کارزار «واژه‌ها مهم‌اند: ۶۱ واژه، ۶۱ روز برای مقابله با خشونت جنسی و جنسیتی»
بنیاد آرمان شهر-OPENASIA و دیدهبان زنان برای عدالت در گذار (ObservatoryWJT#)
واژه‌ها مهم‌اند زیرا به ما اجازه می‌دهند چشمان خود را باز نگه داریم و مسیر درست را بیابیم. ما در این دوره، میخواهیم هر روز، تعریف جامع یک واژه را با هم بخوانیم و رابطه آن را با دیگر مفاهیم مربوط به خشونت جنسی و جنسیتی بدانیم. چرا که بدون دانستن این تعاریف دقیق، نمیتوانیم راه‌حل‌های موثری بیابیم و با دیگران به گفت‌گو بنشینیم. این اولین باری است که مجموعه‌ی این واژه‌گان در قالب یک کتاب به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی، عربی و فارسی گردهم آمده است.
واژه ۳۷، روز ۳۷
رازدارى
(CONFIDENTIALITY)
رازدارى اصلی اخلاقی مستلزم اتخاذ تدبیرها و دادن اطمینان به ارائه کنندگان اطلاعات از جمله قربانیان، شاهدان یا منابع دیگر است که هویت آن‌ها و در صورت لزوم اطلاعات ارائه شده در اختیار شخص یا نهاد دیگری به جز آن‌هایی که باید چنین اطلاعاتی را دریافت کنند قرار نخواهد گرفت، مگر اینکه رضایت آگاهانه برای چنین استفاده‌ای ابراز شده باشد.[i] این بدان معناست که اطلاعات مربوط به قربانیان، شاهدان یا منابع دیگر باید به روشی محرمانه جمع‌آوری، مورد استفاده و در اختیار دیگران قرار گیرد و ذخیره شود. نکته اصلی برای اطمینان از رازداری در اطلاعات، اتخاذ تدبیرهایی برای محافظت از اطلاعات از افشای آن‌ها در هنگام ذخیره کردن یا استفاده از آن‌ها است.[ii]
حتی اگر رضایت (نگاه کنید به «رضایت آگاهانه» در زیر) برای ارائه اطلاعات به دیگران ابراز شده باشد، در صورتی که افشای اطلاعات امنیت شخص اطلاع دهنده و یا افراد دیگر درگیر در این وضعیت را به خطر بیندازد آن اطلاعات باید محرمانه بماند.[iii]
هنگام کار با قربانیان خشونت جنسی و جنسیتی که، علاوه بر تهدیدهای امنیتی و خطر انتقام جویی، ممکن است در معرض طرد، بدنامی و/یا مجازات در خانواده یا جامعه باشند، رازداری از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
آموزش افراد و سازمان‌های درگیر در جمع‌آوری اطلاعات در مورد این تعدی‌ها به‌طور مشخص ضروری است تا از مسئولیت‌های رازداری خود آگاه باشند و خطرهای مرتبط با افشای هرگونه اطلاعات را حتی در صورت کسب رضایت به حد کافی ارزیابی کنند.[iv] فعالان درگیر در موضوع باید اصل رازداری را در تمام فرایند جمع‌آوری اسناد (و در صورت لزوم، اقدام حقوقی) نیز به کار گیرند.[v] تعریف اقدام‌ها و رویه‌های روشن رازداری برای اطمینان از رعایت کامل این اصل مهم است. کلیه اعضای گروه جمع‌آوری اسناد باید آگاه باشند که چه اطلاعاتی را باید جمع‌آوری کرد یا نکرد و یا نوشت، در کجا و چگونه آن را ذخیره کرد، و چه کسی اجازه دسترسی به آن را دارد یا بایستی داشته باشد. سیاست ضبط صدا یا تصویر نیز بایستی تدوین شود.[vi]
از تمام اطلاعات مربوط به شناسایی قربانی، شاهد یا منبع دیگر باید با اقدام‌های مناسب و متناسب محافظت کرد. این اقدام‌ها می‌تواند شامل استفاده از اسم‌های مستعار و سیستم‌های کدگذاری برای شهادت‌دهی، و اجرای گزینه‌های ارجاع و/یا اقدام‌های حمایتی باشد. کلیه اعضای گروه جمع‌آوری اسناد باید کاملاً شاخص‌های رازداری تعیین شده در روش جمع‌آوری اسناد را بفهمند و به‌کار گیرند. شرایط و حدود رازداری باید به‌طور روشن و کامل برای بازماندگان، شاهدان و منابع توضیح داده شود تا آن‌ها در موقعیتی باشند که بتوانند رضایت آگاهانه خود را در مورد نحوه استفاده از اطلاعات ارائه دهند.[vii]
با این حال، در شرایط خاص، باید رویه‌های رازداری را کنار گذاشت. به‌عنوان مثال، قانون‌های گزارش‌دهی الزامی مقرر می‌کنند که رازداری در صورت تهدید جانی قربانی، خطر برای سلامتی یا امنیت کودکان یا در موارد ادعای جنسی مربوط به کارکنان فعالیت‌های بشردوستانه دیگر اعمال نمی‌شود.[viii]
مرتبط با این بخش: اصل «صدمه نزنید»، اقدام‌های حمایتی (برای قربانیان و شاهدان)، رضایت (آگاهانه)
برای خواندن مطلب به انگلیسی با جستجوی کلمه مورد نظر در متن انگلیسی کتاب به این لینک مراجعه کنید.
#Armanshahr_Foundation_OPENASIA_آرمان شهر
#کارزار_واژه‌ها_مهم‌اند_۶۱_واژه_۶۱_روز_برای_مقابله_با خشونت_جنسی_و_جنسیتی
#انتشارات آرمان شهر| Armanshahr Publishing
————————————————
پانوشت‌ها:
[i] رهنمودهای مدیریت خشونت جنسیتی بین نهادها (Interagency Gender-Based Violence Case Management Guidelines)، ارائه خدمات مراقبتی و موردی مدیریت به بازماندگان خشونت جنسیتی در شرایط بشردوستانه، چاپ اول، ۲۰۱۷، ص ۲۰، در https://reliefweb.int/sites/reliefweb.int/files/resources/interagency-gbv-case-management-guidelines_final_2017_low-res.pdf؛ وزارت امور خارجه و مشترک‌المنافع بریتانیا، پروتکل بین‌المللی در زمینه اسناد و تحقیقات در مورد خشونت جنسی در درگیری، چاپ دوم (“پروتکل PSVI”)، مارس ۲۰۱۷، ص ۹۵-۹۶
[ii] سازمان جهانی بهداشت، توصیه‌های اخلاقی و ایمنی برای تحقیق، مستندسازی و نظارت بر خشونت جنسی در شرایط اضطراری، ۲۰۰۷، صص ۱۸-۲۱، در: https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/43709/9789241595681_eng.pdf;jsessionid=54CB886518298F650530BEA2C01B6F02?sequence=1؛ رهنمودهای مدیریت خشونت جنسیتی بین نهادها ۲۰۱۷، منبع پیش‌گفته، ص ۳۴
[iii] همان منبع
[iv] توصیه‌های اخلاقی و ایمنی برای تحقیق، مستند سازی و نظارت بر خشونت جنسی در شرایط اضطراری ۲۰۰۷، منبع پیش‌گفته، ص ۲۶.
[v] پروتکل PSVI، منبع پیش‌گفته، ص ۹۷ ـ ۹۵
[vi] توصیه‌های اخلاقی و ایمنی برای تحقیق، مستند سازی و نظارت بر خشونت جنسی در شرایط اضطراری ۲۰۰۷، منبع پیش‌گفته، ص ۱۸-۲۱؛ رهنمودهای مدیریت پرونده خشونت مبتنی بر جنسیت بین نهادها ۲۰۱۷، منبع پیش‌گفته، ص ۳۴؛ پروتکل PSVI، منبع پیش‌گفته، ص ۹۵.
[vii] پروتکل PSVI، منبع پیش‌گفته، ص ۹۶.
[viii] نگاه کنید به GBV-Sub Cluster (مرکز ترکیه – سوریه)، روش‌های استاندارد عملیاتی برای پیشگیری و واکنش به خشونت جنسیتی، ۲۰۱۸، ص ۳۵، در https://reliefweb.int/sites/reliefweb.int/files/resources/gbv_sc_sops_2018_english_final.pdf؛ رهنمودهای مدیریت پرونده خشونت مبتنی بر جنسیت بین نهادها ۲۰۱۷، منبع پیش‌گفته، ص ۵۱.
