بایگانی ماهیانه April 2016

شاید جذابترین جنبه ی دمکراسی نماینده گی این است که منافع اکثریت
در درون دستگاه تصمیم گیری نماینده دارد. بنابراین، دستکم به لحاظ نظری، سیاستها و تصمیمها از منافع اکثریت ملت حمایت میکنند.

فوزیه کوفی در بدخشان بدنیا آمد و پس از گذری چالشی از درون یک خانواده سنتی افغانستان، حالا رئیس کمیسیون زنان، حقوق بشر و جامعه مدنی افغانستان است. دغدغه هایی دارد بزرگ: گسترش حضور زنان در جامعه، ایجاد برابری جنسیتی و باوراندن این موضوع به زنان افغان که می توانند در مقام تصمیم گیری و تصمیم سازی حضور برابر و گاه پیشروانه در برابر مردان جامعه داشته باشند. دوران جدید افغانستان را مغتنم می داند برای همه مردم و به ویژه زنان. در عین حال می ترسد که روزی دوباره از خواب بیدار شود و ببیند جامعه افغانستان توسط دیدگاه طالبانی اداره می شود و دنیا را تنها از دریچه چادرش ببیند. برای چلوگیری از این پدیده از نظر فوزیه جامعه افغانستان با چالش های بزرگ و گسترده ای مواجه است.

حبیبه سرابی، وزیر زنان در کابینه عدالت انتقالی و والی بامیان از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۳، زنان را اولین قربانیان خشونت در خانواده‌های فقیر دانسته، می‌گوید: «عرف و عنعنات ناپسند متأسفانه در افغانستان نقشی برتر از قانون و شریعت بازی می‌کنند.» او با پیش کشیدن موضوع خودکفایی اقتصادی زنان، معتقد است استقلال اقتصادی زن می‌تواند به برابری ارزشی زن و مرد بیانجامد.

رهنورد زریاب نویسنده و پژوهشگری است که بیشتر عمرش را در ارتباط با کشورهای دموکراتیک گذرانده است. با این همه او معتقد است که رویدادهای شخصی زندگی اش همگی با رویدادهای جمعی جامعه‏ اش پیوند خورده است.

در این مجموعه گفت‌وگو، مصاحبه‌شونده‌ها از زوایای مختلف به واقعیت‌های موجود در افغانستان می‌پردازند. هریک به فراخور تجارب و دیدگاه‌های خود در پی توصیف و تحلیل مسائل مختلف افغانستان، راه‌کارهایی ارایه داده‌اند که گاه بسیار متفاوت از آن چیزی است که از این کشور در اذهان جهانی بازنمایی می‌شود.

عمه سکینه، برنده جایزه بین‌المللی صلح سیمرغ به روایت تصویر و فیلم

ویژه‌نامه “انتشارات آرمان‌شهر” – شماره ۱۵۹ – ۱۶۰ سال هشتم خبرنامه حقوق بشر و جامعه مدنی آرمان‌شهر‎‎‎‎‎‎‎‎‎

کتابی که در پیش رو دارید، مجموعه مقالاتی را در باره زنان، عدالت انتقالی، غرامت، مصالحه و امنیت در بر می گیرد. در جوامعی مانند افغانستان که چندین دهه پی در پی درگیر جنگ بوده و هست، زنان نه به عنوان نیروهای جنگی به رسمیت شناخته می-شوند و نه به عنوان قربانیان جنگی. در نتیجه لزوم گنجانیدن دیدگاه های جنسیتی در روندها و برنامه های عدالت انتقالی، مصالحه، پرداخت غرامت و تامین صلح و امنیت نادیده انگاشته می شود.

هفت‌روزنامه حقوق بشری بین‌المللی شماره ۱۴۱

هفت‌روزنامه حقوق بشری افغانستان – شماره ۱۴۰