انتخاب سردبیری

گفتگوی گیسو جهانگیری نایب رییس فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر با رودلفو دومینگز مارکز وکیل و مختصص قوانین حقوق بشری و خشونت جنسیتی علیه زنان برگردان از انگلیسی: شورانگیز داداشی گیسو جهانگیری: درحال حاضر در مکزیک […]

رابطه‌ی بین جنس‌ها ما را قادر می‌سازد تا درباره‌ی «سطح کلی پیش‌رفت بشریت» قضاوت کنیم. براساس این رابطه ما می‌توانیم درباره‌ی پیش‌رفتِ جنبش انقلابی نیز قضاوت کنیم. بر مبنای این معیار، قیام‌های پیشین نسبتاً ضعیف عمل کرده‌اند زیرا اجازه دادند که سلطه‌ی مردانه مستولی شود.

نقد اقتصادی و سیاسی –گفت‌وگوی حاضر که آخرین مصاحبه با سمیر امین است در یازدهم ماه مه ۲۰۱۸ در نشریه‌ی هندی Frontline منتشر شد.  شما جهانی‌شدن کنونی را به‌مثابه بخش و قسمتی از سرمایه‌داری انحصاری […]

بیدارزنی:‌ چگونه می‌توانیم مفهوم فمینیسم و برابری جنسیتی را از خردسالی به فرزندانمان بیاموزیم؟ والدین ممکن است از روش‌های متفاوتی برای آموزش این مسئله به کودکانشان استفاده کنند، اما روش ساده‌ی گفت‌وگو کردن، مهم‌ترین آن‌هاست. […]

همزمان با داغ شدن تنور گفتگوهای صلح میان حکومت افغانستان و گروه تروریستی طالبان طی ماه‌های اخیر، زنان این کشور با راه اندازی کمپینی تحت عنوان «ما به گذشته بر نمی‌گردیم» نگرانی شان از حضور دوباره طالبان در این کشور را اعلام کرده‌اند. افغانستان در دوران سیاه حکومت طالبان به زندانی برای زنان و دختران این کشور تبدیل شده بود.

برلیناله متعهد شده است که تا سال ۲۰۲۰ در جهت بهبود برابریِ جنسیتی در این جشنواره بکوشد و هر سال آمار و ارقامی از تعداد کارگردانان زن حاضر در جشنواره منتشر کند. آن‌چه در ادامه می‌خوانید یادداشت‌هایی درباره‌ی چند فیلم حاضر در این جشنواره است.

به رغم تحول کند قانونگذاری، وضع قانون در کشورهای خلیج فارس خیلی به کندی تغییر می کند. اما خشونت علیه زنان واقعیتی روزمره است و غلبه برآن تنها منوط به تقویت دستگاه قضایی نیست بلکه در گرو تغییری بنیادین در جوامع محافظه کار این کشورها است.

به دلیل ایدئولوژیک‌بودن ساخت حاکمیت در جامعه‌ی ما، از درخواست مشروع زنان برای حق انتخاب پوشش گرفته تا مطالبه‌ی حقابه توسط کشاورزان، و نیز درخواست کارگران برای دریافت دستمزد معوقه‌شان، به موضوعی سیاسی تبدیل می‌شود.

جنبش زنان در ایران اگرچه پیشینه‌ای به قدمت انقلاب مشروطه دارد، اما فقط در ۱۲ سال‌ِ بین ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۸، بود که توانست یک دوره‌ی مستمرِ نهادسازی و پس از آن مطالبه‌محوری و سازمان‌دهی کارزارها و اعتراض‌های جمعی برای احقاق حقوق زنان را در کارنامه‌ی خود ثبت کند.