کارزار‌های آرمان‌شهر

سیده مژگان مصطفوی معین مسلکی وزارت امور زنان و استاد دانشکده ژورنالیسم در کابل است. مهم‌ترین ترس او جنگ است. چرا که به گفته‌ وی در طول تاریخ افغانستان اولین و اصلی‌ترین قربانیان جنگ‌ها زنان بوده‌اند وکوچک‌ترین تغییر منفی در جامعه بار اضافی بر دوش زنان خواهد بود. آرزویش داشتن صلحی پایدار است تا زنان قربانی خشونت‌ها نباشند

شکریه حیدر، بنیانگذار انجمن «نگار» و فعال حقوق بشر است. وی با تأکید بر اهمیت آموزش و پرورش می‌گوید: «آموزش و پرورش یگانه راهی است که ما را به هدف می‌رساند» و سپس می‌افزاید: «حضور زن در جامعه هر قدر زیاد باشد بهتر خواهد بود. باید حضور زنان از بلندترین پست‌ها تا پایین‌ترین آن را در نظر بگیریم. دیدگاه مردان بد نیست، ولی فقط دیدگاه مردهاست

احمد ولی مسعود معتقد است رهبران سنتی سیاسی نمی‌توانند برای آینده افغانستان برنامه‌ریزی کنند. او می‌گوید: «ترس من از رهبران سنتی و قومگرای کشور است. می‌ترسم این رهبران دوباره در پی آن باشند که مافیای […]

این برنامه به مناسبت آغاز کمپاین “افغانستان به روایت دیگر” برگزار شده بود. کمپاین افغانستان به روایت دیگر از سوی بنیاد آرمان شهر با همکاری فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر و حمایت رسانه ای روزنامه ۸ صبح و روزنامه انگلیسی زبان هافینگتن پست به مناسبت انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۳ راه اندازی شده است.

امان پویامک: بزرگترین چالش پیش رو گسست فرهنگی‏ست

امینی می گوید: شخصیت‌های ملی شامل فعالین حقوق بشر و جامعه مدنی، شاعران و نویسندگان، فعالین سیاسی و نخبه های کشورنظریات خود را درباره وضعیت فعلی و آینده افغانستان، نگرانی‌ها و دغدغه‌های حقوق بشری خود بیان کرده اند؛ ما خواسته ایم صدای این نخبه ها را به گوش مردم افغانستان برسانیم.

کاوه جبران، استاد دانشگاه دولتی ولایت کاپیساست و با یکی از رسانه های خصوصی در کابل همکاری می کند. او هجوم جوانان به سمت تحصیل را چشمگیر و ارتباط با جامعه جهانی، شکوفایی نظام آموزش و پرورش و تجربه ی نیم بند از دموکراسی را دستاوردهای مهم دوران جدید می داند.

سیما سمر اکنون که بر صندلی ریاست کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان تکیه زده است؛ از خاطراتی می گوید که در ذهن اش به عنوان خاطرات بد حک شده است و آنها را نقض حقوق بشر در زندگی اش می داند. یکی از این خاطرات، مربوط به دوران مکتب اش است و دیگری دو زنه بودن پدرش. به باور او ساختار جامعه افغانستان به گونه ای است که تبعیض علیه زنان از همان ابتدا شکل می گیرد و با نابرابری های موجود در سایر حوزه ها نظیر کتاب های درسی، خانواده و غیره ادامه می یابد

حمیرا قادری، شاعر و نویسنده اگر چه در این گفت وگو از افزایش سطح آگاهی مرم در افغانستان سخن می گوید. اما نمی تواند نگرانی اش را از بازگشت طالبان یا تفکر طالبانی پنهان کند. با این همه تاکید می کند که این بار او و مردم افغانستان با آگاهی به جنگ آنها می روند

رهنورد زریاب نویسنده و پژوهشگری است که بیشتر عمرش را در ارتباط با کشورهای دموکراتیک گذرانده است. با این همه او معتقد است که رویدادهای شخصی زندگی اش همگی با رویدادهای جمعی جامعه‏اش پیوند خورده است