|
|
FIDH condemns coup attempt in Turkey and calls for response which respects the rule of law and human rights
|
|
|
|
FIDH On Friday 15 July, a Turkish military faction declared a coup attempt and martial law, closing Istanbul’s bridges, airports, the Turkish parliament and some police stations. Turkish military claimed to have taken power to restore constitutional order, democracy and human rights. In response, President Recep Tayyip Erdogan urged people to take to the streets to protest against the coup. Parliament was struck by at least one bomb and media reported clashes, surrenders and chaos. 290 people lost their lives and another 1,440 are reported to have been injured across the country. As a reaction to Friday night’s attempted coup, the Turkish government began cracking down on those it suspected of being involved. More than 6,000 people, including senior military officials, have been arrested and 2,745 judges and prosecutors have been dismissed for alleged links to the coup. President Recep Tayyip Erdogan promised to “cleanse the virus from all state institutions.”
|
|
|
BCHR President Nabeel Rajab Transferred to Hospital, Following Decline in Health
|
|
|
|
Bahrain Rights
The authorities transported Rajab back to the police station although his health was reportedly still unstable. On 28 Jun 2016, Rajab was transferred to the Bahrain
Defense Hospital’s Coronary Care Unit after he suffered irregular
heartbeats. His family was also informed that he has high blood
pressure, a condition for which he was treated with medication over two
years previously. The extremely poor conditions of prison have caused
the further deterioration of his health. The decline of his physical
and mental health are due to his isolated detention since his arrest on
13 June 2016.
Rajab is enduring extremely poor conditions in this
pre-trial detention. He is being detained in solitary confinement, with
no contact nor any interaction at all with other prisoners. The living
conditions in his cell are extremely unsanitary, as the toilet and
shower are unclean and unhygienic. There is either no or very little
water in the bathroom. Furthermore, Rajab suffers from illnesses that
are only worsened due to his detention conditions. His blood tests have
shown that he suffers from a urinary tract infection and low
mononucleosis, and he is awaiting the results of additional blood tests.
Rajab also needs to have surgical operations to treat gallstones and an
enlarged gallbladder. He also suffers from an enlarged prostate and
needs to be seen by a hematologist. His surgeries will be scheduled in
August.
READ MORE
|
|
|
Tony Blair faces calls for impeachment on release of Chilcot report
|
|
|
|
The Guardian
Senior figures from Labour and the Scottish National party are considering calls for legal action against Tony Blair if the former prime minister faces severe criticisms from the long-awaited inquiry into the war in Iraq. A number of MPs led by Alex Salmond are expected to use an ancient law to try to impeach the former prime minister when the Chilcot report comes out on Wednesday.
READ MORE
|
|
|
Uzbekistan’s magnificent cities: where Soviet style meets Islamic heritage
|
|
|
|
The Guardian
Twenty five years after the fall of the USSR, it’s interesting how the Soviet-era hangover lingers in Uzbekistan.
Hulking apartment blocks are gradually being upgraded, and while you
won’t spot statues of Lenin (they’ve been replaced by the nomadic
conqueror Tamerlane and celebrated medic Ibn-Sina) you will see plenty of samovars (Russian kettles) and Soviet military medals for sale in the markets. But you will also see master ikat
weavers reviving weaving traditions, and many musicians and artists are
now turning to their Islamic heritage for influence. This mix of Soviet legacy and Uzbek Islam is one of the things that makes the country so fascinating.
|
|
|
Subscribe to our Youtube Channel
عضو شبکه یوتوب آرمان شهر شوید
|
|
|
|
|
|
|
Tajikistan: Country Gender Assessment
|
|
|
|
ADB
This country gender assessment re-examines
the gender equality situation in Tajikistan, and identifies critical
issues such as gender-based barriers to economic opportunities, social
services, and to leadership and decision-making posts.
The resurgence of conservative patriarchal values in Tajikistan
have led to the rise of early marriages and polygamy, compromising
women’s and girls’ opportunities to realize their full potential to live
quality lives, and have deterred women from fully participating in and
benefitting from development. The report provides sector-specific gender
analyses and identifies entry points for mainstreaming gender in
agriculture and natural resources, education, energy, entrepreneurship
and SME development, and transport. It also informs ADB’s gender
strategy in the Tajikistan 2016–2020 Country Partnership Strategy.
|
|
|
Armanshahr Civil Society & Human Rights Newsletters
خبر نامه ی جامعه مدنی و حقوق بشر
|
|
|
|
All Newsletters are available HERE
تمامی خبر نامه ها در اینجا موجود هستند
|
|
|
کتابخانه زنان آرمانشهر Armanshahr Women’s library
|
|
|
|
|
|
|
Subscribe to our INSTAGRAM CHANNEL
در اینستاگرام به ما بپیوندید
|
|
|
|
|
|
|
“Violations of the right of asylum must stop!”
|
|
|
|
FIDH At the
occasion of the third Western Balkans Summit, today in Paris, AEDH,
EuroMed Rights and the FIDH denounce the complete denial by the head of
States in relation to the issue of the dignified reception of migrants
and refugees travelling on the Western Balkan route. During
this meeting, the heads of governments of six states of the European
Union (Germany, Austria, Croatia, France, Italy, and Slovenia) and of
six countries of the Western Balkans (Albania, the Former Yugoslav
Republic of Macedonia (FYROM), Bosnia and Herzegovina, Kosovo,
Montenegro and Serbia), the President of the European Commission and the
High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security
Policy have focused on various topics without including to the agenda
the crucial issue of the reception of migrants and refugees.
|
|
|
South Korean court unjustly sentences labour rights leader to five years in prison
|
|
|
|
FIDHGeneva, Paris, Brussels, July 4, 2016 – The Observatory (a joint OMCT-FIDH programme), the European Trade Union Confederation (ETUC), and the International Trade Union Confederation (ITUC) strongly condemn the sentencing today of KCTU President Mr. Sang-gyun Han to an unprecedented five years in prison and a 500,000 KRW (about 400 EUR) for charges related to his legitimate human rights activities. Judge Dam Shim of the Seoul Central District Court deemed that as President of KCTU [1], Mr. Han was ultimately responsible for the altercations between police and demonstrators during a rally that took place in November 2015, although Mr. Han had consistently called for calm and had dissuaded demonstrators from violence. Judge Shim also absolved the police of responsibility for the altercations, despite the fact that they had pre-emptively fired water cannons and tear gas directly at peaceful marchers, injuring dozens of demonstrators. Mr. Han remains in the Seoul Detention Center while his lawyers file an appeal against his sentence.
|
|
|
Afghanistan: NATO Should Strengthen Civilian Protection
|
|
|
|
HRW
(Brussels) – North Atlantic Treaty Organization (NATO) member
countries should endorse concrete measures to improve the protection of
civilians in the conflict in Afghanistan, Human Rights Watch said today in a letter
to government leaders. The NATO Summit in Warsaw, Poland on July 8 and
9, 2016, will discuss military and other support for the Afghan
government as the Taliban and Afghan government forces claim an ever-increasing number of civilian lives. NATO should press the Afghan government to curtail abuses by its
security forces, including the military’s misuse of schools, attacks on
healthcare facilities, and recruitment of children. NATO should also
appoint a high-level envoy on protection of civilians to provide expert
analysis and advice.
|
|
|
Pakistan’s Vanishing History
|
|
|
|
The Diplomat
In 2007, a Pakistani schoolteacher was arrested and put on trial by
the Taliban on charges of preserving the “symbols of infidelity.” It was a sheer stroke of luck that the Taliban’s ruthless justice
department could not find enough proof. The teacher is still alive and
struggling to preserve the 2,000 year old Buddhist history in Swat, the
picturesque valley in northern Pakistan where a Taliban assassin
targeted the Nobel Laureate Malala Yousafzai in October 2010. Osman Ulasyar, 45, was arrested at his school, blindfolded and packed
in a car to face Taliban justice. His crime: Stopping local boys from
playing cricket in the middle of the Buddhist Stupa Court, which dates
back to the 1st century CE.
|
|
مهدی جامی
سینمای کیارستمی شاید بر دیگر فعالیتهای او سایه افکنده باشد
و برای همین وقتی حافظ را منتشر کرد خیلیها برآشفتند که کیارستمی را به
حافظ چه کار. برای چنین کسانی فرهنگ در بستههای معینی قالب بندی شده است و
وقتی شما در یک قالب قرار گرفتهاید دیگر از آن قالب نباید بیرون برآیید.
کیارستمی البته در هیچ قالبی قرار نمیگرفت بدرستی. نه تنها حافظاش را
منتشر کرد و برایش حرفها داشت و استدلالها (که در گفتگو با پرویز جاهد
آنها را مطرح ساخته است) بلکه سعدیاش را هم منتشر کرد و مولانایش را هم.
برای هر کدام هم مدتها و سالها کار کرده بود. یعنی این کارها برای او
کاملا جدی بودند. توفیق نیافت که ترکیب این کارها را با سینمایش به نحوی
عریان نشان دهد – گرچه در تمام فیلمهایاش رگههای آن هست- اما دست کم یک
فیلم را بر اساس دریافت بسیار هوشمندانهای از خسرو و شیرین نظامی ساخت:
«شیرین». خطای پزشکی، نوک کوه یخ نظام سلامت ایران
|
|
|
|
زیگموند فروید سالهای جوانی را پشت سر گذاشته بود که این پرسش مشهور را
در میان آورد: «زن چه میخواهد؟» و خود را به این نتیجه رساند که
سکسوالیته زن معماییست ناگشوده. پس از رفراندوم «برکسیت»، درماندگی فرویدی
مشابهی هم بر ما تسلط پیدا کرده: اروپا چه میخواهد؟ چنانچه رفراندوم «برکسیت» را در یک متن تاریخی مطالعه کنیم، بر ما آشکار
میشود که نزاع بر سر چیست. چه در اروپای غربی و چه در اروپای شرقی، در
فضای سیاسی نشانههایی از یک نظم نوین مشاهده میشود. تا همین چندی پیش،
این نشانهها را فقط میتوانستیم در غرب اروپا، در رویارویی دو حزب بزرگ
سیاسی، یکی راستِ میانهرو (دموکرات مسیحیها و لیبرالهای محافظهکار) و
دیگری چپ میانهرو (سوسیالیستها و سوسیال دموکراتها) سراغ بگیریم. در
کنار این احزاب، حزبهای کوچکتری هم اقلیتهایی را نمایندگی میکردند.
(طرفداران محیط زیست و نئوفاشیستها). در این میان اما فضای سیاسی متحول
شده و رقابتهای تازهای شکل گرفته است: در یک سو حزبی قرار دارد که
سرمایهداری جهانی را نمایندگی میکند و نسبت به موضوعاتی مانند سقط جنین،
حقوق دگرباشان جنسی و اقلیتهای مذهبی و قومی راه مدارا را در پیش گرفته،
در سوی دیگر حزبی که با شعارهای عوامپسندانه از در مخالفت با مهاجرت و
مهاجران درآمده و در اطراف آن همه گروههای نژادپرست و نئوفاشیست گرد
آمدهاند
|
|
|
|
گونتر زویفرت کودتای نافرجام اخیر ترکیه همچون یک پروژکتور قوی بر وضعیت سیاسی کنونی این کشور نور تاباند. حداکثر ۱۰ درصد ژنرالها و افسران در کودتا مشارکت داشتند و این رقم نشان میدهد که رهبری ارتش در حال حاضر کنار دولت ایستاده است. همکاری رهبران ارتش البته دلیل موجهی دارد: یک سال پیش دولت تسلیم خواست ارتش برای تشدید برخورد با حزب کارگران کردستان (پکک) شد. به تازگی اردوغان مجموعه قوانینی را امضا کرد که طبق آن کارگردانی رویارویی با پکک در داخل به عهده ژنرالها باشد و نیروهای نظامی درگیر نبرد، در صورت سوءاستفاده از مقام خود و تخطی از قوانین حقوق شهروندی، زیر چتر مصونیت قضایی قرار گیرند. عادیسازی رابطه با اسرائیل در هفته پیش، معذرتخواهی اردوغان از پوتین و ارسال پیامهای آشتیجویانه به مصر هم در راستای منویات رهبران ارتش بودهاند. این موارد نشان از بازگشت به سوی سیاست خارجی کلاسیک «کمالیستی» داشت که لازمه آن عدم دخالت در سیاست داخلی دیگر کشورهای خاورمیانه است. شواهد زیادی وجود دارند که کودتاگران عملیات خود را ناشیانه انجام دادند. از قرار اقدامات آنها تحت فشار بسیار شدید زمانی صورت گرفته بود. هرچند مدتها بود که همه از تنظیم لیست سیاه برای عملیات وسیع پاکسازی در ارتش خبر داشتند. با این وجود آنها تصمیم گرفتند که پیش از نشست شورایعالی ارتش در ماه اوت به قصد پاکسازی، دست به کودتا بزنند. به نظر میرسد که مسئله اصلی کودتاگران نجات خود بود تا دفاع از یک دیدگاه سیاسی در ترکیه
|
|
|
|
در گزارش “هیئت تحقیق نقش بریتانیا در جنگ عراق” از تونی بلر، نخستوزیر
وقت بریتانیا، به عنوان “عامل محرک” روند تصمیمگیری “شتابزده” در رابطه
با شرکت این کشور در جنگ نام برده شده است. هیئت تحقیق نقش بریتانیا در جنگ عراق، سرانجام پس از ۷ سال تفحص فشرده
درباره چگونگی اتخاذ تصمیم دولت تونی بلر، نخست وزیر پیشین بریتانیا، برای
شرکت در جنگ علیه عراق، گزارش خود را روز چهارشنبه (۶ ژوییه) در لندن
منتشر ساخت. سر جان چیلکات، رئیس “هیئت تحقیق”، در کنفرانسی رسانهای با ابراز تاسف از
مرگ ۱۷۹ سرباز بریتانیایی که جان خود را در حمله آمریکا علیه صدام حسین از
دست دادند، گفت: «جنگ در عراق، آخرین گزینش نبود
|
|
|
|
ائتلاف بیش از ۱۰۰ سازمان غیردولتی روز دوشنبه هشدار داد که اتحادیهی اروپا در شُرُفِ آغاز فصلی تاریک در تاریخ خود است مگر این که پیشنهاد کمیسیون اروپا را دربارهی مهاجرت رد کند. این سازمانها اعلام کردند: اتحادیهی اروپا و کشورهای عضو آن با حرکت به سوی سیاست خارجی که فقط هدف مهار مهاجرت را دنبال میکند، در خطر تضعیف بیشتر اعتبار و اقتدار دفاع از حقوق بشر به سر میبرند. این سازمانها از رهبران اروپایی خواستند پیشنهاد کمیسیون اروپا را رد کنند. این پیشنهاد با تحکیم این رویکرد، بازدارندگی و بازگرداندن پناهجویان را به هدف اصلی اتحادیهی اروپا در رابطه با کشورهای ثالث تبدیل خواهد کرد
|
|
|
|
این سازمان در گزارش اخیر خود که ۳۱ صفحه دارد مینویسد کمتر از نصف تعداد اطفال کارگر به مکتب میروند و آنها در شرایطی کار میکنند که خطر زخمی شدن و حتی مرگ برایشان وجود دارد. در افغانستان کمتر از نصف تعداد اطفال کارگر به مکتب میروند. مسئول امور افغانستان در سازمان دیده بان حقوق بشر پتی گاسمن شام گذشته به رادیو آزادی گفت دو عامل عمده این مشکل فقر اقتصادی و تخطی از قوانین میباشد: “هدف گزارش ما اینست که یک بار دیگر توجه حکومت رئیس جمهور اشرف غنی را به وضیعت اطفال که در شرایط ناگوار کار میکنند جلب کنیم. ما در این گزارش به آن کارها توجه بیشتر کرده ایم که حیات اطفال کارگر را به خطر حتمی رو به رو میسازد. بطور مثال ما مخالف کار اطفال در کارخانه های قالین بافی میباشیم زیرا اینکار سبب شیوع امراض تنفسی میشود و یا کارخانه های فلزکاری که سبب سوختن و زخمی شدن آنها میگردد.” سازمان بین المللی دیده بان حقوق بشر میافزاید در افغانستان حتی اطفال پنج ساله به کار مجبور شده اند که مخالف قانون کار در افغانستان و مخالف قوانین بین المللی بشری میباشد
بیشتر بخوانید
|
|
|
|
به غیر از نظامی عروضی سمرقندی که
چهار مقالهاش با آن داستان پردازیها و نثر درخشان از نوجوانی مرا به وجد
میآورد، دیدار سه تاجیک برجسته در عمر مطبوعاتی ام مرا به وجد آورده است؛
باباجان غفورف، محمدجان شکوری و رحیم مسلمان قبادیانی. هر سه را در تهران
دیدم. باباجان غفورف را در سال ۱۳۵۲ ، و گفتگوی من با او اینک در
تاجیکستان جزو اسناد تاریخی به حساب میآید. با محمد جان شکوری بخارایی در
سال ۱۳۸۵ به گفتگو نشستیم و رحیم مسلمان قبادیانی را اول بار در سال
۱۳۷۶دیدم. هر سه تن از معاصران برجستهٔ تاجیک و عبدالرحیم قبادیانی از
سلالهٔ ناصرخسرو بود. از میان این سه تن، باباجان غفورف درد وطن داشت و از قهرمانان بزرگ
تاجیکستان بود و هر چه توانست در راه استقلال زبانی و فرهنگی تاجیکستان
کرد. هر چند در روزگار شوروی به مقامات بالا رسیده بود، اما مقام و منصب
چیزی نبود که او را راضی کند. تاجیکستانی مستقل میخواست که متاسفانه آن را
ندید. محمد جان شکوری بخارایی خوش اقبال تر از او بود. استقلال تاجیکستان
را به چشم دید و از آن بیشتر، اواخر عمر خود را در دورهای زیست که از آن
با عبارت « دورهٔ سامانیان آمده است باز »، یاد میکرد و این کم نعمتی در
زندگانی او نبود
بیشتر بخوانید
|
|
|
|
|
|
|
|
چرا زنان ایرانی از شناخت بدنشان شرم دارند؟
بدن زنان در سنت اسلامی و حتی در
فرهنگ به عنوان تابو محسوب میشود، از دیر باز تاکنون وجود داشته است. نگاه
به تن زنان به عنوان بخشی از هویت زنان که باید سرپوش گذاشته شود در
بسیاری از فرهنگها در دنیا وجود دارد. در خصوص زنان ایرانی هم این مساله
صادق است. زنان ایرانی از کودکی یاد میگیرند که اندام آنها نقش اغواگر را
دارد و باید همیشه پنهان بماند. با این حال تابوی برهنگی در فرهنگ ایرانی مختص به زنان است. دختران از همان کودکی یاد میگیرند که باید اندام خود را بپوشانند. بارها در دختران به ویژه کودکان شاهد بودهایم که مادران و پدران به طرز نشستن دختران، به پوشش لباسهای زیر آنها حساساند. تجربه شخصی من دیدن دخترانی بوده که دامن پوشیدهاند و وقت بازی لباس زیرشان دیده شده، مادر بلافاصله دختر را به پوشانده و به او گفت دختر اینطور نمینشید
|
|
مجازات اعدام باید فورا ملغا شود
کنگرهی جهانی ضد مجازات اعدام را «با هم علیه اعدام» در همکاری با «ائتلاف جهانی ضد اعدام» هر سه سال یک بار برگزار میکنند تا فعالان لغو اعدام را با راهبردهای تازهی الغای کامل مجازات اعدام آشنا کنند. انتظار میرود در حدود ۱۳۰۰ تن از بیش از ۸۰ کشور در این کنگره حضور یابند. کنگرهی جهانی از سال ۲۰۰۱ یکی از رویدادهای عمدهی مبارزه برای الغای مجازات اعدام بوده است. اعضای جامعهی مدنی بینالمللی، گروههای سیاسی و حقوقی ظرف سه روز برای تدوین راهبردهای ملی، منطقه ای و بینالمللی و بیان اهمیت الغای کامل مجازات اعدام برای جهانی منصفانه و مترقی با یکدیگر دیدار میکنند
|
|
|
|
|
|
سه سال پس از تجاوز گروهی به یک دختر جوان هندی، همان متجاوزان دوباره او را مورد تعرض جنسی قرار دادند. این امر حاکی از بی تاثیر بودن تشدید قانون مجازات علیه آزار جنسی در این کشور است. دختر دانشجوی هندی برای بار دوم ازجمله به دست همان افرادی مورد تجاوز قرار گرفت که یک بار به او تجاوز کرده بودند. انتشار این خبر بار دیگر خشم مردم هند را علیه دولت هند و ناکارآمدی قوانین و مبارزه با تجاوز و تعرض علیه زنان برانگیخت. به گزارش پلیس هند، روز چهارشنبه گذشته (۱۳ ژوئیه) جسم بیهوش این دختر جوان ۲۱ ساله در بیشهزارهای اطراف بزرگراهی در دهلی نو پیدا شده است. متجاوزین قربانی را در نزدیکی کالج دولتی هاریانا ربوده و در یک خودرو مورد تجاوز قرار داده بودند. طبق گزارش پلیس، این دختر جوان که در حال حاضر دربیمارستان بستری است هر پنج متجاوز را شناسایی کرده است. دو نفر از آنها همان افرادی بودند که سه سال پیش در تجاوز گروهی به این دختر دست داشتند
بیشتر بخوانید
|
|
|
|
مجموعه مطالبی درباره کودکآزاری
داستان کودکی که از او سواستفاده شده داستان ناتمامی است که پایان ندارد و من این را میدانم چون قربانی آن بودهام. من میدانم کشیدن بار خاطرات بر دوش چه حسی است، احساس زشت شرمی که مثل لجن به پوست میچسبد. من میدانم زندگی با هراسی دائمی از نابکاری دیو یعنی چه؛ مثل لنگری پوسیده است که شما را به ته باتلاق میکشد. در بزرگسالی خاطرات در مغز ما بر حسب اهمیتشان شکل میگیرند و ثبت میشوند و ارتباط ما با این خاطرات یا برای به یاد آوردن آنها است یا برای اینکه آنها را در اعماق ناخودآگاه دفن کنیم. برای کودک اما خاطرات رحم کمتری دارند. خاطرات زشت در وجود من لانه کرده و کراهت خود را مثل چرک و خون در زندگی روزمرهام میریزد اما من نه دلسوزی میخواهم نه ترحم. هر چند از تمام عالم عصبانیام اما این فقط روایت صادقانه زندگی یک قربانی کودکآزاری است
|
|
|
|
|
|
|
|
مباحث نظری فمینیسم
کتاب «مباحث نظری فمینیسم» در دو بخش تنظیم شده است و در برگیرنده مقالاتی
در حوزه فمینیسم، انواع مکتبهای فکری، دانش فمینیستی و گزینهای از مصوبات
بینالمللی در زمینه دفاع از حقوق زنان است. این کتاب در سری «زنان» انتشارات آرمانشهر-که در سالهای گذشته بیش از ۱۰۰
عنوان کتاب به نشر رسانده- به چاپ می رسد. سری «زنان» شامل مجموعهای است
از کتابها، منابع و مقالاتی که برای یک دوره مطالعات زنان در کلاسهای
درسی دانشگاه و گروههای کتابخوانی فراهم آمده است. برخی از این کتابها،
کتاب مرجع و برخی گزینهای از مطالبی هستند که هر دانشجو و فعال حقوق
برابری باید با آنها آشنا باشد. همچنین در تهیه این مجموعه، کوشش شده است
تا کتابها و مقالات جدیدی نیز که تا به حال به زبان فارسی برگردانده نشده
است، ترجمه و در اختیار خواننده پویا و علاقمند قرار بگیرد. امیدوار هستیم
که در آیندهای نزدیک به این سری «زنان» غنای بیشتری دهیم
|
|
توتالیتاریسم
خانم هانا آرنت در سال ۱۹۰۶ در شهر هانور آلمان زاده شد. در دانشگاههای ماربورگ و فریبورگ در رشتۀ فلسفه به تحصیل پرداخت. آرنت، شاگرد مارتین هایدگر، ادموند هوسرل و کارل یاسپرس بود. وی سرانجام از دانشگاه هایدلبرگ در رشتۀ فلسفه درجه دکترا گرفت. با درگرفتن جنگ جهانی دوم آرنت به آمریکا مهاجرت کرد و در دانشگاههای پرینستون، کالیفرنیا و کلمبیای آمریکا به تدریس و پژوهش فلسفه پرداخت. این فیلسوف و جامعه شناس سیاسی پر آوازه در سال ۱۹۷۶ در نیویورک درگذشت. از این نویسنده دو کتاب «خشونت» و «انقلاب» به ترجمۀ آقای عزتاله فولادوند با موفقیت به فارسی برگردانده شدند. اثری که ترجمۀ آن در پیش روی شما است، جلد سوم معروفترین اثر خانم آرنت در جامعه شناسی سیاسی به نام خاستگاه های توتالیتاریسم است. جلد اول این اثر به عنوان و جلد دوم به نام منتشر شده است. هر یک از جلدهای این اثر سه جلدی، خود کار جداگانه و کاملی به شمار می آیند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
According to the UN Special Representative on the issue of human rights and transnational corporations and other business enterprises, while States have the primary duty to protect individuals against human rights abuses by third parties, companies must also respect, as a baseline, all human rights at all times. Such responsibility requires companies to operate with due diligence, which means they must take all necessary steps “to become aware of, prevent, and mitigate adverse human rights impacts of their activities and relationships.” According to FIDH, such obligation of due diligence applies to companies’ supply chains and to other economic and financial actors that may be involved, such as banks. In addition, corporate accountability should also require companies to provide reparation measures in cases of human rights abuses. 1. Global Compact A United Nations programme initiated in 2000 at the World Economic Forum in Davos under Secretary General Kofi Annan, which aims at getting international business interests to help in the realisation of human rights. The view of this compact between the UN, civil society and the international business community is to seek good corporate citizenship by transnational corporations (TNCs) in order to prevent the types of human rights violations that were being committed by such large and powerful corporations, particularly as to environmental protection and human and workers rights. 2. UN Norms The UN Norms on the Responsibilities of Transnational Corporations and Other Business Enterprises with Regard to Human Rights (UN Norms), were adopted by the Sub-Commission on the Protection and Promotion of Human Rights in August 2003. Whilst recognising the primary role of States in guaranteeing human rights, the UN Norms identify the key human rights responsibilities of companies (Article 1).
|
|
پاسخگویی و مسوولیتپذیری شرکتها
به گفته نماینده ویژه سازمان ملل در باره موضوع حقوق بشر و شرکتهای فراملیتی و دیگر موسسههای اقتصادی، ضمن این که کشورها مسؤولیت اساسی حمایت از افراد در مقابل نقض حقوق بشر بهوسیله دیگران را به عهده دارند، شرکتها نیز باید به عنوان موازین پایهای همواره به همهی حقوق بشر احترام بگذارند. این مسؤولیت شرکتها را ملزم میسازد با توجه لازم فعالیت کنند، بدین معنا که آنها باید تمام اقدامات لازم را «برای آگاهی از تاثیر منفی بر حقوق بشر در اثر فعالیتها و روابط خود، جلوگیری و کاهش آن» به عمل آورند. به نظر فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر، این تعهد شامل توجه لازم به زنجیره تامین کالای شرکتها و دیگر عوامل اقتصادی و مالی مثل بانکها هم میشود. به علاوه، پاسخگویی و مسؤولیتپذیری شرکتها باید شرکتها را در صورت نقض حقوق بشر ملزم به تامین غرامت سازد
معاهده جهانی این یکی از برنامههای سازمان ملل است که در سال 2000 در مجمع اقتصاد جهانی در داووس زیر نظر دبیرکل وقت سازمان ملل کوفی عنان به راه افتاد و هدف از آن دریافت کمک از موسسههای اقتصادی برای تحقق حقوق بشر است. چشمانداز این معاهده بین سازمان ملل، جامعه مدنی و جامعه اقتصادی بینالمللی ایجاد مسؤولیتپذیری برای شرکتهای فراملیتی است تا از نقض حقوق بشر مانند آنچه در گذشته بهوسیله شرکتهای بزرگ و قدرتمند انجام میشد، بهویژه در زمینه محیط زیست و حقوق بشر و حقوق کارگران، جلوگیری شود
معیارهای سازمان ملل متحد معیارهای سازمان ملل متحد برای مسؤولیتهای شرکتهای فراملیتی و موسسههای دیگر اقتصادی در باره حقوق بشر (معیارهای سازمان ملل متحد) در آگوست 2003 در کمیسیون فرعی حمایت از حقوق بشر و ترویج آن به تصویب رسید. این معیارها با تشخیص نقش بنیادی کشورها در تضمین حقوق بشر، مسؤولیتهای اصلی حقوق بشری شرکتها را مشخص مینمایند (ماده 1)
|
|
|
|
|
|
تقسیم جنسی کار و روابط اجتماعی جنسیتی
دانیل کِرگوات
موقعیت زنان و مردان نه محصول سرنوشتی بیولوژیک بلکه ساختهای اجتماعی است. مردان و زنان تنها یک یا دو مجموعه از افراد با بیولوژی متفاوت نیستند. آنها دو گروه اجتماعی را تشکیل میدهند که در رابطه اجتماعی خاصی درگیرند: روابط اجتماعی جنسیتی. این روابط همچون تمامی روابط اجتماعی پایهای مادی دارند، که در این مورد کار است. این روابط با جداسازی اجتماعی کار بین جنسها خود را نشان میدهند و به طور خلاصه آن را جداسازی جنسی کار مینامند در ابتدا مردم شناسان از جداسازی جنسی کار برای نامیدن تقسیم «تکمیلی» وظایف بین مردان و زنان در جوامع تحت مطالعه استفاده میکردند؛ بدین ترتیب لِوی استروس با این مفهوم مکانیسم توضیحی ساختاربندی جامعه از طریق خانواده را ساخت؛ اما این زنان مردم شناس بودند که به آن محتوایی تازه بخشیدند و نشان دادند که این مفهوم نه به معنای تکامل وظایف بلکه نشانگر ارتباط قدرتطلبانه مردان بر زنان است (مَتیو، ۱۹۹۱؛ تَبِت، ۱۹۹۸). جداسازی جنسی کار که در رشتههای دیگری چون تاریخ و جامعه شناسی هم شکل گرفته بود، به مرور طی تحقیقات ارزش مفهومی تحلیلی را به خود گرفت تقسیم جنسی کار نوعی از تقسیم کار اجتماعی است که از روابط اجتماعی جنسیتی ناشی میشود و به گونهای تاریخی و با توجه به ساختار اجتماعی شکل میگیرد. مشخصه آن واگذاری حوزه تولیدی به مردان است و حوزه تولیدمثل به زنان و همزمان با آن دستیابی مردان به مشاغلی که از ارزش اجتماعی بالایی برخوردارند (مشاغل سیاسی، مذهبی، ارتشی و غیره) این شکل از تقسیم اجتماعی کار دو اصل سازمان دهنده دارد: اصل جدایی (کار مردانه از کار زنانه) و اصل سلسلهمراتبی (کار مرد بیشتر از کار زن «ارزش دارد»). این دو اصل در تمام جوامع شناختهشده در همه زمانها و مکانها صحت دارد، و به نظر برخی چون اِریتیهـ اوجه (۱۹۸۴) بدین معناست که این دو اصل از ابتدای بشریت وجود داشتهاند و البته برخی دیگر مثل پِیر و ویلس، (۱۹۹۷) با این عقیده مخالفند. این دو اصل میتوانند به لطف یک حکم خاص مشروعیتدهنده، یعنی ایدئولوژی طبیعتگرا به اجرا درآیند. این ایدئولوژی جنسیت را در حد جنس بیولوژیک تقلیل و اعمال اجتماعی را به «نقش اجتماعی» جنسیتی که آنهم به سرنوشت طبیعی نوع برمیگردد تنزل میدهد. به گونهای متناقض، این نظریهسازی با عنوان جداسازی جنسی کار تاییدی بر این است که جنسیکردن اعمال از ساختههای اجتماعی و آنهم خود نتیجهای از روابط اجتماعی است. با وجود این، تقسیم جنسی کار هم چون دیگر اشکال جداسازی اجتماعی، دادهای انعطافناپذیر و تغییرناپذیر نیست. اگرچه اصول سازماندهنده آن تغییر نمیکنند، ابعاد و چگونگی بروز آن (مفهوم کار تولیدمثلی، جایگاه زنان در کار قابل عرضه و غیره) در زمان و مکانهای مختلف بسیار متفاوت هستند. تاریخ و مردمشناسی به سهم خود این امر را بهطور مفصل نشان دادهاند: شغل و فعالیتی را که در جامعهای یا در شاخه صنعتی مختص زنان است در جای دیگر میتوان مختص مردان در نظر گرفت )میلکمَن، ۱۹۸۷). بنابراین، جداسازی جنسی کار به تفکری جبرگرا منتهی نمیشود؛ بلکه بر عکس موضوع تفکری دیالکتیکی بین عوامل تغییرناپذیر و متغیرها میگردد؛ چون اگر لازمه این عملکرد جستوجو و یافتن پدیدههای تولیدمثل اجتماعی است، این کار در عین حال بررسی جابهجاییها و تفکیک آن و همچنین ظهور شکلبندیهای جدیدی را که بسته به گرایش بتوانند وجود چنین جداسازی را مورد سؤال قرار بدهند، میطلبد
میتوانید این کتاب را سفارش دهید
|
|
|
|
Diane Babayan طرح ازافغانستان – خودسوزی: عروس نوجوان در غور بر اثر سوختگی جان دادفیلیپین: قتل مدافع حقوق بشر خانم گلوریا کاپیتان السالوادور: پیشنهاد ننگین برای افزایش طول زندان زنان متهم به سقط جنین پاکستان: مدل پاکستانی به نام حفظ آبروی خانواده کشته شد افزایش ۵ درصدی خشونت علیه زنان در افغانستان حکمرانی زنان بر جهان: هنوز موقع جشن گرفتن نیست تاجیکستان: دختر رییس جمهور رییس کمیته مجلس ملی شد آمریکا: ۱۰۰ زن برهنه علیه دونالد ترامپ قیمومیت مردان، زنان عربستان را محدود میکند اسلامهراسی، فرودستی زنان و سیاست فمینیستی
|
|
|
|
کامبوج: قتل کم لیی بر نگرانیهای شدید از وضع رو به وخامت حقوق بشر میافزاید عربستان: حملههای هوایی ائتلاف علیه کارخانههای غیرنظامی در یمن کره جنوبی: آزار مداوم و بیسابقه اعضا و کارکنان کنفدراسیون اتحادیههای کارگری کره بروندی: دانش آموزان دبیرستانی در بازداشت به خاطر خط کشیدن روی عکس رییس جمهور مصر: عفو بینالملل: در سرکوب نارضایتیها صدها نفر ناپدید شدهاند عضویت عربستان سعودی را در شورای حقوق بشر سازمان ملل معلق کنید رواندا: در دومین محاکمه مربوط به نسل کشی دو تن در فرانسه محکوم شدند ایران: پسک سفلی، روستایی که دختربچههایش عروس میشوند کمپین تحریم محصولات شهرکهای غیرقانونی اسراییل عمان: قاچاق و در دام افتادن کارگران خانگی
|
|
|
|
هفتروزنامه حقوق بشری افغانستان – شماره ۱۵۴
|
|
|
|
|
|
|
|
یک عضو شورای ولایتی تخار ۳ عضو یک خانواده را زخمی کرد بازداشت شهروندان افغانستانی توسط مرزبانان ازبکستان اعتراض به اسیدپاشیهای اخیر روی زنان در کابل نگرانیها از آزار و اذیت جنسی دختران در دانشگاهها راهپیمایی باشندگان بدخشان در اعتراض به افزایش قتلهای زنجیرهای صدها پناهجو به شمول افغانستانیها هنوز هم در حال رفتن به کشورهای اروپایی هستند نگرانیها از بابت رشد نفوس در افغانستان بازداشت دو قاچاقبر آثار باستانی با یک دستگاه زریاب ایرانی در بامیان
|
|
|
|
Amnesty An unprecedented Amnesty International investigation of 100 women arrested in Mexico reveals that they are routinely sexually abused by the security forces who want to secure confessions and boost figures in an attempt to show that they are tackling rampant organized crime. All of the 100 women held in federal prisons who reported torture or other ill-treatment to Amnesty International said they had experienced some form of sexual harassment or psychological abuse during their arrest and interrogation by municipal, state or federal police officers or members of the Army and Navy. Seventy-two said they were sexually abused during their arrest or in the hours that followed. Thirty-three reported being raped. Sixty-six of the women said they had reported the abuse to a judge or other authorities but investigations were opened in only 22 cases. Amnesty International is not aware of any criminal charges arising from these investigations.
|
|
|
|
HRW
(New York) – The Pakistani government
should reduce rights violations against Afghan refugees by extending
their legal residency status until at least December 31, 2017, Human
Rights Watch said today. On June 29, 2016, the government extended registered Afghan refugees’ Proof of Residency (PoR) cards for six months, until the end of 2016. The uncertain residency status of Afghan refugees in Pakistan has encouraged police harassment, threats, and extortion, particularly since the deadly December 2014 attack
on a Peshawar school by the Pakistani Taliban. Recent statements by
senior Pakistani officials have raised concerns of new government
actions to restrict the rights of Afghan refugees in the country.
|
|
|
|
Irin News
During German Chancellor Angela Merkel’s recent visit to China, the
two countries agreed to jointly fund a disaster response centre in
Afghanistan. It was just the latest sign of China’s increasingly
prominent role in that country, which also includes trying to jump-start
peace talks with the Taliban.
Germany has been a key US ally ever since the ouster of the Taliban
15 years ago, sending troops, as well as being one of the top aid
donors. Germany’s intensifying interest in a stable Afghanistan is
understandable as it has recently become a destination for record
numbers of Afghan asylum seekers. But what is China’s goal?
|
|
|
|
Afghanistan Analysts
A delegation from the International Criminal Court (ICC) is
planning to visit Afghanistan in 2016, but the government has hesitated
about receiving it. It has established an inter-ministerial committee to
ensure the Rome Statute, the treaty establishing the ICC, is finally
translated into local languages and published in the official gazette so
that the public can read it. That treaty was signed 13 years ago. The
committee has also been trying to ensure the ICC will not be
trying any Afghan cases. AAN’s Ehsan Qaane takes a closer look at where
Afghanistan and the ICC are on prosecuting war crimes.
|
|
|
|
|