زنان

محمد افسر رهبین، به صفت رئیس فرهنگ وزارت اطلاعات و فرهنگ ایفای وظیفه می‌کند، شعر می‌سراید و به نوشتن کتاب می‌پردازد. وقتی نظر او را درباره چالش‌های پیش روی افغانستان پرسیدیم، گفت: خدشه‌دار شدن وحدت ملی، فساد اداری فزاینده و مواد مخدر سه موضوعی هستند که آینده افغانستان را به جد تهدید می‌کنند.

نیلاب مبارز امید را در زنان و مردان و بویژه جوانان افغانستان می بیند و همین امیدواری مردم او را نیز به آینده افغانستان امیدوار می کند. او مهم ترین موانع پیشرفت زنان را نبود امنیت و همچنین احساس ناامنی می داند

میراحمد جوینده که در دوران حکومت طالبان زندان و بیکاری را تجربه کرده، می‌گوید: «در دوره طالبان دخترهایم از مکتب و آموزش دور شدند و اجازه درس خواندن را نداشتند. پسرم در شب عروسی توسط طالب‌ها برده شد و سرش را کل کردند؛ به جرم اینکه درعروسی‌اش پایکوبی و رقص کرده بود.»

توریالی غیاثی مهم ترین دستاورهای دوران جدید را آزادی بیان، مطبوعات چاپی و رسانه های دیداری و شنیداری آزاد و متنوع. فعالیت آزاد و قانونمند نهاد های جامعه مدنی، تصویب قانون اساسی، تاسیس قوای مقننه، رویکرد و آشنایی به فرهنگ انتخابات و مزایای دموکراسی می داند

کاظمیه محقق، دانش آموخته علوم سیاسی و روابط بین الملل و استاد دانشگاه است. او که خود از تبعیض میان زنان و مردان حتی در محیط دانشگاهی در رنج است، می‌گوید: مهم‌ترین مطالبه زنان باید آموزش باشد. هم در سطح عمومی و هم در سطح تخصصی. تا زمانی که ما از چهارچوب تنگ بی‌سوادی بیرون نیاییم نمی‌توانیم خواسته‌های خویش را فهرست کنیم.

صدیقه بلخی، عضو دوره‌های پانزدهم و شانزدهم مجلس سنا، معتقد است بدون استقرار ثبات در کشور، امکان دستیابی به توسعه مقدور نیست. او اعمال سلیقه‌ شخصی مردان را در پارلمان، از مهم‌ترین عوامل بازدارنده در تصویب قوانین عادلانه در خصوص زنان می داند

دگرجنرال غلام حسین فخری، انتخابات را نمود پدیده دموکراسی می‌داند و یادآور می‌شود: «در طول تاریخ افغانستان تا این اندازه حس مشارکت سیاسی در اذهان عمومی وجود نداشت. در نظام جدید هر شخصی خود را در تعیین زعامت ملی مسؤول می‌داند. اگر به صورت دائمی و به شکل درست و منطقی، بر روی این دستاوردها کار شود، می‌توان به آینده امیدوار بود.»

حسینه صافی رییس شبکه زنان افغان است و حضور تعداد زیاد زنان در سطوح مختلف رهبری، وجود زمینه های زیاد برای پیشرفت زنان در تمامی ساحه های کاری و سهیم بودن زنان در برنامه های آینده حکومت را، علیرغم نقایص و مشکلاتی که در این عرصه وجود دارد، دستاوردهای مهمی می داند.

ملکه ثریا افغان‌یار، سینماگر است و حقوق زن دغدغه همه‌روزه اوست. افغان‌یار که نگران بازگشت دوباره طالبان به عرصه قدرت سیاسی است، می‌گوید: «اولین عامل بازدارنده پیشرفت افغانستان بی‌سوادی و دومین مسأله فقر فرهنگی است.»

اوتار سینگ، رئیس کمیته سرتاسری شورای اهل هنود و سیک افغانستان، می‌گوید: «هیچ گاه از طرف دولت برای اهل هنود و سیک امتیازی در نظر گرفته نشده است. در زمان حاکمیت طالبان بر کابل، آنان یک قانون را که حدود شانزده ماده داشت می‌خواستند بالای ما تطبیق کنند که خوشبختانه بعضی از این قوانین تطبیق نشد.