ادبیات
ایران فرهنگی
مجموعهای در جهت روشنگری مفهوم «ایران فرهنگی»
نویسندۀ «ملت عشق» از کتابهای تأثیرگذار زندگیاش میگوید
ترجمان – الیف شافاک، نویسندۀ ترکتبار، این روزها با کتاب ملت عشق، به نام آشنایی میان خوانندگان فارسیزبان تبدیل شده است. شافاک در این مطلب از پنج کتاب سخن میگوید که نگاه او را به […]
جین آستین همهچیز است
ترجمان – دویستسال از مرگ جین آستین گذشته است. اما بهجای از یاد رفتن، هر روز بر شهرت او افزوده میشود. کتابهای او با آن نثر شگفت و حالوهوای روستاییشان بسیار میفروشند و بازار نقدها و […]
جایزه «صلح» ناشران آلمان در دستان مارگارت آتوود
شهروند شهروند| آخرین روز نمایشگاه کتاب فرانکفورت یک جایزه برای مارگارت آتوود به ارمغان آورد. مارگارت آتوود نویسنده سرشناس کانادایی که در ایران هم طرفدارانی دارد، دیروز جایزه صلح کتابفروشان آلمان را بهخود اختصاص داد. […]
داستانی کردن زندگینامه فروغ فرخزاد توسط فرزانه میلانی
با توجه به ترکیب این مصرعهای ماندگارِ فروغ که صدا را «تنها» چیز ماندگار در این دنیا میخواند، و به خاطر سپردن «پرواز» را ارزشِ ماندگاری میبخشد، او میخواسته تا پس از مرگش «صدا و پروازِ » او را ارج بگذاریم و فروغ شاعر را به یاد بسپاریم.
جایزه بینالمللی صلح سیمرغ؛ تندیسی برای ایجاد وحدت در قلب آسیا
در این فیلم کوتاه سعی کردیم با توجه به محدودیت زمانی، خلاصهای از برنامهها و منتخبان چهار دوره جایزه بینالمللی صلح سیمرغ را به شما عرضه کنیم. جایزه بینالمللی صلح سیمرغ را در جغرافیایی به نام قلب آسیا بنا نهادیم که انگار در آن «عشق ممنوع است و احساس قاچاق»، جغرافیایی که سالهاست اسیر «کارناوالهای فتح آزادی»، از «اسارت» تا «هجوم» و «غارت» را با گوشت و پوست خود تجربه کرده است. نمایشی بینالمللی که هر روز و هنوز در کوچه پس کوچههای منطقهمان به نمایش درمیآید.
به مناسبت سالگرد تولد سیمین دانشور: سنگی بر گور ادبیات معاصر
۸ اردیبهشت ماه سالروز تولد سیمین دانشور، نویسنده و داستان نویس و مترجم شهیر ایرانی است. وی در سال ۱۳۰۰ خورشیدی در شیراز به دنیا آمد و در ۱۸ اسفند ۱۳۹۰ در تهران درگذشت. به همین بهانه، مطلب زیر را که نوشته سیمین کاظمی است و نقدی است بر کتاب «سنگی بر گوری»، می خوانید.
امیرحسن چهلتن: همه رمانهای خوب شهری هستند
* همه رمانهای خوب شهری هستند. در ایران البته برخی منتقدان از رمان روستایی صحبت به میان آوردهاند. این نامگذاری نابجا لابد حکایت از آن دارد که محل اتفاقات روستاست، چیزی که من آن را نمیفهمم. ولی البته نگاه روستایی به مناسبات انسانی را میفهمم. برخی رمانهای ایرانی با چنین نگاهی نوشته میشوند