زنان

به دلیل ایدئولوژیک‌بودن ساخت حاکمیت در جامعه‌ی ما، از درخواست مشروع زنان برای حق انتخاب پوشش گرفته تا مطالبه‌ی حقابه توسط کشاورزان، و نیز درخواست کارگران برای دریافت دستمزد معوقه‌شان، به موضوعی سیاسی تبدیل می‌شود.

جنبش زنان در ایران اگرچه پیشینه‌ای به قدمت انقلاب مشروطه دارد، اما فقط در ۱۲ سال‌ِ بین ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۸، بود که توانست یک دوره‌ی مستمرِ نهادسازی و پس از آن مطالبه‌محوری و سازمان‌دهی کارزارها و اعتراض‌های جمعی برای احقاق حقوق زنان را در کارنامه‌ی خود ثبت کند.

از سال‌های نخست دهه‌ی ۶۰ به بعد، تا بیش از یک دهه اثری از جنبش زنان در صحنه‌ی علنی و عمومی جامعه نبود. سرکوب گسترده‌ی نهادهای سیاسی و مدنیِ مخالف و منتقدِ حکومت پس از سال ۱۳۶۰، دامن جنبش زنان را نیز گرفت و منجر به توقف فعالیت گروه‌ها و نشریات زنان شد.

مدرن‌شدن جامعه هند از جمله در چالش‌هایی خود را نشان می‌دهد که بر سر حقوق زنان در جریان است. سنت‌های رایج در آیین هندو اغلب در رابطه با زنان تبعیض‌آمیزند و همین اثری منفی بر درک و دریافت‌های جامعه نسبت به شان و مقام و حرمت زنان گذاشته است.

اولین ضربه، ۱۵ روز پس از پیروزی انقلاب بود که آیت‌الله خمینی قانون حمایت خانواده را مخالف شرع و ملغی اعلام کرد. ۱۰ روز بعد، دستور منع ورود زنان بی‌حجاب به ادارات داده شد، چند روز بعد موج گسترده‌ی اخراج زنان از ادارات و بیمارستان‌ها و ارتش آغاز شد، بعد زنان از قضاوت محروم شدند و کمی بعدتر نیز قانون اساسی‌ای تصویب شد که در آن خبری از برابری جنسیتی نبود.

گفتگوی  « نیمه پنهان: زنان صلح را می سازند» از سوی بنیاد آرمان شهر با همکاری خبرگزاری زنان افغانستان، موسسه دموکراسی و توسعه افغانستان و مرکز فرهنگی شهر کتاب به مناسبت هفتادمین سالگرد اعلامیه جهانی حقوق بشر و ۶مین دوره هفته حقوق بشر، روز ۹ دسامبر ۲۰۱۸ در مرکز فرهنگی شهر کتاب کابل برگزار شد.

با وجود نوشته‌های مترقی، با وجود مدارک و شواهد درباره خشونت جنسی و جنسیتی و تصویب سیاست دادستانی دادگاه بین المللی جزایی، این دادگاه تاکنون در دست یافتن به محکومیت نهایی برای مرتکبان خشونت جنسی و جنسیتی ناکام مانده است.

در دهه‌ی ۱۹۹۰ در جنگ بوسنی، تخمین زده می‌شود که نیروهای ملی‌گرای صرب، به حدود ۲۰۰۰۰ تا ۵۰۰۰۰ زن تجاوز جنسی کردند، این دوباره از آن آمارهایی است که فهم آنها در ذهن ناممکن است. این‌ها زن‌های بوسنیایی مسلمان بودند.

فیلم «زنان در خط مقدم» مستندی است درباره‌ی مبارزات آزادی‌خواهی زنان ایرانی، ساخته‌ی شیما کلباسی و حسین فاضلی. در این مستند چند تن از فعالان شناخته‌شده‌ی ایرانی با اتکا به تجربیات و تلاش‌های خود از جنبش زنان، به عنوان بزرگ‌ترین جنبش مدنی در ایران، سخن می‌گویند.

تیموتی سی مارشل، بیش از ۳۵ سال که در مورد خشونت جنسی کار کرده است. او معتقد است که قربانیان تعرض جنسی غالباً می‌ترسند که دیگران حرفشان را باور نکنند یا انگشت اتهام را به سویشان نشانه بروند.