متن کامل کتاب بهار جنبش زنان را می توانید در این فایل ببینید. این کتاب نوشته نوشین احمدی خراسانی از فعالان سرشناس فمینیست در ایران است.
از متن کتاب:
بازگویی خاطره‌ها و نوشتن از تجربه‌های تلخ و شیرین و انگشت‌گذاردن بر نقاط ضعف و قوت حرکت‌های دسته‌جمعی جنبش زنان که سبب امید و آرزوهای بسیار شده – و البته زخم‌هایی گزنده را نیز بر قلب تو و دیگران نشانده – مثل راه رفتن بر لبه تیغ است. چراکه نمیدانی فردا که می‌آید آیا به‌مانند امروز، باز هم نیاز به بازگویی و نوشتن از جزییات حوادثی که بر تو و یاران و عزیزانت رفته را خواهی داشت و آیا دوست داری که نقاط ضعف جنبشی را که با آن زندگی کرده‌ای و هویت و هستی گرفته‌ای، به معرض
داوری عموم و در دسترس «بدخواهان» این جنبش، قرار بدهی؟ طی نزدیک به بیست سال فعالیت در جنبش زنان کشورم با پوست و گوشت لمس کرده‌ام که جنبش‌های اجتماعی سرزمینم به خصوص جنبش زنان از کمبود تاریخ مکتوب و نبود روایت‌های متنوع تاریخی، رنج می‌برند. از گذشته‌ها و تاریخ مبارزات و تلاش‌های دسته جمعی زنان ایران البته مکتوبات گرانبهایی به جای مانده ولی نه آن اندازه که بتواند امروزمان را غنی سازد.
در کتاب حاضر تلاش کردم تا با عبور از این برداشت‌های مرسوم و قضاوت‌های سنتی و بازدارنده، و به اعتبار تعهد اخلاقی‌ام، روایت و برداشت شخصی‌ام را از «سالهای بهاری جنبش زنان ایران» و بستری که ظهور چنین خیز بلندی را سبب گردید برای اطلاع هموطنانم ارایٔه کنم. در کنار این برداشت سعی کرده‌ام گزارشی از رویدادها، دیدگاه‌ها و گاه روایت‌های خصوصی‌تر از حوادثی که در این جنبش رخ نمود را نیز بازگویم. تمام تلاشم را به کار گرفته‌ام تا در بازتاب وقایع عمومی جنبش‌مان، «راوی» بمانم و کمتر قضاوت کنم هرچند به دلیل نزدیکی و ممارست و درگیر بودن تمام وقتِ نگارنده با این وقایع، قضاوت نکردن کاری بس دشوار می‌نماید به‌خصوص که سرگذشت ما در جنبش زنان با حوادث تلخ، دلشکستگی‌ها، فضاهای اضطراب‌آور، جریحه‌دار شدن عواطف شخصی، و صدالبته دلگرمی‌های فراوان نیز همراه بوده است.
در این کتاب حرکت‌های تأثیرگذار جنبش زنان تا سال ۱۳۸۸ مورد بررسی قرار گرفته است چرا که به نظر میرسد رخدادهای پس انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ و ظهور و افول جنبش سبز در میانه‌ی سالهای ۱۳۸۸ – ۱۳۳۹۰، و نیز گسترش فضاهای امنیتی، افزایش تنش‌های بین‌المللی و در نتیجه، تحریم‌های نفسگیر اقتصادی و شاید از همه مهم‌تر خطر جنگ در منطقه پُرآشوبمان، و[….]، در مجموع دوره‌ای متفاوت از دو دهه اخیر را برای کل جامعه ایران رقم زده است که بی‌تردید مستلزم تحلیلی ویژه و جداگانه است. به خصوص که در این دوره تب‌آلود، تنش‌های داخلی و چالش‌های بین‌المللی سبب شده که امروز جامعه ما در شرایط کاملا متفاوتی قرار بگیرد. زیرا اگر در سالهای دهه ۱۳۷۰ از محفل‌های زنانه آغاز کردیم و به تدریج در تشکل‌های خود، قدم به قدم، جامعه مدنی زنان را شکل دادیم تا بالاخره در سال ۱۳۸۸ از «خود» فراتر رفته و به تأثیرگذاری بر گفتمان سیاسی
کشور به نفع حقوق زنان هموطنمان دست یافتیم، شاید به این دلیل بود که جامعه مادر آن زمان در جنگ و انقلاب را پشت سر خود داشته و از آن گذر کرده بود، اما امروز با توجه به افزایش تهدیدهای بین‌المللی، شرایط پرآشوب منطقه و بحران‌های داخلی، به نظر می آید، جنگ و انقلاب را «پیش روی خود» دارد و این همان تغییر فاز اساسی است که جامعه امروز ما را با جامعه دهه ۱۳۷۰ متفاوت میکند. همه اینها سبب شده است که در کتاب حاضر به «دوران بهاری جنبش زنان» که تا سال ۱۳۸۸ ادامه داشت بپردازم و از «دوره خزان زده»ی کنونی جنبش زنان، پرهیز کنم، تا بعدها با گذشت زمان، بتوان با دقت و وسواس بیشتر در مورد آنچه که در این دوره بر جنبش زنان رفته، تأمل و بازنگری کرد.
برای دانلود کردن کتاب روی لینک زیر کلیک کنید:
