زنان

ملک ستیز می‌گوید: «مهم‌ترین تشویشم این است که نتوانیم منطق زمان را درک کنیم و خود را با آن عیار سازیم. نتوانیم درک درستی از فضا و موقعیت امروزی جهان در اذهان عمومی تشکیل بدهیم. و حتی سدی باشیم در جلو پیشرفت و ترقی جامعه و کشور و به نام دین، بنیادگرایی، قوم‌گرایی و… همه ساختارها را نیست و نابود کنیم.»

داوود ناجی انقطاع فرهنگی را یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های افغانستان امروز دانسته، می‌گوید: «حوادث زیادی در سال‌های گذشته در افغانستان رخ داده که نشان می‌دهد جامعه افغانستان میان طیف‌های مختلف شدیداً دچار انقطاع است…

نادر نادری، رئیس بنیاد انتخابات آزاد و عادلانه و رئیس مرکز تحقیق و ارزیابی افغانستان است آزادی‌های مدنی را زیباترین غنیمتی می‌داند که در طول دوازده سال گذشته نصیب مردم افغانستان شده است.

هنگامه انوری، مؤسس نهاد تحقیقاتی حقوق زنان و اطفال می‌گوید: «۱۰ سال برای تغییر یک جامعه می‌تواند آغاز راه باشد و برای رسیدن به هدف، این مدت، زمان بسیار کمی شمرده می‌شود.» او شکننده بودن دستاوردهای ده ساله مردم افغانستان را مهم‌ترین ترس امروز خود می‌داند.

مجیب مهرداد، استاد دانشگاه و صاحب امتیاز مجله پرسش در پاسخ به پرسش های ما بارها بر اعتقادش بر حفظ حقوق زنان تاکید می کند و مهم ترین خواسته های زن امروز افغانستان را ارتقای آگاهی حقوقی، آموزش و پرورش و حضور مستقیم در سیاست گذاری های حکومت می داند.

حوریه مصدق متولد هرات افغانستان است و پژوهشگر و مسوول بخش افغانستان در سازمان عفو بین الملل. تحصیلات عالی تا درجه فوق لیسانس از دانشگاه بیرکلی ایالات متحده در رشته روابط عمومی دارد. از بیست سال پیش به این طرف به عنوان روزنامه نگار، تحلیل گر سیاسی و رئیس چندین نهاد حقوق بشری در افغانستان و منطقه فعالیت داشته است.

عبدالحفیظ منصور، هم خبرنگاری خوانده و هم علوم سیاسی. او هم علیه شوروی و طالبان سلاح به دست گرفته و هم در سنگر مجلس نمایندگان به مبارزات و کارهای اصلاحی‌اش ادامه داده است.

ثریا پوپل، رئیس آکادمی علوم جمهوری اسلامی افغانستان، قانون، صلح و ثبات را نیازهای امروز جامعه افغانستان، خاصه زنان دانسته، می‌گوید: «امروزه زنان در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی چنان درخشیده‌اند که احتمال برگشت به گذشته کمتر به نظر می‌رسد یا اصلا وجود ندارد.»

عبدالقیوم سجادی، پژوهشگر حوزه‌های جامعه‌شناسی سیاسی و دیپلوماسی، نماینده مردم غزنی در پارلمان افغانستان معتقد است: «بازگشت دوران تاریک گذشته، بازگشت به فضای پرتنش سیاسی، اجتماعی و مذهبی گذشته، یکی از هراس‌های عمومی مردم است. اگر همکاری‌های مثبت جامعه جهانی از بین برود، امکان بازگشت به دوران تاریک گذشته وجود دارد.»

صحرا کریمی، فیلمساز، در مقوله دفاع از حقوق زنان معتقد است: «نباید نگاه فمینیستی افراط‌گرایانه داشته باشیم. بخواهیم یا نخواهیم در جامعه با مردان یکجا زندگی می‌کنیم. نباید نگاه خصمانه به جامعه مردسالار داشته باشیم. باید نگاه انسانی داشته باشیم و طوری باشیم که خودمان را به عنوان انسان به جامعه مردسالار معرفی کنیم؛