ایران

نویسنده: سیما بینا (خواننده) منبع: بی بی سی سیما بینا سالی که برای اجرای کنسرت به افغانستان و به کابل دعوت شدم، درست یادم نیست چه سالی بود ولی به گمانم باید دوران حکومت محمد […]

در این لینک می‌توانید گفتگوی رادیو زمانه با گیسو جهانگیری، رئیس بنیاد آرمان‌شهر را پیرامون نحوه و مراحل برگزاری این دور از مسابقات بشنوید.

“نوع بشر انسانیت و الفت گروهی خویش را در خاطرات و خیالات جمعی خود می جوید و شاهنامه والاترین گنجینه یادواره هائی است که ما ایرانیان را به یکدیگر و زمان حالمان را به گذشته های دور می پیوندد. این اساطیر و افسانه ها مطلقا از آنِ ما و از آنِ سرزمینی است که سه هزار سال در آن زیسته ایم. اگر ایران بیت المقدس دلبند و زبان فارسی تورات ما باشد، شاهنامه زبور آن تورات است. به این دلیل و هزاران برهان دیگر هیچ ایرانی نمی تواند سخنی از شاهنامه بگوید که عمیقاً شخصی نباشد همانگونه که سخن هر بیگانه ای در این مورد نیز برای ایرانیان شخصی تلقی خواهد شد.” (پیشگفتار کتاب)

از دشت ها به دامن دریایت، این قطره های تشنه گریزانند
اما چه قدر کم به تو پیوستند؛ این قطره ها اگر چه فراوانند
در این مسیر پرخم ناهموار، همواره با خیال تو می لغزند
گاهی نصیب گندترین مرداب، گاهی به کام تشنه گلدانند

از دشت ها به دامن دریایت، این قطره های تشنه گریزانند
اما چه قدر کم به تو پیوستند؛ این قطره ها اگر چه فراوانند
در این مسیر پرخم ناهموار، همواره با خیال تو می لغزند
گاهی نصیب گندترین مرداب، گاهی به کام تشنه گلدانند

به بهانه روز جهانی صلح، پس از تحمل جنگ، خسران و بی داد، پس از گذار از طوفان ها و ناملایمت ها، می خواهیم به یاد بیاوریم که سیمرغ افسانه ای، که پرش دوای هر درد است و نوید آزادی و داد، در پشت کوه قاف آشیانه نکرده است. ما خود سی‏مرغ هستیم و در کانون و پیرامون، اگر بیدار شویم، سازنده و نگهبان صلح پایدار. و اگر هوشیار باشیم و باور کنیم و آستین بالا بزنیم، منجی نیز خودمان هستیم.

پروین بختیارنژاد مدرسه فمینیستی اولین زمزمه های برداشتن حجاب دست و پا گیر و حداکثری در سال های آغازین سده اخیر، که شامل چادر، چاقچول و روبنده بود، از سوی معدود مردان فرنگ رفته و […]

بحران اقتصادی ناشی از نابخردی سیاستمداران کشور در برنامه ریزی‌های کلان اقتصادی، بحران سازی در روابط دیپلماسی که تحریمهای اقتصادی فراوانی را به مردم تحمیل کرده است و به یغما رفتن ثروت ملی که کمترین پاسخگویی در قبال آن شنیده نمی‌شود، کارگران را در شرایط سخت اقتصادی قرار داده است. شرایطی که بسیاری از آنان را بیکار کرده یا به آستانه بیکاری کشانده است. علاوه براین‌ها، محرومیت از حق اعتراض و دفاع از حقوق صنفی، برخورد قهری با سندیکا‌ها و اتحادیه‌های مستقل کارگری که ناشی از سرکوب سیاسی و نبود آزادی بیان در فضای سیاسی داخل کشور است، خفقان بیشتری را دامن می‌زند.