|
|
Billions wasted on Afghanistan reconstruction effort, watchdog says
|
|
|
|
TRIBLIVE
American taxpayers have lost “billions” of dollars by pouring money into rebuilding Afghanistan with little planning or accountability, the government’s top watchdog for the region told the Tribune-Review on Tuesday. The problem seems to stem from the United States’ lack of preparation rather than Afghanistan’s culture, said John Sopko, special inspector general for Afghanistan Reconstruction. “The corruption is probably as bad as it was before,” Sopko told the Trib’s editorial board. “We didn’t help it any by pouring that much money in so quickly without really thinking too hard about what the impact was going to be on the culture, the economy and the corruption. So we made some serious mistakes early on.”
|
|
|
Subscribe to our Youtube Channel
عضو شبکه یوتوب آرمان شهر شوید
|
|
|
|
|
|
|
Afghanistan’s Returning Refugees: Why are so many still landless?
|
|
|
|
Afghanistan-analystsMore than 5.8 million Afghans, about 20 per cent of Afghanistan’s population, are refugees who have returned home since the fall of the Taleban according to UNHCR figures. Many found their houses destroyed or occupied, or discovered that a new set of laws had scrapped their tenancy rights. The government plan for distributing land to them, and to IDPs, is now a decade old, but has been one of the most corrupt and ineffective government schemes. AAN’s Jelena Bjelica looks at how difficult it has been for these most vulnerable of Afghans and asks whether anything might now change. READ MORE
|
|
|
Armanshahr Civil Society & Human Rights Newsletters
خبر نامه ی جامعه مدنی و حقوق بشر
|
|
|
|
All Newsletters are available HERE
تمامی خبر نامه ها در اینجا موجود هستند
|
|
|
Afghanistan in World Literature (IV): Weird Tales from the Frontier
|
|
|
|
Afghanistan-analystsThroughout the last couple of centuries, the way foreign authors, both novelists and scholars, have portrayed Afghans has had an impact on how Afghanistan itself is perceived. One such writer, a bestseller in his day, although now less well known, is the 1920s-30s fantasy and adventure writer, Robert E Howard. His novels stand out, says Fabrizio Foschini, for the author’s fascination with Afghans and their land as the embodiment of “a harsh, violent and forbidding environment which shaped true men.” All foreigners remember the literature that influenced them when they were first becoming acquainted with Afghanistan, from Kipling’s Arithmetic on the Frontier – the “ten-rupee jezail” poem – and his novel Kim to some more or less recent travelogues and scholarly monographs. For those outside Europe, there have been other literary works as well (see our previous dispatch here). Since 1979 when Afghanistan hit the headlines, and during subsequent foreign military interventions, ‘Afghan literature’ has largely been standardised throughout the world. For today’s would-be specialists, virtually every single piece of colonial literature on Afghanistan has been reprinted and published. READ MORE
|
|
|
کتابخانه زنان آرمانشهر Armanshahr Women’s library
|
|
|
|
|
|
|
Subscribe to our INSTAGRAM CHANNEL
در اینستاگرام به ما بپیوندید
|
|
|
|
|
|
|
FIDH condemns terrorist attack in Lahore
|
|
|
|
FIDH FIDH condemns in the strongest possible terms the terrorist bombing in Lahore on Sunday 27 March, where at least 70 people were killed and more than 300 people were injured. FIDH stands in solidarity with the people of Pakistan and FIDH’s member organisation, the Human Rights Commission of Pakistan (HRCP). HRCP issued a press release in reaction to Sunday’s bombing and the rise of terrorism and extremism in Pakistan, which can be found here. READ MORE
|
|
|
Make way for Justice #2: 40 cases to understand universal jurisdiction
|
|
|
|
FIDH NGOs TRIAL, FIBGAR, ECCHR and FIDH publish for the second consecutive year their annual report on universal jurisdiction. Make way for Justice #2 reviews criminal cases which have, in 2015, involved this groundbreaking but underused principle. 2015 has seen the opening of the most anticipated trial of our time, that of former Chadian dictator Hissene Habre. After 30 years of impunity, he has finally been judged for the atrocities he has inflicted on his people. This historical trial could not have taken place without a unique legal tool: universal jurisdiction. Thanks to this principle, States can – under certain conditions – prosecute the authors of international crimes, regardless of the place where these crimes were committed or the nationality of the victims and perpetrators. TRIAL, FIBGAR, ECCHR and FIDH make daily use of universal jurisdiction to defend victims of international crimes and fight impunity. Today, this expertise leads these NGOs to publish their second annual report of the topic, Make way for Justice #2. READ MORE
|
|
|
|
|
|
|
THE ATLANTIC Friday, August 30, 2013, the day the feckless Barack Obama brought to a premature end America’s reign as the world’s sole indispensable superpower—or, alternatively, the day the sagacious Barack Obama peered into the Middle Eastern abyss and stepped back from the consuming void—began with a thundering speech given on Obama’s behalf by his secretary of state, John Kerry, in Washington, D.C. The subject of Kerry’s uncharacteristically Churchillian remarks, delivered in the Treaty Room at the State Department, was the gassing of civilians by the president of Syria, Bashar al-Assad. Obama, in whose Cabinet Kerry serves faithfully, but with some exasperation, is himself given to vaulting oratory, but not usually of the martial sort associated with Churchill. Obama believes that the Manichaeanism, and eloquently rendered bellicosity, commonly associated with Churchill were justified by Hitler’s rise, and were at times defensible in the struggle against the Soviet Union. But he also thinks rhetoric should be weaponized sparingly, if at all, in today’s more ambiguous and complicated international arena. The president believes that Churchillian rhetoric and, more to the point, Churchillian habits of thought, helped bring his predecessor, George W. Bush, to ruinous war in Iraq. Obama entered the White House bent on getting out of Iraq and Afghanistan; he was not seeking new dragons to slay. And he was particularly mindful of promising victory in conflicts he believed to be unwinnable. “If you were to say, for instance, that we’re going to rid Afghanistan of the Taliban and build a prosperous democracy instead, the president is aware that someone, seven years later, is going to hold you to that promise,” Ben Rhodes, Obama’s deputy national-security adviser, and his foreign-policy amanuensis, told me not long ago. READ MORE
|
|
سوریه
پالمیرا؛ مرثیهای برای یک شهر
|
|
|
|
|
|
|
|
هنگامی که تروریستهای داعش تابستان گذشته معبد بل و بعل شمین و مجسمه شیر باستانی پالمیرا و همچنین سه برج «ایلابل»، «ویملیکو» و «وکیتوت» و «طاق پیروزی» پالمیرا را منفجر کردند، جهان یک بار دیگر در بهت فرورفت. اوج این وحشیگری فرهنگی شکنجه و قتل خالد اسعد، مدیر ۸۲ ساله پروژه باستانشناسی پالمیرا بود. او که نمیخواست محل اختفای گنجینههای پالمیرا را افشا کند، جان خود را بر سر صیانت از میراث فرهنگی سوریه گذاشت. اکنون پل وین، تاریخدان فرانسوی اثری منتشر کرده با عنوان «پالمیرا، مرثیهای برای یک شهر» و این کتاب را به خالد اسعد، باستانشناس جانباخته سوری تقدیم کرده است. وین در این کتاب که همراه با ۱۳ تصویر از پالمیرا منتشر شده نشان میدهد که جهان چه میراثی را از دست داد.
|
|
|
|
روز پنجشنبه ۳۱ مارس ۲۰۱۶ دنیای معماری سوگوار یکی از بزرگترین معماران صاحب سبک خود شد. زها حدید، معمار عراقی – بریتانیایی در پی حمله قلبی در بیمارستانی در میامی جان سپرد. او نخستین زنی است که برترین جایزه معماری جهان، «پیتزکر» را از آن خود کرده. زنی که گفته میشد بداخلاق است و طرحهایش قابل ساخت نبوده. شهرت او در ارایه طرحهای ساختمانهایی ناهمگون و متفاوت از بافت شهری اما برگرفته از طبیعت است. به عقیده زهرا منتظمی، شاگرد اول دانشگاه معماری پاریس، آثار حدید نشانگر «جسارت» و ارایه سبکی متفاوت، جدید و موفق بوده و انگار واهمهای از شکست نداشته: «پیچیدگی در آثار حدید وجود دارد که مخاطب را به فکر میاندازد. آثار او صمیمانه در دل شهر مینشیند. با وجود آنکه از فرمهای شکسته استفاده نمیکند و از دایره و منحنی بهره میگیرد، مثل طبیعت هارمونی دارد. شاید مرموزی آثار حدید برای آن باشد که هیچوقت همهی فضا را به نمایش نمیگذارد بلکه مخاطب را کنجکاو میکند تا اثر را دنبال کرده و بر اساس دیدگاه خود آن را ارزیابی کند. انگار هر بینندهای میتواند برداشت ذهنی خود را از اثر او داشته باشد.» بیشتر بخوانید
|
|
|
|
شعبه سوم دیوان بینالمللی کیفری برای یوگسلاوی سابق، رادوان کارادزیچ را بهخاطر نسلکشی، جنایتهای علیه بشریت و جنایتهای جنگی در بوسنی ـ هرزگوین از ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ به ۴۰ سال زندان محکوم کرد. رادوان کارادزیچ، رئیس جمهوری صرپسکا، بهخاطر ۱۰ مورد از ۱۱ مورد اتهام مربوط به نسلکشی، جنایت علیه بشریت و جنایت جنگی، طی جنگ در بوسنی ـ هرزگوین به ۴۰ سال زندان محکوم شد. او در مورد کشتار بیش از ۸۰۰۰ مرد و پسر مسلمان بوسنیایی ـ ـ شامل نسلکشی در سربرنیکا در سال ۱۹۹۵، جنایتهای علیه بشریت و جنایتهای جنگیِ اذیت و آزار، نابودی، قتل، اخراج، انتقال اجباری، ترور و جنایتهای دیگر علیه غیرنظامیان در بوسنی ـ هرزگوین از ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ـ ـ مجرم شناخته شد. دیوان بینالمللی کیفری برای یوگسلاوی سابق نخستین بار در سال ۱۹۹۵ علیه رادوان کارادزیچ و راتکو ملادیچ اعلام جرم کرد و سپس هر دو آنها مخفی شدند. زمانی که او در ژوئیهی ۲۰۰۵ دستگیر شد، یکی از جنایتکاران جنگی به شدت تعقیب بود. محاکمهی راتکو ملادیچ که در ماه مه ۲۰۱۱ دستگیر شد، هنوز در دیوان بینالمللی کیفری برای یوگسلاوی سابق ادامه دارد. بیشتر بخوانید
|
|
|
|
فرجام یک ازدواج زودهنگام؛
دنده، فک و گردنی شکسته
|
|
|
|
|
|
|
|
هفته گذشته سکینه ازبک، دختری ۱۵ ساله که پناهنده افغانستانی در ایران است، توسط شوهرش مورد ضرب و شتم قرار گرفت و از بالکن طبقه سوم خانهاش به بیرون پرتاب شد. سکینه در ۱۴ سالگی به اجبار خانواده با مردی چندین سال از خودش بزرگتر ازدواج کرد و بارها مورد ضرب و شتم قرار گرفت. اینبار گرچه خطر مرگ او را تهدید می کرد، با استخوانهایی خرد شده، به دلیل مخارج درمان در بیمارستان رها شد. انجمن «یاری کودکان» ضمن جمعآوری کمکهای مردمی توسط پزشکان حامی این انجمن، برای ترخیص سکینه از بیمارستان اقدام کرده است. خانواده سکینه او را از کودکی برای پسری در نظر گرفته بودند، پس از بالغ شدنش در ۱۳ سالگی با ازدواجی نیمهرسمی و خانوادگی به عقد همان شخص در میآید و در ۱۵ سالگی نیز به خانه او میرود. چندی از زندگی مشترک کوتاهمدت سکینه نگذشته بود که خشونت آغاز شد. سکینه مرتب از سوی شوهرش مورد ضرب و شتم قرار میگرفت تا آنکه بالاخره یک روز صبح، پس از گذراندن شبی ناآرام و پر خشونت، هنگامی که روی بالکن خانهاش ایستاده بود، همسرش پس از تلاش برای خفه کردن او، سکینه را به پایین پرتاب کرد. بیشتر بخوانید
|
|
|
|
پرستو فروهر: برای دریافت غرامت از محل پولهای بلوکه شده ایران اقدام نمیکنم
|
|
|
|
|
|
|
|
اسفندماه سال گذشته اعلام شد که بر اساس رای یک دادگاه آمریکایی، بازماندگان ده حمله تروریستی در مورد دعاوی مالی شان علیه ایران، حکم دریافت غرامت گرفته اند. بر اساس این حکم، این ده نفر می توانند مبلغ دو میلیون هشتصد هزار دلار از محل بدهی آمریکا به وزارت دفاع ایران برداشت کنند. این بدهی مربوط به یک شرکت خصوصی آمریکایی است که پیش از انقلاب 57 قرار بود یک سیستم رزم هوایی به ایران بفروشد. با وقوع انقلاب این معامله متوقف شد. پرستو فروهر، هنرمند، فعال حقوق بشر و فرزند داریوش فروهر و پروانه اسکندری -رهبر حزب ملت ایران که در پاییز سال ۱۳۷۷ در خانه مسکونی خود با ضربات متعدد چاقو به قتل رسیدند- می گوید: «پول های بلوکه شده، متعلق به مردم ایران است و من نمی توانم با دور زدن مردم و از طریق یک دستگاهی که این پول ها را بلوکه کرده، برای قتل سیاسی پدر و مادرم، به ویژه با آن چهارچوبهایی که در پایبندی به حقوق مردم ایران داشته اند، دادخواهی کنم. پروسه دادخواهی به نظر من یک پروسه روشنگری است برای ایجاد یک بسیج عمومی تا جامعه را به ایستادگی در مقابل ظلم هایی که انجام شده، وا دارد و مسئولان را به پاسخگویی وا دارد. در واقع این بحث در گرفتن غرامت خلاصه نمی شود. موضوعی که برای من اولویت دارد، روند اجتماعی و مدنی دادخواهی و جنبشی است که باید از درون جامعه ایران پدید آید. حتی اگر حکم تحت قانون تعارضات علیه بیگانگان و علیه یک شخص خاص (مانند مرتضوی یا صلواتی) نیز صادر شده باشد، باز هم این پول متعلق به مردم ایران است که به ناحق انباشته شده است، بنابراین در واقع تصمیم گیری در ارتباط با این پول ها هم حق مردم ایران خواهد بود.» بیشتر بخوانید
|
|
|
|
|
|
|
|
بیش از یک میلیون فرانسوی به خیابانها آمدند
یک میلیون و۲۰۰ هزار تن از شهروندان فرانسه، بر اساس آمار ارائه شده توسط برگزار کنندگان تظاهرات، برای اعتراض به لایحه ی جدید اصلاح قانون کار به خیابان ها آمدند. یک میلیون و٢٠٠ هزار تن از شهروندان فرانسه، بر اساس آمار ارائه شده توسط برگزار کنندگان تظاهرات، برای اعتراض به لایحه ی جدید اصلاح قانون کار، روز پنجشنبه ٣١ مارس/ ١٢ فروردین، در ٢٥٠ شهر مختلف این کشور دست به تظاهرات زدند. مقامات کشور از حضور ۳۹۰۰۰۰ نفر یاد می کنند. شمار شرکت کنندگان در تظاهرات از آنرو این بار اهمیّت بیشتر دارد که از روند فزاینده ناخرسندی حقوق بگیران از لایحه ی جدید حکایت می کند. به گزارش رادیوی بین المللی فرانسه، بسیج گسترده ی روز پنجشنبه نشان می دهد که تلاش های دولت در اصلاح متن اولیّه تغییری در نظر تظاهرکنندگان ایجاد نکرده است. هدف سندیکاها برای وادار ساختن دولت به باز پس گرفتن این لایحه، بسیج شمار بیشتری نسبت به نخستین روز اعتراضات در ٩ مارس گذشته بود. در آن روز بر اساس ارزیابی وزارت کشور، ٢٢٤٠٠٠ نفر و بگفته ی سندیکاها ٤٠٠٠٠٠ تن در سراسر فرانسه به خیابان ها آمدند. بیشتر بخوانید
|
|
مهرداد درویشپور: سیزده به در نماد مقاومت مردم در برابر حکومت است
مهرداد درویشپور جامعهشناس مقیم استکهلم میگوید: «حکومتی که می گوید رهبرش را در ماه شب چهارده دیده یا هاله نور بر سر رئیس جمهورش است و یا امامزاده سیار میسازد و انواع و اقسام خرافات را تبلیغ می کند، مضحک است که مدعی شود علت مخالفتش با این مراسم به خاطر خرافی بودن آن است.» این جامعهشناس معتقد است دلیل اصلی مخالفت جمهوری اسلامی با این مراسم و آیینها نه “خرافی بودن” بلکه “غیر اسلامی” بودن آنهاست: «آنچه اساسا دلیل مخالفت حکومت است این است که آن ها را سنت هایی می داند غیراسلامی که ربطی به اسلام ندارد و بسیاری از آن ها یا به آیین زرتشت و یا به یک سنت ایرانی پیش از اسلام مرتبط است. از این نظر فکر می کند تلاشش برای اسلامیزه کردن فرهنگ جامعه با مهم ترین نمادهای جشن های ملی در تضاد قرار میگیرد. اگر حکومتی که تلاش برای اسلامیزه کردن جامعه دارد نتواند سیزده بهدر یا چهارشنبه سوری و یا عید نوروز را اسلامیزه بکند، این نشان می دهد که قدرت چیرگی فرهنگی بر این ملت را ندارد.» بیشتر بخوانید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آشوریان میزبانان نوروز و آوارگان امروز
اول آوریل/ سیزدهم فروردین، آغاز سال نوی آشوریان است. نوروز ۱۳۹۵ در حالی جشن گرفته میشود که آشوریان به استقبال سال ۶۷۶۶ میروند و کلدانیان سال ۷۶۱۶ خود را آغاز میکنند. باور اینکه نوروز یک عید ایرانی است و پیشینه آن به جمشید جم از پادشاهان پیشدادی باز میگردد، هنوز پشتوانهای تاریخی نیافته است و تنها در متونی اساطیری مانند شاهنامه فردوسی از آن سخن به میان آمده که پس از ورود اسلام به فلات ایران به نگارش درآمدهاند. جدا از سیطره فرهنگی آکدیان و آشوریان در دوران قدرت امپراتوریشان بر آسیای غربی و آسیای صغیر، قتلعام، آوارگی و بردگی آنان در زمان افول قدرت، فرهنگ آنها را به جغرافیای وسیعی صادر کرده است. در یک قرن گذشته نیز آشوریان (و کلدانیان که خود را نوادگان بابلیان میدانند) به طور پیاپی قربانی نسلکشیها شدهاند. امروز نزدیک به پنج میلیون آشور- کلدانی (مجموع نسطوریان، آشوریان، کلدانیان و آرامیان) در ۲۷ کشور جهان سکونت دارند. بیشتر بخوانید
|
|
نوروز را در «کاله» به رقصآ
چند نوازنده، خواننده و رقصنده ایرانی سال ۱۳۹۵ را با برگزاری کنسرتی در اردوگاه پناهجویان «کاله» آغاز کردند. نزدیک به ۱۰۰ نفر از پناهجویان فارسیزبان و عربزبان ساکن این منطقه، در شمال فرانسه در کنسرت نوروزی شرکت کردند و با جشن و پایکوبی بار پناهجوییشان را برای چند ساعت به زمین گذاشتند. طرح برگزاری کنسرت نوروزی در اردوگاه کاله را آلاله باقرزاده به همراه سمیه، خواهرش از چند ماه پیش دنبال میکردند. پس از آنکه دولت فرانسه ساختمانهای محل سکونت پناهجویان در کاله را تخریب کرد و پناهجویان در جنگلهای کاله به حال خود رها شدند، این دو خواهر برای برگزاری جشن سال نو در این شهر و در کنار پناهجویان مصممتر شدند. آنها قرار بود این مراسم را در محل «آشپزخانه» برگزار کنند اما به دلیل تخریب این ساختمان، مجبور شدند در یک رستوران کنسرت نوروزی را برگزار کنند. بیشتر بخوانید
|
|
|
|
|
|
سیزده سال از درگذشت کاوه گلستان میگذرد؛ مردی که با ثبت عکسهایی بیپرده و صریح از حقیقت، نامش برای همیشه در عکاسی و فوتوژورنالیسم ایران ماندگار شد. خود او دربارهی عکسهایش گفته است: «میخواهم صحنههایی را به تو نشان دهم که مثل سیلی به صورتت بخورد و امنیت تو را خدشهدار کند و به خطر بیندازد. میتوانی نگاه نکنی، میتوانی خاموش کنی، میتوانی هویت خود را پنهان کنی، مثل قاتلها، اما نمیتوانی جلوی حقیقت را بگیری، هیچکس نمیتواند.» کاوه گلستان در 17 تیرماه سال 1329 در آبادان متولد شد. او فرزند ابراهیم گلستان – داستاننویس و کارگردان سینما – است. کاوه که پیش از انقلاب با ثبت مجموعه عکسهایی با عنوان «شهر نو»، «کارگران» و «مجنون» هنر خود را در عکاسی نشان داده بود، با شروع انقلاب به ثبت لحظههای مستند این رویداد پرداخت. وقوع جنگ تحمیلی و حضور گلستان برای ثبت وقایع سالهای جنگ، بار دیگر نام او را بر سر زبانها انداخت و جایگاه ویژهای را برای او در فتوژورنالیسم و عکاسی مستند اجتماعی رقم زد. کاوه گلستان 13 فروردینماه 1382 هنگام انجام مأموریت تصویربرداری در منطقهای که خط مقدم جنگ بود، در 130 کیلومتری کرکوک در منطقه سلیمانیه براثر انفجار مین کشته شد. بیشتر بخوانید
|
|
|
|
طبقهبندی و توصیه – رفتار جنسی
در اواخر قرن 19 میلادی، دو رشته نوپای روانپزشکی و رفتارشناسی جنسی هرگونه رفتار و عمل جنسی را که از هدف آمیزش بین زن و مرد منحرف و دور میشد، به عنوان نوعی انحراف جنسی تعریف کردند. در این دوره همجنسگرایی به عنوان نوعی انحراف بزرگ جنسی ترسیم شد که با این تعریف دیگر قانون نمیبایست آن را مورد پیگیری و مجازات قرارمیداد. اعمال جنسی که پیش از این به طور جداگانه در نظر گرفته و ممنوع میشدند (به طور نمونه میتوان به لواط و همجنسگرایی زنان اشاره کرد)، در شخصیتی خاص جمع و هر کدام از این اعمال جنسی به نشانههای این شخصیت خاص تبدیل شدند. مشخصه این شخصیت آمیزهای از جنسها، چه فیزیکی و روحی و چه رفتاری است: همجنسگرایی به شکلی از «جنس سوم» تبدیل شد. (نظریههای فون کرافت اِبینگ، هیرشفِلد و هَوِلاک اِلیس بارزترین و شناختهشدهترینها این نظریهها هستند) امر طبقهبندی انحرافهای جنسی پابهپای گسترش دستورها و توصیهها در مورد زندگی جنسی زناشویی پیش میرود. این توصیهها بر روی آمیزش جنسی بین زن و شوهر تمرکز دارند. به طور نمونه میتوان به تعداد دفعات آمیزش، زمان آن، حالتهای مختلف آمیزش جنسی، طول مدت و مکان آمیزش و غیره اشاره کرد. در همان دوران، علم روانکاوی رفتار جنسی را در مرکز نظریه خود قرار میدهد. زیگموند فروید آن را نیروی مهم و اساسی میداند. او معتقد است که انرژی جنسی یا لیبیدو را که تابع نیازهای اجتماعی و درون روانی افراد است، بایستی هدایت کرد و به آن جهت داد. هدایت و جهت دهی لیبیدو از میل جنسی در دوره کودکی که آن را به عنوان منحرف چند شکلی توصیف میکند، شروع میشود تا به مرحله بلوغ تناسلی موسوم به عادی برسد. پزشکان یا روانکاوان دیگری نظیر ویلهلم رایش روابط جنسی آزاد را ضامن و شرط لازم تعادل روانی افراد و پیشرفت جوامع غیراستبدادی میدانند. جریان اصلاح جنسی که پیشگام «آزادسازی جنسی» است در اوایل قرن بیستم در سطح بینالمللی بسیار فعال بود و در جنبشهای اجتماعی بین سالهای دهه 1960 تا 1970 میلادی به اوج خود رسید و در واقع یکی از اهرمهای تغییر قواعد و معیارهای جنسی بود. ساختاربندی خانواده، نابرابری قانونی و اجتماعی زن و مرد در درون و خارج از ازدواج، همجنسگرایی مردانه و زنانه، تولیدمثل و کنترل موالید، روابط جنسی قبل از ازدواج، خشونت جنسی، تجارتی کردن روابط جنسی (روسپیگری، هرزهنگاری و غیره) چه در روش و چه در عمل دچار تحولاتی شده و تغییر کردهاند. آنها چالشهای بنیادی و مهمی در مبارزات سیاسی و اجتماعی محسوب میشوند
|
|
|
|
افغانستان: ماجرای دختری که پس از ربوده شدن فروخته شد سوریه: گزارش از پایتخت داعش: رقه به روایت زنان ایران: سال ۱۳۹۴ چگونه بر زنان گذشت؟ افغانستان: یک سال پس از قتل فرخنده؛ عدالت تامین نشده است کودکان مبتلا به اوتیسم را چگونه شناسایی کنیم؟ ایران: اعتراض مینو خالقی به رد صلاحیتاش ترکیه: چرا بعضی از زنان تاکسیهای مخصوص زنان را تحریم میکنند؟ ایران: شکاف درآمد زنان و مردان: در کدام شغلها بیشترین اختلاف وجود دارد؟ فرانسه: گلشیفته فراهانی در تئاتر پاریس آناکارنینا میشود ایران: نگاه پروین اعتصامی به زن
|
|
|
|
ترکیه: هزینه انسانی درگیری با پکک: مورد سور یمن: آمریکا بیسر و صدا به عربستان سعودی در حملههای هوایی ویرانگر کمک میکند ژاپن: با وجود درخواستهای بینالمللی برای لغو احکام، یک پیرمرد و یک زن اعدام شدند عربستان سعودی: روزنامهنگار به خاطر پیامهای توییتری به ۵ سال زندان محکوم شد آمریکا: یک محکوم به مرگ برای دومین بار اعدام میشود اسراییل: جدیدترین گزارش انتقادی در مورد نقض حقوق بشر در مناطق اشغالی ایران: نازک افشار به بند زنان زندان اوین منتقل شد مصر: سرکوب بیسابقه سازمانهای غیردولتی یونان: بحران انسانی در بندر آتن آنگولا: محکومیت ۱۷ فعال مسالمتجو توهینی به عدالت است گزارش سال ۲۰۱۵ «کمیک استریپ» فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر
|
|
|
|
دیدهبان حقوق بشر: طالبان به طور گسترده از کودکان سرباز استفاده میکند یوناما: آمار تلفات زنان افغانستان ۳۷ درصد افزایش یافته است فراری دادن یک زن زندانی در کابل سازمان ملل: نقش زنان در افغانستان محدود و سمبلیک است استفاده از یک نرمافزار موبایل برای پایان دادن به خیابان آزاری در افغانستان شماری از فعالان مدنی در کابل به رسم اعتراض کفن پوشیدند تظاهرات تاجیکها در بامیان: از ظلم و ستم حکومت محلی به تنگ آمدیم جسد بیست پناهجوی افغان به کابل رسید
|
|
|
|
|
|
|
|
Incommunicado, unannounced, unacknowledged and secret detention
“Incommunicado detention” means that the detainee cannot communicate with anyone other than his or her captors and perhaps his co-detainees. In other words, a detainee held incommunicado is permitted no contact with the world outside the place of detention or incarceration. Some commentators imply that detention is not completely incommunicado if the detainee has some direct contact with truly independent judicial authorities. The broader definition includes situations where the detainee has some contact with judicial authorities but cannot communicate with family, friends, independent lawyers or doctors. “Unannounced detention” means that in addition to holding the individual incommunicado (thereby preventing him from notifying family, friends, or his ordinary legal counsel that he has been detained), the government does not itself pro-actively inform family, friends or the individual’s ordinary legal counsel of the detention. “Unacknowledged detention” means that in response to inquiries from family, friends, legal counsel, or anyone else, the government denies, refuses to confirm or deny, or actively conceals the fact that the person is detained. “Secret detention” means the individual is held in a place that is not an officially recognized place of detention, such as a private home or apartment, military camp, secret prison, or a hidden section of a larger facility, and that the current whereabouts (and often the fate) of the individual are not revealed.
|
|
،بازداشت بدون ارتباط با خارج
اعلام نشده، تایید نشده
و در مخفیگاه
بازداشت “بدون ارتباط با خارج” به این معناست که شخص بازداشت شده نمیتواند با کسی به جز اسیرکنندگانش و شاید دیگر بازداشت شدگان ارتباط داشته باشد. به بیان دیگر، فرد بازداشتی در این وضعیت از اجازه ارتباط با جهان خارج از محل بازداشت یا زندان خود برخوردار نیست. بعضی مفسران بر این نظر هستند که در صورتی که شخص بازداشت شده دارای تماس مستقیم با مسئولان واقعا مستقل قضایی باشد، بازداشت او بدون ارتباط محسوب نمیشود. تعریف وسیعتر آن شامل شرایطی است که فرد بازداشتی با مقامات قضایی ارتباط داشته باشد، اما نتواند با خانواده، دوستان، وکلا یا پزشکان مستقل ارتباط برقرار کند بازداشت “اعلام نشده” به این معناست که علاوه بر بیارتباط نگهداشتن فرد (و ممانعت ازاین که او بازداشتش را به خانواده، دوستان یا وکیل معمولِ خود اطلاع دهد)، دولت نیز بازداشت او را به خانواده، دوستان یا وکیل معمولِ آن فرد اطلاع ندهد. بازداشت “تایید نشده” به این معناست که در پاسخ سوال خانواده، دوستان یا وکیل یا هر شخص دیگری، دولت از تایید یا تکذیب بازداشت شخص خودداری کند یا بازداشت او را پنهان نگه دارد بازداشت در “مخفیگاه” به این معناست که فرد در محلی در بازداشت باشد که رسما بازداشتگاه محسوب نشود، مثل خانه یا آپارتمان خصوصی، اردوگاه نظامی، زندان مخفی، یا بخش پنهان تاسیساتی بزرگتر، و محل (و اغلب سرنوشت) او پنهان بماند
|
|
|
|
|
|
To Feed Hungry Minds,
Afghans Seed a Ravaged Land With Books
|
|
|
|
|
|
|
|
The NewYork Times PANJWAI, Afghanistan — At first glance, it is not much of a library: two shelves of about 1,600 books and magazines in a basement room deep into a dusty alley of adobe homes in rural Panjwai District, in southern Afghanistan. The mattresses and blankets stacked in the corner still give the vibe of the guest quarters the room once was. But the register shows how parts of the community here, particularly younger residents, have come to value any chance to indulge their curiosity, in a place that was at the heart of the original Taliban uprising in the 1990s and became a watchword for the tragedy and deprivation brought by war. Hassanullah, 18, checked out “General History.” Muhammad Rahim, 27, came for “The Fires of Hell,” which he returned the next day; it was soon borrowed by a 12-year-old named Nabi. Taher Agha, 15, preferred “Of Love and the Beloved,” keeping it for 10 days. Another young man, about to marry, called ahead to make sure there was a copy of “Homemaking.” He rode his bicycle six miles to pick it up. READ MORE
|
|
|
|
Setting the Record Straight on Obama’s Afghanistan Promises
|
|
|
|
|
|
|
|
FP
I have just one thing to add to the chorus of commentary on “The Obama Doctrine,” Jeffrey Goldberg’s incomparable interview with the president, published in the Atlantic, which will be a must-read on Obama’s foreign policy legacy for the next four decades. Among the revelations revealing how little the president regrets and how proud he is of his Syria policy (a revelation which, amazingly, does not come from the Onion), Goldberg includes one line of revised history that must be firmly refuted. In the second paragraph of the piece, Goldberg writes, “Obama entered the White House bent on getting out of Iraq and Afghanistan.” This has become a widespread and commonplace way of referring to Obama’s original foreign policy vision.
|
|
|
|
|