|
|
FIDH exhibition “Guinea: Waiting for justice” in Geneva from 16 March to 2 April!
|
|
|
|
On 28 september 2009, the stadium of Conakry in Guinea, was the scene of a massacre: 157 persons were killed, over a hundred of women were raped and hundreds were seriously injured. All of them were peaceful demonstrators… Since that day, we have accompanied some 500 victims and their families in their quest for justice. In order to pay tribute and listen to the thousands of victims of the Guinea state violence, FIDH and its member organisation in Guinea, OGDH, invited the English photographer Tommy Trenchard to meet with the victims in their quest for justice. Tommy Trenchard took photos of them in the street at night, usually on the scene of the crimes, where, in one day their lives were turned upside down. His portraits show the vacant but determined look of people who, in their quest for justice, were able to surpass their personal fears and plunge back into story of their past. Painful tales that they agreed to tell, so that they may never happen again.
|
|
|
DRC: For the First Time, ICC Awards Symbolic Individual Reparations
|
|
|
|
FIDH and its member organisations in the DRC [1] welcome the decision taken today by the ICC to awarding individual reparation measures to victims, at their request, for the first time. This decision by Trial Chamber II was delivered in the case against Germain Katanga, who was found guilty of crimes against humanity and war crimes committed in Bogoro in the Democratic Republic of Congo (DRC) on 23 February in 2003. This is the second decision by the ICC concerning reparations, with the first decision only concerning collective reparation measures. (Kinshasa, The Hague) Today, the ICC has awarded individual and collective reparations measures to victims in the case against Germain KATANGA. The ICC has awarded victims with a symbolic individual compensation measure, unique in the history of the Court, of 250 USD for each victim recognising that “the symbolic amount does not compensate the injuries suffered in their entirety, but is to alleviate the harm suffered by victims”.
|
|
|
The world faces a historic opportunity to ban nuclear weapons
|
|
|
|
AmnestyNuclear weapons are once again high on the international agenda, and experts note that the risk of a nuclear detonation is the highest since the Cold War. As global tensions, uncertainty and risks of conflict rise amongst nuclear-armed states, nuclear weapons are treated as sabres to rattle, further heightening the risks of intentional or inadvertent use. Nuclear weapons are the most destructive, inhumane and indiscriminate weapons ever created. Both in terms of the scale of the immediate devastation they cause and the threat of a uniquely persistent, pervasive and genetically damaging radioactive fallout, they would cause unacceptable harm to civilians.
|
|
|
The EU cannot survive if it sticks to business as usual
|
|
|
|
OpendemocracyAs British Prime Minister Theresa May triggers Article 50, rendering Brexit inescapable, Europe is gripped by two paradoxes, both of which pose clear and present threats to the European Union and to Britain. David Cameron – May’s predecessor who lost the Brexit referendum – has reason to be puzzled by the upshot of his defeat. Britain is now leaving the EU because of his request for a “variable geometry” – allowing Britain to opt out of basic EU tenets – which was unceremoniously turned down by Berlin and, less consequentially, by Paris.
|
|
|
Russia: judicial harassment of women arrested during peaceful demonstration on March 8
|
|
|
|
Paris-Saint-Petersbourg. FIDH and its member organisation Anti-Discrimination Centre (ADC) Memorial denounce arrests of women who came out in Saint Petersburg on International Women’s Day on 8 March 2017 for an impromptu demonstration (or walk) to support the fight of women all over the world for their rights. Some women brought signs protesting against domestic violence and calling for the protection of women’s reproductive rights and gender equality in the socio-economic and political spheres. Police officers stated that “women with feminist views” were violating the procedures for holding an event and started detaining people who brought signs, people who were singing songs, and people who tried to hold onto one another in solidarity with those detained.
|
|
|
Belarus crackdown: more than 200 arrested or detained in two weeks
|
|
|
|
The new repression of peaceful protesters currently ongoing in Belarus confirms the absence of political change, declared FIDH and Human Rights Center (HRC) Viasna today. One year after the EU lifted sanctions against Belarus, the government is resorting to harsh and violent repression to break the most massive protests seen since December 2010 Presidential election. The wave of protests rose against the construction of a business center near Kurapaty, the site of massive executions under Stalin, and against the so-called “social parasites fee” Presidential Decree No. 3, imposing a tax on unemployment. Among the more than 200 opposition members, journalists, activists, human rights defenders and average citizens detained at the protests on-going since the beginning of March are several former political prisoners and opposition leaders. Pavel Seviarynets was arrested on 12 March and sentenced to 15 days of administrative arrest for participating in a demonstration in Orsha; Vitali Rymasheuski, Anatol Liabedzka and Yuri Hubarevich were arrested on 10 March and sentenced to 15 days of administrative arrest for participating in a demonstration in Molodechno, which prevented all of them from participating in the planned and authorised 15 March demonstration.
|
|
|
Once in the Shadows, Europe’s Neo-Fascists Are Re-emerging
|
|
|
|
nytimesHead bowed in reverence, Robert Svec gently placed a bouquet of blood-red flowers at the foot of the only known statue of Jozef Tiso, Slovakia’s wartime fascist leader, in a weedy monument park known as the Pantheon of Slovak Historical Figures. For years, Mr. Svec’s neo-fascist cultural organization, the Slovak Revival Movement, was a tiny fringe group. But now his crowds are growing, as 200 people recently gathered with him to celebrate the country’s fascist past and call fascist-era greetings — “Na Straz!” or “On the guard!” Mr. Svec is so emboldened that he is transforming his movement into a political party, with plans to run for Parliament.
|
|
|
Subscribe to our Youtube Channel
عضو شبکه یوتیوب آرمان شهر شوید
|
|
|
|
|
|
|
Armanshahr Civil Society & Human Rights Newsletters
خبر نامه ی جامعه مدنی و حقوق بشر
|
|
|
|
All Newsletters are available HERE
تمامی خبر نامه ها در اینجا موجود هستند
|
|
|
کتابخانه زنان آرمانشهر Armanshahr Women’s library
|
|
|
|
|
|
|
Subscribe to our INSTAGRAM CHANNEL
در اینستاگرام به ما بپیوندید
|
|
|
|
|
|
مجموعه انتشارات آرمانشهر پیرامون عدالت
|
|
|
|
|
|
|
|
عدالت
ایده آلِ پاسخگویی و انصاف در حمایت از حقوق و نشان دادن حقانیت آنها، و
پیشگیری از خطاها و مجازات آنهاست. عدالت متضمن رعایت حقوق متهم، مدافع
منافع قربانیان و سعادت جامعه در کلیت آن است
|
|
|
|
چه اسنادی تا به حال درباره «دادخواهی بینالمللی» تصویب و منتشر شده است؟ تحقیقات و بیانیهها حول این موضوع چه میگویند؟ رسانهها چقدر به این مساله پرداختهاند؟
|
|
|
|
صلاحیت قضایی جهانی در سال ۲۰۱۶ شتابی بیسابقه یافت. ترایال اینترنشنال، به همراه سازمانهای همکار خود، ریدِرِس، فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر، مرکز اروپایی حقوق اساسی و حقوق بشر و بنیاد بین المللی بالتازار گارزون، در گزارش سالانه خود بهکارگیری این اصل را در ۴۷ پرونده بررسی میکنند. در سوریه، پنج سال پس از آغاز درگیری و صدها هزار کشته، جنایتهای جنگی در مقیاس بزرگ با معافیت از مجازات رخ میدهد. از پیگرد مؤثر در سطح بینالمللی بارها جلوگیری به عمل آمده است. با وجود این، عدالت راه دیگری را برای حرکت به جلو یافته است: صلاحیت قضایی جهانی. به کمک این اصل، کشورها میتوانند جنایتکاران را بدون توجه به تابعیت آنها یا محل ارتکاب جرم، مورد پیگرد قرار دهند. امتیازهای این رویه برای مناطق بیقانون آشکار است. فقط در سال گذشته، پنج کشور اتهامهایی را در مورد جرایم ارتکابی در سوریه عنوان کردهاند. تحقیقات در سه کشور دیگر در جریان است. برای قربانیان، این رویهی قضایی ممکن است تنها امکان دست یافتن به عدالت باشد. صلاحیت قضایی جهانی امکان مهمی برای مقابله با معافیت از مجازات در سوریه به شمار میرود، ولی این رویه در شرایط دیگری نیز به کار میآید. چند نمونه را میتوان نام برد: رواندا، نپال، گواتمالا و عراق
|
|
|
|
سینماهای آمریکا دست به ابتکار عملی تازه علیه ترامپ میزنند. ۱۸۰ سینمای آمریکا قصد دارند در روز ۴ آوریل فیلم معروف “۱۹۸۴” را نمایش دهند که موضوع آن رژیمهای خودکامه است و بر اساس رمان معروف جرج اورول ساخته شده است. چهارم آوریل روزی است که وینستون اسمیت، قهرمان رمان “۱۹۸۴”، اثر مشهور جرج اورول نگارش یاداشتهای روزانه خود را آغاز میکند. اورول در این رمان نظامهای خودکامه و تمامیتخواه را روایت میکند. دولتی که اورول در رمان “۱۹۸۴” به آن میپردازد، به عنوان “برادر بزرگ” یا “ناظر کبیر” همه چیز را تحت نظارت و کنترل خود دارد و میکوشد که شهروندان را با شکنجه و شستشوی مغزی مطیع خود کند
|
|
|
|
قانون قصاص یا قانون مقابله به مثل(“چشم در مقابل چشم، دندان در مقابل دندان”) ، به زبان لاتین لِکس تالیونیس، یکی از شناخته شدهترین مفاهیم حقوقی جهان است. صرف نظر از اهمیتی که
مستقلاً در بررسی شکلگیری حقوق در عهد باستان دارد، این قانون منشاء
توجیهات نظری و تاریخی مهمی برای دیدگاهی از قوانین کیفری بود ه است که
مبتنی بر اصل مقابله به مثل است . اگرچه برخی از اشکال قانون قصاص در
تمدنها و فرهنگهای سراسر جهان دیده میشود، امّا کل آن از ویژگی های
قوانین و رسوم خاور نزدیک باستان و ادیان ابراهیمیِ یهودیت، مسیحیت و اسلام
است
|
|
|
|
از پلههای حرم قدیمی و آبی گنبد که نگاه کنید در پایین خانوادهها را در میدان میبینید که به کبوتران ذرت بو داده میدهند، آن سور ترافیکی سنگین دیده میشود و همزمان یک یادبود سنگی هم در کنار خیابان به چشم میخورد. از کنار رودخانه پر از زباله کابل در یک سو و تعدادی مغازه کوچک در سوی دیگر که بگذرید و به این یادبود سنگی نزدیک شوید از وحشت تنتان میلرزد. بر نردهها اطراف این یادبود پوسترهایی آویزان شده از چهره زنانی که ناقص، نیمه نابینا یا سوختهاند. مردم با کیسههای خرید در دست یا در حالی که به زحمت کودکانشان را با خود میکشانند از کنار این یادبود سنگی عبور میکنند و به سوی مکانی در شهر میروند. برخی کمی مکث میکنند و به پوسترها و متنی که بر یادبود سنگی حک شده نگاهی میاندازند و با عجله عبور میکنند. پایین، در کنار رودخانه معتادان دور یکدیگر نشستهاند و در عالمی دیگر به سر میبرند
|
|
|
|
با وجود همهی پیشرفتها در دهههای اخیر، «نابرابری» هنوز جلوههای گوناگونی در دنیای ما دارد، از نابرابریهای اقتصادی و اجتماعی و سیاسی گرفته تا نابرابریهای نژادی و جسمی و جنسی. گروهی از هنرمندان، از ملیتهای مختلف، با ارائهی تصویرهایی این جلوههای گوناگون را به نمایش میگذارند. «نابرابری» اصطلاحی پیچیده است. اول از همه، میتوان آن را به عاملهای گوناگونی نسبت داد. نابرابری درآمد، نابرابری داراییها، نابرابریهای جنسی، اجتماعی، طبقاتی، سیاسی … خودتان این فهرست را کامل کنید. همین الان یک نفری، در یک جایی، به احتمال خیلی زیاد چنین حسی دارد (و به همین دلیل هم بدجوری دارد) به او سخت میگذرد. البته به رغم همه توجههایی که توما پیکِتی جلب کرد به خاطر تحلیل تازهاش از طبقهی بسیار ثروتمند نو که به سرعت هم از دیگر طبقههای اجتماعی فاصله میگیرد، نابرابری همچنان موضوعی فردی باقی مانده است
|
|
|
|
هر ۱۰ دقیقه یک کودک در یمن میمیرد. عربستان به عنوان فرمانده ائتلاف در جنگ با حوثیهای مورد حمایت ایران به عنوان یکی از عامل اصلی این کشتار معرفی میشود چرا که امکان ارسال کمکهای غذایی و دارویی را از بین برده است. بر اساس گزارش صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف)، ۵۰۰ هزار کودک یمنی از سوء تغذیه و گرسنگی رنج میکشند. جنگ در یمن در حالی وارد سومین سال خود میشود که بیش از هزار و ۵۰۰ کودک در درگیریها کشته شدهاند. از سوی دیگر همین تعداد از کودکان هم به عنوان سرباز وارد جنگ شدهاند. بر اساس آخرین آمار منتشر شده از سوی یونیسف، دو هزار و ۴۵۰ کودک هم در جنگ مجروح شدهاند و خشونتها شرایطی اضطراری از نظر امنیت غذایی به وجود آورده است
|
|
|
|
|
|
|
|
دمشق همهچیز ما است
با گذشت شش سال از آغاز جنگ در سوریه، این کشور همچنان درگیر خشونت و نآرامی است. در این مدت، انبوهی از مردم و همچنین هنرمندان سوری این سرزمین را ترک کردهاند. اما «صفا الست»، زن هنرمندی که در دمشق مجسمهسازی میکند، در این شهر مانده و به صلح در آینده امیدوار است. صدای چکش مسگران سوری هنوز یکی از خوشآواترین صداهایی است که در گوش دارم. در طول تاریخ، ضربآهنگ این صدا باعث طنینافکن شدن زندگی و خلاقیت در دمشق بوده است. در صد سال گذشته تغییرات بسیاری روی داده، اما این صنعتگران بر جای ماندهاند؛ آنها برای روزهای متوالی در گوشهای آفتابی مینشینند، به طوری که من گاهی احساس میکنم آنها در این گوشهی شهر فراموش شدهاند. اکنون، حتی با وجود آن که صدای چکش آنها هنوز شنیده میشود، تنها صدای مرگ به گوش من میرسد. ضربآهنگ مرگ همه را تحت تأثیر قرار داده است؛ چهرههای مردم بسیار نگران، ترسخورده، و محتاط شده است، و در ذهن آنها این پرسش موج میزند که این جنگ چه زمانی پایان خواهد یافت. اکنون صداهایی خاموش طنینانداز شده است، آواها و ضربآهنگهایی که تمام سوریهایی را که با چنگ و دندان زندگی روزانهی خود را پیش میبرند، تعقیب میکند
|
|
همه فصلهای طوبا
نوشتن از طوبا کار راحتی نیست. چون دائما باید به چیزهایی که ممکن است از قلم بیندازی فکر کنی، طوبا را فقط باید دید. به جد فکر میکنم زنی نیست که با دیدن طوبا تکهای از خود را در آن نبیند؛ تکهای از هزاران زن در قاب چند تصویر… طوبا عنوان مجموعهای از نقاشیهای فاطمه نیازی است که چندی پیش در تهران و بعد از آن در ساری در نمایشگاهی با همین عنوان به نمایش درآمد. تصاویری ساده و زنده از زنانی که درختاند یا درختانی که زناند. زنانی که در عین بیصورتی زیبایند و در حالی که با کلیشههای رایج بدنهای زنانهی لاغر و خوشتراش فاصله دارند، بسیار دلنشیناند. در اسطورههای ایرانی یک درخت اسطورهای به نام ویسبوبیش است که در فارسی میانه به معنای درمان هر دردی است. در اوستا آمده که این درخت بذر تمام گیاهان را در خود دارد. معنای دیگر نام این درخت اندوهزدای و دارای بذر بسیار است. همچنین داستانهایی درباره این درخت اساطیری وجود دارد که میگوید هرگاه سیمرغ روی آن بنشیند و بلند شود شاخههای آن درخت میشکند و هزاران بذر پراکنده میشود. در عقل سرخ سهروردی نیز از درختی به نام طوبا عینا با همان خصوصیات نام برده میشود. در عقل سرخ از طوبا بهعنوان یک درخت بهشتی یاد میشود که هر میوهای که در جهان باشد روی آن درخت رشد میکند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Economic, Social and Cultural Rights
Rights that concern the production, development, and management of material for the necessities of life and that give people social and economic security. They are sometimes referred to as second generation rights. They include labour rights, the right to food, shelter, and health care, the right to participate in cultural life. Article 2 of the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights (ICESCR) relates to the principle of progressive realisation. It acknowledges that some of the rights (for example, the right to health) may be difficult in practice to achieve in a short period of time, and that states may be subject to resource constraints, but requires them to act as best they can within their means.
|
|
حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی
حقوقی است که به تولید، توسعه و مدیریت مواد لازم برای زندگی مربوط میشود و امنیت اجتماعی و اقتصادی مردم را تامین میکند. به این حقوق گاهی حقوق نسل دوم گفته میشود. این حقوق شامل حقوق کارگری، حق غذا، سرپناه، و مراقبت بهداشتی، حق مشارکت در زندگی فرهنگی است. ماده ۲ میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به اصل تحقق بخشی مستمر میپردازد. این اصل میپذیرد که کسب بعضی از حقوق (برای مثال، حق بهداشت) در کوتاه مدت ممکن است دشوار باشد و میگوید که کشورها ممکن است با محدودیت منابع روبرو باشند اما آنها را ملزم میسازد که بیشترین تلاش خود را در چارچوب امکاناتشان انجام دهند
|
|
|
|
|
|
اریکا آپفلبام از نظر موریس گودلیه (۱۹۷۸) رضایت و تن دادن افراد تحت سلطه به برترى مردانه در روابط بین دو جنس، بیشتر از خشونتى که مردان بر این افراد تحمیل مىکنند، مولفه اصلى سلطه است. این نظریه به این دلیل بحثبرانگیز مىشود که مطابق آن فرض بر این است که رابطهای متقارن بین دو فرد برابر ایجاد مىشود و هر دو طرف رابطه با شناخت و آگاهى کامل از مفاد قرارداد وارد یک رابطه شدهاند و آزادى کامل انتخاب داشتهاند. به عبارت دیگر، بر اساس این نظریه، فرد تحت سلطه بیشتر به عنوان فاعل اجتماعى معرفى مىشود تا مفعول. در حالی که فرد مسلّط و فرد تحت سلطه هیچگاه در چارچوب قراردادی بین دو طرف برابر با حقوق یکسان جاى نمىگیرند. این ادعا که امکان رضایت و توافق افراد تحت سلطه به شرایط وضع شده به دست افراد مسلّط وجود دارد کاملا ضد و نقیض و دور از واقعیت است (مَتیو، ۱۹۸۵ ب/۱۹۹۱ ،۲۱۳ ). از سوى دیگر، پییر بوردیو (۱۹۹۸) بر نوعى تفاهم تاکید مىکند و معتقد است «فرد تحت سلطه نمىتواند به فرد مسلّط (و در نتیجه به سلطه) رضایت ندهد»؛ زیرا «او الگوهاى فکرى دیگرى جز الگوهاى مشترک بین خود و فرد مسلّط در اختیار ندارد»؛ الگوهایى که محصول «آمیزش» اشکال گوناگون روابط سلطه است. بدین ترتیب، خشونتى نمادین شکل مىگیرد که نتیجه و اثرات آن به گونهاى ماندنى و همیشگى و به صورت بایدها و نبایدها در بدن ثبت مىشود به طوری که ممنوعیتهاى اجتماعى طبیعى جلوه و در برابر آگاهى و شعور مقاومت مىکنند. (نویسنده از «تسلیمی جادویى» میگوید که از کنترل آگاهى خارج است.) بوردیو، که بر ماهیت تیره و ایستای خشونت نمادین تاکید مىکند، هرگز از خود نمىپرسد که او به چه صورتى و تا چه حدى، به عنوان نماینده طبقه مردان و یک مقام علمى، در بازتولید و دوام سلطه مردانه سهیم است. از این بابت، او مانند گودلیه (۱۹۷۸)، نماینده «سنت روشنفکرانه مردانه غربى است که تمایلى به نظریهپردازی در باره حقوق و امتیازهای مرتبط به موقعیت مسلّط ندارد؛ زیرا این کار وضعیت موجود را به مخاطره خواهد انداخت» (هورتادو، ۱۹۹۶). از آنجا که منافع دو طرف متفاوت است، معرفت و شناخت بر اساس جایگاه و موقعیت گوینده در حوزه روابط زن و مرد هرگز یکسان نخواهد بود» (ماتیو، ۱۹۸۵ ب/۱۹۹۱، ۱۴۰). معرفت و شناخت از این رو مبین روابط سلطه است که در جامعه جریان دارد. این معرفت و شناخت تبدیل به وسیلهاى در خدمت سلطه مىشود. سخن راندن و یافتن واژههای مناسب برای صحبت کردن در مورد سلطه براى کسانى که تحت سلطه هستند یکى از شکلها و راههاى مقاومت و مبارزه بر علیه سلطه است (اَپفِلبام، ۱۹۷۹/۱۹۹۹). تصادفى نیست که احیاى کلامِ زنان یکى از اولین مطالبات در بطن علوم اجتماعى بوده است؛ این مطالبه یکى از بُردارهاى احیا و به کارگیرى روشهاى کیفى بوده است. (از طریق مصاحبهها، داستان هاى زندگى و غیره) ورود افراد تحت سلطه به حوزه علوم اجتماعى، به افسانه پردازى علم و دانشى حمله مىکند که فاعل تجریدی را غیرتاریخى و نماینده کل بشریت محسوب مىکند، بنابراین، هویت کلّ را مىپذیرد و از اینرو تنها روابط متقارن را تجزیه و تحلیل مىکند. مطالب بالا تا حدى دلیل عدم تمایل مستمر جامعه علمى در پذیرفتن موقعیت معرفتشناختى مکانیسم سلطه را توضیح مىدهد. موقعیتى که در حوزه علوم اجتماعى هم به آن مکانیسمها باز مىگردد
این کتاب را سفارش دهید
|
|
|
|
خطر بروز قحطی در سومالی: دو بار در شش سال؟ آمریکا/ بریتانیا: فروش چند بیلیون دلاری اسلحه در یمن تضاد ننگین با اقدامهای امدادی را نشان میدهدعراق: بمباران مناطق مسکونی موصل قرقیزستان: استفاده افراطی پلیس از خشونت طی دستگیری معترضان آلمان: جاسوسی سازمان اطلاعات از مخالفان در آلمان ایران: شلاق تعلیقی؛ حکم نهایی کارگر معدن بافق گینه: در انتظار عدالت: نمایشگاه فدراسیون در ژنو کنگو: دادگاه بینالمللی جزایی برای نخستین بار غرامتهای نمادین فردی اعطا کرد ترکیه: سرکوب مخالفان کرد فرانسه/ اسراییل: گزارش تازه پرده از ارتباط پنج بانک و شرکت بیمه فرانسوی با شهرکهای کوچنشین اسراییل برمیدارد ناپدید شدن بیش از ۱۴۰ مهاجر در دریای مدیترانه مصر: گزارش شورای دولت حکم بستن مرکز اندیم را غیرقانونی دانست جهان در مقابل فرصتی تاریخی برای ممنوعیت سلاحهای هستهای اتحادیه اروپا در صورت ادامه روشهای همیشگی باقی نخواهد ماند
|
|
|
|
Anmensty The USA and UK are fuelling serious violations that have caused devastating civilian suffering through multibillion-dollar arms transfers to Saudi Arabia that vastly overshadow their humanitarian efforts, said Amnesty International. Since the conflict began two years ago in March 2015, the US and UK have together transferred more than US$5 billion worth of arms to Saudi Arabia which is leading the military coalition in Yemen. This is more than 10 times the estimated US$450 million that the US State Department and the UK’s Department for International Development have spent or budgeted to spend in aid to Yemen over the past two years. “Two years of conflict have forced three million people to flee their homes, shattered the lives of thousands of civilians and left Yemen facing a humanitarian disaster with more than 18 million in desperate need of assistance. Yet despite the millions of dollars’ worth of international assistance allocated to the country, many states have contributed to the suffering of the Yemeni people by continuing to supply billions of dollars’ worth of arms,” said Lynn Maalouf Deputy Director for Research at Amnesty International’s Beirut regional office.
|
|
|
|
Anmensty Six years after a famine killed a quarter of a million people in Somalia, the country is threatened with another. Famines only occur if political decision-makers allow them to; it is imperative that the right decisions are made now. But have we learnt enough from the mistakes of 2011? The context has changed since 2011. Somalia now has a functioning – if limited and fragile – state apparatus. Some of the areas worst affected by the last crisis have since received considerable resilience investment (although how far such programming has helped people prepare for or cope with the current crisis is not yet known). On the other hand, the current drought is more widespread than that of 2011. Global competition for humanitarian resources is fiercer. Parts of South Sudan have already been declared to be experiencing famine, and the situation there is likely to worsen substantially over the next four to five months, while Nigeria and Yemen also face the imminent threat of famine. Across the world, a record 70 million people are estimated to need emergency food aid in 2017. Yet there are fears some donors, notably the US, will significantly cut their aid budget this year, including for humanitarian assistance.
|
|
|
|
IranWireOn Sunday, April 2, Nazanin Zaghari-Ratcliffe will mark 365 days in an Iranian prison. Zaghari-Ratcliffe’s family and supporters will come together in a north London park near Zaghari-Ratcliffe’s home on the eve of the anniversary to launch the yellow ribbon “One Day Tree” campaign. They will tie yellow ribbons to trees in the park, attaching messages from Nazanin Zaghari-Ratcliffe and other female prisoners held in Evin Prison, as well as from supporters of the Free Nazanin campaign. The One Day Tree campaign urges people to post messages of what a prisoner might do on their first day of freedom on the #FreeNazanin petition page and website. Zaghari-Ratcliffe, who holds dual UK-Iranian nationality, was preparing to fly back to the UK after an annual trip to visit her family in Iran when Revolutionary Guards agents arrested her on April 3, 2016. Her two-year-old daughter Gabriella, who was traveling with her, was put in the care of her grandparents. After months of uncertainty, Judge Abolghasem Salavati issued Zaghari-Ratcliffe a five-year prison sentence on September 6, 2016. The official charges against her remain undisclosed.
|
|
|
|
|