انتخاب سردبیری

بی بی سی – محمد محق، پژوهشگر دینی یادداشتی را به مناسبت هفدهمین سالروز حادثه یازدهم سپتامبر برای ناظران نوشته است. در پی این حادثه بود که آمریکا و متحدانش تصمیم به حمله به افغانستان گرفتند […]

جنبش جهانی حقوق بشر – گفتگوی سیاسی نباید به تبرئه‌ی جنایتکاران جنگی بیانجامد بانگی، ۲۴ اوت ۲۰۱۸ ـ ۵ سازمان حقوق بشری بین‌المللی و آفریقای مرکزی ـ فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر، عفو بین الملل، دیده‌بان […]

پروبلماتیکا – میشاییل هانکه مدت‌هاست که به‌‌عنوان کارگردان نگاه‌های بی‌رحمانه شناخته شده. گفت‌و‌گویی با او درباره‌ی فیلم‌ تازه‌اش «پایان خوش»، درباره‌ی خانواده‌های روان‌رنجور، بازیگران فرانسوی و این پرسش که چرا ما حق برخورداری از درام نداریم: مدت‌ها بود […]

 سحر دلیجانی، نویسنده رمان “بچه‌های درخت جاکاراندا” می‌گوید نوشتن برایش مثل درمان بود و پس از انتشار کتابش دریافت که این فقط قصه خودش نبود. او اینک سرگرم نوشتن دومین کتاب با سوژه مهاجران و راستگرایان در اروپا و آمریکاست.

در بسیاری از متون دورۀ مشروطیت – از اواخر قرن نوزدهم تا اوایل دهۀ ۱۹۱۰ میلادی – کلمۀ زن به طور مبهم مورد استفاده قرار می‌گرفت. در سطح آشکارتری، ممکن است فرض کنیم این یک نوع ابهام همنامی است؛ یعنی کلمۀ زن هر دو معنی زن (جنس مؤنث) و همسر را در خود دارد.

هامون ایران – در طول چهار دهه اخیر در ایران شاهد تغییراتی بوده‌ایم که یکی از آنها تغییر در گروه‌های مرجع است. در سال‌های نخستین پس از انقلاب ۵۷، روحانیون و گروه‌های مذهبی از مشروعیت نسبی […]

در فیلم “دو زن” اجحافی که به زنان شده به خوبی دیده می شود بدین معنا که ما دو زنی را می بینیم که یکی به دلیل  خود خواهی و در واقع قول دروغین شوهرآینده اش پیش از ازدواج ، ناچار می شود علیرغم استعداد خوب و توانایی های بسیار از ادامه تحصیل بازبماند.

به تازگی شماری از کارگردانان جوان ایرانی برون مرزی با فیلم های بسیار خوبی به میدان آمده اند و با فیلم های نخستینشان، که از ساختار و یا داستان‌های ناب برخوردارند، از جای بسیار خوبی در فستیوال ها برخوردار شده اند.