کارزار سی روز، سی شعر «زنان شاعر؛ زبان اعتراض» به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان،
نهمین دوره هفته حقوق بشر ۲۰۲۱
و بیست و شش سالگی بنیاد آرمان شهر|OPEN ASIA
۳۰ نوامبر ۲۰۲۱/ ۹ آذر ۱۴۰۰
سی روز، سی شعر – ۶
طاهره خنیا- ایران
با تیر- باران ِ سگان ِ خشمگین ِ دِه، از گلهمان یک مشت گاو ِ کله -خر مانده
سربازهای سر به راه ِ میرزا، سرسخت … با چشمهای بستهاینک: چشششم فرمانده!
انبوه ِ بی قلادهی سگهای خون – خورده، در پنجههاشان، پرچم ِ فتح ِ در ِدوزخ
فرمان ِ آتش میدهد اسکندری از نو، دستی که بر کبریتهای بی خطر مانده!
قصابهای خشمگین ِ شیهه – ُش در جوش … اسبان ِ مادر مردهی در خونِ دندان -خرد
از این ستون تا آن ستون بند و جگر – گوشه … از دل به دل راهی پر از خون ِ جگر مانده
در جبهههای حق علیه ِ دشمن ِ فرضی؛ خاموشی از نو، شورش ِ شبتابها از نو
نه بوی یوسف می دهد، نه روشن ِ چشم است پیراهن ِ خونی که در دست ِ پدر مانده
خواب ِ نمکسود ِ سر ِ سبز و زبان ِ سرخ .. خودسوزی ِ هر روز ِ خورشیدی که میبیند
تابوت ِ بی چشم و لب ِ یار ِ دبستانی، بر شانهی تاریخ ِ «مرز ِ پر گهر » مانده ..
خشت ِ کج و بار ِ کج و معمار ِ کج اندیش .. «تاریخ» ، این بی افتخار ِ تا ثریا کج!
گنجشک مفت و سنگ مفت و جان ِ انسان مفت .. از آخرین گنجشک – پر ، یک مشت پر مانده …
