موضوعات

هفت‌روزنامه حقوق بشری بین‌المللی شماره ۱۷۵

صالح محمد خلیق، رئیس اطلاعات و فرهنگ بلخ علاقه‌مندی جوانان به تحصیل دانش را نشانه‌ی امید آنها به آینده می‌داند و می‌گوید: افغانستان در گذشته‌ها فرهنگ خیلی قوی داشت، از جمله فرهنگ جوانمردی و عیاری که در میان مردم ما بود، ولی رفته‌رفته این فرهنگ کمرنگ شد. باید آن فرهنگ یکدیگرپذیری و صمیمیت دوباره احیا شود.

مصاحبه با پرویز کاوه، شاعر، نویسنده و روزنامه نگار، مدیر مسؤول روزنامه ۸ صبح در ادامه کمپین افغانستان به روایت دیگر منتشر شده است.

عارفه نوید، مسؤول دفتر ولایتی کمیسیون حقوق بشر در ولایت بدخشان، می‌گوید: «هنوز زنان جنس دوم هستند و به‌عنوان نصف نفوس جامعه دیده نمی‌شوند.» وی به عدم حمایت خانواده‌ها، دولت و جامعه از زنان اشاره کرده و می‌افزاید: تأثیرپذیری از تعصبات و نبود امنیت در کشور یک چالش مهم سرِ راهِ مشارکت زنان در همه‌ی عرصه‌ها به‌شمار می‌رود.

گفت‌وگو با فرخنده رجبی در ادامه کمپین «افغانستان به روایت دیگر» منتشر شده است

گفت‌وگو با فریده سروری، مسوول موسسه کمک به زنان بدخشان در ادامه کمپین «افغانستان به روایت دیگر» منتشر شده است.

گفت‌وگو با مبینه ساعی خیراندیش فعال مدنی و مسوول رادیو رابعه بلخی در ولایت بلخ، در ادامه در ادامه کمپین «افغانستان به روایت دیگر» منتشر شده است.

محمدظاهر عظیمی، سخنگوی وزارت دفاع ملی افغانستان و فرمانده پیشین جهادی، تعصب را بدترین مرض جامعه می‌داند. او که عقیده دارد «در جامعه‌ی کنونی دیگر سانسور راه حل نیست، آگهی راه حل است» می‌‌گوید: سی‌ سال جنگ بیشترین تأثیرات خود را بالای خانم‌ها گذاشته و متأسفانه هنوز هم ادامه دارد. هزاران موضوع خشونت را هم در گوشه و کنار افغانستان به‌چشم سر دیدیم. چندی پیش شاهد حادثه‌ی وحشتناک فرخنده بودیم. در جنگ همیشه مردها برخورد فزیکی می‌کنند، اما خشونت‌ها بیشتر بالای زنان تحمیل می‌شود.

صاعق عصیان، مدرس دانشگاه و نویسنده‌ی فعال در منطقه‌ی بلخ می‌گوید که بیشتر کارهایی انجام شده در افغانستان حالت پروژه‌ای داشته‌اند و کاری پایه‌ای به‌حساب نمی‌آیند. او که دلبسته‌ی فعالیت‌های مقطعی نیست، با ابراز نگرانی از احتمال بازگشت ناامنی و کم‌اعتنایی مردم به مقوله‌ی انتخابات می‌گوید: امیدوارم بین مردم و دولت هماهنگی به‌وجود بیاید.

شینکی کروخیل»، نماینده مردم کابل در مجلس نمایندگان، که معتقد است از همه بهتر، انتخاب مردم نقش بازی می‌کند، امیدوار است کسانی که به سبب حضور در پارلمان ثروت هنگفت گردآورده‌اند، نتوانند موفق به جلب آرای مردم شوند. او مسؤولانه برخورد نکردن مردم را بدترین جفا علیه مملکت می‌داند.