خشونت علیه زنان

یکی از راه‌های “دیگری” تلقی کردن زنان، استفاده از ادبیاتِ «حیوان انگارانه» یا «طبیعت انگارانه» برای توصیفِ زن است. این توصیفات و تشبیهات چه به صورت منفی، «مرغ کرچ: زن یا دختر بی عفت» ، چه به صورت مثبت، «پنجه آفتاب: بسیار زیبا» یا «برگ گل: نازک و لطیف» مورد استفاده قرار بگیرند، موجب “دیگری” و “فرع” جلوه دادن زن می‌شوند

با وجود نوشته‌های مترقی، با وجود مدارک و شواهد درباره خشونت جنسی و جنسیتی و تصویب سیاست دادستانی دادگاه بین المللی جزایی، این دادگاه تاکنون در دست یافتن به محکومیت نهایی برای مرتکبان خشونت جنسی و جنسیتی ناکام مانده است.

تیموتی سی مارشل، بیش از ۳۵ سال که در مورد خشونت جنسی کار کرده است. او معتقد است که قربانیان تعرض جنسی غالباً می‌ترسند که دیگران حرفشان را باور نکنند یا انگشت اتهام را به سویشان نشانه بروند.