|
|
Terror attack in Kabul: civilian deaths rise as impunity prevails
|
|
|
|
Press release 20 April 2016
FIDH and its member organisation in Afghanistan Armanshahr/OPEN ASIA strongly condemn the heinous terrorist attack that took place in Kabul on 19 April 2016. This latest attack in an increasing wave of terrorist violence and systematic killing of civilians in Afghanistan clearly indicates that the struggle for peace and justice in the country needs greater commitment from the national Government of Afghanistan and support from the international community. On 19 April, a truck packed with explosives was detonated just outside of the National Directorate of Security (NDS) responsible for protecting Afghan government officials in Afghanistan’s capital, killing at least 64 people and injuring over 347 others, the majority of which were civilians. The Taliban has claimed responsibility for this attack, the deadliest single suicide attack in Afghanistan since 2011. According to United Nations Assistance Mission in Afghanistan, in the first quarter of 2016 at least 600 civilians were killed and 1,343 others were wounded. Compared to the first quarter of 2015, there has been a 26 percent increase in civilian casualties from complex and suicide attacks attributable to the Taliban and other insurgents, who have been responsible for more than 60 percent of all civilian casualties.
The withdrawal of international forces from Afghanistan and the reduction of international aid have resulted in the expansion of the Taliban’s operations and a rise in the number of civilian casualties. The Taliban continue to target civilians, which is a war crime under international law, and refuse to respect the rights of women as enshrined in Afghanistan’s Constitution. All of these violations of international humanitarian and human rights law are perpetrated in total impunity.
|
|
|
۱۰+۱ NEW Interviews: “Unveiling Afghanistan Campaign“; men and women demand an open & pervasive country
|
|
|
|
“Unveiling Afghanistan Campaign“ was jointly launched by Armanshahr Foundation/OPEN ASIA & International Federation for Human Rights (FIDH) for 100 days in the run-up to the 2014 Presidential Election and provincial council elections in Afghanistan. Its goal was to provide a voice for and report the views of progressive intellectuals and public opinion formers.
In due course, 100 men and women working in universities, media, civil institutions and arts were interviewed. Different topics were discussed in the interviews: memories, activities, fears and concerns for the fate of the country, demands and wishes for the future, changes accomplished in the new era, challenges in different areas especially in regard to women’s rights and so on.
READ MORE
|
|
|
Armanshahr’s Documentary:
EYE ( I) Witness
|
|
|
|
“…There is a place on earth where millions of people have not tasted peace. One out of three persons has been displaced and has sought refuge in neighboring countries. Millions of homes have been destroyed. A victim of the Cold war and superpowers… “
|
|
|
HUMAN RIGHTS AT A CROSSROADS: The need for a rights-centred approach to peace and reconciliation in Afghanistan
|
|
|
|
Afghanistan has been torn by war for more than 30 years. At least 70% of the population was born after the Soviet invasion in 1979 and has lived under war. Millions have spent many years as refugees in Pakistan and Iran, and hundreds of thousands are still internally displaced. In recent years, thousands of young Afghans have chosen to migrate abroad because of the prevailing insecurity and the absence of livelihood. Since the launch in October 2001 of the US-led intervention to remove the Taliban from power, Afghans have grown disillusioned. The civil war that prevailed until then was before long replaced by a conflict between the mainly Taliban and other similar insurgent groups and the internationally-backed government.
Efforts have been made for more than a decade now to foster democracy, the rule of law and respect for human rights in Afghanistan. Achievements include the adoption of a Constitution with strong references to human rights, an improved legal framework, the establishment of the Afghanistan Independent Human Rights Commission and some progress in the field of access to education and women’s rights. In the post-2001 era, Afghan society has been characterised by the expression of its political, social and cultural as well as ethno-linguistic diversity more than ever before. Factors of change do exist in Afghanistan, as illustrated by the mushrooming of NGOs, the development of educational institutions, and the emergence of media outlets in the country, both quantitatively and qualitatively. READ MORE
|
|
|
Subscribe to our Youtube Channel
عضو شبکه یوتوب آرمان شهر شوید
|
|
|
|
|
|
|
NEW REPORT -Afghanistan- How and why truth and justice have been kept off the agenda
|
|
|
|
NEW PUBLICATION
How and why truth and
justice have been kept off the agenda? – A literature review on Transitional Justice in Afghanistan
۲۸ September 2015. The symbolic seizure of Kunduz by the
Taliban in Northern Afghanistan surprised many observers; after weeks of
fighting and the tragic loss of civilian lives, the Taliban withdrew. For sure,
these events were a strong reminder that the Afghan conflict has no ended with
the fall of the Taliban regime in 2001, far from it. A situation that explains
to a great extent why the Afghan people are now extenuated and yearn for
security and peace. But what is needed for this to happen? Proponents of
transitional justice – or justice in countries in transition to “peace” or
“democracy” – argue that there can be no peace without justice. The problem is
that transitional justice is off the agenda in Afghanistan…
|
|
|
Armanshahr Civil Society & Human Rights Newsletters
خبر نامه ی جامعه مدنی و حقوق بشر
|
|
|
|
All Newsletters are available HERE
تمامی خبر نامه ها در اینجا موجود هستند
|
|
|
Prison, Prisoners and Human Rights
|
|
|
|
Politis asia is a journal of high quality and original thinking on contemporary issues. A unique instrument and space for intellectual production, Siasatnama endeavours to influence political and intellectual elite and to enable citizens to make informed choices, highlighting the role of citizens, democracy and peace. IN THIS ISSUE:
Prisons and treatment of prisoners
Parliamentary committee visits Pul-e Charkhi Prison
Afghan prisons population increases 20% a year
Human rights violations in Bagram and Pul-e Charkhi prisons
Demand for transfer of Bagram Prison to Afghan control
Prisons and prisoners in Afghanistan as viewed by a lawyer
An introduction to prison rules in Afghanistan
TORTURE AND DEATH PENALTY
Mistreatment of conflict-related detainees in Afghan facilities – UN
WOMEN AND PRISON
Afghanistan: Women prisoners, problems, shortages and lack of attention
Afghanistan: Hundreds of Women, Girls Jailed for ‘Moral Crimes’- HRW
Women’s prison in Herat
READ MORE
|
|
|
What does transitional justice mean to people of Afghanistan?
|
|
|
|
The second day of Human Rights Week started on 8 December 2015 at the EU Delegation premises. The topic of discussion was “What does transitional justice mean to people of Afghanistan? From good will to will power and action to build peace on national level. ” Transitional justice activists, students and media representatives were present. The EU, the French Embassy, the French Institute Afghanistan, UN Women in Afghanistan and the Swiss Cooperation Office Afghanistan were sponsors of this programme. Three transitional justice researchers addressed the meeting. They were unanimous that the history of Afghanistan is marred by atrocities; peace processes have not led to peace but increased the violence, because they were not based on justice.
READ MORE
|
|
|
کتابخانه زنان آرمانشهر Armanshahr Women’s library
|
|
|
|
|
|
|
Simorgh; The Thirty Wise Birds
|
|
|
|
The
International Simorgh Peace Prize was established by Armanshahr/OPEN
ASIA on International Peace Day, 15 September 2009, calling for “۳۶۵
days of peace, not a day less but a day more”. The Prize has been
awarded, every 30 months, to outstanding women and men; cultural
activists, artists and civic initiatives for peace, human rights and
freedom in the Heart of Asia.
If you wish to order this book, contact us.
|
|
|
Subscribe to our INSTAGRAM CHANNEL
در اینستاگرام به ما بپیوندید
|
|
|
|
|
|
افغانستان روزهای مهمی را پشت سر میگذارد. از یکسو رایزنیها برای مسوولسازی سران مملکت در ارتباط با سفر هیاتی تحقیقاتی از دادگاه بینالمللی جزایی به تشکیل کمیته خاص هماهنگی بین الوزارتی در آغاز سال ۲۰۱۶ با ترکیب نمایندگان وزارت های خارجه، دفاع، داخله،
عدلیه، ستره محکمه، لوی سارنوالی، ریاست امنیت ملی، دفتر شورای امنیت ملی و
کمیسیون مستقل حقوق بشر، به ریاست سرور دانش معاون رییس جمهور منجر شده است. این کمیته وظیفه گسترش همکاری این دادگاه را با حکومت افغانستان و همچنین ایجاد ظرفیت برای بررسی و تعقیب جرایم و اجرایی شدن آنها را برعهده دارد. افغانستان ۱۳ سال پیش یعنی در سال ۲۰۰۳ اساسنامه دادگاه بینالمللی جزایی را امضا کرده است که جرایم سنگین جنگی و علیه بشریت را پیگیری میکند. از سوی دیگر فریاد آسیبدیدگان از سالها جنگ، نفرت، خشونت و وحشت امروز در سطح بینالمللی طنین افکنده و مسوولان را بر آن داشته تا در روند صلحسازی با طالبان و گروههای تندرو کمی بیشتر تامل کنند. در این میان رییسجمهور غنی در حرکتی بیسابقه دستور داد در تاریخ ۸ می سال ۲۰۱۶، شش نفر را به اتهام عملیات تروریستی در زندان پل چرخی در شرق کابل اعدام کنند. ولی فعالان حقوق بشری و کوشندگان راه عدالت انتقالی باور دارند که بدون عبور از مسیر حقیقتیابی و اعاده حیثیت قربانیان و لغو قانون عفو عمومی برای بازیگران جنگهای گذشته و مصونیت اعطا شده و ریشهیابی آسیبهای بیش از نیمقرن جنگ نمیتوان به صلح عادلانه و پایدار رسید. هیچ صلحی مگر با آگاهی شهروندان و مسوولیت شخصی ایشان در قبال آن پایدار نیست. در این ویژهنامه کوشیدهایم تا مجموعه اسناد، انتشارات و بخشی از آنچه در مسیر عدالت انتقالی و گذار به صلح برای شهروندان و مخاطبان طی چندین سال اخیر آماده کردهایم را به تمامی عدالتخواهان و برابریدوستان پیشکش کنیم
|
|
|
|
حملهی تروریستی در کابل: با ادامهی معافیت از مجازات، تلفات غیرنظامیان افزاش مییابد
|
|
|
|
|
|
|
|
کابل – پاریس ۲۰ اپریل ۲۰۱۶
فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر و سازمان عضو آن در افغانستان، آرمانشهر به شدت حمله فجیع ۱۹ آپریل ۲۰۱۶ در کابل را محکوم میکنند. این حمله در موجی فزاینده از خشونت تروریستی و کشتار روشمند غیرنظامیان در افغانستان به روشنی نشان میدهد که مبارزه به خاطر صلح و عدالت در کشور به تعهد بیشتری از دولت افغانستان و حمایت جامعهی بینالمللی نیاز دارد.
روز ۱۹ آپریل، کامیونی پر از مواد منفجره در جلوی اداره امنیت ملی (NDS) که مسوؤلیت محافظت از مسؤولان دولت افغانستان را به عهده دارد، منفجر شد و دست کم ۶۴ تن را کشت و بیش از ۳۴۷ تن را زخمی کرد. اکثریت این عده غیرنظامی بودند. طالبان مسوؤلیت این حمله را که مرگبارترین حمله در افغانستان از سال ۲۰۱۱ به بعد بود، به عهده گرفتند. بنا به اعلام هیئت معاونت ملل متحد در افغانستان، در سه ماههی نخست سال ۲۰۱۶، دست کم ۶۰۰ غیرنظامی کشته شدند و ۱۳۴۳ تن زخمی شدند. این میزان در مقایسه با سه ماههی نخست سال ۲۰۱۵، ۲۶ درصد افزایش در تلفات غیرنظامیان در حملههای پیچیده و انتحاری منتسب به طالبان و گروههای شورشی دیگر نشان میدهد. این گروهها مسوؤلیت بیش از ۶۰ درصد از تلفات غیرنظامی را به عهده دارند
خروج نیروهای بینالمللی از افغانستان و کاهش کمک بینالمللی به گسترش عملیات طالبان و افزایش شمار تلفات غیرنظامی انجامیده است. طالبان به حمله به غیرنظامیان ادامه میدهد که در حقوق بینالمللی جنایت جنگی است، و حاضر نیست به حقوق زنان که در قانون اساسی افغانستان تأمین شده احترام بگذارد. کلیهی این مواردِ نقض حقوق بینالمللی بشردوستانه و حقوق بینالمللی حقوق بشر با معافیت کامل از مجازات انجام میشود
|
|
|
|
افغانستان به روایت دیگر
صدای مترقی افغانستان در یازده مصاحبه
ویدیویی
و ۱۰۰ گفتوگوی مکتوب
|
|
|
|
|
|
|
|
صد مصاحبه صوتی و مکتوب با نخبگان جامعه افغانستان
محصول ماه ها تلاش تیم آرمان شهر بود تا بتواند صدایی مترقی و متفاوت را از فضای
خشونت آلود و جنگ زده افغانستان بلند کند و به گوش مسوولین دولتی، جامعه بین
المللی و به خصوص فعالان حقوق بشر و جامعه مدنی در سراسر دنیا برساند. صدای رسا و
صلح طلبی که از جنگ و بی عدالتی خسته شده است و امروز بدون هیچ هراسی انتقادات و
پیشنهادهای خود را برای بهبود شرایط جامعه اش بر زبان می آورد. مجموعه این مصاحبه ها به صورت نوشتاری درآمد؛ قسمت
مهمی از آن ها در آستانه انتخابات ریاست جمهوری به دو زبان فارسی و انگلیسی در
داخل و خارج از افغانستان منتشر شد و بخشی دیگر از آن ها در انتظار انتشار هستند. همراه با گزیده ای از این نخبگان مصاحبههایی ویدیویی
نیز صورت گرفت که دست مایۀ ساخت یک فیلم مستند است و اینک خوشحالیم که صدای یازده
تن از آن ها را در قالب مصاحبه هایی ویدیوی منتشر می کنیم
۱۱ مصاحبه را ببینید و بشنوید گفتوگوها را بخوانید
|
|
|
|
جایزه بینالمللی صلح سیمرغ
|
|
|
|
|
|
|
|
بنیاد آرمانشهر جایزه صلح سیمرغ را که تنها جایزهی مدنی منطقه قلب آسیا – افغانستان، تاجیکستان و ایران – است در سال ۲۰۰۹ به بهانه روز جهانی صلح تاسیس کرد و هر سی ماه یکبار از اهل هنر، فرهنگ و ابتکارات مدنی و شهروندی که در زمینهی حقوق بشر، صلح و آزادی تاثیرگذارند، تقدیر به عمل میآورد
جایزه صلح سیمرغ در دور اول از میان هزار اثر از پارسیزبانان، به منتخبی از شاعران و نویسندگان کوشنده راه صلح که با ادبیات به مقابله با جنگ و خشونت برخاستهاند اهدا شد. در دومین دور به سراغ کتاب، محلهایی امن برای حافظه جمعی و ناشران مستقلی رفت که دشواری نشر را در خدمت به انتقال آگاهی به جان خریدهاند. سومین دور جشنواره هنرمندانی را از افغانستان، ایران و تاجیکستان مورد تقدیر قرار داد که با جادوی موسیقی قلب مخاطبان خود را برای کاشتن بذر صلح و مهربانی تسخیر و صدای رسایشان را جایگزین همهمهی تفنگ و استبداد کردهاند. در دوره چهارم از زنانی قدردانی شد که پاسداران واقعی صلحاند؛ زنان مبتکری که با اندیشه و عملکرد خود با جهان خودکامه و جنگزده مقابله کرده و ما را نیز به ادامهی این مبارزه برای تغییر روابط ناعادلانه و در خدمت برابری امیدوار میکنند
مجموعه منتخبان و برنامههای صلح سیمرغ گفتوگوهای ویدیویی با زنان منتخب آرمانشهر در دوره چهارم جایزه بین المللی صلح سیمرغ
|
|
|
|
از یک دهه آسیبشناسی جنگ، صلحسازی، حقوق قربانیان و عدالتخواهی چه آموختهایم؟ بنیاد آرمانشهر در سالهای گذشته نشستهای کنفرانسی و مشورتی بسیاری با اعضای عدالت انتقالی برگزار کرده اما نشستی که میتوانید محتوای آن را ببینید و بشنوید در سال ۲۰۰۷ با محور «در جستوجوی حقیقت و عدالت در افغانستان» برگزار شد که یکی از موفقترین نشستها حول این موضوع معرفی میشود. در این نشست نمایندگان دولت و اعضای مجلس سنا و شورا حضور داشتهاند
این کنفرانس را ببینید و بشنوید
|
|
|
|
فرهنگنامه عدالتِ درگذار ـ الف تا ی اولین اثر در زمینه مرجع واژگان عدالت و حقوق بشری ست که در گستره زبان پارسی منتشر شده است. . این فرهنگ نامه ـ در تعداد واژگان و وسعت توضیحات ـ پهنه گسترده ای را در برمی گیرد. این گستردگی یکی از دلایلی است که ما را به عنوان «فرهنگ نامه» رهنمون کرد. نگاهی به واژهها و مفاهیم مورد پژوهش در این فرهنگ نامه به خوبی نشان می دهد که باید از حد معمولی «عدالت در گذار» بسیار فراتر می رفتیم در نتیجه بسیاری از مفاهیم مربوطه حقوق بشری را مورد توجه قرار دادیم. تدوین چنین فرهنگ نامه ای با هدف فراهم آوردن منبعی جامع در خدمت کوشندگانِ عدالتِ در گذار، فعالان جامعه مدنی و مدافعان حقوق بشر در پهنه جغرافیای زبانی انجام شده است. در حقیقت، قصد ما فراهم کردن «دست نامه»ای بود که در فعالیتهای پژوهشی و دفاعی کوشندگان حقوق بشر و عدالتِ در گذار اولین منبع جامعی باشد که به آن رجوع می شود تا بتواند نیازهای فوری پژوهشگران و فعالان را برطرف کند. در گام دوم، این دست نامه راهنمای اولیه پژوهشگران و جستجوگران حقوق بشر و عدالتِ در گذار برای مطالعه و پژوهش عمیق تر است. این فرهنگ نامه به دو زبان انگلیسی و فارسی به چاپ رسید تا منبع مفیدی برای فعالان حقوق بشری انگلیسی زبان نیز به شمار آید
“A Handbook of Transitional Justice – A to Z” The number of terms and the extent of clarifications and
definitions explain the logic of the title. A glance at the terms and
definitions would clearly demonstrate that we have had to go beyond the
usual transitional justice terminology. In doing so, we have endeavoured
to prepare a comprehensive work of reference to help activists of
transitional justice and civil society as well as human rights
defenders. Indeed, we aimed to create a “handbook” the Persian version
of which would serve as the first source of research and advocacy that
the Persian-speaking activists of human rights and transitional justice
would consult, and to provide for their immediate needs. Furthermore,
the A to Z should function as a guide for researchers wishing to
investigate the related topics more deeply. Last but not least, the
“handbook” is bilingual and thus of great use to English speaking
activists and researchers.
|
|
|
|
|
|
|
|
Justice is an ideal of accountability and fairness in the protection and vindication of rights and the prevention and punishment of wrongs. Justice implies regard for the rights of the accused, for the interests of victims and for the well-being of society at large.
|
|
عدالت
عدالت ایده آلِ پاسخگویی و انصاف در حمایت از حقوق و نشان دادن حقانیت آنها، و پیشگیری از خطاها و مجازات آنهاست. عدالت متضمن رعایت حقوق متهم، مدافع منافع قربانیان و سعادت جامعه در کلیت آن است
|
|
|
|
|
|
کتاب «فرهنگ نقد فمینیستی» گزیدهای از مجموعه فرانسوی زیر نظر: اِلِنا ایراتا، فرانسواز لَبوری، اِلِن لو دوآرِه و دانیل سِنوتیه؛ نشر دانشگاهی فرانسه است که برای اولین بار از فرانسه به فارسی برگردانده شده است. در این کتاب مفاهیمی مانند جنس و جنسیت، رفتار جنسی، تقسیم جنسی کار و روابط اجتماعی جنسیتی، کار خانگی، خانواده، سلطه، خشونت و آزار جنسی و … با رویکردی انتقادی به تعاریف مختلفی که از این مفاهیم تاکنون در علوم اجتماعی ارائه شده، مورد بررسی قرار گرفته است
میتوانید این کتاب را سفارش دهید
|
|
|
|
|
|
|
|
صلاحیت قضایی جهانی: راهکارهایی برای پیگرد ناقضان حقوق بشر
صلاحیت قضایی جهانی، یکی از راه کارهای جامعه بین المللی برای پیگرد ناقضان حقوق بشر است. در فصل نامه پیش رو مقاله ای از خلیل رستم خانی امده که به تفضیل صلاحیت قضایی جهانی را توضیح می دهد و خلاصه ای از آن به انگلیسی در بخش پایانی مجموعه نیز ارایه شده است. دو نوشته جامع پژوهشی از فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر که خلاصه ای از تجربیات مربوطه در کشورهای مختلف و مشکلات، موانع و چالشهای پیش رو را که باید در عمل برای شان راه حل یافت، ارایه می کند. مقاله ی دیگری از منوتی کامینگا، پژوهشگر برجسته و مدیر مرکز حقوق بشر ماستریخت درهالند، درسهای ارزشمندی را از به کارگیری صلاحیت جهانی برای رسیدگی به جنایتهای مهم حقوق بشری به بحث می گذارد. خانم بریژیت استرن، استاد برجسته حقوق بین الملل در دانشگاه پاریس، همچنین مقاله ی خود را به مورد مشخص جنایتهای ضد بشریت و استفاده از صلاحیت جهانی در حقوق فرانسه اختصاص داده است
|
|
گزارش جدید چگونه حقیقت و عدالت از دستور کار بیرون مانده اند و چرا؟
بیست و هشت سپتامبر ۲۰۱۵٫ تصرف نمادین قندوز توسط طالبان در شمال افغانستان ناظران بسیاری را شگفتزده کرد؛ پس از هفتهها جنگ و مرگ غمانگیز شهروندان، طالبان عقبنشینی کرد. قطعاً این وقایع شواهد محکمی بودند که جنگ در افغانستان با سقوط رژیم طالبان در سال ۲۰۰۱ بههیچوجه به پایان نرسیده است. این رویدادها نشان میدهد که چرا مردم افغانستان اکنون خسته و در آرزوی صلح و امنیت هستند. ولی لازمه چنین رخدادی چیست؟ طرفداران عدالت در دورهی گذار- یا عدالت در کشورهایی که در حال گذار به «صلح» یا «دموکراسی» هستند- بر این نظرند که بدون عدالت خبری از صلح نیست. مشکل اینجاست که عدالت در دورهی گذار در افغانستان از دستور کار خارج شده است. هدف این گزارش، که شامل چند نظریه و مروری جامع بر مطالب مربوط به عدالت در دورهی گذار در افغانستان است، ارائه چالشها و فرصتهایی است که مردم افغانستان و جامعه جهانی میتوانند آن را در نظر داشته باشند یا از آن استفاده کنند تا به وعدههای بزرگ عدالت در دورهی گذار، مثل صلح و همچنین مفهومی از حقیقت، عدالت و کرامت انسانی برای قربانیان تحقق ببخشند
|
|
|
|
|
|
«به یاد داشته باشیم در قرنی که گذشت میلیونها کودک، زن و مرد قربانیان خشونتهای باور نکردنیای بودند که وجدان بشر را عمیقا آزرده و جریحه دار کرده است. بدانیم که کماکان این جنایات هولناک صلح، امنیت و آسایش جهان را تهدید می کنند… مصمم باشیم که به معاف کردن عاملان این جنایات از مجازات پایان دهیم و به این ترتیب در جلوگیری از تکرار این جنایات یاری رسانیم… به این اهداف باور داشته باشیم و به خاطر نسلهای امروز و فردا، از برپایی دادگاه بین المللی دائمی جنایی حمایت نماییم…» این پاراگراف که از اعلامیه سازمان ملل در مورد اصول اساسی عدالت برای قربانیان جنایت و سوء استفاده از قدرت (اصل ۴) نقل شده است مطلع «کتاب راهنمای قربانیان به دادگاه بین المللی جنایی» است
میتوانید این کتاب را سفارش دهید
|
|
|
|
کتابی که در پیش رو دارید، مجموعه مقالاتی را در باره زنان، عدالت انتقالی، غرامت، مصالحه و امنیت در بر می گیرد. در جوامعی مانند افغانستان که چندین دهه پی در پی درگیر جنگ بوده و هست، زنان نه به عنوان نیروهای جنگی به رسمیت شناخته می-شوند و نه به عنوان قربانیان جنگی. در نتیجه لزوم گنجانیدن دیدگاه های جنسیتی در روندها و برنامه های عدالت انتقالی، مصالحه، پرداخت غرامت و تامین صلح و امنیت نادیده انگاشته می شود. یکی از دلایل بنیادین این امر ساختارها و مکانیزم های تبعیض آمیز است که درطول تاریخ در تمام جوامع وجود داشته و اتفاقا شرایط جنگی و دوران گذار نه تنها این ساختارها را از بین نمی برد بلکه آنها را تشدید می کند و تداوم می بخشد. در واقع برای بسیاری از زنان، «دوران صلح» در حقیقت به معنای «دوران جنگ» و تداوم آن است، چون با پایان درگیری مسلحانه، جنگ علیه زنان به شکل های دیگر ادامه می یابد: خشونت خانگی، قتل های ناموسی، خشونت جنسی و تجاوز، ازدواج اجباری و ازدواج زود هنگام، قاچاق دختران و زنان، ِ«خشونت اقتصادی و اجتماعی»…
میتوانید این کتاب را سفارش دهید
|
|
|
|
|
|
|
|
کتاب جدید
چشماندازی نو: کودکان و عدالت در دورهی گذار
در سال ۲۰۱۰، بیش از یک بیلیون کودک در کشورها یا مناطق در حال جنگ جهان زندگی میکردند و بیش از یک چهارم آنها کمتر از پنج سال داشتند. بسیاری از کشورهای جنگ زده دارای هِرَم سنی بی تناسبی هستند. در نتیجه، بیش از ۴۲ درصد مردم در کشورهای متأثر از جنگ، کودکان یا جوانان (زیر ۱۹ سال) هستند و ۵۱ درصد آنها کمتر از ۲۵ سال دارند. این بدین معناست که در این کشورها، قربانی غیرنظامیِ «متوسط» ـ شخصی که کشته یا زخمی شده یا ناگزیر از خانه اش فرار کرده است ـ بیشتر احتمال دارد کودک یا جوان باشد تا نباشد میتوانید این کتاب را سفارش دهید بیشتر بخوانید
|
|
کودک و عدالت در دورهی گذار حقیقت گویی، پاسخ دهی و آشتی
درگیری مسلحانه و خشونت سیاسی کودکان را در معرض خطر جنگ افزار قرار میدهند. آنها قربانی سلاحهای آتشین، مینهای زمینی، موشک و بمباران هوایی میشوند. شاهد کشته شدن اعضای خانواده و دوستانشان هستند. وقتی جامعهشان مورد حمله قرار میگیرد و مردم ناگزیر فرار میکنند، کودکان خانهشان را از دست میدهند و از غذا، مراقبت بهداشتی و مدرسه محروم میشوند. دختران و پسران مستقیم و نظاممند هدف قتل، شکنجه، ربایش، سربازگیری و خشونت جنسی میشوند. آنها هدف قرار میگیرند، چون جوان و در دسترس هستند، درست بهخاطر اینکه آسیبپذیر هستند. نوجوانان اغلب بیش از همه در معرض خطر هستند میتوانید این کتاب را سفارش دهید بیشتر بخوانید
|
|
|
|
|
|
مستندی از آرمانشهر: چشمدید روایتی سرد از وحشتی سوزنده
|
|
|
|
|
|
|
|
سرزمینیست که مردمانش از سی سال بدین سو در جنگ و بحران به سر بردهاند و بخش عظیمی از جامعه در دوران جنگ متولد شده است. آنها هیچگاه زندگی در آرامش و صلح را تجربه نکردهاند. از هر سه نفر یک نفر ناچار به ترک وطن و مهاجرت شدند. میلیونها خانه ویران شد. آنها قربانیان جنگ سرد و نبرد ابرقدرتها… فیلم را ببینید
|
|
|
|
اگر گفته شود که نقض حقوق بنیادین بشر در کلیه جوامع انسانی و تمامی کشورها کم و بیش مشاهده میشود، سخنی به گزاف گفته نشده است. هر چند میزان تخلفات از موازین حقوق بشر و گستردگی دامنه ی آنها در جوامع توسعه نیافته و در حال توسعه به مراتب بیشتر از سایر کشورها است. نقض حقوق بشر عمدتاً در دو حوزه ی مهم صورت می گیرد، نخست : در حوزه روابط فیمابین مردم یک جامعه، دوم : در حوزه روابط بین مردم و حکومت
این کتاب را به ما سفارش دهید
|
|
|
|
|
|
|
|
افغانستان در جستجوی حقیقت و عدالت
در
۱۷ جولای ۱۹۹۸، ۱۲۰ کشور جهان دادگاه بین المللی جزایی را به عنوان یک
نهاد مستقل و دایمی تایید و بنا نهادند. چهار سال بعد، در ۱۱ آپریل ۲۰۰۲ پس
از اینکه ۶۰ مین کشور اساسنامه رم را تصویب کرد، دادگاه بین المللی جزایی
کار خود را آغاز کرد. در اول جولای ۲۰۰۲ این نهاد از صلاحیت کامل برای
محاکمه افرادی که مرتکب نسل کشی، جنایت علیه بشریت یا جنایت جنگی شده
بودند، برخوردار شد. افغانستان این اساسنامه را امضا کرده و ایالات متحده
امریکا از جمله کشورهایی است که هنوز اساسنامه رم را امضا نکرده است. –
See more at: https://openasia.org/item/2065#sthash.vJXc1qpI.dpuf
در ۱۷ جولای ۱۹۹۸، ۱۲۰ کشور جهان دادگاه بین المللی جزایی را به عنوان یک نهاد مستقل و دایمی تایید و بنا نهادند. چهار سال بعد، در ۱۱ آپریل ۲۰۰۲ پس از اینکه ۶۰ مین کشور اساسنامه رم را تصویب کرد، دادگاه بین المللی جزایی کار خود را آغاز کرد. در اول جولای ۲۰۰۲ این نهاد از صلاحیت کامل برای محاکمه افرادی که مرتکب نسل کشی، جنایت علیه بشریت یا جنایت جنگی شده بودند، برخوردار شد. افغانستان این اساسنامه را امضا کرده و ایالات متحده امریکا از جمله کشورهایی است که هنوز اساسنامه رم را امضا نکرده است. کتاب «افغانستان در جستجوی حقیقت و عدالت» با پرداختن به همین موضوع دربرگیرنده ۱۳ مقاله از پژوهشگران داخلی و خارجی در زمینه دادگاه بین المللی جزایی و صلاحیت آن، زنان و عدالت، روند عدالت انتقالی در افغانستان و کمیسیونهای حقیقت است
|
|
بررسی یک دهه حضور بینالمللی در افغانستان
اکنون بیش از ده سال از حضور نیروهای بین المللی در افغانستان میگذرد. شاید طرح این بحث بیشتر از هر زمان دیگر امروز مهمتر باشد. در طی بیشتر از یک دهه دست آورد افغانستان از حضور این نیروها چیست، آیا این نیروها به تعهدی که به افغانستان و جهان سپرده بودند، عمل کرده اند یا خیر، آیا این نیروها در نابود سازی تروریسم موفق شدهاند، پس خروج این نیروها افغانستان به کدام سو خواهد رفت، جنگ یا ثبات؟ اینها برخی از پرسشهای است که در این کتاب به آن پرداخته شده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بازخوانی حافظه جمعی ما
در
۱۷ جولای ۱۹۹۸، ۱۲۰ کشور جهان دادگاه بین المللی جزایی را به عنوان یک
نهاد مستقل و دایمی تایید و بنا نهادند. چهار سال بعد، در ۱۱ آپریل ۲۰۰۲ پس
از اینکه ۶۰ مین کشور اساسنامه رم را تصویب کرد، دادگاه بین المللی جزایی
کار خود را آغاز کرد. در اول جولای ۲۰۰۲ این نهاد از صلاحیت کامل برای
محاکمه افرادی که مرتکب نسل کشی، جنایت علیه بشریت یا جنایت جنگی شده
بودند، برخوردار شد. افغانستان این اساسنامه را امضا کرده و ایالات متحده
امریکا از جمله کشورهایی است که هنوز اساسنامه رم را امضا نکرده است. –
See more at: https://openasia.org/item/2065#sthash.vJXc1qpI.dpuf
حافظه ی جمعی بیانگر دردهای مشترک تاریخی مردمانی است که در یک مرز و بوم، رنجهای مشترک را تجربه کرده اند و بار این دردها و رنج ها همواره بر آنان سنگینی میکند. حافظه ی جمعی به خاطر داشتن رنج آدمی و انسانیت پایمال شده به وسیله ی جانیان است. دولتهای غیر دموکراتیک و خودکامه در جهان همیشه کوشیده اند که دردها و رنجهای مردم را به فراموشی بسپارند و خاطرات مردم را در فضای غیر دموکراتیک با جبر پاک سازند. این کوششی بوده است که تاکنون هم در افغانستان به صورت مستقیم و غیر مستقیم ادامه دارد
|
|
شصت سال تاریخانگاری در افغانستان
کتاب حاضر ماحصل سخنرانیهای هفتاد و دومین گفتگوی بنیاد آرمانشهر با عنوان شصت سال تاریخ انگاری در افغانستان است. این مراسم به مناسبت ختم دور دوم برنامه “بازخوانی تاریخ معاصر افغانستان” برگزار شد اما از یک سال پیش بدین سو بنیاد آرمانشهر با همکاری انستیتوت فرانسوی افغانستان هر هفته با حضور جمعی از دانشجویان و جوانان برنامه های دیگری را برگزار کرده است. در این کارگاه، جوانان کرونولوژی تاریخ شصت سال اخیر افغانستان یعنی از دهه آخر پادشاهی ظاهر شاه تا ختم دهه اول قرن بیست و یکم را با رویکردی حقوق بشری بررسی کردند
|
|
|
|
|
|
مجموعه هفتروزنامههای حقوق بشری آرمانشهر هر هفته در سه شماره بینالمللی، زنان و افغانستان منتشر میشود و مجموعه اخبار مهم نقض یا دفاع از حقوق انسانی را در سراسر جهان پوشش میدهد. نظارتی بر حقوق بشر و عدالت انتقالی
|
|
|
|
|
|
|
|
برای ثبت در تاریخ
در
۱۷ جولای ۱۹۹۸، ۱۲۰ کشور جهان دادگاه بین المللی جزایی را به عنوان یک
نهاد مستقل و دایمی تایید و بنا نهادند. چهار سال بعد، در ۱۱ آپریل ۲۰۰۲ پس
از اینکه ۶۰ مین کشور اساسنامه رم را تصویب کرد، دادگاه بین المللی جزایی
کار خود را آغاز کرد. در اول جولای ۲۰۰۲ این نهاد از صلاحیت کامل برای
محاکمه افرادی که مرتکب نسل کشی، جنایت علیه بشریت یا جنایت جنگی شده
بودند، برخوردار شد. افغانستان این اساسنامه را امضا کرده و ایالات متحده
امریکا از جمله کشورهایی است که هنوز اساسنامه رم را امضا نکرده است. –
See more at: https://openasia.org/item/2065#sthash.vJXc1qpI.dpuf
مجموعه گفتوگوهای این کتاب به مسایلی از قبیل جنگ در افغانستان، رابطه صلح و عدالت، وضعیت فعلی افغانستان در گیرودار با جنگ و صلح، خشونت علیه خبرنگاران و قربانیانی از اهل رسانه که در طول سال های گذشته کشته زخمی و یا تهدید شده اند میپردازد و نظر دولت افغانستان در رابطه به همه این مسایل که جنگ در افغانستان را معجونی از جنگ منطقه ای و بین المللی خوانده است.
برنامه عمل دولت اسلامی افغانستان در زمینه صلح، مصالحه و عدالت در افغانستان نیز به عنوان پیوست در این کتاب آمده است
|
|
شصت سال تاریخانگاری در افغانستان
کتاب حاضر ماحصل سخنرانیهای هفتاد و دومین گفتگوی بنیاد آرمانشهر با عنوان شصت سال تاریخ انگاری در افغانستان است. این مراسم به مناسبت ختم دور دوم برنامه “بازخوانی تاریخ معاصر افغانستان” برگزار شد اما از یک سال پیش بدین سو بنیاد آرمانشهر با همکاری انستیتوت فرانسوی افغانستان هر هفته با حضور جمعی از دانشجویان و جوانان برنامه های دیگری را برگزار کرده است. در این کارگاه، جوانان کرونولوژی تاریخ شصت سال اخیر افغانستان یعنی از دهه آخر پادشاهی ظاهر شاه تا ختم دهه اول قرن بیست و یکم را با رویکردی حقوق بشری بررسی کردند
|
|
|
|
|
|
این کتاب دربرگیرنده متن سخنرانیها و مباحث «کنفرانس صدای قربانیان برای عدالت» و به دو زبان(فارسی و انگلیسی) چاپ شده است. در آغاز آن گزارشی از کنفرانس که در تعدادی از رسانههای داخلی و خارجی نیز به چاپ رسیده بود، منتشر شده و در بخش دیگر سخنرانی تعدادی از اعضای گروه هماهنگی عدالت انتقالی آمده است. قسمت دوم تحت عنوان «پنل قربانیان» به روایتهای قربانیان دورههای مختلف جنگ و خشونت که از ولایتهای مختلف افغانستان در این کنفرانس شرکت کرده بودند، اختصاص یافته که درد و رنج وارده بالای خودشان، خانواده های شان و یا نزدیکان شان را روایت می کنند. قسمت پایانی کتاب نیز مربوط به نتایج کارهای گروهی اشتراک کنندگان در کنفرانس است. اشتراک کنندگان به ۸ گروه تقسیم شده و هر گروه خواستهها و مطالبات خود را به مراجع مربوطه پیشکش کرده اند
|
|
|
|
|
|
|
|
گذری بر ویرانههای جنگ، تصویر عینی جنگ، سفرنامه هرات – ۱۳۶۸
«گذری بر ویرانه های جنگ (سفرنامه ۱۳۶۸)» چشم دیدهای رسول پویان نویسنده این کتاب از گوشه و کنار هرات در همان سال است. در سالهایی که آتش جنگ از سر و روی این کشور زبانه میکشید هرات نیز پیکری گداخته بود که حرف اول را در آن خون و جنگ و تفنگ میزد. فقر، بی عدالتی و نابسامانیهای ناشی از این وضعیت، عمده چشم دیدهای نویسنده از وضعیت هرات است. این کتاب به تشریح وضعیت پایگاههای مجاهدین در آن سالها، بحثها و صحبتهای نویسنده با تعدادی از فرمانده هان بلند پایه مجاهدین در مورد اوضاع جاری کشور و هرات، رابطه این قوماندانها با مردم، وضعیت آموزش و پرورش، وضعیت زندگی مردم و امیدها و یاس های آنان پرداخته است
|
|
دکتران حقوق بشر؛ حقیقتیابی و نقش علوم طب عدلی
پروسه ی حقیقت یابی و عدالت انتقالی طی ده سال اخیر در افغانستان همواره مطرح بوده است. طی این ده سال بحثهای مختلف، از زوایای گوناگون به این موضوع پرادخته اند. یکی از این بحثها مسأله ی حقیقت یابی و نقش طب عدلی بوده است. در پروسه ی حقیقت یابی و مستند سازی تنها جمع آوری اسناد و مدارک و ارائه ی آن کافی نیست. بلکه بررسی درستی و نادرستی این گزارشها بر اساس معیارهای علوم و دانش علمی نیز بخش دیگر پروسه ی حقیقت یابی و مستند سازی و بررسی اسناد است.
|
|
|
|
|
|
|