوان یکی از نهادهای طرفدار صلح پایدار که لازمه آن رسیدن به عدالت است و صلح توأم با عدالت البته خواست هر انسان آزاد اندیش و آزادی خواه نیز هست در شرایط حساس فعلی وظیفه خود می‌داند تا در رابطه به مسایل کلان ملی که سرنوشت مردم ما را متاثر می‌سازد ابراز نظر کند.

همه در برابر قانون مساوی هستند و حق دارند بدون تبعیض و بالسویه از حمایت قانون برخوردار شوند. همه حق دارند در مقابل هر تبعیضی که ناقض اعلامیه جهانی حقوق بشر باشد و بر علیه هر تحریکی که برای چنین تبعیضی به عمل آید به طور تساوی از حمایت قانون بهره مند شوند.

گروه هماهنگی عدالت انتقالی افغانستان از یک سال بدین سو پیوسته در رابطه با مسائل حقوق بشر و عدالت انتقالی و حقوق قربانیان فعالیت های چشم گیری را انجام داده است. این گروه که متشکل از ۲۴ نهاد ملی و بین المللی است با همراهی جمع کثیری از قربانیان به ویژه در موارد خاص چون کنفرانس بین المللی لندن، کنفرانس بین المللی کابل، جرگه مشورتی صلح، ترکیب شورای عالی صلح موضع گیری های عدالت خواهانه خود را داشته است. هدف از این هم سویی با قربانیان رساندن صدای آن ها به گوش مسئولان نهادهای دولتی و حامیان بین المللی آن ها و قدمی در تحکیم و تکمیل نمودن برنامه عمل صلح، مصالحه و عدالت دولت افغانستان بوده است.