|
|
Maps show the countries with the most equal outlook on gender
|
|
|
|
INDEPENDENT Differences in gender equality are still stark throughout much of the world, and now public opinion data can reveal which countries have the most progressive outlook on gender relations and which fall far behind. A global survey, conducted by YouGov, asked 24 countries to answer questions about gender equality giving a gender equality attitude ranking. Participants were asked 14 questions, 10 of which required people to agree or disagree with statements about gender relations, including: “It is unattractive for women to express strong opinions”, “A wife’s first role is to look after her husband” and “creating more opportunities for women should be one of the world’s top concerns”.
|
|
|
Afghans flee in droves, but Germany closes the door
|
|
|
|
IRIN GLOBAL
KABUL, 10 November 2015 (IRIN) – Growing up poor in Afghanistan’s Logar Province, Mohammad Khalid always wanted to be a doctor, and his family supported him. They sold some precious farmland and would even forgo meals in order to save the money that helped him through medical school. Khalid graduated in 2013, but his family’s joy was short-lived. Crippled by war, Afghanistan’s economy is in a shambles and so is its medical system. Khalid struggled to find work, finally taking a non-medical job with an international NGO, which pulled out of the country months later. Khalid became desperate. Like an increasing number of Afghans, he decided to flee his war-torn homeland. He paid a human smuggler $7,000, which his family had managed to borrow. The smuggler would take him on a well-trodden route across the border from Nimruz Province into Iran, then Turkey, and onward to Europe. He left at the beginning of October. READ MORE
|
|
|
Awakening to the Reality of War: A Journey Along the Refugee Trail
|
|
|
|
spiegel Novelist Navid Kermani and photographer Moises Saman recently traveled for SPIEGEL from Budapest through the Balkans to Turkey. They tell of Europe’s treatment of immigrants who almost all have the same destination: Germany. It was a strangely softened Germany I had left. In the train stations of major cities, foreigners lay on green foam mats amid travelers rushing to catch their trains. But no one tried to shoo them away or saw them as a public nuisance. On the contrary, Germans wearing bright yellow vests kneeled next to the foreigners to serve them tea and sandwiches. While other countries were harassing the foreigners, so much so that they escaped on foot along highways, Germany was sending special trains to pick them up, and wherever they arrived, it was to the applause of local residents, and even mayors, standing along the platform. From one day to the next, even the most xenophobic newspapers were telling the life stories of these foreigners, accounts of war, oppression and the rigors and dangers of their journeys so impressive that even Germany’s more conservative citizens would have trouble opposing their rescue. Citizens’ initiatives were formed in cities and villages — not in opposition to, but in support of these new neighbors. Football teams in the German Bundesliga affixed stickers to their jerseys with slogans welcoming the refugees, and the most popular actors and singers railed against anyone who refused to display solidarity.
|
|
|
The Last of His Kind: What Helmut Schmidt Meant to Germany and the World
|
|
|
|
spiegelHe was respected as chancellor, and adored as elder statesman. Helmut Schmidt’s long and full life made him a historical figure — one who transformed Germany with his deeds and words. What remains? What will Germans remember about him? Helmut Schmidt thought about such questions even when he was still in the Chancellery. It was December 1977 and he was standing in front of the Tombs of the Nobles in Luxor, Egypt. The UNESCO World Heritage site is 3,000 years old. It commands reverence. Just before Schmidt traveled to Egypt, he had played in a key role a historical drama. In Mogadishu, GSG-9 special forces had freed all hostages from the hijacked Lufthansa passenger jet Landshut on Schmidt’s orders. It was a great triumph. But the move also meant sacrificing the life of the president of the Confederation of German Employers’ Associations, Hanns Martin Schleyer, to German state interests. Schleyer had been kidnapped by the left-wing terror group Red Army Faction, which was closely tied to the Lufthansa hijackers, and the raid in Mogadishu led directly to Schleyer’s murder.
READ MORE
|
|
|
|
|
|
|
FIDH
FIDH and its French member organisation, LDH (Ligue des droits de l’Homme et du citoyen), firmly and unequivocally condemn the terrorist attacks that took place during the night of 13-14 November 2015 in Paris and Saint Denis. We wish to express our sincere condolences to the families of the deceased and our solidarity and wishes for recovery to the many persons wounded. We testify to the solidarity expressed in the last few hours by the numerous member organisations and human rights defenders throughout the world. These despicable attacks are directed at all of humanity. We wish to stress that the exceptional measures that have been adopted are a response to the present emergency but should only be applied for a limited period of time and harbour no stigmatization. We wish to join the appeals expressed for the solidarity of all citizens against fear and for the protection of freedom, democracy and our will to live together.
READ MORE
|
|
|
Subscribe to our Youtube Channel
عضو شبکه یوتوب آرمان شهر شوید
|
|
|
|
|
|
|
Subscribe to our INSTAGRAM CHANNEL
در اینستاگرام به ما بپیوندید
|
|
|
|
|
|
|
5 Incredible Women With Down Syndrome
|
|
|
|
According to the CDC, about 6,000 babies are born each year with Down syndrome (roughly 1 in every 700 babies have the syndrome). The National Down Syndrome Society reports that, “with recent advancements in clinical treatment, most particularly corrective heart surgeries, as many as 80 percent of adults with Down syndrome reach age 60, and many live even longer, and more and more Americans are interacting with individuals with Down syndrome, increasing the need for widespread public education and acceptance.” But there are many misconceptions about Down syndromes and those who have it. We’ve highlighted some amazing women with Down syndrome who have accomplished incredible things in the gallery above.
READ MORE
|
|
|
Armanshahr Civil Society & Human Rights Newsletters
خبر نامه ی جامعه مدنی و حقوق بشر
|
|
|
|
All Newsletters are available HERE
تمامی خبر نامه ها در اینجا موجود هستند
|
|
|
Armanshahr Publishing House
کتابهای انتشارات آرمان شهر
|
|
|
|
Children and Youth series:
* The Lord of the Flies by William Golding (in Dari)
*The Little Black Fish and other stories, by Samad Behrangi
Politis -asia series:
* Language and identity in the heart of Asia
Let’s break the silence series: * Atlas of Human Rights
Women’s studies:
* Gender in social sciences
* Topics in feminist theory * The Second Sex (2 volumes) * Critical Dictionary of Feminism * Women’s social movements
سیاست نامه : زبان و هویت در قلب آسیا
اطلس حقوق بشر
کتاب خانه ی زنان
فرودستی جنسیت در علوم اجتماعی مباحث نظری فمینیسم جلد دوم جنس دوم فرهنگ نقد فمینیستی جنبش های اجتماعی زنان
کتاب های آرمان شهر اینجا
|
|
شانزده نوامبر؛ روزی که جهان به رواداری بیشتر فراخوانده میشود
|
|
|
|
|
|
|
|
شانزدهم نوامبر، روز جهانی رواداری است. اندیشه اعلام چنین روزی به بیست سال پیش و زمانی بازمیگردد که در آن ۱۱۸ کشور عضو یونسکو تصمیم گرفتند هر سال ضرورت احترام به باورهای دیگران یادآوری شود. بیست سال پيش، ۱۱۸ کشور عضو يونسکو، در مصوبهای، شانزدهم نوامبر را به عنوان “روز جهانی رواداری” اعلام کردند. از آن زمان تا کنون این روز یادآور اصلهای رواداری، یعنی قواعدی است که باید همزیستی مسالمتآمیز میان انسانها را صرفنظر از تعلقات فرهنگی، نژادی، دینی، عقیدتی، قومی و جنسیتی آنان ممکن سازد. رواداری به معنی بردباری، تحمل و نرمش در برابر کسانی است که هر فرد يا گروهی میتواند به دلايل گوناگون فکری، فرهنگی، مذهبی، اخلاقی و غيره، با دیدگاهها يا رفتار آنان مخالف باشد. در زبان فارسی واژگانی چون “مدارا”، “تسامح” و “تساهل” را نيز به معنی رواداری به کار میگيرند. بیشتر بخوانید
|
|
|
|
شب خونین فرانسه؛ همدردی جهانی و تهدیدات تازه علیه ایران٬ فرانسه و آمریکا
|
|
|
|
|
|
|
|
کمتر از دو ماه مانده به سالگرد حمله تروریستها به نشریه شارلی ابدو، فرانسه از اقدام تروریستی بیسابقهای در شوک و ناامنی و ترس فرورفت. چند صد کشته و زخمی، که اغلب جوان هستند، تنها بخشی از رویداد مرگبار را گزارش میکند. رخداد بسیار مهمی که بزرگترین و مهمترین اتفاق از این دست در فرانسه پس از جنگ جهانی دوم محسوب میشود. چند هفته پیش بود که فرانسوا اولاند در توجیه حمله جنگندههای فرانسه
به مواضع داعش در سوریه، تاکید کرد که اگر اقدامی در این کشور انجام نشود
در خاورمیانه “جنگ تمام عیار”ی رخ خواهد داد. حالا، و با حملات تروریستی
جمعهشب در قلب پاریس، فرانسویها نیز وجوهی از این “جنگ تمام عیار” را لمس
میکنند . مجموعه اخبار و گزارشها پیرامون حمله داعش به پاریس
|
|
|
|
پس از آزادسازی سنجار از تصرف نیروهای “دولت اسلامی” به دست پیشمرگههای کرد، یک گور دستهجمعی زنان ایزدی در این شهر کشف شد. نزدیک به ۸۰ جسد در این گور وجود دارد. پیکر ۷۸ زن ایزدی که بین ۴۰ تا ۸۰ سال سن داشتهاند در یک گور دستهجمعی در شهر سنجار در شمال عراق کشف شده است. نیروهای کرد پس از آنکه جمعه شب (۱۳ نوامبر/ ۲۲ آبان) این شهر را از تصرف تروریستهای “دولت اسلامی” (داعش سابق) آزاد کردند ، این گور دستهجمعی را در حاشیه شهر کشف کردند. یکی از مسئولان محلی گفته است که این زنان احتمالا به دست تروریستهای “دولت اسلامی” کشته شدهاند. این ادعا بر اساس گفتههای شاهدان عینی بیان شده که از کشتار ایزدیها به دست داعش جان سالم به در بردهاند. این شاهدان عینی زنان ایزدی در بند نیروهای “دولت اسلامی” بودند که پیش از آنکه موفق به فرار شوند، مجبور به تماشای صحنه اعدام زنان دیگر شدند. بیشتر بخوانید
|
|
|
|
جنگ قندوز دهها روزنامهنگار زن را خانه نشینکرده است
|
|
|
|
|
|
|
|
مقامات محلی و صاحبان رسانههای محلی ولایت قندوز میگویند که با ختم جنگ در شهر قندوز در شمال شرق افغانستان، هنوز چهل خبرنگار زن نتوانستهاند دوباره به سرکارشان برگردند. این زنان مجری و یا خبرنگار رسانههای محلی بودند. این افراد به سید انور، خبرنگار بیبیسی که به قندوز سفر کرده بود، گفته اند قبل از حمله طالبان، حدود ۴۰ زن و دختر مشغول کار در ایستگاههای رادیویی، تلویزیونی و رسانههای چاپی این ولایت بودند. به گفته خبرنگار بیبیسی پیدا کردن روزنامه نگار زن اکنون در شهر قندوز نیز کار دشوار است. همه خبرنگاران زن خانه نشین شدهاند. خبرنگار بیبیسی موفق شده که تنها با زرغونه حسن، مسئول رادیو کیهان که مخصوص جوانان است، مصاحبه کند. او گفته که صدای رسانهها به تاریخ ۲۸ سپتامبر با ورود طالبان خاموش شد. همکاران او همه فرار کردند و در گوشه و کنار شهر پنهان شدهاند. متن کامل
|
|
|
|
|
|
|
|
اعتراض نرگس محمدی به رفتارهای غیرقانونی و غیرشرعی قوه قضاییه ایران نرگس محمدی، نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر ایران در نامهای سرگشاده به محمود جعفری دولت آبادی، دادستان تهران نوشت: “اعتراض شدید خود را نسبت به رفتارهای غیرقانونی و غیر شرعی و غیر انسانی صورت گرفته اعلام میدارم و از آن مقام قضائی محترم تقاضای رسیدگی فوری دارم.” در بخشی از این نامه آمده است: “به راستی به چه دلیل و با چه منطقی، ١۵ مهر در حین اعزام اورژانسی، در داخل آمبولانس و بعد در اورژانس بیمارستان امام خمینی، چندین ساعت دستبند به دستهای من و تختخواب و برانکارد زده شد که خود موجب بروز یک حمله عصبی دیگر در داخل آمبولانس شد؟ آیا دستبند زدن به بیماری که با تشنجهای عصبی مکرر قادر به ایستادن نیست، خود رفتاری غیر انسانی و شکنجهای آشکار نیست؟ به چه دلیل معاینه اینجانب توسط پزشک در تاریخ ١٩ مهر در اورژانس بیمارستان، با دستبند انجام شد و حتی توجهی به درخواست پزشک هم نشد”. متن کامل
|
|
شمار پناهندگان افغان در اروپا به ۱۴۶ هزار نفر رسید
وزیر امور خارجه افغانستان اعلام کرد که براساس اعلام کمیساریای عالی سازمان ملل، در سال جاری ۱۴۶ هزار مهاجر افغان وارد اروپا شدهاند. از این میان ۸۰ هزار در کشور آلمان درخواست پناهندگی دادهاند. صلاح الدین ربانی که برای جواب به سئوال نمایندگان به مجلس فراخوانده شده بود، گفت:” در سال ۲۰۱۵ میلادی ۴۳ درصد از مهاجرین افغان که در کشور آلمان درخواست داده بودند، پذیرفته شدهاند. پرونده ۵۷ درصد باقی مانده نیزدرحال بررسیاست.” او گفت که سفیر آلمان در کابل به وزیر خارجه گفته که فقط ۷ مهاجرافغان به این کشور برگردانده شدهاند. سید حسین عالمی بلخی، وزیر مهاجرین نیز که به مجلس فرا خوانده شده بود، علت افزایش مهاجرت افغانها به خارج این کشور را نا امنی فزیکی و روانی دانست. او گفت که خروج نیروهای خارجی باعث ایجاد بیکاری و مشکلات اقتصادی در
افغانستان شدهاست. این روند به گفته آقای عالمی باعث شده که جوانان افغان
به دلیل آینده بهتر کشور را ترک کنند. متن کامل
|
|
|
|
|
|
رژیم طالبان سالها موسیقی و آموزش دختران را ممنوع کرد و با وجودیکه هنوزهم برای دختران محدودیت های فراوانی در این زمینه ها وجود دارد یک دختر هفده ساله اولین زنی است که در افغانستان رهبری ارکستر را شروع کرده است. آموزشکاه ملی موسیقی افغانستان، تنها آموزشگاه از این دست در سراسر کشور، در نقطه ای از مرکز شلوغ و پرسر و صدای شهر کابل واقع شده است. به محض ورود به ساختمان صداهایی می شنویم که با سرو صدای معمول در کابل متفاوت است. پسران و دختران مشغول نواختن انواع آلات موسیقی کلاسیک هستند. دانش آموزان دختر و پسر به طور جداگانه کنسرت کوتاه خود را اجرا می کنند و پس از آموزش روزانه خوشحال و سر و حال روانه خانه می شوند. اما ویژگی کنسرت موسیقی کلاسیک دانش آموزان دختر، به غیر از اینکه در شهر پرآشوب و خشونت زده ای مثل کابل برای جمعیت بزرگی از تماشاچیان اجرا می شود، این است که رهبری ارکستر را دختری هفده ساله به نام نگین خپولواک بر عهده دارد. متن کامل
|
|
|
|
‘همزیستی’ در ابتدا به عنوان یک جنبش آغاز شد ولی دیری نگذشت که به یک کارزار بینالمللی و عرصهای برای وحدت، تحمل، احترام به یکدیگر بدون درنظر داشتن مذهب، نژاد، ملیت، رنگ پوست یا جنسیت، بدل شد. این پروژه به ابتکار ناهید شاه عالمی، فعال حقوق بشر، نقاش و نویسنده افغان که در آلمان زندگی میکند، در تابستان ۲۰۱۵، راهاندازی شد. چهرههای شناختهشده بینالمللی، رهبران مذهبی، سیاستمداران، فعالان حقوق بشر، برندگان جایزه صلح نوبل، شخصیتهای مختلف، از فرهنگها، مذاهب و اقوام گوناگون از این پروژه حمایت میکنند. هفت تابلو به عنوان بخشی از این جنبش به هفت گوشه جهان سفر میکنند و طی هفت سال آینده به عجایب هفتگانه جهان سر خواهند زد. افراد سرشناس، با امضاء روی این تابلوها، مهر تایید خود را بر آنها میزنند. پس از آن، این تابلوها به حراج گذاشته میشوند و پولی که از فروش آنها به دست میآید، به سازمانها و نهادهای خیریه در سراسر جهان اهدا میشود. متن کامل
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی فاطمه دانشور، رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران، در دویست و سومین جلسه این شورا از عملکرد سازمان بهزیستی درباره واگذاری کودکان به خانوادههای متقاضی انتقاد کرد و گفت که این اقدام بهزیستی و سختگیریاش باعث رونق فروش کودک در شهر شده است، موضوع خرید و فروش کودکان و مساله کنترل بارداری یا عقیمسازی زنان معتاد و کارتنخواب یک بار دیگر در مرکز توجه قرار گرفت. یک هفته بعد از این سخنرانی، دانشور پرده از نکات دیگری برداشت: «نوزادان اطراف برخی بیمارستانهای جنوب تهران خرید و فروش میشوند و به دلیل بیماریهای مختلف بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار تومان به فروش میرسند.» او گفت: «نوزادانی که توسط مادران معتاد و کارتنخواب متولد میشوند توسط باندهای مختلف اعم از متکدیان خریداری میشوند که به دلیل بیماریهای بسیار این کودکان و عدم نگهداری صحیح این بچهها هم عمر زیادی ندارند.» به دنبال این گفتهها، حسین ساجدینیا، فرمانده انتظامی تهران بزرگ این موضوع را قابل بررسی دانست و شهیندخت مولاوردی، معاون زنان و و خانواده رئیس جمهوری هم گفت: «ما غیررسمی این اخبار را شنیده بودیم و الان نیز از طرف یکی از اعضای شورای شهر این موضوع مطرح شده و ناجا هم اعلام کرده که مساله را پیگیری میکند. ما نیز پیگیر این موضوع هستیم تا در صورت صحت خبر اقدامات خود را انجام دهیم.» از آنجا که این کودکان اغلب از مادران معتاد، تنفروش یا کارتنخواب منتشر میشوند، در برخورد با مساله همواره موضوع کنترل بارداری این زنان هم مطرح میشود.. متن کامل
|
|
بازتولید اجتماعی سکسوالیته
بازتولید اجتماعی، مفهومی است که کارل مارکس در کتاب «سرمایه» مطرح کرد. طبق نظر کریستوفر دووب، بازتولید اجتماعی «به ساختارها و فعالیتهایی اشاره دارد که نابرابری اجتماعی را از یک نسل به نسل دیگر منتقل میسازد». طبق نظر بوردیو، چهار نوع سرمایه وجود دارد که در بازتولید اجتماعی جامعه سهیمند؛ سرمایه مالی، سرمایه فرهنگی، سرمایه انسانی، و سرمایه اجتماعی…. الن سیرز استاد جامعهشناسی در دانشگاه رایرسون کانادا است و تازهترین کتاباش «چپ نوی بعدی: تاریخ آینده» نام دارد. الن سیرز – از نظر من، سومندی چارچوب بازتولید اجتماعی برای فهمیدن سکسوآلیته برآمده از موقعیت کنونی سیاستهای کوییر است. ما [کوییرها] از یک سو صاحب حقوقی شدهایم که در دهه ۱۹۷۰ (وقتی [بهعنوان یک همجنسگرا] آشکارسازی کردم) حتی به مخیله من هم نمیآمدند. ما در کانادا صاحب حقوق قانونی برابری شدهایم؛ از حق عدم-تبعیض مبتنی بر گرایش جنسی گرفته تا حق ازدواج و فرزندپذیری. این دستآوردها در نتیجه بسیجسازی نیرومندی بوده است. برخی از مهیجترین و جسورترین تظاهراتی که من در آنها شرکت داشتم، درباره مبارزات کوییر بودند. اما ما هنوز با دورنمای آزادی جنسی فاصله داریم. سیاستگذاری بر سکسوآلیته هنوز ادامه دارد و ما فقط حدود و مرزهای آن را تغییر دادهایم. حتمن خبر یورش پلیس به دفتر وبسایت rentboy. com را شنیدهاید، که به نظر میرسد سرکوب کارگران جنسی و سکس کوییر است. متن کامل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دو پیشنهاد قانونی برای کسب حضانت فرزندان توسط زنان
آمارها میگویند در ایران در هر ساعت ۱۹ طلاق در حال وقوع است. بسیاری از دعاوی طلاق دعوای حضانت را نیز به همراه دارد. پدر و مادر هر کدام خود را مستحق نگهداری از فرزند میدانند و میخواهند در مسابقه حضانت برنده شوند. فرزندان اما بیشترین آسیب را در این میان میبینند. راهکارهایی حقوقی نیز وجود دارد که در صورتی که مادران از آن آگاه باشند میتوانند بدون صرف هزینه فراوان برای وکیل و بدون وارد کردن آسیبی به فرزند از آن استفاده کنند و در صورت علاقه به نگهداری فرزند، حضانت را از آن خود کنند. حضانت به معنای حفظ و مراقبت کردن، پرورش دادن، نگهداری و تنظیم روابط طفل با دنیای خارج است؛ اگرچه قانون مدنی تعریفی از حضانت ارائه نکرده است، اما به موضوع نگهداری و تربیت اطفال در مواد ۱۱۶۸ تا ۱۱۷۹ قانون مدنی و مواد ۴۰ تا ۴۷ فصل پنجم قانون جدید حمایت خانواده پرداخته شده است. همچنین بندهای ۴۳ و ۴۶ منشور حقوق و مسئولیتهای زنان در نظام جمهوری اسلامی ایران سال ۱۳۸۳ سیاستهای کلی نظام جمهوری اسلامی ایران در خصوص حق و مسئولیت حضانت فرزند و لزوم برخورداری از حمایت مالی پدر و حق ملاقات با فرزند در صورت انقضا یا اسقاط دوران حضانت و مسئولیت والدین در مورد ممانعت از بهرهمندی فرزندان از ملاقات با آنان را پیشبینی کرده است. بیشتر بخوانید
|
|
رستاخیز رهایی و فروریزی بتهای قومی
اعتراض مدنی مورخ ۲۰ عقرب ۱۳۹۴ در واکنش به یک جنایت بیپیشینه در تاریخ افغانستان بهشکل خودجوش اما با نظم و انسجام بیپیشینه در کابل، بیانگر تغییرات رادیکال و مثبت در جامعهی افغانستان میباشد. این جنبش نه تنها فریاد بیپناهی و مظلومیت هفت مسافر ذبح شده در قتلگاه جور و جنایت، که بغضهای متراکمشدهی تمامی مردم افغانستان را فریاد کرد. تظاهرات اعتراضی ۲۰ عقرب به معنی واقعی حرکت بیپیشینه و تاریخی است که برای اولین بار در تاریخ افغانستان همبستگی و همگرایی ملی را انعکاس داده و رستاخیز بزرگ ملی را رقم زد. جنبش اعتراضی بیست عقرب از جنبههای مختلف میتواند یک استثنا در تاریخ مبارزات مدنی افغانستان به حساب آید. با وجود تاریخ خونبار قتل و جنایت در افغانستان و فرهنگ قبیلوی مردسالارانه در این کشور، یک سلسله معیارها و باورهای مذهبی- فرهنگی افغانی، ضمانتهای محکم و پشتوانههای مقتدر برای مصونیت زنان و اطفال در معادلات نظامی و جنگی در این کشور میباشد. مطابق اصول و مقررات نانوشتهی جنگی در افغانستان، هدف قراردادن زنان و اطفال، نشانهی ضعف، بربریت و توحش به حساب آمده بنا این دو قشر جامعه در هر شرایط، حتا در دوران رژیم سیاه طالبانی، تا حدودی از این منظر، از مصونیتهایی برخوردار بودند. از این جهت هدف قراردادن مردم ملکی بهخصوص زنان و اطفال، اختطاف و بعد هم ذبح و گردن بریدن آنان بر مبنای قومیت، نه تنها با فرهنگ اسلامی مغایرت دارد که مصداقهای روشن از نسلکشی و جنایت علیه بشریت است. بیشتر بخوانید
|
|
|
|
|
|
افغانستان: دختر مظاهره کننده: عکسم برایم دردسرساز شد افغانستان: افزایش ۳۰۰ درصدی تجاوز به عنف و ثبت ۱۴۲ هزار مزاحت برای زنان ایران: سولماز ایکدر به سه سال حبس تعزیری محکوم شد بحران خرید و فروش نوزادان در ایران سرمایهداری و ستم بر زنان ۱۳ کشوری که زنان آن عالیترین سمتهای دولتی را دارند بیوه زنان جنگ افغانستان پنج دختر برنده جایزه عکاسی تیلور وسینگ شد زاها حدید٬ معمار عراقیتبار؛ اولین زن برنده مدال سلطنتی معماری ایران: تاثیر تغییر چهره مردانه بر زندگی زنان حاشیهای بر رمان «ائویم»
متن کامل
|
|
|
|
تحلیلهای مختلف از رابطه بین جنس و جنسیت
باوجود چند اثر از نویسندگان مهمی چون فریدریش انگلس (۱۸۸۴)، مارگارتمید (۱۹۳۵؛ ۱۹۴۸)، ویرجینیا ولف (۱۹۲۹؛ ۱۹۳۸) یا سیمون دو بووار (۱۹۴۹)، مسئله ساختمان اجتماعی تفاوتهای بین جنسی در علوم انسانی در حاشیه باقی مانده است و باقی میماند. نادیده انگاری یا تحقیری که هنوز دامنگیر مطالعات فمینیستی در دنیای آکادمیک است و بیشتر در فرانسه وجود دارد تا بقیه کشورهای غربی، نشانگر این واقعیت است. قبل از ظهور جنبشهای فمینیستی در اواخر سالهای ۱۹۶۰، تاریخ گاه به زنان قدرتمند یا مشهور توجه نشان میداد؛ روانشناسی و روانکاوی به «تفاوتهای بین جنسها» میپرداختند؛ روانشناسی اجتماعی و جامعه شناسی به «نقشهای هر جنس» که از آنها انتظار میرفت یا تعیین شده بود علاقه نشان میدادند (که خود یک پیشرفت به شمار میرفت). انسانشناسی توجه خود را به «مکمل بودن جنسها» معطوف میکند و برخی اوقات پایههای آنرا مورد سؤال قرار میدهد (بحث طبیعت / فرهنگ). به یاد داشته باشیم که در آغاز مطالعات فمینیستی در ایالات متحده و دیگر کشورها نه از جنسیت بلکه از زنان سخن میگفتند: از نادیدهگیری آنها در جامعه و علم مردسالارانه، از فشار و استثمار آنان به دست مردان و شرایط آزادسازیشان. ما «به عنوان زن» فکر و مطالبه میکردیم؛ اما زن چیست؟… مباحث بین گرایشهای داخل جنبشهای «زنان»، مفاهیم پنهانی مختلفی را از رابطه بین جنس و جنسیت برملا میکنند که برخی از آنها چندان تفاوتی با دو مفهومی که قبلا ذکر کردیم ندارند. گرایشی فرانسوی را که از نوعی روانکاوی تاثیر گرفته میتوان به طرز فکر اولی که بر روی جنس متمرکز شده ربط داد: زن و مرد متفاوت هستند؛ مشکل اینجا است که جامعه ما به زن اجازه نداده تا از نظر روانی و اجتماعی به خاص بودن خود «رهنمون شود»؛ اما در طرز فکر دوم است که با بازی ابهام بین جنس و جنسیت بیشتر گزینههای متداول را میتوان یافت: این گزینهها با تحلیل و افشای نابرابریهای بین دو جنس، به چگونگی ساختار جنسیت که همچون پروردهای فرهنگی از تفاوت جنسی نمود مییابد حملهور میشوند و هدفشان سامان دادن عادلانه به محتوای دو جنسیت است. سرانجام، نوع سومی از مفهومسازی رابطه بین جنس و جنسیت (که در فرانسه هیأت تحریریه مجله پرسشهای فمینیستی، ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۰ بیان کرد) عقیده دارد که جنسها مقولههای ساده اجتماعی زیستی نیستند؛ بلکه مقولههای طبقاتی هستند (با مفهوم مارکسیستی آن) که رابطه قدرت طلبانه مردان بر زنان ساخته است و آن خود محور معنای جنسیت است (و تأخر آن به نسبت جنس (نگاه کنید به دِلفی، ۱۹۹۱ ب / ۲۰۰۱): جنسیت است که جنس را میسازد. گرایشهای همجنسگرایان زن سیاسی که نزدیک به این جریان هستند دگرجنسگرایی را نه به عنوان رفتار جنسی همچون دیگر رفتارها بلکه به عنوان نظام بنیانگذار تعریف «زنان» با توجه به ارتباط اجباری و وابستگی آنان به مردان میپندارند. اگر سیمون دو بوار چنین گفته بود که «ما زن به دنیا نمیآییم، بلکه زن میشویم»، مونیک ویتیگ، (1980/2001) اضافه میکند: «[…] “زن” تنها در نظامهای فکری و نظامهای اقتصادی دگرجنسگراست که معنا پیدا میکند: زنان همجنسگرا زن نیستند». یکی از موضوعهای مورد اعتراض منتقدان فمینیستِ علوم، موضوع تابعیت گروه «زن» بود. در برابر ملغمه زیستیـجسمیـروانی که مقوله زن را تعریف کرده و اختفای روابط قدرتی که آن را تشکیل میدادند، تحلیلها و بنابراین واژههایی که به وضوح عملکرد اجتماعی مقوله جنسی را نشان میدادند ضروری به نظر میرسید. بدین ترتیب در فرانسه مفاهیم «جنس اجتماعی» (مَتیو ۱۹۷۱/۱۹۹۱، الف) و«اسارت جنسی« (گیومن، ۱۹۷۸/۱۹۹۲) با رجوع به شکلی از بردهداری و محرومیت، برای تعریف نظام تملک زنان («سکسیسم» به صورتی محدودتر بیشتر به رفتارها اشاره میکند)؛ و اصطلاح «روابط اجتماعی جنسیتی» برگرفته از اصطلاح انگلیسی (روابط جنسیتی) را که بسیار سریع در کشورهای فرانسه زبان ترویج یافت مشاهده میکنیم. در ایالات متحده، واژه جنسیت که تا به حال در مطالعات روانشناسی برای هویت شخصی به کار میرفت (برای مثال در کارهای جان مانی و استولر ۱۹۶۸) مفهومی اجتماعی به خود گرفت. گِیل روبین مردمشناس (۱۹۷۵/۱۹۹۹) اصطلاح سیستم جنس/جنسیت را پیشنهاد کرد تا بتواند بر وابستگی دوجانبه سیستماتیک بین نظامهای زناشویی که زنان را تحت فشار قرار میدادند نسبت به روندهای اقتصادی و سیاسی جهانی تاکید کند
|
|
|
|
فلسطین/ اسراییل: اعدام فراقضایی فلسطینیها؛ نامه به اتحادیه اروپا پیش از نشست شورای امور خارجی گزارش کمیسیون اتحادیه اروپا درباره نقض حقوق شهروندان در ترکیه یمن: شک به استفاده ائتلاف سعودی از سلاحهای خوشهای برزیل آمریکا: دو پلیس به قتل پسربچه شش ساله متهم شدند موج دیگری از بازداشت روزنامهنگاران در ایران بزهکاری که در نوجوانی مرتکب جرم شده بود به اعدام محکوم شد عربستان سعودی: پیروزی واقعی در سازمان ملل – مقاله عبدالکریم لاهیجی استرالیا: شورش در بازداشتگاه پناهجویان جزیره کریسمس در پی مرگ یک ایرانی نیوزیلند: قطعنامه ایراددار درباره صلح اسراییل – فلسطین عدالت در مورد جنایتهای جنگی را به خطر میاندازد برمه: گروههای حقوق بشر خواهان پاسخگویی وزیر کشور شدند بنگلادش: روند وحشتناک خشونت علیه آزادی بیان قطر: اصلاحات تازه از کارگران مهاجر محافظت نمیکند
|
|
|
|
تظاهرات در برابر ارگ ریاست جمهوری در اعتراض به ناامنی و سر بریدن گروگانها گروگان رها شده افغان: در مدت ۹ ماه اسارت حق سخن گفتن نداشتیم داکتر بدون مرز: تصور اشتباه در حمله به شفاخانه کندز دشوار است ناروی: خیلی از مهاجران افغان با خطر اخراج مواجهاند فعالان مدنی در کابل خواهان رد حکم دادگاه استیناف پرونده قتل فرخنده شدند نگرانی از افزایش تهدیدها علیه رسانهها و خبرنگاران کمپاین اعتراضی «فرار» در کابل برگزار شد ۳۶ درصد مردم افغانستان زیر خط فقر زندگی میکنند محاکم خودسرانه؛ شکاف میان دولت و ملت دهمین کتابخانه عمومی در ولایت بامیان با ظرفیت دو هزار جلد کتاب گشایش یافت
|
|
|
|
|
|
|
|
RECONCILIATION
Reconciliation has various meanings. It can mean: – reconstruction of the community, neighbourly relationships, families, etc. which were broken due to pain, distrust and fear. – construction of a non-racist and non-exclusive ideology, such as a new social consensus out of respect for human rights that is expressed in terms of political changes. – promotion of intercultural understanding. Among cultures whose co-existence has deteriorated, it promotes mutual understanding, respect and development. – a moral conversion: a personal change, acceptance of others and acknowledgement of one’s own mistakes, crimes, etc. – restitution of the victim’s integrity and a path to the psychosocial rebuilding of experiences of suffering and resistance. – a way of coming to terms with the past by the victims and those responsible for the atrocities. An important point about reconciliation is that it is not an attempt to restore things to how they were before the conflict, but rather about constructing relationships in a way that allows everyone to move forward together. It is therefore not so much about an end result, such as punishment, but rather about a sequence of processes that build and improve relationships. National reconciliation refers to a political form of consensus and interaction among parties and leaders. Societal reconciliation refers to the longer-term, more difficult process of community and individual reconciliation. As mentioned by Louis Joinet, former U.N. Rapporteur on the question of impunity, before any “reconciliation” can take place, societies are first to focus on “conciliations”, that constitute the foundation of a “just and lasting reconciliation”.
|
|
آشتی
آشتی یا مصالحه دارای معناهای مختلفی است از جمله بازسازی یک جامعه، روابط هم جواری، خانوادهها و غیره که به علت رنج، بی اعتمادی و ترس از هم گسسته بودند ساختن یک ایدئولوژی غیرنژادپرستانه و غیرانحصارگرایانه مثل یک اجماع جدید اجتماعی در اثر احترام به حقوق بشر که بر اساس تغییرات سیاسی بیان شود ترویج تفاهم بین فرهنگها. در میان فرهنگهایی که وضع هم زیستیشان رو به وخامت رفته است، آشتی تفاهم متقابل، احترام و توسعه را ترویج میکند تغییر اخلاقی: تغییر شخصی، پذیرش دیگران و تایید اشتباهات، جنایات خود و غیره بازگرداندن عزت قربانی و راهی برای بازسازی روانی ـ اجتماعی تجربههای رنج و مقاومت راهی برای کنار آمدن قربانیان و مسئولان فجایع با گذشته مساله مهم دراین باره این است که آشتی کوششی نیست به این خاطر که اوضاع به حالت پیشین بازگردد، بلکه به معنای برپا کردن روابطی است که همه بتوانند با هم پیش بروند. بنابراین، آشتی ربط زیادی به نتیجه پایانی، مثل مجازات، ندارد، بلکه با ترتیب فرایندهای سازنده و بهبودبخش روابط ارتباط دارد. آشتی ملی به شکل سیاسی اجماع و ارتباط متقابل بین احزاب و رهبران اشاره دارد. آشتی اجتماعی به فرایند بلند مدتتر و مشکلترِ آشتی جامعه و فرد اشاره دارد. همان طور که لویی ژونِه، گزارشگر پیشین سازمان ملل در باره مساله معافیت از مجازات، متذکر شده، پیش از هر گونه «آشتی»، جوامع باید به «تسلّی» توجه کنند که شالوده یک «آشتی عادلانه و پایدار» را تشکیل میدهد
|
|
|
|
|
|
HUMAN WRONGS WATCH While the G20 Summit opened on 15 November 2015 in the Turkish city Antalya, United Nations Secretary-General Ban Ki-moon said he will stress to world leaders that the global response to terrorism needs to be robust, but always within the rule of law and with respect for human rights. “Let me start by reiterating my profound condolences to the people of France following the barbaric terrorist attacks in Paris on Friday night,” Ban told reporters at a press conference on the margins of the Summit. Warning that terrorism is a threat to all humankind, the UN chief recalled that in the past four days alone, “horrendous” terrorist bombings have also killed dozens of people in Beirut and Baghdad. “We will be discussing terrorism at this Summit,” he noted. “We also need to address the underlying drivers of violent extremism. I will soon present to the Member States of the United Nations a comprehensive Plan of Action to Prevent Violent Extremism.” READ MORE
|
|
|
|
|