کارزار سی روز، سی شعر «زنان شاعر؛ زبان اعتراض» به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان،
نهمین دوره هفته حقوق بشر ۲۰۲۱
و بیست و شش سالگی بنیاد آرمان شهر|OPEN ASIA
۷ دسامبر ۲۰۲۱/ ۱۶ آذر ۱۴۰۰
سی زن، سی شعر _۱۳
کریمه شبرنگ – افغانستان
زن
پرندهی کوچکیست با اندوه بزرگ
می‌پرد
شاخه به شاخه
دنبال جای دو پا
و
یک افق روشن که بریزد
تنهایی نگاهش را
زن عنکبوتیست که
تمام عمر زندگی میتند به دور خودش
و
هیچگاه نمیداند
این تار چقدر خام است
از رنگها ترسیدن
حق زنیست که
سایه پشت چشمهایش خاکستریست
و
سرخی گونههایش
خون جگر خوردنهایست که روزی سه وقت با غذا همراه است.
ناخنهای بلند
و
لاک براق
راوی قامت رسای اندوه زنیست که میبینی
زن
پرندهی کوچکیست با اندوه بزرگ
و
ناگزیر برای زیستن
برای یافتن جای دو پا که
بداند
ناگزیر به خوشبختی ست.
