«ویژگی مهمی که یک فرهنگ لغت خوب باید داشته باشد، تغییر روش رایج تفکر است» و نویسندگان «فرهنگ نقد فمینیستی» از عهده این مهم به خوبی برآمدهاند. این فرهنگنامه به صورت یک فرهنگلغت نظری و سیاسی، متکثر و متعهد، مفاهیم متعدد سیاسی-اجتماعی و حقوقی از قبیل جنس و جنسیت، رفتار جنسی، تقسیم جنسی کار و روابط اجتماعی جنسیتی، کارخانگی، خانواده، نظریههای پدرسالاری، سلطه، خشونت و ازار جنسی، برابری و شهروندی و … را در یک سیر تاریخی و با دیدگاه انتقادی به منظور انتشار «دیدگاه متفاوت جامعه» بازخوانی میکند. به باور نویسندگان، این فرهنگ نامه فمینیستی است زیرا مسئله سلطه بین دو جنس و پیامدهای آن را به عنوان محور اصلی مطرح می کند و از ما دعوت میکند تا با نگاه انتقادی، مفاهیم علوم انسانی را مورد توجه قرار دهیم که اغلب نسبت به این بعد اصلی از واقعیت اجتماعی که «روابط اجتماعی جنسی» است، کور هستند.
در مدخل «برابری» در این فرهنگنامه آمده است: برابری که اصل بنیانگذار نظامهای سیاسی جهانگرا است، در عین حال یکی از وعدههای مدرنیته است که کمتر از همه برآورده شده است.اولین بند اعلامیه حقوق بشر، یعنی «تمامی انسانها آزاد و با کرامت و حقوق برابر زاده میشوند»، هم بیانیهای اعلانی است که به سازشی سیاسی اشاره میکند و هم بیانیهای توصیفی که به میراث طبیعی بشریت ارجاع میدهد. رادیکالیزمی که در ایده برابری نهفته است و ناسازوارهها و خلافآمدهای آن ناشی از ابهام است؛ حقوق طبیعیاند که اصل پایهگذار ایده برابری هم به شمار میآیند.
ایده برابری که در زمینهی پیشاسیاسی طبیعت قرار دارد، در مقابل درکی از حقوق که به «صفات طبیعی» هر شخص یا گروه اجتماعی وابسته است خلع سلاح میشود و زمینهی مناسبی برای مشروعیت قدرت غالب ایجاد میکند.
انتشار چاپ چهارم کتاب «فرهنگ نقد فمینیستی» به مناسبت هشتمین دوره هفته حقوق بشر (۲۰۲۰) پیکشش اساتید و پژوهشگران علوم اجتماعی و خوانندگان جدی و علاقمند می شود، به امید آن که باب گفتگو و نقد در مورد مباحث مهم و به روز در زمینه مطالعات زنان در این گوشه از جغرافیای جهان نیز گشوده شود.
چاپ جدید فرهنگ نقد فمینیستی در این لینک در دسترس است.