حقوق بشر

کوفی عنان: اعلامیه هزاره سازمان ملل سندی راهنما برای سده ای جدید است. این اعلامیه که در اجلاس هزاره – که از ۶ تا ۸ سپتامبر ۲۰۰۰ در نیویورک تشکیل شد – به تصویب رسید، نقطه نظرات سران ۱۴۷ کشور و دولت و در مجموع ۱۹۱ ملت را که در این بزرگترین گردهمایی رهبران جهان در تاریخ شرکت کردند، منعکس می کند.

اساسنامه دیوان بین‌المللی دادگستری جزء لاینفک منشور ملل متحد است. اصلاحات مربوط به مواد ۲۳، ۲۷ و ۶۱ منشور در ۱۷ دسامبر ۱۹۶۳ توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب رسید و از ۳۱ اوت ۱۹۶۵ لازم‌الاجرا گردید. اصلاح بیشتری مربوط به ماده ۶۱ در ۲۰ دسامبر ۱۹۷۱ توسط مجمع عمومی به تصویب رسید و در ۲۴ سپتامبر ۱۹۷۳ لازم‌الاجرا گردید. اصلاح ماده ۱۰۹ نیز که در تاریخ ۲۰ دسامبر ۱۹۶۵ به تصویب مجمع عمومی رسید در ۱۲ ژوئن ۱۹۶۸ لازم‌الاجرا گردید.

سازمان‌های معلولان در اواخر دهه ۱۹۶۰ در بعضی از کشورها شروع به تنظیم و ارائه مفهومی جدید از معلولیت کردند. این مفهوم جدید ارتباط نزدیک بین محدودیت‌های تجربه شده به وسیله معلولان، طراحی و ساختار محیط‌های زیست آنان و تلقی و نگرش مردم عادی را نسبت به آنان نشان می‌داد. درهمان زمان مشکلات ناشی از معلولیت در کشورهای در حال توسعه هرچه بیشتر نشان داده می‌شد. برآورد درصد جمعیت معلول در آن کشورها بسیار زیاد و بیشتر معلولان بی‌نهایت فقیر بودند.

این اعلامیه درباره حقوق افراد معلول را اعلام می‌دارد و خواهان اقدام ملی و بین‌المللی برای تضمین این امر است که از این اعلامیه به عنوان مبنا و چارچوب اقدام مشترک برای حمایت از این حقوق استفاده شود:

دولت های عضو این پروتکل توافق می کنند که : ماده: ۱ ۱ هر دولت عضو این پروتکل (دولت عضو) صلاحیت کمیته حقوق معلولین (کمیته) را برای دریافت و بررسی مکاتبه ای افراد یا از […]

Amnesty International, Afghanistan: Woman killed for “dishonouring” family

بحران اقتصادی ناشی از نابخردی سیاستمداران کشور در برنامه ریزی‌های کلان اقتصادی، بحران سازی در روابط دیپلماسی که تحریمهای اقتصادی فراوانی را به مردم تحمیل کرده است و به یغما رفتن ثروت ملی که کمترین پاسخگویی در قبال آن شنیده نمی‌شود، کارگران را در شرایط سخت اقتصادی قرار داده است. شرایطی که بسیاری از آنان را بیکار کرده یا به آستانه بیکاری کشانده است. علاوه براین‌ها، محرومیت از حق اعتراض و دفاع از حقوق صنفی، برخورد قهری با سندیکا‌ها و اتحادیه‌های مستقل کارگری که ناشی از سرکوب سیاسی و نبود آزادی بیان در فضای سیاسی داخل کشور است، خفقان بیشتری را دامن می‌زند.

تلاش برای جلوگیری از تکرار فاجعه مردم افغانستان شاهد دو روز فجیع در تاریخ خود بوده که هفت ثور ۱۳۵۷ و هشت ثور ۱۳۷۱ هریک آغازگر و یادآور تخطی های بیشمار حقوق بشری و جنایات […]

از زمان گزارش پیشین دبیرکل موارد ارتکاب نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران ادامه یافته است. نقض اینگونه حقوق، به ویپه در مورد مدافعان حقوق بشر، فعالان حقوق زنان، روزنامه نگاران و مخالفان دولت […]

این گزارش در مورد وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران و بر اساس قطعنامه ۶۴/۱۷۶ مجمع عمومی سازمان ملل متحد تهیه شده است. این گزارش حاوی اطلاعاتی در مورد پیشرفت اجرای این قطعنامه است. […]