فرهنگ باز ـ تیموتی سنیدر، پروفسور تاریخ در دانشگاه ییل، یکی از برجسته‌ترین پژوهشگران آمریکا و اروپا در زمینه رشد و سقوط تمامیت‌خواهی در دهه های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ است. او چندین جایزه برای کتاب‌هایپرفروش بین المللی اخیرش سرزمین های خونین: اروپا بین هیتلر و استالین و زمین سیاه: هولوکاست به عنوان تاریخ و هشدار دریافت کرده است. در بخشی از کتاب اخیر بحث او این است که نازیسم فقط یک جنبش ملیگرای آلمانی نبود و دارای منشاء استعماری جهانی در روسیه، آفریقا و آمریکا ـ  کشورِ پیشاهنگ در بسیاری از روش‌های نابودی انسان ها، انسانیت زدایی نژادپرستانه و زمین خواری با توجیه ایدئولوژیک ـ بود. سنیدرمی نویسد: فوق سرمایه داری در ایالات متحده حتی در زمان رکود بزرگ به گونه ای به تخیل هیتلر دامن زد که او که مردم «پاک نژاد و فاسدنشده» آلمان را به عنوان «طبقه جهانی» توصیف می‌کرد به آلمانی ها وعده«زندگی قابل مقایسه با مردم آمریکا» را داد. سنیدر ایدئولوژی هیتلر را به عنوان افسانه مبارزه نژادپرستانه توصیف می کند که «در آن در واقعیت هیچ ارزشی در جهان وجود ندارد به جز این واقعیت آشکار که ما به دنیاآمده ایم تا همه چیز را از مردمان دیگر بگیریم.» اگر مقاله های او را در مجله بررسی کتاب نیویورک درباره فاشیسم در روسیه پوتین یا اوکراین در زمان یانوکوویچ یا مقاله طولانی او با عنوان «جهان هیتلر ممکن استزیاد دور از ما نباشد»را نخوانده اید شاید مطلب پر طرفدار او در فیس بوک را دیده باشید. او در ۱۵ نوامبر در فیس بوک نوشت که «آمریکایی ها از اروپایی ها که تسلیم دموکراسی در مقابل فاشیسم نازیسم یا کمونیسم رادیدند به هیچ وجه عاقل تر نیستند.» از او به خاطر همسان‌سازی این رژیم‌ها انتقاد شده است، اما مشکل می‌توان بر این بحث پا فشرد که روسیه استالینیستی بیش از روسیه تزاری ایده‌آل دموکراسی بود. آخرین کتاباو «درباره استبداد: بیست درس از قرن بیستم» است.

اصل مقاله را اینجا بخوانید