افغانستان

پاکستان خواستار کنترول روابط هند با افغانستان است، مخالفت پاکستان با کنسولگری‌های هند در ولایات افغانستان یکی از مظاهر این خواسته است، که این تخلف آشکار در برابر استقلال افغانستان است. رییس‌جمهور غنی به گونه آشکار روشن کرده که چنین دخالت هرگز قابل قبول نیست. او به‌طور مکرر گفته است که استقلال و قانون اساسی افغانستان قابل مذاکره نیست و «صلح مساوی با قانون اساسی نمی‌باشد.» غنی هم‌چنان به افغان‌ها اطمینان داده است که دو فصل نخست قانون اساسی که در باره ساختار حکومت، حقوق اساسی اتباع و وجایب دولت می‌باشد، قابل مذاکره نمی‌باشد. تساوی حقوق زنان، آزادی بیان، مصونیت زندگی انسان‌ها، حق تشکیل احزاب و نهادها و حق تحصیل در میان ارزش‌هایی‌اند که طالبان در زمان حکم روایی‌شان در دهه ۱۹۹۰ به آن‌ها باور نداشت و رفتار کنونی‌شان نیز عدم باور به آن‌ها را نشان می‌دهد.

زمان پایان دادن به سیاست «بازی بزرگ» در افغانستان فرا رسیده است منبع: دیپلمات/تمیم عاصی +  )برگردان: حمید مهدوی (اطلاعات روز) افغانستان و منطقه شاهد یک تغییر بنیادین در متغییرها و پویایی جنگ و صلح است. […]

هفت‌روزنامه حقوق بشری افغانستان – شماره ۱۱۸

«افسوس برای نرگس‌های افغانستان»، عنوان کتاب تازه منتشر شده‌ای درباره‌ی افغانستان، به قلم ژیلا بنی‌یعقوب، روزنامه‌نگار است. این کتاب به گفته نویسنده حاصل ۶ سفر کوتاه و بلند به افغانستان، و گزارشی میدانی از دیده‌ها و شنیده‌هایی از وضعیت مردم به‌ویژه زنان در افغانستان است

شماری از استادان دانشگاه‌های دولتی کابل بعد از چند هفته اعتصاب کاری، امروز با برگزاری یک نشست خبری به فرمان رئیس جمهوری افغانستان درباره تحصیلات عالی اعتراض کردند.

هفت‌روزنامه حقوق بشری افغانستان – شماره ۱۱۸

هفت‌روزنامه حقوق بشری افغانستان – شماره ۱۱۸

زارش‌های مربوط به حضور داعش در افغانستان، نخستین‌بار در اوایل سال جاری در ولایت جنوبی هلمند منتشر شد. گفته می‌شد افرادی که درارتباط با رهبری داعش در سوریه درحال جذب نیرو بودند، در ماه فبروری توسط حمله‌ی یک هواپیمای بدون‌ سرنشین آمریکایی کشته شدند.

بر‌اساس آمار سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، بی‌جاشدگان داخلی در سال ۲۰۰۹ (۲۶۸۵۶۹) دوصد‌و‌شصت‌وهشت هزارو‌پنج صد‌و‌شصت‌و‌نه نفر تخمین شده بودند. این در حالی است که در ماه اسد سال جاری تعداد بی‌جاشدگان داخلی به رقم تکان‌دهنده (۱۲۵۷۵۵۲ ) یک‌میلیون و دوصد‌و‌پنجاه و هفت‌هزار‌و‌پنج‌صد‌وپنجاه‌و‌دو نفر رسید.

از ۲ اکتبر ۱۹۶۵، ژنرال محمد سوهارتو ریاست ارتش را به عهده می گیرد، و حزب کمونیست اندونزی را به داشتن قصد کودتا متهم کرده خواستار نابودی طرفداران حزب می شود. در ماه های پس از آن چندین صد هزار از مردمان اندونزی کشته شدند و بیش از یک میلیون نفر بدون محاکمه زندانی گردیدند. برخی عضو حزب کمونیست اندونزی و دیگران سندیکالیست و یا روشنفکر و بسیاری از شهروندان عادی بودند که در معرض ظن طرفداری از حزب کمونیست قرار گرفتند و از طریق همکاران و یا همسایگان شان افشا می شدند.